11:22,
04/07
ციპი ხოტოველი (ებრ. ציפי חוטובלי; დ. 2 დეკემბერი, 1978, რეხოვოთი) — ორთოდოქსულ-ეროვნულ-რელიგიური მიმდინარეობის ქართული წარმომავლობის ებრაელი პოლიტიკოსი (ლიკუდი), ჟურნალისტი აქტივისტი და ისრაელის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე 2015 წლიდან. 2020 წლის იანვრიდან დიასპორის საქმეთა მინისტრი. მისი მშობლები რეპატრიანტი ქართველი ებრაელები იყვნენ. მამა: გაბრიელ ხოტოველი, დედა: რუსუდან სეფიაშვილი
2009 წლის 24 თებერვლიდან ციპი მე-18 მოწვევის ქნესეთის წევრია და ყველაზე ახალგაზრდა პიროვნებაა მათ შორის, ვინც კი ოდესმე ქნესეთის წევრად აურჩევიათ. მას ახასიათებენ, როგორც ლიკუდის პარტიის „იდეოლოგიური ხმა“. 2006 წლიდან იგი გაზეთ მაარივში აქვეყნებს სტატიებს და მოღვაწეობს მედიის სფეროშიც. ციპი ხოტოველი აქტიურად ეწევა ქალთა უფლებების გაუმჯობესების კამპანიას.
ციპი ხოტოველი დაიბადა ისრაელში, ქართველი ებრაელების ოჯახში. ისრაელის ქართულ საზოგადოებაში მის პოლიტიკურ კარიერას აღწერენ, როგორც „მოელვარე სიამაყე“. იგი დაიბადა და გაიზარდა რეხოვოთში და დაამთავრა ეროვნულ-რელიგიური უმაღლესი სასწავლებელი თელ-ავივში. ორი წლის განმავლობაში, იგი იერუსალიმში, ბეირ-ხარავ-ქუქის მუზეუმში მუშაობდა ტურისტულ გიდად, ხოლო მოგვიანებით, ატლანტაში, ებრაული სააგენტოს წარმომადგენლად.
ბარ-ილანის უნივერსიტეტი ციპი ხოტოველმა წარჩინებით დაამთავრა და ბაკალავრის და მაგისტრის ხარისხები მიიღო. აკადემიური სწავლის დასრულების შემდეგ, მან გაიარა სტაჟირება რამ-კასპის საადვოკატო ბიუროში, თელ-ავივში და 2003 წელს სერტიფიცირებული ადვოკატი გახდა. 2003-2005 წლებში, იგი ბარ-ილანის ჟურნალის რედაქტორად მუშაობდა, მოგვიანებით კი გადაწყვიტა, რომ აკადემიური სწავლა გაეგრძელებინა და თელ-ავივის უნივერსიტეტში დაიწყო სწავლა, დოქტორის ხარისხის მისაღებად. სწავლის პარალელურად, ხოტოველი აქტიური იყო ებრალი სტუდენტების მსოფლიო კავშირში (WUJS) და წარადგენდა ორგანიზაციას სტუდენტთა კონფერენციაზე სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკაში. ამასთანავე, იგი ბნეი აკივას მოძრაობის წარმომადგენელი იყო პარიზში. ციპი ხოტოველი ასევე იერუსალიმში, ბრურიას სემინარიაში და ბარ-ილანის უნივერსიტეტის გოგონათა სემინარიაში სწავლობდა.
2013 წლის 27 მაისს, ციპი ხოტოველი ცოლად გაჰყვა ადვოკატ ორ ალონს. პოლიტიკური კარიერა
ციპი ხოტოველი მემარჯვენე ფრთის წარმომადგენელია, ძირითადად მონაწილეობს თავისი პარტიის პოლიტიკის იდეოლოგიურ ფორმირებაში და რეგულარულად უწევს წინააღმდეგობას პალესტინური სახელმწიფოს მშენებლობას.
2015 წლიდან, ხოტოველი ისრაელის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილეა.
2020 წლის იანვარში დანიშნეს დიასპორის საქმეთა მინისტრად.
