USD 2.7127
EUR 3.1386
RUB 3.3552
Тбилиси
„მალამო“ – ქართული ჯინის გულზე მოსაფენი ამბავი
дата:  1002

ვფიქრობთ, ეს ამბავი გულზე მალამოდ მოგეფინებათ. ღვინის სამშობლოში ახალი სასმელი დაიბადა – ქართული ჯინი. ვინ იცის, იქნებ, ერთ მშვენიერ დღეს, ამ სასმლითაც გავითქვათ სახელი. არადა, სამმა მეგობარმა ყველაფერი ნახევრად ხუმრობით დაიწყო. ხანგრძლივი ექსპერიმენტის აზარტში შესულებმა ქართულ ჯინი შექმნეს და სახელად „მალამო“ დაარქვეს. ბექა გუჯეჯიანმა, კოტე გუნიამ და გიორგი კორსანტიამ ერთობლივი საქმიანობა სულ სხვა პროექტით დაიწყეს, მაგრამ ჯინმა განსხვავებული გზით წაიყვანა. ჯინთან მანამდე არასოდეს ჰქონიათ პროფესიული შეხება, თუმცა დიდი სიყვარული აკავშირებდათ. პარალელურად, ბექა და კოტე არქიტექტორულ სახელოსნოს უძღვებიან, გიორგი – „ვაზისუბნის მამულის“ სტუმარმასპინძლობას ხელმძღვანელობს. მოდით, ერთად გავიგოთ, როგორ ამოუშვეს ჯინის ბოთლიდან ჯინი, „მალამოს“ დამფუძნებლებმა.

 

M: „მალამომდე“ საკმაოდ ბევრი ექსპერიმენტი ჩაატარეთ – ეს პროცესი როგორი იყო? რას ეძებდით?

თავდაპირველად, როდესაც ამ თემაზე სერიოზულად ფიქრი დავიწყეთ, უფრო მეტად კონცეფციაზე, დიზაინსა და შეფუთვაზე ვფიქრობდით. საბოლოოდ, ისე გამოვიდა, რომ ყველაფერი გვქონდა, ჯინის გარდა. დიდხანს ვეძებეთ ადამიანები, რომლებსაც შესაბამისი ცოდნა ექნებოდათ, რათა რეცეპტი მათთან ერთად შეგვექმნა, თუმცა უშედეგოდ. ამ სასოწარკვეთაში მყოფებმა შევიძინეთ პატარა სახლის სახდელი. უამრავი კვლევა ჩავატარეთ, არაერთი ონლაინ კურსი გავიარეთ დისტილაციაზე. იმედი გვქონდა, რომ ჩვენით შევძლებდით რეცეპტის შექმნას. ბევრი ვერსია ვცადეთ, თუმცა სასურველ შედეგს ვერ მივაღწიეთ. საბოლოოდ მივედით აზრამდე, სხვა გამოსავალი მოგვეძებნა.

M: როგორ მიხვდით, რომ ექსპერიმენტი რაღაც შედეგამდე მივიდა და ის უკვე პროდუქტად უნდა გექციათ?

ჯინის ტექნოლოგების ძებნა საქართველოს ფარგლებს გარეთ დავიწყეთ და მათ კიევში მივაგენით. იმ დროს, უკრაინაში ომი უკვე დაწყებული იყო. ამის გამო, ბუნებრივია, უამრავ სირთულეს გადავაწყდით, მაგრამ ერთობლივი მუშაობის შედეგად, რეცეპტის რამდენიმე ვარიანტზე შევჯერდით. ამ ეტაპს უკვე ექსპერიმენტს ვერ დავარქმევდით, რადგან საქმე ნამდვილ პროფესიონალებთან გვქონდა. როდესაც უკრაინიდან ჩამოტანილი ნიმუშები გავსინჯეთ, შედეგის წარმატებაში დავრწმუნდით.

M: როგორია „მალამო“ – როგორი ხასიათი აქვს და ვისთვისაა განკუთვნილი?

