USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Тбилиси
The New York Times: „პუტინი აღშფოთებულია, როცა სხვა ქვეყნის ლიდერები უკრაინის წინააღმდეგ მიმართულ რუსულ აგრესიას აკრიტიკებენ“
дата:  472

აშშ-ის გაზეთ „ნიუ-იორკ თაიმსში“ (The New York Times) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „პუტინი აღშფოთებულია, როცა სხვა ქვეყნის ლიდერები უკრაინის წინააღმდეგ მიმართულ რუსულ აგრესიას აკრიტიკებენ“. მასში გადმოცემულია რუსეთის პრეზიდენტის გამოსვლა „დიდი ოცეულის“ ლიდერების ვირტუალურ სამიტზე, რომლის დროსაც იგი ღიად გააკრიტიკეს და მას თავის მართლება მოუწია.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

უკრაინაში შეჭრის შემდეგ თავის პირველ მიმართვაში „დიდი ოცეულის“ (G20) ქვეყნების ლიდერების მიმართ რუსეთის პრეზიდენმა ვლადიმერ პუტინმა უარყო ოთხშაბათს გაჟღერებული კრიტიკა, რომ „კრემლის სამხედრო აგრესია მსოფლიოსათვის „შოკისმომგვრელი იყო“. მან პირიქით შეუტია კრიტიკოსებს და, ისრაელისა და „ჰამასის“ კონფლიქტისადმი რეაქციის გამო, დასავლეთი ორმაგ სტანდარტებში დაადანაშაულა.

„დიდი ოცეულის“ ქვეყნების ლიდერთა ვირტუალურ შეხვედრაზე გამოსვლისას, რუსეთის პრეზიდენტმა უკრაინის ომს „ტრაგედია“ უწოდა და აღნიშნა, რომ საომარი მოქმედებები აუცილებელია შეჩერდეს. მისი თქმით, რომ რუსეთი არასოდეს არ აცხადებდა უარს ცეცხლის შეწყვეტის მიზნით სამშვიდობო მოლაპარკებებში მონაწილეობაზე.

ვლადიმერ პუტინისათვის G20-ის სამიტზე გამოსვლა დასავლეთის ლიდერებთან იმ იშვიათი ურთიერთობის მაგალითს წარმოადგენს, რომელიც უკრაინის წინააღმდეგ ომის დაწყებიდან მოხდა. გარდა ამისა, ეს იყო პირველი დიდი საერთაშორისო ფორუმი, რომლის დროსაც მას საჯარო კრიტიკის მოსმენა მოუწია უკრაინაში შეჭრის გამო. როცა კრემლის ბინადარს პასუხის გაცემის შესაძლებლობა მიეცა, იგი თავის გაღიზიანებას ვერ მალავდა.

„აქ ზოგიერთმა კოლეგამ თავიანთ გამოსვლაში აღნიშნეს, რომ შოკში არიან ჩავარდნილი უკრაინაში რუსეთის სპეციალური ოპერაციის გამო და იმით, რომ კონფლიქტი გრძელდება“, - თქვა ვლადიმერ პუტინმა. „საომარი მოქმედებები, რა თქმა უნდა, ყოველთვის იყო, არის და იქნება ტრაგედია კონკრეტული ადამიანებისთვის, ოჯახებისთვის და საერთოდ, ქვეყნებისთვის. ამიტომაც ჩვენ უნდა ვიფიქროთ იმაზე, თუ როგორ უნდა შეჩერდეს ტრაგედია“, - აღნიშნა მან.

ვლადიმერ პუტინმა თავისი 8-წუთიანი გამოსვლით მონაწილეობა მიიღო ინდოეთის მიერ ორგანიზებულ ღონისძიებაში, რომელიც ფაქტიურად, G20-ის ლიდერების სექტემბერში გამართული უშუალო შეხვედრის ვირტუალურ გაგრძელებას წარმოადგენს.

რუსეთის პრეზიდენტის თქმით, ღაზას სექტორის მშვიდობიანი მოსახლეობის მძიმე მდგომარეობაც (ფაქტიურად, მათი „გაჟლეტვა“)  ასევე შოკის მომგვრელია, მაგრამ დასავლეთი ისრაელის აგრესიის იგნორირებას ახდენს. მან გაიმეორა რუსეთისათვის დამახასიათებელი ფრაზა, რომ კიევმა თვითონ მოუწყო აგრესია საკუთარ მოსახლეობას დონბასში 2014 წელს, რაც ასევე შოკის მოგვრელ მოქმედებას წარმოადგენდა.

