როდესაც ვფიქრობთ ჩვენს ცხოვრებაზე, თუ გნებავთ, ჩვენი ერის ცხოვრებაზე, ჩვენი ერის ისტორიაზე, ჩვენი ერის მომავალზე, ჩვენც ამ იმედით ვივსებით. ჩვენ გვწამს და ვიცით, რომ უფალს შეუძლია მოახდინოს ეს ცვლილება როგორც პეტრესა და პავლეს შემთხვევაში, ისე ჩვენს ერშიც,- ამის შესახებ საპატრიარქო ტახტის მოსაყდრემ, სენაკისა და ჩხოროწყუს მიტროპოლიტმა მეუფე შიომ (მუჯირი) პეტრე-პავლობის დღესასწაულზე ქადაგებისას განაცხადა.

როგორც მან აღნიშნა, მართალი ცხოვრების გზა მიგვიყვანს მარადიულ ცხოვრებასთან.

„ქრისტეს მიერ საყვარელნო მამანო, ძმანო და დანო, გილოცავთ პეტრე-პავლობის დღესასწაულს. დღეს ჩვენ ვიხსენიებთ წმინდათა თავთა მოციქულთა პეტრესა და პავლეს და მათთან ერთად, შეიძლება ითქვას, მთელი მოციქულთა დასი მოგვმართავს ჩვენ, მოწოდებულთ.

ეს არის თვით უფალი იესო ქრისტეს მიერ წარმოთქმული მოწოდება, რომელსაც წმინდა სახარება ასე გადმოგცემს: „წადით, მოიარეთ მთელი ქვეყანა და უქადაგეთ სახარება ყველა დაბადებულს.“

და აი, დღეს ჩვენ ვფიქრობთ წმინდა მოციქულ პეტრეზე, წმინდა მოციქულ პავლეზე, მათ დიდებულ ღვაწლზე, თუ როგორი სიხარულით შეასრულეს მათ ეს ლოცვა-კურთხევა უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესი, როგორი გულანთებულნი იყვნენ ისინი, როგორი ცეცხლოვანი იყო მათი მსახურება, რამდენი ტანჯვა დაითმინეს, რამდენი შეურაცხყოფა, რამდენი სირთულე და მაინც სიხარულით აღსავსენი იყვნენ, ამ სიხარულით მოღვაწეობდნენ და ამოწმებდნენ ქრისტეს, ემსახურებოდნენ მას. ქრისტეს, რომლის გულისთვისაც შემდეგ ორივე მოწამებრივი სიკვდილით აღესრულა.

და აი, ჩვენ ვფიქრობთ, რა იყო ეს მათი ასეთი საოცარი ძალა და სარწმუნოება, საიდან ჰქონდათ ეს?

ერთი მხრივ, ვიცით, რომ, მაგალითად, პეტრე როგორი ცეცხლოვანი იყო, მოშურნე, როგორი ვაჟკაცური, მაგრამ, ამავე დროს, სუსტიც იყო, როგორც გახსოვთ, მან როგორი სულმოკლეობა გამოიჩინა, როდესაც დაეჭვდა, შეორგულდა და ჩაძირვა დაიწყო ზღვაში, ასევე მან სამჯერ უღალატა უფალს, უარყო ქრისტე.

ასევე პავლე მოციქულიც, როგორც გახსოვთ, ქრისტეს მოძულე იყო, მტერი იყო ქრისტესი და მდევნელი ქრისტიანების. როდესაც წმინდა პირველმოწამე სტეფანეს ქვებით ქოლავდნენ, პავლე იქ იდგა და მონაწილეობდა ამ ყველაფერში. მაშ, რა მოხდა? რამ განაპირობა მათი ასეთი ფერისცვალება და სრული შეცვლა?

ეს არის საღვთო მადლის ძალა, სულიწმიდის ძალა, რომელმაც ეს მოახდინა მათში.

და აი, ჩვენ ხშირად გვავიწყდება ამ ძალის არსებობა, უფრო მეტად ვენდობით და ვესავთ ჩვენს ადამიანურ შესაძლებლობებს, ადამიანურ ძალებს და ამ დროს ხსოვნა ამ საღვთო მადლის ძალისა გვმატებს ჩვენ სიმხნევეს, იმედს და სასოებას.

და აი, როდესაც ვფიქრობთ ჩვენს ცხოვრებაზე, თუ გნებავთ, ჩვენი ერის ცხოვრებაზე, ჩვენი ერის ისტორიაზე, ჩვენი ერის მომავალზე, ჩვენც ამ იმედით ვივსებით. ჩვენ გვწამს და ვიცით, რომ უფალს შეუძლია მოახდინოს ეს ცვლილება როგორც პეტრესა და პავლეს შემთხვევაში, ისე ჩვენს ერშიც. ადამიანები, რომლებიც განდგომილნი არიან ღვთისგან, შეიძლება მდევნელნიც კი არიან ეკლესიისა, ხვალ შეიძლება გახდნენ მოშურნე და ერთგული მსახურები ღვთისა, თუ, რა თქმა უნდა, ისინი ეძიებენ ჭეშმარიტებას.

აი, ასე უნდა ვილოცოთ, ძვირფასო ძმებო და დებო, ამისკენ უნდა ვისწრაფოთ ჩვენც.

კიდევ ერთხელ გილოცავთ დღევანდელ დღესასწაულს.

როგორც თქვენ იცით, ,,მოციქული" ნიშნავს წარგზავნილს და ყოველი ჩვენგანიც ვართ წარგზავნილი ამ ცხოვრებაში იმისთვის, რომ შევიმეცნოთ საღვთო ჭეშმარიტება, შევიმეცნოთ უფალი და დავამოწმოთ იგი ჩვენი ცხოვრებით, ჩვენი აზროვნებით, რაც ნიშნავს, რომ ვიცხოვროთ უფლის მცნებებით, საღვთო კანონებით, რაც დაგვაახლოებს მოციქულებთან, განსაკუთრებით - წმინდა მოციქულ პეტრესთან და წმინდა მოციქულ პავლესთან, რომელთა ხსენებასაც დღეს აღვასრულებთ.

ისინი გვასწავლიან, რომ თუ შესცოდე, შეინანე, თუ დაეცი, ისევ ადექი. თუ გამოიჩინე სულიერი სისუსტე და სულმოკლეობა, გაძლიერდი და გამხნევდი ღმერთის სახელით, ღმერთის რწმენით, გიყვარდეს და გწამდეს უფალი!

აი, ძვირფასო ძმებო და დებო, ეს გზა მართალი ცხოვრებისა მიგვიყვანს ჩვენ მარადიულ ცხოვრებასთან, უფალსა ჩვენსა იესო ქრისტეში, რომელსაც შვენის ყოველი დიდება, პატივი და თაყვანისცემა უკუნისამდე, ამინ!“,- აღნიშნა მეუფე შიომ.