„მალამო“ საოცრად კომპლექსური და ამავდროულად, დაბალანსებული არომატების ზეიმია. შესაბამისად, არა ერთი, არამედ მრავალი ხასიათი აქვს. ბოლო დროს, ქართველ მომხმარებლებში ჯინის ცნობადობა აშკარად იზრდება და ჩვენი აზრით, საუკეთესო დროა ადგილობრივი ჯინის გასაჩენად. სწორედ ამ ადამიანებისთვისაა განკუთვნილი „მალამო“ – ადგილობრივი მომხმარებლებისთვის, რომლებიც ნელ-ნელა ჯინთან ურთიერთობის საკუთარ კულტურას აყალიბებენ და იმედი გვაქვს, ეს კულტურა „მალამოს“ ქვეყნის ფარგლებს გარეთაც გაიყვანს.

M: ღვინის სამშობლოში ქართული ჯინის დაბადება, იმ ფონზე, როცა საერთაშორისო ბრენდებს უკვე უჭირავთ გარკვეული პოზიცია, ამ ბიზნესში რა პერსპექტივას გკარნახობთ?

ერთ-ერთი მიზეზი, რის გამოც ჯინი ჩვენი საყვარელი სასმელია, მისი უკიდეგანო მრავალფეროვნებაა – არცერთი ჯინი ერთმანეთს არ ჰგავს. ყველას თავისი უნიკალური გემოვნური პროფილი გააჩნია, რაზეც ბევრი ფაქტორი მოქმედებს – მცენარეების წარმომავლობა, სპირტი, წყალი და ა.შ. გვჯერა, რომ ქართულ ჯინსაც შეუძლია დაიკავოს ღირსეული ადგილი არა მარტო საერთაშორისო ბრენდებს, არამედ საქართველოში წარმოებულ სხვა სასმელებს შორისაც.

M:  „მალამო“ – რას უკავშირდება ეს სახელწოდება?

ჩვენთვის თავიდანვე ნათელი იყო, რომ ბრენდის კონცეფცია ლოკალურობაზე უნდა ყოფილიყო დაფუძნებული. მეორე მხრივ, გვინდოდა ყველაფერი სამედიცინო ესთეტიკაზე აგვეწყო, რადგან ჯინის წარმომავლობა სწორედ სამკურნალო სითხიდან იწყება – შესაბამისად, „მალამო“ იდეალური სიტყვა აღმოჩნდა, როგორც იდეურად, ისე ჟღერადობითაც. აქედან გამომდინარე, ავარჩიეთ ბოთლიც, რომელიც სამედიცინო ხსნარებისთვის არის განკუთვნილი.

ყველა პროდუქტისთვის, და მითუმეტეს სასმლისთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ვიზუალურ იდენტობას, რომელიც პირველ განწყობას აყალიბებს. „მალამოს“ ბოთლზე, ისევ კონცეფციიდან გამომდინარე, გადავწყვიტეთ, რომ მედეას, ბერძნულ მითოლოგიაში მედიცინისა და გრძნეულების სიმბოლო კოლხი ქალის, გამოსახულება ყოფილიყო. ეს შეგრძნება ვიზუალურ მხარეშიც რომ გვეთარგმნა, Მთლიანი დიზაინის ენა ძველ ეზოთერულ ნახატებად წარმოვიდგინეთ და მივხვდით, რომ ილუსტრაციაზე საუკეთესო კოლაბორაცია ქართველ არტისტთან, ანკა ბოჭორიშვილთან გამოვიდოდა. საბოლოოდ, მივიღეთ ის, რაც მივიღეთ.

M: რასთან გინდათ, რომ იყოს „მალამო“ მომხმარებლისთვის ასოცირებული?

წარდგენის დღიდან, ძალიან ბევრჯერ მივიღეთ კომენტარი, რომ არავინ მოელოდა ქართული ბრენდისგან არც ასეთ შეფუთვას და არც ასეთ ჯინს. ჩვენი აზრით, ეს არის საუკეთესო, რასთანაც შეიძლება ვიყოთ ასოცირებული – ხარისხთან.