ვლადიმერ პუტინის გამოსვლა კიდევ ერთი დემონტრაცია იყო მისი ტაქტიკისა, რითაც იგი და რუსეთის სხვა მაღალჩინოსნები სარგებლობენ ბოლო წლებში: ისინი დასავლეთს დარღვევებში ადანაშაულებენ, ხშირად ამახინჯებენ სინამდვილეს, რაც საკუთარი პასუხისმგებლობის თავიდან აცილების ტრადიციულ წესს წარმოადგენს.

ვლადიმერ პუტინმა უკრაინაში რუსეთის არმიის საომარ მოქმედებებს პირველად უწოდა ომი, კრემლის ევფემიზმის - „სპეციალური სამხედრო ოპერაციის“ - ნაცვლად. „მესმის, რომ ეს ომი და ომით გამოწვეული მსხვერპლი ყველასთვის შოკის გამომწვევია“, - თქვა მან. პრეზიდენტმა ისევ გაიმეორა მოსკოვის ოფიციალური ვერსია, რომ რუსეთი მოლაპარაკებისთვის მზად არის, უკრაინა კი შეხვედრას თავს არიდებს: „სწორედ უკრაინამ დატოვა მოლაპარაკება საჯაროდ და ყველას დასანახავად, რუსეთს კი არასდროს უარი არ უთქვამს“.

მაგრამ მიუხედავად თავისი მზადყოფნისა მოლაპარაკებისთვის, ვლადიმერ პუტინს არაფერი უთქვამს უკრაინისათვის იმ ტერიტორიების დაბრუნებაზე, რომელსაც თვითონ აკონტროლებს. შესაბამისად, როგორც ჩანს, იგი არ აპირებს გააუქმოს თავისი გადაწყვეტილება უკრაინის ოთხი ოლქის ტერიტორიის რუსეთისადმი მიერთების თაობაზე.

როგორც ცნობილია, უკრაინა აცხადებს, რომ სანამ რუსეთთან მოსალაპარაკებლად დაჯდება, მანამ კრემლმა ოკუპირებული ტერიტორიები უნდა დააბრუნოს. ანუ მხოლოდ ამ შემთხვევაში მიიღებს კიევი მონაწილეობას მოლაპარაკებაში.

ვლადიმერ პუტინმა თავისი გამოსვლის დროს ჩამოთვალა ის პრეტენზიები, რომლებიც რუსეთს დასავლეთის მიმართ აქვს, მაგალითად, 2014 წელს უკრაინის კანონიერი მთავრობის დამხობა დასავლეთის ჩარევით.

რუსეთის ლიდერის განცხადება აშკარად იმის მანიშნებელია, თუ როგორ არის მსოფლიო უკრაინის ომით ორად გაყოფილი.

როცა 9-10 სექტემბერს ინდოეთში, ნიუ-დელიში „დიდი ოცეულის“ სამიტი გაიმართა, მასში მონაწილეობა არც ვლადიმერ პუტინს და არც ჩინეთის ლიდერს არ მიუღიათ. აშშ წარმოდგენილი იყო პრეზიდენტ ჯო ბაიდენით, რუსეთი და ჩინეთი კი - საგარეო საქმეთა მინისტრებით.

რუსეთ-უკრაინის ომმა ინდოეთში ჩატარებული სამიტი მნიშვნელოვნად დაჩრდილა - კონფლიქტმა კონსენსუსის მიღწევა გაართულა. ინდოეთი გარკვეულწილად ბალანსირებს რუსეთსა და ამერიკას შორის, თუმცა ბოლო დროს უფრო პროამერიკულ და პროდასავლურ სწრაფვას ამჟღავნებს და ეს ხდება იმ ისტორიული ტრადიციების ფონზე, რომლებიც მოსკოვსა და ნიუ-დელს შორის არსებობს ჯერ კიდევ 1950-იანი წლებიდან.

წყარო: https://www.nytimes.com/2023/11/22/world/europe/putin-ukraine-russia-war-g20.html

 

аналитика
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати