USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Tbilisi
«The Associated Press» : „მსოფლიო დაიღალა უკრაინის ომით, ახლა ყველას ყურადღება ღაზასკენაა მიპყრობილი. უკრაინელები შიშობენ, რომ ასეთი სიტუაცია მათთვის საზარალოა“
Date:  321

ამერიკული საინფორმაციო სააგენტო „ესოშეითედ პრესი“ (Associated Press) თავის ვებ-გვერდზე აქვეყნებს სტატიას სათაურით „მსოფლიო დაიღალა უკრაინის ომით, ახლა ყველას ყურადღება ღაზასკენაა მიპყრობილი. უკრაინელები შიშობენ, რომ ასეთი სიტუაცია მათთვის საზარალოა“ (ავტორი - ჰანა არხიროვა და ლორი ჰინანთი).

გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:

როცა ნიდერლანდელმა მენეჯერმა, წარმოშობით უკრაინელმა ტიმოფეი პოსტიუკმა და მისმა მეგობრებმა შარშან, ომის დაწყებისას, უკრაინის დახმარების მიზნით, ონლაინ-კამპანია დაიწყეს, შენაწირი ფული მთელი მსოფლიოდან წამოვიდა. იმ თანხით კიევის არმიისათვის სხვადასხვა აუცილებელ მოწყობილობებს და ნივთებს ყიდულობდნენ.

მაგრამ რუსეთთან საომარი მოქმედებების გაგრძელების კვალობაზე ფულის შემომწირველ ადამიანებს თითქოსდა „დაღლილობა“ დაეტყოთ, თანხის ნაკადმა მოიკლო, მაგრამ შეწირვა მაინც სტაბილურად გრძელდებოდა. შემდეგ კი, როცა „ჰამასი“ ისრაელში შეიჭრა და „იქს-ქსელი“ (ყოფილი „ტვიტერი“) ახლო აღმოსავლეთის ამბებით გაივსო, „ჩვენი პოსტები და თხოვნები ფულით დახმარების თაობაზე ისრაელ-„ჰამასის“ ომის შესახებ  საინფორმაციო ოკეანეში დაიკარგა“, - ამბობს ტიმოთე პოსტიუკი.

აშკარაა, რომ მსოფლიოს საზოგადოების ყურადღება უკრაინიდან ახლო აღმოსავლეთზე არის გადართული, ანუ უკრაინით დაინტერესებამ უკანა პლანზე გადაიწია. ეს ტენდენცია ბევრი უკრაინელისათვის შემაშფოთებელია: ისინი შიშობენ, რომ გლობალურ დაღლილობასთან ერთად, უკრაინის დახმარების პროგრამებს ახლა კონკურენციას ღაზას სექტორის და ისრაელის მოსახლეობისათვის დახმარების პროგრამები გაუწევს, დასავლეთის დახმარების ძირითადი ნაკადი ისრაელისკენ იქნება მიმართული, რაც საბოლოო ჯამში უკრაინის არმიასა და რუსეთთან მის წინააღმდეგობას დაასუსტებს.

„რაც უფრო მეტს ვლაპარაკობთ ჩვენს ომზე, ის მით უფრო ნეკლებ დაინტერესებას იწვევს უცხოეთის მოსახლეობაში და პოლიიკურ წრეებში“, - ამბობს 21 წლის ივან მახურიაკი, რომელიც ლვოვში (დასავლეთ უკრაინაში) ცხოვრობს. ისევე როგორც ბევრი უკრაინელი, ისიც ამჩნევს, რომ მსოფლიომ უკრაინის ომისადმი ყურადღება აშკარად შეასუსტა, თანაც ბევრად უფრო ადრე, სანამ ისრაელისა და „ჰამასს“ შორის საომარი მოქმედებები გაჩაღდებოდა.

ივან მახურიაკის აზრით, დაღლილობა იმიტომ გაჩნდა, რომ შარშანდელისაგან განსხვავებით, როცა კიევისა და ხარკოვის ოლქებში უკრაინის ჯარმა რუსების მიერ ოკუპირებული ტერიტორიების დიდი ნაწილი გაათავისუფლა, მიმდინარე წელს საომარი მოქმედებების დინამიკა დაბალია. კონტრშეტევა გაჭიანურდა, წარმატება ისეთი არ არის, როგორსაც დასავლური საზოგადოება და პოლიტიკური ელიტა ელოდებოდა.

უკრაინის მასმედიისა და მმართველი პარტიის მიერ ფართოდ რეკლამირებული კონტრშეტევა, რასაც ზაფხულში დასავლური მასმედიაც აჰყვა, დღეს ფაქტიურად შეცერებულია. უკრაინის არმია დიდი ხანია ერთ ადგილს ტკეპნის და წინ ვერ მიდის. სამწუხაროდ, ეჭვი გაჩნდა დახმარების სრულად მიღების საკითხშიც, რადგან მთავარი სპონსორის - ამერიკელ პოლიტიკოსებში და ამერიკულ საზოგადოებაში ბატალიები მიმდინარეობს - გაგრძელდეს თუ არა უკრაინისადმი დახმარება ძველებური ტემპებით. ამჟამად აშშ-ის კონგრესის ყურადღების ფოკუსში ახლო აღმოსავლეთია მოქცეული.

