,
.jpg)
აფხაზეთის უმაღლესი საბჭოს თავმჯდომარე აფხაზეთში შექმნილ ვითარებასთან დაკავშირებით განცხადებას ავრცელებს. ჯემალ გამახარია ამბობს, რომ რეგიონში საქმე გვაქვს ჰუმანიტარულ კატასროფასთან.
„წლების განმავლობაში ისედაც გაუსაძლის პირობებში, მცხოვრები გალის რაიონის მოსახლეობის მდგომარეობა კიდევ უფრო დაამძიმა კორონავირუსულმა პანდემიამ. ოკუპანტების მიერ გარესამყაროსაგან მოწყვეტილ ადამიანებს ოთხ თვეზე მეტი ხნის განმავლობაში ხელი არ მიუწვდებათ ძირითად საარსებო წყაროზე - შემწეობაზე და პენსიაზე. ამის გამო მათი დიდი ნაწილი შიმშილობს, მთელი რაიონი წამლების მწვავე დეფიციტს განიცდის. საქმე გვაქვს ნამდვილ ჰუმანიტარულ კატასტროფასთან.
ჩვენთვის დანამდვილებით ცნობილია, რომ უამრავმა შიმშილით სიკვდილს გამოქცეულმა ადამიანმა, ასევე აბიტურიენტთა და სტუდენტთა ნაწილმა სხვადასხვა შემოვლითი გზებით, მათ შორის მდინარე ენგურის გადმოლახვით ძლივს მოაღწიეს საქართველოს მიერ კონტროლირებად ტერიტორიამდე. უნდა ვივარაუდოთ, რომ მსგავსი სახიფათო მცდელობები მომავალშიც იქნება. ცალკეულმა საინფორმაციო საშუალებებმა დღეს უკვე გაავრცელეს სავარაუდო ინფორმაცია ადმინისტრაციულ საზღვარზე ფარულად გადმოსვლისას სამი თუ ოთხი ადამიანის დაღუპვის შესახებ. აღნიშნული ინფორმაცია ჯერ არ არის დადასტურებული კომპეტენტური ორგანოების მიერ. მას ასევე კატეგორიულად უარყოფს გალის დე-ფაქტო ადმინისტრაციის ხელმძღვანელი, თუმცა ეს არანაირად არ გვაძლევს დამშვიდების საფუძველს. თუ ვითარება არ გამოსწორდა, გამოუვალ მდგომარეობაში ჩავარდნილი ადამიანები უეჭველად გააგრძელებენ მდინარე ენგურის გავლით ზუგდიდში გადმოსვლის მცდელობებს, რაც ნამდვილად დიდი საფრთხის შემცველია და გამორიცხული არ არის უბედური შემთხვევითაც დასრულდეს.
მოსალოდნელი ტრაგედიის პრევენციისა და უმძიმეს მდგომარეობაში აღმოჩენილი გალელების მხარდაჭერის მიზნით, აუცილებელია, ყველა დონეზე რადიკალური ზომების მიღება, საერთაშორისო ორგანიზაციების აქტიური ჩართულობით გალის მოსახლეობისთვის დახმარების აღმოჩენა, თუ მოხერხდება, კუთვნილი შემწეობებისა და პენსიების, ასევე საკვები პროდუქტების მიწოდება.
აფხაზეთის ლეგიტიმური ხელისუფლება, საკუთარი კომპეტენციისა და შესაძლებლობების ფარგლებში ყველა ღონეს იხმარს, გალის რაიონში ჰუმანიტარული კატასტროფის შედეგად შექმნილი სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი პრობლემების, თუნდაც, ნაწილის გადასაჭრელად“, – აცხადებს აფხაზეთის უმაღლესი საბჭოს თავმჯდომარე ჯემალ გამახარია.
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