M: ახლა, რა გაძლევთ ამ საქმის კეთების მოტივაციას და როგორ გეგმავთ ბრენდის განვითარებას?

პირველ რიგში, პოზიტიური გამოხმაურება, შემდეგ კი სურვილი, რომ კიდევ უფრო დავხვეწოთ არსებული პროდუქტი და ასევე გავაგრძელოთ ექსპერიმენტირება სხვა სტილის ჯინებზე, რომლებიც დამატებით, შეზღუდულ გამოშვებებად გაკეთდება. ამ ყველაფრის მისაღწევად კი უმთავრესი მიზანი საკუთარი დისტილერიის მოწყობაა, რაზე მუშაობაც უკვე დაწყებული გვაქვს. საბოლოო გეგმა კი, რა თქმა უნდა, უცხოურ ბაზარზე გასვლაა.


ავტორი: თამარ მეფარიშვილი

წყარო:https://www.marketer.ge

общество
მეუფე შიო - განსაკუთრებით გვამხნევებს ღირსი გაბრიელის სიტყვები, რომ სულიწმინდის მადლს არასდროს დაუტოვებია საქართველო და არც არასდროს მოაკლდება

მხოლოდ გულმოწყალე ადამიანმა შეიძლება დაიმკვიდროს სასუფეველი, - ამის შესახებ საპატრიარქო ტახტის მოსაყდრემ, სენაკისა და ჩხოროწყუს მიტროპოლიტმა შიომ (მუჯირი)სულთმოფენობიდან ოცდამეერთე კვირას, ღირსი გაბრიელ აღმსარებლისა და სალოსის ხსენების დღეს ქადაგების დროს განაცხადა.

მიტროპოლიტის თქმით, ცათა სასუფევლის დამკვიდრებისთვის საჭიროა, ისე მოვალბოთ ჩვენი გული, რომ მასში შემოვიდეს სულიწმინდის მადლი, რომელიც ფერს უცვლის ადამიანს...

მისივე განცხადებით, დღევანდელ მსოფლიოში, როდესაც ასეთი სულიერი ძნელბედობაა, ჩვენ განსაკუთრებით გვამხნევებს ღირსი გაბრიელის სიტყვები, რომ სულიწმინდის მადლს არასდროს დაუტოვებია საქართველო და არც არასდროს მოაკლდება“.

„სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმინდისათა.

ძვირფასო მამებო, დედებო, ძმებო და დებო, გილოცავთ დღევანდელ კვირა დღეს, რომელიც დაემთხვა ღირსი გაბრიელ სალოსისა და აღმსარებლის ხსენებას. შეგვეწიოს მისი მადლი და ლოცვა ჩვენ და სრულიად საქართველოს.

გადმოგცემთ მისი უწმინდესობის და უნეტარესობის, კათოლიკოს-პატრიარქ ილია II-ის მოლოცვას და კურთხევას.

დღეს წაკითხული იყო იგავი სახარებიდან მდიდარსა და ლაზარეზე. ეს ორი ადამიანია, ორი სახეა წარმოდგენილი ჩვენ წინაშე. მდიდარს საერთოდ არ ენაღვლებოდა, რომ მის კართან იწვა მძიმე ავადმყოფი და გლახაკი, სრულიად გულგრილი იყო მისი ბედისადმი. ლაზარე კი ძალიან მოკრძალებული იყო. მას ის კი არ უნდოდა, რომ მდიდრის სუფრიდან ლანგრით მიეტანათ მისთვის საჭმელი, არამედ იმას ნატრობდა, რომ ძირს დაცვენილი ნამცეცი მაინც შეხვედროდა. იმდენად ავად იყო, რომ სიარულიც კი არ შეეძლო. ამ მდიდარს ეს ამბავი სრულიად არ აღელვებდა, ის იმდენად გართული იყო თავისი ნადიმებით და ფუფუნებით. გარდაცვალების შემდეგ ყველაფერი შეიცვალა, ღარიბი აღმოჩნდა აბრაამის წიაღში, მდიდარი კი - ცეცხლოვან გეენიაში, ჯოჯოხეთში.