უკრაინისადმი სოლიდარობის თვალსაზრისით უთანხმოებაა გაჩენილი ევროკავშირშიც, რომელიც აცხადებს, რომ არ შეუძლია რამდენიმე თვის წინ დაპირებული საბრძოლო მასალების მიწოდება. ადვილად შესამჩნევია, რომ ევროკავშირის ლიდერთა სამიტებზე ბოლო დროს ძირითადად ახლო აღმოსავლეთის პრობლემატიკა დომინირებს.

მართალია, აშშ-ის პრეზიდენტი მუდმივად აცხადებს, რომ ისრაელისა და უკრაინის საკითხი სასიცოცხლოდ აუცილებელია აშშ-ის ეროვნული უსაფრთხოებისათვის (რაც 8 ნოემბერს კიევში მყოფმა აშშ-ის ტრანსპორტის მინისტრმა პიტერ ბუტიჯიგმაც დაადასტურა - „ახლო აღმოსავლეთთან ერთად, ჩვენ კვლავ დიდ ყურადღებას ვუთმობთ უკრაინას და მას ერთგულებას ვუცხადებთ“), უკრაინელები მაინც შეშფოთებულები არიან.

პრეზიდენტმა ვოლოდიმირ ზელენსკიმ „დასავლეთის დაღლილობა“ აღიარა და განაცხადა, რომ „ახლო აღმოსავლეთის კრიზისი რუსეთისათვის და პირადად ვლადიმერ პუტინისთვის მომგებიანია. იგი კმაყოფილია“.

მილიონობით უკრაინელისათვის მძიმეა იმის გაცნობიერება, რომ მათ წინააღმდეგ რუსეთის მიერ დაწყებული ომი გაჭიანურდება და გაურკვეველია, როდის დასრულდება.

„როგორც დამთრგუნველად არ უნდა ჟღერდეს, მე საკუთარ თავს ვამზადებ იმისათვის, რომ ეს ომი მთელი ჩემი სიცოცხლის განმავლობაში გაგრძელდება“, - ამბობს  ზოია კრასოვსკაია, 34 წლის ლვოველი ქალბატონი, რომლის თქმით, მას ყველაზე მეტად იმის ეშინია, რომ დასავლელი მოკავშირეები უკრაინის დასახმარებლად განკუთვნილ რესურსებს სხვა კონფლიქტებისაკენ მიმართავენ. „ეს იმას ჰგავს, როცა ადამიანს ეუბნებიან - განუკურნებელი სენი გჭირს და ასეთ მდგომარეობაში უნდა იყო სიცოცხლის ბოლომდე“, - აღნიშნავს ზოია კრასოვსკაია.

2022 წლისაგან განსხვავებით, როცა უკრაინელების მორალური სულისკვეთება ბევრად მაღალი იყო, ყველანაირი სირთულეების მიუხედავად - როცა არც წყალი, არც ელექტროენერგია და არც სითბო არ იყო, ამ ზამთარს ისინი გულგატეხილები და იმედგაცრუებულნი ხვდებიან - კონტრშეტევაც შეჩერდა და დასავლური იარაღიც არასაკმარისია.

ტიმოთე პოსტიუკი, რომელიც ამჟამად ფონდს „გზა უკრაინისაკენ“ ხელმძღვანელობს, ამბობს, რომ მისი გუნდი ელოდა, რომ შეწირულებები შემცირდებოდა, მაგრამ არა ამდენით და ასეთი არასასურველი დინამიკით. რაც ისრაელ-„ჰამასის“ ომი დაიწყო, ორჯერ მეტი დრო ჭირდება იმდენი თანხის შეგროვებას, რისთვისაც ადრე ორი კვირა იყო საჭირო, მაგალითად, საარმიო ავტომობილის ყიდვის მიზნით, რომელიც 8 ათასიდან 14 ათასამდე დოლარი ღირს.

ფონდმა თავისი არსებობის განმავლობაში თითქმის 147 ათასი დოლარი შეკრიბა, რომლითაც უკრაინის არმიის 13 ბრიგადას სატრანსპორტო საშუალებები იყიდუდეს, მათ შორის 15 პიკაპი, სამი ყველგანმავალი, სასწრაფო დახმარების მანქანები და დრონები.

უკრაინაში, გარკვეული პესიმიზმის მიუხედავად, არიან ისეთი ადამიანები, რომლებიც მომავალს ოპტიმისტურად უყურებენ.

ივან ბეზბუდნი, 26 წლის კიეველი, რუსეთის მიერ ჩადენილი დანაშაულებრივი აქტების დოკუმენტირებით არის დაკავებული. მის საქმიანობაზე ახლო აღმოსავლეთის კრიზისს არავითარი გავლენა არ მოუხდენია და იგი ფიქრობს, რომ უკრაინის მიმართ ინტერესის დაქვეითება დროებითია.

„როცა ისრაელისა და „ჰამასის“ ომისადმი ინტერესი შესუსტდება - და მე ვფიქრობ, რომ ეს მალე მოხდება - ჩვენს მიმართ გაძლიერდება“, - ამბობს იგი, - შეიძლება ისეთი მაღალი დონით არა, როგორც შარშან თებერვალში ან მარტში იყო, მაგრამ უფრო მეტი იქნება, ვიდრე დრეს არის“.

წყარო:

https://apnews.com/article/ukraine-russia-war-fatigue-gaza-hamas-israel-94b6351b05178078dddc027f188526b3

 

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way