ფრანგული გაზეთი „ლე ფიგარო“’ (Le Figaro) აქვეყნებს ცნობილი პოლიტიკოსის, ყოფილი მინისტრის, ნატოს წევრი ქვეყნების საპარლამენტო ასამბლეის ყოფილი თავმჯდომარის პიერ ლელუშის სტატიას სათაურით „უკრაინის კონტრშეტევის შემდეგ - ჩინეთ-აშშ-ის შუამავლობა?“ // "იალტა-2", სადაც პუტინს სი ძინპინი ჩაანაცვლებს“, რომელშიც აშშ-ის სახელმწიფო მდივნის ენტონი ბლინკენის პეკინური ვიზიტის ფონზე, რუსეთ-უკრაინის ომის პერსპექტივაა მიმოხილული.

უკრაინაში რუსეთის არმიის შეჭრიდან 15 თვის გასვლის შემდეგ, როცა უკრაინის არმიამ კონტრშეტევა დაიწყო, „სამშვიდობო ინიციატივები“ ზედიზედ, წვიმასავით წამოვიდა, რომელთა მიზანი ერთნაირია: გამოსვლა დიპლომატიური ჩიხიდან და მოლაპარაკების დაწყება. როგორც ცნობილია, შუამავლობის საქმეში ჩინეთმაც თავისი წვლილი შეიტანა და 12-პუნქტიანი „სამშვიდობო ინიციატივა“ წარადგინა. მას შემდეგ რამდენიმე ევროპელი ლიდერი, მათ შორის ემანუელ მაკრონი და ოლაფ შოლცი პეკინს ეწვივენენ... და, როგორც ჩანს, ახლა ვაშინგტონის რიგიც მოვიდა: აშშ-ის სახელმწიფო მდივანი 19 ივნისს „ცისქვეშეთის“ დედაქალაქს ეწვია.

მიუხედავად იმისა, რომ ვაშინგტონ-პეკინის ურთიერთობა ბოლო თვეებში უკიდურესად გართულდა და მხარეებს თითქოსდა ერთმანეთთან დიალოგი არ სურდათ, ენტონი ბლინკენის ვიზიტი გვაჩვენებს, რომ ამერიკა მაინც ცდილობს ჩინეთთან დამოკიდებულების გაუმჯობესებას.

რუსეთ-უკრაინის ომის გათვალისწინებით, მსოფლიოს ორი დიდი და განვითარებული სახელმწიფოს ურთიერთობის გაუმჯობესება ოპტიმიზმის განცდის შესაძლებლობას იძლევა: დრო არ ითმენს, მთელი მსოფლიო ელოდება უკრაინის კონტრშეტევის შედეგებს, რომლის კვალობაზე უნდა გაირკვეს - ან მოლაპარაკება, ან ჩიხი და ისევ სისხლისღვრა...

ამასთან, საყურადღებოა, რომ რის ექსპერტთა თქმით, უკრაინის კონტრშეტევა, დასავლეთის ოპერატიული დახმარებითაც კი, თავის საბოლოო შედეგებს ვერ მიაღწევს და მხოლოდ შეზღუდული მოცულობის მქონე ტერიტორიის დაბრუნებით იქნება შემოფარგლული. დასავლეთისა და უკრაინის ძალები არასაკმაირისია საბოლოო მიზნების მისაღწევად - რუსების მიერ ოკუპირებული ტერიტორიების დასაბრუნებლად. ასე რომ, კონფლიქტის მოგვარება სამხედრო გზით შეუძლებელი ხდება. და თუ ომი უსასრულოდ გაგრძელდება, ეს გამოიწვევს როგორც როგორც უკრაინის, ასევე ევროპის გამოფიტვასაც (ავტოკრატ ვლადიმერ პუტინს ეს ნაკლებად აღელვებს, თანაც რესურსები საკმარისი აქვს). ომის გაგრძელება ყველაზე ცუდი ამერიკისთვის იქნება,სადაც საპრეზიდენტო კამპანია, პრაქტიკულად უკვე დაიწყო. დონალდ ტრამპი, რომელიც გამოკითხვებში ლიდერობს, აცხადებს, რომ გამარჯვების შემთხვევაში, ის პირველ რიგში, უკრაინის ომის შეწყვეტას შეეცდება.