რატომ მოხდა ასე? რაზეა ეს იგავი, საერთოდ?

ეს იგავი არის მოწყალებაზე. ასე იმიტომ მოხდა, ძვირფასო ძმებო და დებო, რომ ღმერთი არის მოწყალე. მხოლოდ გულმოწყალე, მოწყალე გულის მქონე ადამიანმა შეიძლება დაიმკვიდროს სასუფეველი. ვერცერთი ულმობელი, ვერცერთი უსიყვარულო, სასტიკი, ბოროტი ადამიანი სასუფეველს ვერ დაიმკვიდრებს, რაგინდ ბევრი დამსახურება ჰქონდეს ამ დედამიწაზე, იმიტომ რომ ცათა სასუფეველი არ არის ის, რაც გაიცემა რაღაც დამსახურებების სანაცვლოდ, არამედ ცათა სასუფევლის დამკვიდრებისთვის საჭიროა, ისე მოვალბოთ ჩვენი გული, რომ მასში შემოვიდეს სულიწმინდის მადლი, რომელიც ფერს უცვლის ადამიანს და ხარბიდან გადააქცევს ხელგაშლილად, ამპარტავნიდან - თავმდაბლად, შურიანიდან - მოსიყვარულედ, ნაყროვანიდან - მმარხველად და ა. შ. არცერთი ულმობელი ადამიანისთვის, ვინც არ არის მოწყალე გულის მქონე, ეს ფერისცვალება შესაძლებელი არ არის. ვერ მოხდება ეს სასწაული მის სულში. ვიმეორებ: რატომ? - იმიტომ, რომ ასეთი ადამიანის სულში სულიწმინდის მადლი ვერ შემოდის.

ამიტომ მთელი ცხოვრება უნდა იღვაწოს ადამიანმა ქმედით სიყვარულში, რომ ეს ლმობიერება და მოწყალება ისწავლოს. სწორედ ამაზეა დღევანდელი იგავი, რომ ვისწავლოთ ეს თვისებები, ეს სათნოებები და ჩვენი ცხოვრების შედეგად ამ მდიდრის მსგავსად არ აღმოვჩნდეთ ცეცხლოვან გეენიაში, არამედ მოვემზადოთ მარადისობასთან შესახვედრად. ეს ცხოვრება იმისთვის გვაქვს მოცემული, რომ ღირსეულად მოვემზადოთ მარადისობაში გადასვლისთვის, როცა იქნება სამსჯავრო ჩვენი, როცა წარვდგებით სამსჯავროზე. თუმცა სამსჯავრო არის მთელი ცხოვრება, ადამიანი ამ ცხოვრებაშივე გამოუტანს განაჩენს თავის თავს და აკეთებს არჩევანს, თუ სად იქნება მარადისობაში.

თუ ამ ცხოვრებაში შეიძინე შური, უმოწყალობა, სიძვა, ვერცხლისმოყვარეობა, ამპარტავნება და სხვა ასეთი ვნებები, მარადისობაშიც თან წაგყვება ეს თვისებები, იქაც ასეთი იქნები. მაგრამ უფალს უნდა, რომ შეიძინო სიმდაბლე, სიყვარული, ლოცვა, მოთმინება, სულგრძელება, მოწყალება. რატომ? - იმიტომ, რომ თვითონ არის ასეთი უფალი ჩვენი იესო ქრისტე; და თუ ეს თვისებები გექნება, მაშინ ის თავისთან წაგიყვანს და გაცხონებს.

