08:40,
04/08
წყარო:https://bm.ge/
გადაცემა “საქმის კურსის” ეთერში თანაინვესტირების ფონდის ყოფილი CEO-ს გიორგი ბაჩიაშვილის ადვოკატმა ლევან მახარაშვილმა ბიძინა ივანიშვილის მიერ წარდგენილი ბრალის შესახებ დეტალურად ისაუბრა. ივანიშვილი დაობს, რომ $5 მილიონის სესხით, რომელიც გიორგი ბაჩიაშვილის კომპანიაზე “ქართუ ბანკის” მიერ გაიცა, ბაჩიაშვილმა განახორციელა წარმატებული ინვესტიცია კრიპტოვალუტების მოპოვებაში და წმინდა მოგების სახით, 2017 წლის მდგომარეობით, 8,253 ბიტკოინი მიიღო, რაც აღნიშნულ პერიოდში 39 მილიონი დოლარი ღირდა, თუმცა საქმე იმაშია, რომ აღნიშნულ საკრედიტო ხელშეკრულებაში კრიპტოვალუტის განაწილების შესახებ არაფერი იყო ნათქვამი.
გიორგი ბაჩიაშვილის იურისტის განმარტებით, საქმე გვაქვს აბსურდულ ბრალთან.
“გიორგი ბაჩიაშვილმა საქართველოში ერთ-ერთმა პირველმა დაიწყო კრიპტოვალუტის ბიზნესში აქტიურად ინვესტირება და სჯეროდა ამ ტექნოლოგიების პერსპექტიულობის. მან 2015 წელს პირადად მიაღწია შეთანხმებას "ბითფიურისთან", კერძოდ "ბითფიური" თანახმა იყო, რომ ბაჩიაშვილთან გაეფორმებიანა ერთწლიანი კონტრაქტი კრიპტოვალუტის მაინიგის შესახებ, რომლის ღირებულება განისაზღვრა 6,3 მილიონი დოლარით. საქმეში წარმოდგენილია შესაბამისი კონტრაქტი.
გიორგი ბაჩიაშვილს აღნიშნული დროისთვის მობილიზებული ჰქონდა 1,3 მილიონი დოლარი, ესაჭიროებოდა სესხი 5 მილიონის ოდენობით და ვინაიდან მას საკუთარი თანამონაწილეობის გარდა არ ჰქონდა სხვა უზრუნველყოფა, მარტივი არ იყო ბანკში სესხის აღება. დიდი ხნის საქმიანი და პირადი ურთიერთობებიდან გამომდინარე, მან ბიძინა ივანიშვილს სთხოვა დახმარებოდა "ქართუ ბანკში" სესხის აღებაში. აღსანიშნავია, რომ ბაჩიაშვილის ინფორმაციით, ბიძინა ივანიშვილი მანამდე სხვა არაერთ პირსაც დახმარებია სესხის აღებაში. საბოლოოდ, ბაჩიაშვილის კომპანიამ ბანკ "ქართუსგან" 1 წლის ვადით აიღო სესხი 5 მილიონი დოლარის ოდენობით, წლიურ 12 პროცენტად. ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ გიორგი ბაჩიაშვილს ჰქონდა სესხის აღების სხვა ალტერნატივა, რაზეც მან დეტალურად ისაუბრა გამოკითხვისას, უბრალოდ ბანკი ქართუს პირობები იყო უფრო მისაღები.
ზუსტად 1 წელიწადში და რამდენიმე თვეში, ბაჩიაშვილის კომპანიამ ბანკი "ქართუს" კრედიტი დაფარა სრულად პროცენტის ჩათვლით.
სიცრუეა იმის განცხადება, თითქოს ბაჩიაშვილს არანაირი რისკი არ გაუღია და უზრუნველყოფა არ მოუხდენია, საქმეში არის წარმოდგენილი მასალები, რომლითაც უტყუარად დგინდება, რომ საბანკო კრედიტის აღებისას ბაჩიაშვილის პირადი თანამონაწილეობა 1,3 მილიონი დოლარი იყო. ლოგიკურად მარტივად გასაგებია, რომ ბიზნესის წარუმატებლობის შემთხვევაში, პირველი სწორედ გიორგი ბაჩიაშვილი დაკარგავდა 1.3 მილიონ დოლარს.
ასევე ტყუილია, რომ კრედიტი ბიძინა ივანიშვილის პირადი გარანტიით გაიცა. სიმართლე მდგომარეობს შემდეგში: ბანკმა გასცა არაუზრუნველყოფილი კრედიტი 2015 წლის აგვისტოში და მხოლოდ 7 თვის მერე, საბანკო რეგულაციების გამო 2016 წლის 1 მარტიდან 5 მაისამდე (2 თვე მოხდა კრედიტის უზრუნველყოფა ივანიშვილის მიერ), კიდევ ერთხელ აღვნიშნავთ, რომ ეს განპირობებული იყო მხოლოდ და მხოლოდ საბანკო რეგულაციის გამო. ამასვე ადასტურებს თავად ბატონი ივანიშვილი საკუთარი გამოკითხვის ოქმში.
არავითარ პარტნიორობაზე საუბარი არ იყო. ეს იყო ჩვეულებრივი მიზნობრივი სასესხო ხელშეკრულება, რომელიც გაცემული იყო ბაჩიაშვილის კომპანია Mission Gate-სა და Bitfury-ის შორის გაფორმებული კონტრაქტის ანგარიშსწორების განსახორციელებლად. ასევე უნდა დავამატო, რომ ბაჩიაშვილს ჰქონდა სხვა ალტერნატივებიც ამ 5 მილიონი დოლარის სესხად აღების, როგორც მან გამოძიიებაშიც განმარტა, თუმცა ბანკის მიერ შეთავაზებული თუნდაც 12%-იანი განაკვეთი ბიზნესისთვის იყო უფრო მისაღები,” - განმარტავს გიორგი ბაჩიაშვილის ადვოკატი.
შეგახსენებთ, 6 ივლისს სასამართლომ მიიღო გადაწყვეტილება და გიორგი ბაჩიაშვილს გირაოს სახით 2.5 მილიონი ლარი შეუფარდა. მას სახელმწიფოს ნებართვის გარეშე ქვეყნის დატოვება აეკრძალა.
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
