,
აშშ-ის სამაუწყებლო კომპანია Voice of America („ამერიკის ხმა“) თავის ვებ-გვერდზე აქვეყნებს სტატიას სათაურით „პრობლემური საკადრო საკითხი და რუსული პროექტი ცხინვალში“, რომელშიც საქართველოს შიდა ქართლის მხარეში მდებარე სეპარატისტულ (და რუსეთის მიერ ოკუპირებულ) რეგიონში - ე.წ. „სამხრეთ ოსეთში“ მიმდინარე პროცესებია განხილული.
გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:
საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიაზე, ცხინვალის რეგიონში, საზოგადოება აღშფოთებულია იმის გამო, რომ სამართალდამცავად, შესაძლოა, ეჭვმიტანილი მწამებელი დანიშნონ. ამ ინიციატივის ავტორი დე-ფაქტო გენერალური პროკურატურაა. ამჟამინდელი, ეგრეთ წოდებული პრეზიდენტის, ალან გაგლოევის პირობებში, უკვე მეორეჯერ ფიქსირდება მცდელობა პროკურორის სავარძელი დავით გურწიევმა მიიღოს.
დავით გურწიევი ინტერპოლის მიერ წითელი ცირკულარით ძებნილი პიროვნებაა. ის მსჯავრდებულია საქართველოს ტერიტორიაზე და ძებნილადაა გამოცხადებული. გურწიევი მონაწილეობას იღებდა არჩილ ტატუნაშვილის სასტიკ წამებასა და მკვლელობაში.
სავით გურწიევის სახელს უკავშირდება დავით ბაშარულის გაუჩინარებისა და მკვლელობის საქმეც. ის უკანასკნელად ახალგორის პოლიციიდან გამოსული ნახეს, თუმცა გურწიევმა, რომელიც მისი გაუჩინარების საქმეს იძიებდა, რამდენიმე თვის შემდეგ „დაასკვნა“, რომ 16 წლის ბაშარულმა სიცოცხლე თვითმკლელობით დაასრულა.
თამარ მეარაყიშვილი, ერთადერთი სამოქალაქო აქტივისტი ცხინვალის რეგიონში, დავით გურწიევის ხელით აღმოჩნდა ტერორის პირობებში. მან დააკავა, გაიტაცა და მოაგროვა სამოქალაქო აქტივისტის წინააღმდეგ გაყალბებული „მტკიცებულებები“, რაც იგივე დე-ფაქტო სასამართლომაც კი არ ცნო მტკიცებულებად და მეარაყიშვილი გაამართლა. თუმცა ეს ამ ამბიდან ექვსი წლის შემდეგ მოხდა. მანამდე კი გურწიევმა აიღო თავის თავზე შეჭრილიყო მეარაყიშვილის საცხოვრებელ სახლში და ყოველგვარი ნორმების დაცვის გარეშე, დამამცირებელი ჩხრეკა ჩაეტარებინა.
თამარ მეარაყიშვილმა, სამოქალაქო აქტივისტმა, ვისაც დე-ფაქტო ტერიტორიაზე ყველანაირი უფლება აქვს შეზღუდული, საბუთები ჩამორთმეული და გადაადგილების უფლება წართმეული, რამდენიმე ვიდეო-მიმართვა გაავრცელა. მან განაცხადა, რომ დავით გურწიევის დანიშვნა ახალგორში პროკურორად იმდენად შეურაცხმყოფელი და აღმაშფოთებელია ადგილობრივებისთვის, იმდენად მწვავე მესიჯია იმის თაობაზე, რომ სრულ უკანონობაზეა მწვანე შუქი ანთებული, რომ შიმშილობის აქციას იწყებს. ამ აქციის მიზანი ადგილობრივი ხელისუფლების გამოფხიზლებაა, რადგან არ შეიძლება დამნაშავე სამართალდამცავად წარადგინო, თანაც იმ ტერიტორიულ ერთეულში, სადაც მის დანაშაულებრივ ქმედებებს კარგად იცნობენ.
„ამერიკის ხმასთან“ საუბრისას თამარ მეარაყიშვილი აცხადებს, რომ მის პროტესტს გაგლოევის ადმინისტრაციიდან არ გამოხმაურებიან. 14 თებერვალს მეარაყიშვილმა კიდევ ერთი მიმართვა გაავრცელა, სადაც ის ამბობს, რომ მზადაა უარი თქვას კომპენსაციაზე [საუბარია რამდენიმე მილიონ რუბლზე, რაც ჯამში, 100 000 ლარზე მეტია. ეს კომპენსაცია მას დე-ფაქტო კანონმდებლობის თანახმად ეკუთვნის, რადგან სასამართლომ, 6 წლიანი კვლევის შემდეგ, დაადგინა, რომ თამარ მეარაყიშვილი უდანაშაულოა და მის მიმართ მანამდე წაყენებული ყველა ბრალდება უკანონოა და გაბათილებული,- ნ.დ.], რომელიც ეკუთვნის მორალური და მატერიალური ზიანის სანაცვლოდ სასამართლოსგან, ოღონდ დავით გურწიევი ახალგორის პროკურატურას ჩამოაცილონ. თამარ მეარაყიშვილის წინადადებას დე-ფაქტო ხელისუფლებიდან ჯერ არავინ გამოხმაურებია.
დავით გურწიევი, როგორც ჩანს, ფართოდ გამოყენებადი კადრია დე-ფაქტო ხელისუფლებისთვის, რადგან მის დაწინაურებას უკვე მეორედ ცდილობენ.
გასული წლის თებერვალში გაგლოევის ხელისუფლებამ პირველად სცადა ახალგორში, პროკურორის პოზიციაზე გურწიევის დანიშვნა. მაშინ ამ ინიციატივას საზოგადოებისგან მძლავრი წინააღმდეგობა მოჰყვა. გურწიევმა მხოლოდ პროკურორის მოვალეობის შემსრულებლის პოზიციაზე დაჰყო გარკვეული პერიოდი. ამ ამბებიდან, ზუსტად, ერთი წლის შემდეგ, მისი პროკურორის თანამდებობაზე დანიშვნის პერსპექტივის განხილვა კიდევ ერთხელ წამოსწია დე-ფაქტო ადმინისტრაციამ, როგორც სათამაშო მაგიდაზე ერთხელ უკვე გამოყენებული კოზირი.
ინციდენტების პრევენციისა და მასზე მექანიზმების ფარგლებში გამართულ 117-ე შეხვედრაზე ერგნეთში, 13 თებერვალს, საქართველოს ცენტრალური ხელისუფლების წარმომადგენლებმა დავით გურწიევის საკითხიც დააყენეს.
ირაკლი ანთაძემ, საქართველოს უსაფრთხოების სამსახურის ანალიტიკური დეპარტამენტის უფროსის მოადგილემ ჟურნალისტებთან განაცხადა, რომ ეს პიროვნება არის ძებნილი წითელი ცირკულარით და ამით ყველაფერია ნათქვამი. მისი თქმით, გურწიევის შესაძლო დანიშვნის გამო, ადგილობრივი მოსახლეობა მომეტებულ საფრთხეში გრძნობს თავს.
„ადგილობრივი მოსახლეობა არის შეშინებული მისი სავარაუდო დანიშვნის გამო. ეს პირი არის ინტერპოლის წითელი ცირკულარით ძებნილი და მჯავრდებული საქართველოს ტერიტორიაზე. მათი {რუსების, - ნ.დ.] პასუხიდან გამომდინარე, არ გვაქვს რაიმე კონკრეტული ხელთ. ვიმდოვნებთ, რომ გაითვალისწინებენ ჩვენს დამოკიდებულებას ამ საკითხის მიმართ. თავისთავად ფაქტი, რომ ასეთი პირი დაინიშნოს, არის მიზეზი, რამაც გარკვეული რეაქცია გამოიწვია ადგილობრივ მოსახლეობაში. შეიქმნა პრობლემა და ჩვენ ეს პრობლემა გავაჟღერეთ. მათ {რუსებმა, შეხვედრაზე;- ნ.დ.] თავი შეიკავეს დამატებითი რეაქციისგან. არანაირი კონკრეტული დეტალები მათ არ წარმოუდგენიათ,“- განაცხადა ირაკლი ანთაძემ ერგნეთში, შეხვედრის დასრულების შემდეგ.
გურწიევის „გადათამაშებით“რუსული საოკუპაციო რეჟიმი კიდევ ერთ მესიჯს გზავნის იმის თაობაზე, რომ ყველანაირი დანაშაულის გამართლებაა შესაძლებელი. ინციდენტების პრევენციისა და მათზე რეაგირების მექანიზმების ფარგლებში 13 თებერვალს გამართულ შეხვედრაზე რუსეთის წარმომადგენელმა კიდევ ერთხელ განაცხადა, რომ რუსი „მესაზღვრე“ კანონის ფარგლებში მოქმედებდა, როდესაც მშვიდობიან მოქალაქეს, თამაზ გინტურს ესროლა და მოკლა. ამიტომაც, რუსული რეჟიმი ვერც იმაში ხედავს პრობლემას, რომ ახალგორში, პროკურორის პოზიციაზე არჩილ ტატუნაშვილის წამებასა და სიკვდილში დამნაშავე პირი დანიშნოს.
საქართველოს ცენტრალური ხელისუფლების წარმომადგენლებმა ოფიციალური თბილისის აღშფოთება ამ საკითხზე 13 თებერვალს უშუალოდ გადასცეს რუსულ მხარეს ერგნეთში. ხოლო 14 თებერვალს, „ამერიკის ხმისთვის“ არაოფიციალური წყაროებით ცნობილია ინფორმაცია იმის თაობაზე, რომ დე-ფაქტო გენერალურმა პროკურორმა გრიგორი სობაევმა ხელი მოაწერა ბრძანებას, ახალგორში, დავით გურწიევის პროკურორის მოვალეობის შემსრულებლის პოზიციაზე დანიშვნის თაობაზე. ცხადია, ამ გადაწყვეტილების ნამდვილობის დადასტურებას ოფიციალური განცხადება სჭირდება, რაც, არ უნდა დაყოვნდეს.
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