ძვირფასო ძმებო და დებო, მაგრამ ეს ადამიანის დახმარების გარეშე შეუძლებელია. თუ ადამიანს ეს არ უნდა, ყველაფერი ამაო იქნება, ხოლო თუ უნდა და იღვწის ამისთვის, მაშინ უფალი აუცილებლად შეეწევა მას, განკურნავს ამ ვნებებისგან და აცხონებს.

ასე რომ, დავფიქრდეთ ამ იგავზე: ვინ ვართ ჩვენ - მდიდარი თუ ლაზარე? და თუ ჩვენს თავში ჯერ კიდევ ვხედავთ ამ უმოწყალო მდიდრის თვისებებს, გონს მოვიდეთ, სანამ კიდევ გვაქვს ფიზიკური და სულიერი ძალები, რომ ფერი ვიცვალოთ და გამოვსწორდეთ.

დღეს არის ღირსი გაბრიელ სალოსისა და აღმსარებლის ხსენება. საოცარი სიხარული სუფევს დღეს ჩვენს მსახურებაზე, ძალიან ბევრი ხალხია შეკრებილი. გილოცავთ ამ დღესასწაულს. შეგვეწიოს მამა გაბრიელის ლოცვა და მადლი.

იგი იყო სრულიად გამორჩეული ადამიანი და მოღვაწე ჩვენი ეკლესიის უახლეს ისტორიაში. მოგეხსენებათ, ის მოღვაწეობდა ათეისტურ პერიოდში და მრავალ ადამიანს გაუნათა გზა უფლისკენ, რისთვისაც იგი მრავალჯერ ტანჯეს, დევნეს, გვემეს და დააპატიმრეს. ის ამ თავის დიდ სულიერებას ფარავდა სალოსობის ღვაწლით. ამის გამო, მრავალჯერ შეშლილი ეგონათ, მაგრამ, როგორც ამბობს პავლე მოციქული: „სულელი იგი ღვთისა უბრძენეს არს კაცთა“ (1 კორ. 25). თავისივე სიცოცხლეში ის მრავალ სასწაულს აღასრულებდა და მისი გარდაცვალების შემდეგ კიდევ უფრო მეტი სასწაული სრულდება, ადამიანები მოდიან არამხოლოდ საქართველოს სხვადასხვა კუთხიდან, არამედ მსოფლიოს სხვადასხვა მხარიდან და წმინდა გაბრიელის ლოცვით უფალი მათ უსრულებს თხოვნას და ანიჭებს სულიერ და ხორციელ კურნებებს.

დღეს, დღევანდელ მსოფლიოში, როდესაც ასეთი სულიერი ძნელბედობაა, ჩვენ განსაკუთრებით გვამხნევებს ღირსი გაბრიელის სიტყვები, რომ სულიწმინდის მადლს არასდროს დაუტოვებია საქართველო, საქართველოს არასდროს მოჰკლებია სულიწმინდის მადლი და არც არასდროს მოაკლდება.

მაშ, დღეს, მისი ხსენების დღეს, განსაკუთრებით ვევედროთ ღირს გაბრიელს, აღმსარებელსა და სალოსს, რომ მისი ლოცვით უფალმა დაიფაროს და გააძლიეროს ჩვენი ქვეყანა, ჩვენი ეკლესია, გააძლიეროს და ადღეგრძელოს სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი ილია II და შეგვეწიოს ღირსი მამა გაბრიელი, რომ ამ ლაზარეს მსგავსად, უფალმა დაგვამკვიდროს აბრაამის წიაღში, რათა დავტკბეთ იმ გამოუთქმელი სიკეთეებით, რომლებიც „თვალს არ უნახავს და ყურს არ სმენია“ (1 კორ. 2,9), რისი ღირსიც დაე, გავმხდარიყავით მადლითა და კაცთმოყვარებითა უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესითა, რომელსაც შვენის ყოველი დიდება, პატივი და თაყვანისცემა, თანა მამით და სულიწმინდითურთ, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.

ჩვენთან არს ღმერთი!“, - განაცხადა მეუფე შიომ.

более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати