USD 2.7075
EUR 3.1583
RUB 3.3787
Тбилиси
«Voice of America» (აშშ): „ბიძინა ივანიშვილს გაუჩნდა განცდა, რომ ამერიკელებმა არ მიიღეს“
дата:  799

აშშ-ის რადიომ „ამერიკის ხმამ“ (Voice of America) პირველ მაისს თავის ვებ-გვერდზე გამოაქვეყნა სტატია სათაურით „ბიძინა ივანიშვილს გაუჩნდა განცდა, რომ ის ამერიკელებმა არ მიიღეს“, რომელშიც განხილულია საქართველოს მმართველი პარტიის „ქართული ოცნებისა და მისი ლიდერების 11-წლიანი საქმიანობის შედეგები

გთავაზობთ პუბლიკაციის სრულ ტექსტს:

მმართველი პარტია „ქართული ოცნება“ დაარსების მე-11 წლისთავს, საქართველოს სტრატეგიულ პარტნირებთან, პირველ რიგში, ამერიკის შეერთებულ შტატებთან უკიდურესად გართულებული და დაძაბული ურთიერთობით შეხვდა. პარალელურად, ბუნდოვანია, ქვეყნის ევრო-ატლანტიკური პერსპექტივაც.

სტრატეგიულ პარტნიორებთან ურთიერთობის გაფუჭების და საგარეო კურსის შეცვლის მცდელობის გამო, „ოცნებას“ და ბიძინა ივანიშვილს არა მხოლოდ ტრადიციული ოპონენტები დაუპირისპირდნენ. ყოფილი მოკავშირეები, რომლებიც ივანიშვილს ხელისუფლებაში მოსვლის დროს აქტიურად უჭერდნენ მხარს და შემდეგ მაღალი თანამდებობები ეკავათ, "ოცნებას" მწვავედ აკრიტიკებენ.

ივანიშვილმა პოლიტიკურ პარტიად „ქართული ოცნება“ 2012 წლის აპრილში დააფუძნა, მანამდე მან ოპოზიციური კოალიცია შექმნა ოთხ პოლიტიკურ ჯგუფთან, მათ შორის, რესპუბლიკურ პარტიასთან, რომელსაც მაშინ თინა ხიდაშელი წარმოადგენდა.

„აბსოლუტური ძალაუფლება აბსოლუტურად რყვნის“ - ასე აფასებს „ოცნების“ ხელისუფლებაში ყოფნის ბოლო წლებს, თინა ხიდაშელი, რომელსაც 2015-16 წლებში, თავდაცვის მინისტრის თანამდებობა ეკავა.

„ვინაიდან ამ ქვეყანაში ვერ შეიქმნა ანგარიშვალდებულებისა და ურთიერთკონტროლის ინსტიტუციური სისტემა და პოლიტიკური გარემო ვერ ჩამოყალიბდა, ცნობილი თეზა, რომ ხელისუფლება რყვნის და მერე უფრო რყვნის, ჯერ კიდევ სახეზეა. ასეთი უკონტროლო ხელისუფლება უკვე რიგითი მოქალაქეების პრობლემა ხდება“ - ამბობს „ამერიკის ხმასთან“ თინა ხიდაშელი.

მისი თქმით, ივანიშვილის მიერ, „როგორც ჩანს, ამერიკელების მიმართ მიუღებლობა, ამერიკული სახელმწიფოს იდეალების, ღირებულებების, იმ პრინციპების მიუღებლობა, რაზეც დგას ეს ქვეყანა, იყო ერთ-ერთი წყალგამყოფი მისთვის, ყველა სხვა დანარჩენთან ერთად.

უკვე თამამად შეიძლება ვთქვა, რომ "სოზარ სუბარის წერილებში" ჩანს ყველა მიზეზი, რატომ მოხდა ის, რაც მოხდა, სად დაინახა მთავარი პრობლემა (ივანიშვილმა) და წინააღმდეგობის ფრონტმა მისთვის სად გაიარა... როგორც ჩანს, რაღაც მომენტში, მას (ივანიშვილს) გაუჩნდა განცდა, რომ ის ამერიკელებმა არ მიიღეს“ - ამბობს თინა ხიდაშელი.