მაგრამ როგორ? არის აზრი, რომ ამერიკა და ჩინეთი თავიანთ პროტეჟეებს - უკრაინას და რუსეთს მოლაპარაკების მაგიდასთან დასვამენ. ვაშინგტონს შეუძლია საზეიმოდ გამოაცხადოს, რომ უკრაინულმა დემოკრატიამ რუსულ ბნელ ავტორიტარიზმზე გაიმარჯვა, რომ აშშ კიდევ უფრო მეტად დაეხმარება ეკონომიკურ აღდგენაში, მაგრამ ამ დროს ტერიტორიულ დათმობებზე დაითანხმებს. და თან ეტყვის, რომ ეს მხოლოდ დროებითი გადაწყვეტილებაა.

მაგრამ თავს ნუ მოვიტყუებთ, რადგან ჩინეთი ასეთ კონკრეტულ ნაბიჯს არ გადადგამს, რადგან პეკინი ომის მიზეზად ნატოს გაფართოებასა და ამერიკას მიიჩნევს. თუმცა ისიც გასათვალისწინებელია, რომ „ცისქვეშეთს“ ძალიან სურს მშვიდობისმყოფლის სტატუსი შეიძინოს ევრაზიის კონტინენტის როგორც აზიურ, ასევე ევროპულ ნაწილში. ამიტომ შესაძლოა პეკინის პოზიციამ გარკვეული ტრანსფორმაცია განიცადოს. ყველაფერი დამოკიდებული იქნება სამხედრო-პოლიტიკური ძალების განლაგებაზე: არც ვოლოდიმირ ზელენსკი, რომელმაც პირობა დადო რუსების უკრაინიდან გაძევებაზე და არც  ვლადიმერ პუტინი, რომელსაც ოკუპირებული მიწების დაბრუნებას არ აპირებს (იმედოვნებს, რომ დასავლეთი „დაიღლება“), დაზავებას არ აპირებენ. მაგრამ თუ კიევის კონტრშეტევა რეალური დამარცხებულისა და გამარჯვებულის გამოვლენის გარეშე დასრულდება, მაშინ შუამავლების მოქმედების დროს დადგება. შეიძლება ევროკავშირიც გადახედავს თავისი უსაფრთხოების სისტემას.

ომის დასრულების შემდეგ მომავალი მსოფლიოს კონტურებიც გამოჩნდება: რუსეთი დასუსტებული და იზოლირებული იქნება , ჩინეთის ვასალის სახით. ევროპას, რომელმაც ისედაც დიდი ზარალი განიცადა, უკრაინის ეკონომიკის აღდგენის დაფინანსება მოუწევს.... ამერიკისა და ჩინეთის დაპირისპირება ისევ გაგრძელდება. გაჩნდება ახალი ჩინურ-ამერიკული ორპოლუსიანი მსოფლიო, რომელიც მრავალპოლუსიანს ქვეშ მოიქცევს.

ამრიგად, შეიძლება წარმოიქმნას თავისებური ახალი „იალტა“, მაგრამ ამჯერად ის ყირიმში არ იქნება და არც იმ მონაწილეებით, რომლებიც 58 წლის წინ იყვნენ - 1945 წლის თებერვალში მაო ძედუნი „დიდი სამეულის“ წევრი არ იყო. ამჯერად „იალტა-2“ წარმოდგენილი იქნება ერთი-ერთზე ჯო ბაიდენით და სი ძინპინით, მაგრამ ვლადიმერ პუტინის გარეშე.

სამწუხაროა, მაგრამ ფაქტია: 2022 წლის 24 თებერვალს დაშვებული შეცდომით „კაგებეს“ ყოფილმა ოფიცერი ჩინეთს პოზიციების განმტკიცებაში დაეხმარა და ხელი შეუწყო „გლობალური სამხრეთის“ წარმოქმნას, რომელიც მას ხელიდან უსხლტება...

წყარო: https://www.lefigaro.fr/vox/monde/pierre-lellouche-apres-l-offensive-ukrainienne-vers-une-mediation-sino-americaine-20230618