,
გერმანულ გაზეთ „ტაგესცაიტუნგში“ (Die Tageszeitung) გამოქვეყნებულია სტატია-კომენტარი სათაურით „საქართველო არასწორი გზით მიდის: პარლამენტმა „ლგბტ-საზოგადოების საწინააღმდეგო კანონი მიიღო“ (ავტორი - ბარბარა ერტელი), რომელშიც ნათქვამია:
„საქართველოს მთავრობას ნამდვილად ვერ ჩავთვლით ისეთად, რომელიც რჩევებს და რეკომენდაციებს ითვალისწინებს. პარლამენტმა საბოლოოდ მიიღო კანონი, მიმართული „ლგბტ“-საზოგადოების წინააღმდეგ. მისი დებულებები ისეთია, როგორსაც კრემლი უკეთესად ვერც მოიფიქრებდა. კანონი თითქოსდა ოჯახური ფასეულობებისა და არასრულწლოვანების დაცვას ემსახურება, ამ მიზნით ტექსტში მთელი ჰომოფობიური კატალოგია მოცემული: ოჯახი განისაზღვრება როგორც მამაკაცისა და ქალის კავშირი, ხოლო ქვირ-მოქალაქეებს (ჰომოსექსუალისტებს) ბავშვის შვილად აყვანის უფლება არ აქვთ.
აკრძალულია ინფორმაციის გავრცელება როგორც გენდერული იდენტობის თაობაზე, ასევე ისეთ საჯარო ღონისძიებებზე, რომლის დროსაც „ლგბტ“-საზოგადოების წევრები ქუჩაში გამოდიან თავიანთი უფლებების დასაცავად. ამგვარი შეზღუდვები მათ არამარტო „მეორე ხარისხის“ ადამიანებად აქცევს, არამედ მათთვის იხურება აზრის გამოხატვის შესაძლებლობა მასმედიაში. საერთოდ, შეიძლებოდა უფრო უარესიც კი მომხდარიყო.
ოქტომბერში სამხრეთკავკასიურ სახელმწიფოში საპარლამენტო არჩევნები უნდა ჩატარდეს. მმართველი პარტია „ქართული ოცნება“ უკვე 12 წელია ხელისუფლებაშია და ბოლო დროს შესამჩნევად იხრება მოსკოვისაკენ. მას რეალურად შეუძლია საკონსტიტუციო უმრავლესობის მოპოვება, რომ აღნიშნული დებულებები ქვეყნის ძირითად კანონშიც შეიტანოს. დემოკრატია საქართველოს ხელისუფლებას თავისებურად ესმის და სწორედ ამაში გამოიხატება პრობლემა: ქვეყანას ევროკავშირში მიღების კანდიდატის სტატუსი აქვს.
საქართველოს ევროპული ორიენტაცია და კანდიდატის სტატუსის მიღება ბევრად არის იმ ახალგაზრდების დამსახურება, რომლებიც ქუჩაში გამოვიდნენ დემოკრატიისა და ევროპული ორიენტაციის დაცვის სახელით. როცა „ქართულმა ოცნებამ“ რუსული კანონის მსგავსი სამართლებრივი აქტი მიიღო („უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“), ევროკავშირი იძულებული გახდა, რომ საქარტველოს წინააღმდეგ სამართლიანი სანქციები დაეწესებინა. თუ არჩევნებში „ქართული ოცნება“ ისევ ხმების უმრავლესობას მიიღებს, მაშინ ევროკავშირს რეაგირება კვლავ მოუწევს.
უკვე ახლავეა ნათელი, თუ რა მოხდება მმართველი პარტიის გამარჯვების შემთხვევაში: დიდი ალბათობით, ქართველებისათვის 2018 წელს ნებადართული უვიზო რეჟიმი შეიძლება გაუქმდეს, თუმცა ეს იქნებოდა ყველაზე მტკივნეული დარტყმა იმ ადამიანების რწმენაზე, რომლებსაც ევროპასთან ინტეგრაციის იმედი აქვთ და რომლებისთვისაც ევროპული გზა შეიძლება დაიხუროს.