„ოცნების“ მწვავე კრიტიკოსებს შორის არის, იურისტი სანდრო ბარამიძეც, რომელსაც 2012-18 წლებში, იუსტიციის მინისტრ თეა წულუკიანის პირველი მოადგილის თანამდებობა ეჭირა.

„ამას ვერ ვიფიქრებდი, სხვანაირად იუსტიციის სამინისტროში მაღალ თანამდებობაზე არ დავრჩებოდი. 2018 წლის მაისამდე, როცა პრემიერის პოსტს კვირიკაშვილი იკავებდა, ვერავინ წარმოიდგენდა, რომ „ოცნების“ საგარეო პოლიტიკურ კურსში ესოდენ რადიკალური ცვლილებები მოხდებოდა“ - უთხრა „ამერიკის ხმას“ სანდრო ბარამიძემ.

იუსტიციის მინისტრის ყოფილი პირველი მოადგილის თქმით, ყველაფერი შეიცვალა 2018 წელს, როცა ბიძინა ივანიშვილი აქტიურ პოლიტიკაში ისევ დაბრუნდა და „ქართული ოცნების“ ლიდერის პოსტი კვლავ დაიკავა. „იქედან მოყოლებული, ყველაფერი უკან უკან წავიდა, განსაკუთრებით საგარეო პოლიტიკური მიმართულებით“ - ამბობს ბარამიძე.

„ყველაზე მთავარი თეორია, მაინც არის გეოპოლიტიკური და გეოსტრატეგიული ხასიათის. როდესაც რუსეთის საგარეო პოლიტიკა გახდა ღიად და დაუფარავად მტრული დასავლეთის მიმართ, შესაბამისად, მისი მოთხოვნებიც „ოცნების“ და პირადად, ივანიშვილის მიმართ, უფრო ღია და რადიკალური გახდა, მე ასეთი თეორიის საფუძვლიანობას ვხედავ.

მეორე - შეიძლება, პოლიტიკური და პირადი ხასიათის გარკვეული მიზნების განხორციელებასაც ჰქონდეს ადგილი. ბოლოს და ბოლოს ეს არის ოლიგარქი, რომელსაც ხელისუფლების სადავეები მთლიანად უპყრია. ის არის აბსოლუტური ძალაუფლების მქონე პირი და როდესაც, ამ აბსოლუტურ ძალაუფლებას საფრთხეები შეექმნა, ისიც გადავიდა რადიკალურ და ღია ბრძოლაზე, ამ საფრთხეების წინააღმდეგ“ - მიაჩნია სანდრო ბარამიძეს.

მარტში, აშშ-ს საელჩომ „ქართული დემოკრატიის შავი დღე“ უწოდა, „ოცნების“ დაუფარავ მცდელობას სამოქალაქო სექტორის და კრიტიკული მედიის დისკრედიტაცია მოეხდინა;

პრემიერმა ირაკლი ღარიბაშვილმა მარტშივე განაცხადა, რომ „ოცნებისთვის“ საინტერესო არ არის აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტის უაღრესად კრიტიკული ანგარიში; ხოლო, აპრილში - სახელმწიფო დეპარტამენტმა საქართველოს სასამართლოს ე.წ. „კლანის“ ლიდერებს სანქციები დაუწესა. ასეთ კრიტიკულ ფონზე, მმართველი პარტიის ლიდერები ამტკიცებენ, რომ ქვეყანა დემოკრატიული გზით და ევროატლანტიკური ინტეგრაციისკენ ურყევად მიდის.

„თავისუფლება, ადამიანის უფლებების დაცვა, დემოკრატია - ეს არის უმნიშვნელოვანესი მიღწევები, რაც აქვს ჩვენს ქვეყანას 2012 წლის შემდეგ“ - ასეთი ტექსტით გამოეხმაურა “ოცნების“ დაფუძნების მე-11 წლისთავს, პარტიის თავმჯდომარე ირაკლი კობახიძე. მისი თქმით, „ეს ყველაფერი აისახა ქვეყნის განვითარების სხვადასხვა სფეროზე, მათ შორის, საერთაშორისო პოზიციების გაძლიერებაზე. ორი წლის განმავლობაში, ჩვენ გვქონდა ორნიშნა ეკონომიკური ზრდა, წელს 8 ათასს დოლარს მიაღწევს, ერთ სულ მოსახლეზე ქვეყნის ეკონომიკა, რაც ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ თანდათან ეკონომიკის განვითარების ევროპულ სტანდარტებს დავუახლოვდებით. ასევე მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ დამოუკიდებლობის აღდგენის შემდეგ, „ქართული ოცნება“ არის პირველი ხელისუფლება, რომლის პირობებშიც ქვეყანას ომი არ ჰქონია. საქართველო არის დღეს სუვერენული და დამოუკიდებელი, როგორც არასდროს და ამ ყველაფერთან არის დაკავშირებული მშვიდობის შენარჩუნება და ქვეყნის განვითარება, სხვადასხვა მიმართულებით“ - აღნიშნა ირაკლი კობახიძემ.

„საკუთარი ხალხის მოღალატე რეჟიმი ესწრაფოდა ძალაუფლების შენარჩუნებას - თუნდაც ქვეყნის განადგურების ხარჯზე. უნდა ვაღიაროთ - ბევრი ვერ ხედავდა მაშინ გამოსავალს ამ ვითარებიდან.

სწორედ ამ პირობებში შეიქმნა ბატონი ბიძინა ივანიშვილის ლიდერობით „ქართული ოცნება - დემოკრატიული საქართველო“. ეს იყო არსებითი გარდატეხა ჩვენი სახელმწიფოებრივი განვითარების გზაზე. დღევანდელი გადასახედიდან კიდევ ერთხელ ვრწმუნდებით, რომ ამ საკვანძო გადაწყვეტილებით ჩვენი ქვეყანა სრულ განადგურებას გადაურჩა“ - პრემირ ირაკლი ღარიბაშვილის შეფასებაა.

მილიარდერმა ბიძინა ივანიშვილმა „ქართული ოცნება“ პოლიტიკურ პარტიად 2012 წლის 21 აპრილს დააფუძნა. ვინაიდან იმ დროს, ივანიშვილს უკვე ჩამორთმეული ჰქონდა საქართველოს მოქალაქეობა, პარტიის დროებით თავმჯდომარედ მანანა კობახიძე აირჩიეს.

ახალი პარტიის პოლიტიკურ საბჭოში 11 წევრი იქნა არჩეული: სოზარ სუბარი, ირაკლი სესიაშვილი, ელისო ჩაფიძე, ნოდარ ხადური, თამაზ ავდალიანი, გუგული მაღრაძე, ზურაბ აზმაიფარაშვილი, ივანე კიღურაძე, გელა ხვედელიძე, თედო ჯაფარიძე და გურამ ოდიშარია.

მანამდე ივანიშვილმა “ოცნების“ საინიციატივო ჯგუფში ასევე შეიყვანა: გოგლა ჟვანია, ირაკლი ღარიბაშვილი, ზაქარია ქუცნაშვილი, კახი კალაძე, გია ვოლსკი, მაია ფანჯიკიძე, ლერი ხაბელოვი, ნინელი ჭანკვეტაძე და აშშ-ის მოქალაქე ნუგზარ დავითაშვილი, რომელიც მაშინ ატლანტაში, ბენჯამინ ფრანკლინის სახელობის აკადემიაში მოღვაწეობდა.

11 წლის უკან, პარტიის დამფუძნებელ ყრილობაზე გამოსვლისას, ივანიშვილმა თქვა, რომ „ქართული ოცნების“ მთავარი ამოცანა „ნაციონალური მოძრაობის“ ხელისუფლების შეცვლა იყო; “საქართველომ უნდა გააგრძელოს ევრო–ატლანტიკური ინტეგრაცია“ და “რუსეთთან ურთიერთობის ნორმალიზებაც მნიშვნელოვანია” - ეს იყო ივანიშვილის მთავარი მესიჯები.

2012 წლის ოქტომბერში, „ქართულმა ოცნებამ“ საპარლამენტო არჩევნებში გაიმარჯვა და 10 წელზე მეტია საქართველოს ხელისუფლებაშია.

წყარო: https://www.amerikiskhma.com/a/7071952.html

 

аналитика
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати