,
„ევროპაში „ცისარტყელის ფერების კულტი“ ინერგება - მისი მიმდევრები სულ უფრო მეტად ხდებიან ხელშეუხებლები და დაუსჯელები. პოლიტიკური, იურიდიული და კულტურული თვალსაზრისით, „ლგბტ-საზოგადოების“ წარმომადგენლები სულ უფრო მაღალ დონეზე ფიგურირებენ. მათთვის მიუღწეველი იყო ოლიმპიური თამაშები, მაგრამ ახლა ოლიმპიადის ექსპროპრიაციაც მოახდინეს“, - ნათქვამია ევროპის ერთ-ერთ წამყვან ისტორიულ-ფილოსოფიურ ყოველკვარტალურ ჟურნალ „ევროპული კონსერვატიულობა“ (The European Conservative - მთავარი სარედაქციო ოფისით ბუდაპეშტში, ფილიალებით - ვენაში, ბრიუსელში და რომში) გამოქვეყნებულ სტატიაში სათაურით „ცისარტყელისებური პრივილეგია“ (ავტორი - როდრიგო ბელესტერი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
ფარდა ჩამოეშვა. მიუხედავად იმისა, რომ პარიზის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე მრავალი სპორტული მიღწევა დაფიქსირდა, ოლიმპიადა ისტორიაში უფრო მეტად იმ დიდი სკანდალის გამო შევიდა, რომელიც მისი გახსნის დროს მოხდა - ცერემონია „ლგბტ“-ისტურ-სატანისტური ქვეტექსტებით, გენდერული აღრევით და სხვა არატრადიციული ელემენტებით. მათ, ვისაც დასავლეთის დაცემის უტყუარი მტკიცებულებები ჭირდება, პარიზის ელიტამ უკვე აჩვენა - ამით ფრანგებმა საკუთარ ეროვნულ კულტურასაც მნიშვნელოვანი ზიანი მიაყენეს და სხვებიც შეურაცხყვეს. და ეს ხდება პრაიმ-თაიმში.
სამწუხაროდ, ყველაფერთან ერთად, ესაა „ლგბტ“-ის „ცისარტყელისებრი ჰეგემონიის“ არეკვლა, რომელიც ოფიციალურ კულტად გადაიქცა ქედმაღალ-რჩეულებისა და ხელშეუხებელ-დაუსჯელებისათვის. ერთი შეხედვით, მათი ფერადი ლამაზი ფასადის მიღმა პრივილეგიები, ფავორიტიზმი და „ყველგანმყოფობა“ იმალება, რომელიც თითქმის სავალდებულო ხდება.
ესპანეთში მიიღეს კანონი, რომლის თანახმად, ფირმაში, სადაც 50-ზე მეტი თანამშრომელი მუშაობს, „ლგბტ“ წარმომადგენლების მიღება სავალდებულოა. დასაქმების სახელმწიფო სამსახური კი მათ იგივენაირი პროვილეგიებით უზრუნველყოფს, როგორებიც აქვთ ძალადობის მსხვერპლ ქალებს და საზოგადოების მხრიდან ბულინგის მსხვერპლ ადამიანებს. გარდა ამისა, კანონი თავდაყირა აყენებს მტკიცებულებების პრინციპს - როცა მოსამართლეები ბრალდებებს განიხილავენ ჰომოფობიასა და ტრანსფობიაში, ეჭვმიტანილმა თვითონ უნდა დაამტკიცოს თავისი უდანაშაულობა. ასეთი მოქმედება რადიკალური უკანდახევაა რომაული სამართლიდან და უდანაშაულობის პრეზუმფციის მიმართ დარტყმას წარმოადგენს. კანადის სასამართლომ ექვსთვიანი თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯა მამას, რომელიც წინააღმდეგი იყო თავისი სრულიად ჯანმრთელი გოგონას სურვილის შესრულებისა სქესის გამოცვლის საკითხში. შვეიცარიაში სახელმწიფო იმავე მოქმედების გამო დედ-მამას მშობლის მოვალეობას ართმევს, ხოლო საფრანგეთში - კონვერსიული თერაპიის ხელის შეშლისათვის მშობლები შეიძლება საპყრობილეში აღმოჩნდნენ. არ უნდა დავივიწყოთ ის ფაქტიც, რომ ევროკავშირმა, რომელსაც არავითარი უფლება არ აქვს ცაერიოს სუვერენული სახელმწიფოს მოქალაქეების განათლებისა და აღზრდის სფეროში, უნგრეთს მილიარდობით ევრო „წაართვა“ იმის გამო, რომ სახელმწიფო არასრულწლოვანებს ნებისმიერი სექსუალური პროპაგანდისაგან იცავს, განსაკუთრებით კი გენდერული იდეოლოგიისაგან.
„ცისარტყელისებრი ჰეგემონიის“ ანთროპოგენური განზომილებაც გაოცებას იწვევს. ამ კულტის ჩარჩოებში ცდილობენ ელემენტარული ბიოლოგიის გადახედვასაც კი და გაისმის აბსურდული მტკიცებები, რომ სექსი კულტურულ კონცეფციას წარმოადგენს. შესაბამისად, იცვლება დაწყებითი განათლების პრინციპებიც: ბავშვები სექსუალიზაციით ადრეულ ასაკშივე არიან დაკავებულები. საზაფხულო ბანაკებში აღმზრდელები ბიჭებს ასწავლიან ცეკვებს „დრეგ-ქვინის“ მანერებით (გოგონას ტანსაცმელში გადაცმული სახით), რითაც ბავშვთა უწყინარობას „ინკლიუზივობის“ საკურთხეველზე დებენ. „ცისარტყელისებრი კულტყის ჩარჩოებში ქალებიც სულ უფრო მეტად ზარალდებიან. მრავალფეროვნების სახელით მამაკაცებს ნებადართული აქვთ მონაწილეობა მიიღონ ქალთა ტურნირებში (როგორც ეს პარიზის ოლიმპიადაზე მოხდა კრივის დროს). „ქალკაცა“ მოძალადეებს ქალთა საპყრობილეებში გზავნიან, ნამდვილ ქალებს კი „მენსტრუატორებს“ უწოდებენ.
კულტურის თვალსაზრისით, „ლგბტ“-საზოგადოების ჰეგემონია ევროპაში უმაღლეს დონეზე ხორციელდება. ყველგან შეხვდებით და დაინახავთ ჰომოსექსუალიზმის რეკლამას - დროშებს ცისარტყელის ფერებით, გამოფენებს, შუქნიშნებს ტრანსების სიმბოლიკით, ქუჩაში ქვეითად მოსიარულეების გადასასვლელებს სხვადასხვა ფერებიანი ზოლებით.
რჩებოდა მხოლოდ აპოლიტიკური ოლიმპიური თამაშები და ისიც კი „ლგბტ“-ისტებმა და ნეოლიბერალებმა იდეოლოგიურ ვიტრინად გადააქციეს, თუმცა ამჯერად მთლად კარგად არ გამოუვიდათ - ის, რაც მათთვის მისაღებია, ჯერ-ჯერობით უმრავლესობისათვის მიუღებელი და შოკის მომგვრელი რჩება. სხვატა შორის, ოლიმპიადაზე მომხდარმა სკანდალებს თავისი პლუსებიც ჰქონდა - მათ გამოაღვიძეს ის საღად მოაზროვნე ადამიანები, რომლებიც დასავლური კულტურის დაცემას ხედავენ: ისინი მიხვდნენ, რომ აუცილებლად ხმა უნდა აღიმაღლონ და ეს ლიბერასტული თვითმკვლელობითი სისულელე დაუყონებლივ უნდა შეწყვიტონ.
ვინმე თუ დაასახელებს ადამიანების რომელიმე ცალკეულ ჯგუფს, რომლებიც ასეთივე დიდი სამართლებრივი, ეკონომიკური და სოციალური პრივილეგიებით სარგებლობს? ვინ არის მსხვერპლი სინამდვილეში - ის, ვინც ხელშეუხებელია და ვინც სხვებს შეურაცხყოფს, ვისაც გააკრიტიკებ და აქეთ შემოგიბრუნდება თუ მორწმუნე, რომლის რწმენას მთელი მსოფლიოს თვალში ამცირებენ? დროა ადამიანებმა ხმა აღიმაღლონ და ყველას გასაგონად განაცხადონ, რომ გავლენიანი და ამპარტავანი ელიტა იარაღის ინსტრუმენტად ჰომოსექსუალურ კულტს იყენებს, ხოლო მისი ბატონობა უკვე დესპოტურ ხასიათს იძენს. დროა, რომ ასეულობით მილიონმა ქრისტიანმა და სხვა მოქალაქეებმაც, რომლებიც ურთერთპატივისცემისა და კანონის წინაშე თანასწორობის ერთგულები არიან, განაცხადოს, რომ სილის გასაწნავად მეორე ლოყას მორჩილად არ მიუშვერენ.
წყარო: https://europeanconservative.com/articles/commentary/the-rainbow-privilege/
ბრიტანულ „დეილი ტელეგრაფში“ (The Daily Telegraph) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „ტრამპმა პუტინისათვის დრო ისე გამოთვალა, რომ სანქციებით მაქსიმალურ შედეგს მიაღწიოს“ (ავტორი – კონ კოფლინი). პუბლიკაციაში განხილულია აშშ-ის პრეზიდენტის მიერ რუსეთის წინააღმდეგ მიმართული მეორადი სანქციების ათდღიანი ვადა და მოცემულია მათი სავარაუდო შედეგები.
გთავაზობთ სტატიას შემოკლებით:
დონალდ ტრამპმა, ალბათ, ყველაზე საუკეთესო და შესაფერისი დრო შეარჩია თავისი მეორადი ეკონომიკური სანქციების ახალი ვადის გამოცხადებისათვის, რომ რუსეთს ნავთობისა და გაზის გაყიდვით მიღებული შემოსავლები შეუმცირდეს და უკრაინაში ომი შეწყვიტოს.
დონალდ ტრამპს სამჯერ ეგონა, რომ ვლადიმერ პუტინი სამშვიდობო მოლაპარაკების აუცილებლობაში დაარწმუნა, მაგრამ სამჯერვე, როგორც კი სატელეფონო საუბარი მთავრდებოდა, რუსეთის არმია უკრაინული ქალაქების დასაბომბად რაკეტებსა და დრონებს უშვებდა.
აშშ-ის პრეზიდენტის მხრიდან იმის დაგვიანებული აღიარება, რომ „პუტინი მას თურმე ათამაშებდა და ომის გასაგრძელებლად დროს იგებდა“, იმას ნიშნავს, რომ როგორც იქნა, „ტრამპი აბობოქრდა“ და თავის რუს კოლეგას ათდღიანი ვადა დაუწესა ცეცხლის შესაწყვეტად. თუ კრემლი თეთრი სახლის მოთხოვნას არ დაეთანხმება, ძალაში შევა ახალი მომატებული საბაჟო ტარიფები იმ ქვეყნების მიმართ, რომლებიც რუსეთისაგან ნავთობს ყიდულობენ. სანქციის მიზანი და განხორციელების პროცედურა ასეთია: აშშ რუსული იაფი ნავთობისა და გაზის მოყვარული ქვეყნების – ინდოეთის, ჩინეთის (და ალბათ, თურქეთის და სხვების) მიერ წარმოებულ იმპორტირებულ პროდუქციაზე მომატებულ საბაჟო ტარიფებს დააწესებს. მათი ფასი იმდენად გაძვირდება, რომ ამერიკაში მყიდველი აღარ ეყოლება, ანუ ინდური და ჩინური კომპანიები დაზარალდებიან. ზარალის თავიდან ასაცილებლად იგივე ქვეყნები იძულებულნი გახდებიან, რომ რუსეთისაგან ნავთობისა და გაზის შესყიდვა შეწყვიტონ, რის შედეგადაც რუსეთს შემოსავლები შეუმცირდება, ანუ კრემლს აღარ ექნება თანხები უკრაინასთან ომის გასაგრძელებლად. რუსეთი ცეცხლს შეწყვეტს და სამშვიდობო მოლაპარაკებაზე დათანხმდება.
კონგრესში ზოგიერთი დეპუტატი უფრო რადიკალურად არის განწყობილი, რომლებიც 500%-იან სანქციების დაწესებას მოითხოვენ.
უეჭველია, რომ დონალდ ტრამპი სერიოზულად არის განწყობილი. თუ გავითვალისწინებთ იმ ფაქტს, რომ მან იძულებული გახადა იაპონია და ევროკავშირი სავაჭრო ხელშეკრულებების დადებისას აშშ-ის მოთხოვნებზე დათანხმებულიყვნენ, განა თეთრი სახლი კრემლის წინაშე უკან დაიხევს?