.jpg)
გაბრიელ ხოტოველი და რუსუდან სეფიაშვილი
რუსუდან სეფიაშვილი (ციპის დედა): - პატარაობიდანვე უნიჭიერესი იყო. ერთი წლისაც არ გახლდათ, უკვე გამართულად რომ ლაპარაკობდა... შვილიც ბევრი მყავს, შვილიშვილიც, მაგრამ ციპისავით ნიჭიერი არც ერთი არ არის. სკოლაში ყოველთვის გამორჩეული მოსწავლე იყო და საზოგადოებრივ საქმიანობაშიც. მერე თანდათან დაწინაურდა. ამერიკაში, ატლანტაში გაგზავნეს... იურიდიული ფაკულტეტი დაასრულა. ხშირად ბეჭდავდა გაზეთში სტატიებს, პუბლიცისტი გახდა. მერე პოლიტიკურ გადაცემაში სამუშაოდ ძალიან ცნობილმა ჟურნალისტმა მიიწვია - მთელი კვირის პოლიტიკური ამბების მიმოხილვა უწევდა... ბენიამინ ნეთანიაჰუს ძალიან მოეწონა ციპი და შესთავაზა არჩევნებში მიეღო მონაწილეობა. 29 წლის უკვე პარლამენტის წევრი გახდა. არ აპირებდა პოლიტიკაში წასვლას, უფრო იურიდიული მიმართულებით სურდა კარიერის აწყობა.
ციპის თავისი ოჯახი აქვს. 34 წლის გათხოვდა და ახლა სამი ქალიშვილი ჰყავს. მისი მეუღლე გერმანელია. ისინი ადრე იერუსალიმში ცხოვრობდნენ, მაგრამ შვილების შეძენის შემდეგ რეხოვოთში - ჩემთან ახლოს გადმოვიდნენ. ციპის ჯერჯერობით თავისი სახლი არა აქვს, ნაქირავებშია. ბევრი გაკვირვებულია, - რა უბრალოდ ცხოვრობსო! ჰგონიათ, რადგან მინისტრია, აუცილებლად მილიონერი უნდა იყოს. ისრაელში ისეთი სისტემაა, ნებისმიერ მოხელეს უბრალო საჩუქრისთვის გააკრიტიკებენ. ჩვეულებრივი მუშაც კი შეიძლება უფრო კარგად ცხოვრობდეს, ვიდრე ციპი... ყველაფერს ფული არ განსაზღვრავს და ვისაც იდეალები აქვს, მას ფული არც აინტერესებს. ციპი საოცრად კარგი ბუნების ადამიანია და ახლა ვნანობ, ბავშვობაში რომ არ დავაძალე, ქართული სრულყოფილად შეესწავლა. ცხოვრების დინება სხვანაირად მიდის და ყოველთვის მეტისმეტად გადატვირთული გრაფიკი ჰქონდა...
მე და ჩემს მეუღლეს დიდი სახლი გვაქვს და როცა ციპის მესამე შვილი შეეძინა, ჩვენი სახლის გარკვეული ნაწილი საბავშვო ბაღისთვის გამოვყავით. ახლა ჩვენს შვილიშვილთან ერთად, სხვა ბავშვებსაც ვზრდით. დილის შვიდი საათიდან საღამოს ხუთამდე მთლიანად ამ ბავშვებზე ზრუნვით ვარ დაკავებული. ციპის უფროსი შვილები ჩვეულებრივ საბავშვო ბაღში დადიან, საღამოს ჩემს მეუღლეს გამოჰყავს ისინი, მე კი, საბავშვო ბაღის მეშვეობით, ჩემს შვილიშვილზეც ვზრუნავ და გარკვეული შემოსავალიც მაქვს, ისრაელში ცხოვრება ხომ ძალიან ძვირია...“
ციპი საქართველოში სამჯერ იყო. ის პრეზიდენტ სალომე ზურაბიშვილის საინაუგურაციო ღონისძიებაზე გახლდათ მიწვეული.
2015 წლის ოქტომბერში, ქნესეთის სატელევიზიო არხთან ინტერვიუს ჩაწერისას, ციპი ხოტოველმა თქვა:
„ჩემი ოცნებაა, რომ ვიხილო ისრაელის დროშა ტაძრის მთაზე. მე ვფიქრობ, რომ ეს არის ისრაელის სუვერენიტეტის ცენტრი, ისრაელის დედაქალაქი და უწმინდესი ადგილი ებრაელი ხალხისთვის.“
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