წყარო: https://taz.de/Georgiens-queerhostile-legislation/!6034309/
ამერიკული გაზეთი „ჰილი“ (The Hill) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „მკვდრეთით აღმსდგარი: დონალდ ტრამპი როგორც ამერიკული პოლიტიკის „ლაზარე“ (ავტორი - დერეკ ჰანტერი).
„სიტყვას „ისტორიული“ პოლიტიკაში ხშირად იყენებენ ხოლმე და მას ფეხბურთის ბურთივით ათამაშებენ, ზოგჯერ კი მიზანში ვერ ურტყამენ. დონალდ ტრამპთან მიმართებით კი ამ სიტყვის გამოყენება სამართლიანია. მისი მიღწევა მართლაც ისტორიულია. მან უდიდესი რევანში აიღო პოლიტიკაში.
დონალდ ტრამპი არამხოლოდ პოლიტიკური გვამი იყო, არამედ საერთოდ, „პერსონა ნონ-გრატა“ როგორც ვაშინგტონში, ასევე მშობლიურ ნიუ-იორკშიც. და როგორც ხდება ხოლმე პოლიტიკაში, მას საპყრობლეში გაგზავნითაც ემუქრებოდნენ... და ახლა იგი თეთრ სახლში ძლევამოსილად ბრუნდება - ისეთ თამაშში გამარჯვების შემდეგ, რომელიც მანამდე არავის უთამაშია.
აშშ-ის ისტორიაში დონალდ ტრამპამდე მისნაირად მხოლოდ 22-ე და 24-ე პრეზიდენტი გროვერ კლივლენდი იქნა არჩეული ორი ვადით („შუალედური შესვენებით“ 1885-1889 და 1893-1897 წლებში). მსგავსი შემთხვევა ჰქონდა რიჩარდ ნიქსონს, რომელმაც 1960 წელს საპრეზიდენტო არჩევნებიც წააგო, გუბერნატორის არჩევნებიც (1962 წელს) და განაცხადა - „მორჩა, მეგობრებო, რიჩარდ ნიქსონს ვეღარსად ვეღარ ნახავთ - იმიტომ, რომ ეს ჩემი ბოლო პრეს-კონფერენციაა“. ჩვენ მისი ნახვა მაინც მოგვიწია 1968 წელს, თეთრ სახლის ოვალურ კაბინეტში. თუ რითი დაასრულა მან თავისი პრეზიდენტობა, გვახსოვს („უოტერგეიტით“), მაგრამ ფაქტია, რომ მისი დაბრუნება იმ დროისათვის ძალზე შთამბეჭდავი იყო.
დონალდ ტრამპმა კი რიჩარდ ნიქსონსაც გადააჭარბა. იგი ფაქტიურად „დამარხული“ იყო საკუთარი რესპუბლიკური პარტიის წევრების მხრიდანაც კი, სხვები კი მოთმინებით ელოდნენ, რომ იგი უბრალოდ გუდა-ნაბადს აიკრავდა და პოლიტიკიდან წავიდოდა. მაგრამ ასე არ მოხდა.
ამერიკელებმა თავისი პოზიცია გამოხატეს: მათ ცვლილებები სურდათ და კიდეც განახორციელეს. დონალდ ტრამპი ვერაფერმა ვერ შეაჩერა - ვერც ბრალდებებმა, ვერც თავდასხმებმა... ყველა მემარცხენე გაზეთი და ტელევიზია აკრიტიკებდა, ემუქრებოდა, აშინებდა, მაგრამ ისინი ყველა „ქაღალდის ვეფხვები“ აღმოჩნდნენ, დონალდ ტრამპმა ყველა „დაიკიდა“. რას იზამენ ახლა ტელეარხების MSNBC-სა და CNN-ის ხელმძღვანელები და მაყურებლები? ვინ აღმოჩნდა მარგინალი - ისინი თუ დონალდ ტრამპი? აღიარებენ თუ არა იმას, რომ არასწორად იქცეოდნენ - როცა ყველას, ვინც დონალდ ტრამპის გვერდით იდგა, გიჟებად და სულელებად თვლიდნენ?
მოკლედ, დონალდ ტრამპი „კონსტანტის“ (მუდმივის) განსახიერებაა: იგი იყო, არის და იქნება.
წყარო: https://thehill.com/opinion/campaign/4975713-donald-trump-greatest-comeback-since-lazarus/