როგორც კი ინდოეთი და ჩინეთი მტკივნუულ დარტყმას იგრძნობენ ამერიკასაგან, ისინი იძულებულნი გახდებიან რუსეთისაგან ნავთობ-გაზის შესყიდვა შეამცირონ (ან საერთოდ შეწყვიტონ). ამით დაინგრევა ვლადიმერ პუტინის გენერალური გეგმა რუსეთის იმპერიული ძლიერების აღდგენის შესახებ.
რუსეთი უკრაინის ფრონტზე წარუმატებლობას განიცდის. მართალია, კრემლმა დრონებითა და რაკეტებით უკრაინული ქალაქების დაბომბვა გააძლიერა, მაგრამ ფაქტია, რომ მაისში დაწყებულ შეტევას რუსეთის არმიისათვის რაიმე მნიშვნელოვანი წარმატება არ მოუტანია. ვლადიმერ პუტინი ბოლო დროს მუდმივად ცდილობს რომელიმე მსხვილი უკრაინული ქალაქის დაპყრობას, მაგრამ უშედეგოდ – პოკროვსკს და კონსტანტინოვკას ისევ უკრაინელები აკონტროლებენ. უკრაინელები მამაცურად იბრძვიან, რუსები უამრავ ჯარისკაცს კარგავს – კრემლის ზარალმა უკვე მილიონს მიაღწია დაღუპულებისა და დაჭრილების სახით. ეს ნიშნავს ყოველდღიურად 1080 რუსი მებრძოლის დაღუპვა-დასახიჩრებას.
ასევე ნაკლებად სავარაუდოა, რომ რუსეთი ათასკილომეტრიან ფრონტის ხაზზე რაიმე წარმატებას მიაღწევს მას შემდეგ, რაც დონალდ ტრამპი უკრაინას მეტ იარაღს მიაწვდის. უკრაინელებს თუ იარაღი საკმარისი რაოდენობით ექნებათ, ისინი რუსებს უკან დაახევინებენ და საეჭვოა პუტინმა ის ტერიტორია შეინარჩუნოს, რაც ბოლო დროს დაიპყრო. კრემლს ირანის იმედიც აღარ ექნება, რადგან თეირანი მნიშვნელოვნად არის დასუსტებული ისრაელთან (და აშშ-სთან) ამასწინანდელი საჰაერო შეტაკების გამო.
არის იმის ნიშნებიც, რომ თვითონ ვლადიმერ პუტინს მისსავე გარემოცვაში ბევრი არ ეთანხმება, რასაც მოსკოვში მიმდინარე საკადრო წმენდა მოწმობს. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ჩინოვნიკი სიცოცხლეს თვითმკვლელობით ამთავრებს, ცნობილი ოლიგარქები კი ქვეყნიდან გაქცევის დროს იქნენ დაკავებულები. ზოგიერთი მაღალჩინოსანი ოფიცერი, რომლებსაც ყოფილ თავდაცვის მინისტრთან სერგეი შოიგუსთან ახლო ურთიერთობა ჰქონდათ, დაპატიმრებულები იქნენ კორუფციის ბრალდებით.
იმ სიძნელეების მასშტაბს, რასაც ვლადიმერ პუტინი შეეჯახა ომის გამო, მოწმობს ის ფაქტი, რომ იგი იძულებული გახდა გასულ კვირას ყოველწლიური სამხედრო-საზღვაო აღლუმის ჩატარება გაეუქმებინა – უკრაინაში განცდილი დიდი დანაკარგების გამო.
ამრიგად, დონალდ ტრამპის გადაწყვეტილება ვადების შემცირების თაობაზე დროულია – ის იმ დროს იქნა მიღებული, როცა ვლადიმერ პუტინს, ყოყოჩობის მიუხედავად, ე.წ. „სპეციალური სამხედრო ოპერაციის“ გაგრძელების ვარიანტები უმთავრდება.
თუ რუსეთის პრეზიდენტი გამოფხიზლდება და მიხვდება, რომ მას უკრაინაში ომის მოგების შანსი არ აქვს, მას სხვა არჩევანი არ ექნება იმის გარდა, რომ დონალდ ტრამპის მოთხოვნას დათანხმდეს – ცეცხლი შეწყვიტოს და სამშვიდობო მოლაპარაკება დაიწყოს.
