,
----------------------------------
აშშ-ის გაზეთ „ნიუ-იორკ თაიმსში“ (The New York Times) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „შეტაკებები პოლიციასა და დემონსტრანტებს შორის საქართველოს დედაქალაქში“ (ავტორები - ვალერია ჰოპკინსი და კასანდრა ვინოგრადი), რომელშიც გადმოცემულია თბილისში ბოლო დღეებში მიმდინარე საპროტესტო აქციების პერიპეტიები.
გთავაზობთ პუბლიკაციას:
შავიზღვისპირა ქვეყანას 3,7 მილიონი მოსახლეობით, ხუთშაბათიდან საპროტესტო აქციები არყევს, რომელიც პრემიერ-მინისტრის ირაკლი კობახიძის განცხადებამ გამოიწვია: მისი თქმით, მთავრობა ევროკავშირში გაწევრიანების პროცესს 2028 წლამდე აჩერებს, ანუ იმ მიზნისას, რომელიც ქვეყნის კონსტიტუციაშია დაფიქსირებული. პრემიერმა ასევე განაცხადა, რომ მთავრობა უარს ამბობს ყველა იმ ფინანსურ გრანტზე, რომელსაც საქართველო ევროკავშირიდან ყოველწლიურად იღებდა ხოლმე და რომელიც, ჩვეულებრივ, ასობით მილიონი დოლარით განისაზღვრება.
თბილისის - ქვეყნის დედაქალაქის - ცენტრში მდებარე პარლამენტის შენობასთან ათასობით დემონსტრანტი შეიკრიბა, რომლებთაგან ბევრს ტანზე ეროვნული თეთრი წითელჯვრებიანი დროშა ჰქონდათ შემოხვეული. მათ მწვანე ლაზერები პოლიციისაკენ მიმართეს და ქვეყნის ახალი მთავრობის მიმართ უთანხმოება გამოხატეს.
მოგვიანებით პოლიციამ საპროტესტო აქციების მონაწილეთა წინააღმდეგ სახანძრო ჰიდრანტების და ავტომანქანების მეშვეობით წყლის ჭავლი მიუშვა, რომლებიც, თავიანთი მხრიდან, პოლიციელების მიმართ პეტარდებისა და სხვა პიროტექნიკური საშუალებების გამოყენება დაიწყეს.
როგორც შინაგან საქმეთა სამინისტრომ აღნიშნა კვირა დილით, ღამით დაწყებული პროტესტები „ძალადობაში გადაიზარდა“. უწყების განცხადებაში ნათქვამია, რომ საპროტესტო აქციის მონაწილეები პოლიციელების წინააღმდეგ „პიროტექნიკურ საშუალებებს იყენებდნენ, ცეცხლგამჩენ ბოთლებს და ქვებს ესროდნენ“. სამინისტრო ხაზს უსვამს, რომ აქციის მონაწილეებმა დააზიანეს პარლამენტის შენობის ირგვლივ არსებული რკინის მესერი, კამერები, ჩალეწეს ფანჯრები და სამუშაო ოთახებში ხანძარი გააჩინეს.
შინაგან საქმეთა უწყების მონაცემებით, შაბათის საღამოს მდგომარეობით, დაკავებული იქნა 150 ადამიანი. შეტაკების დროს დაზარალდნენ როგორც დემონსტრანტები, ასევე პოლიციელები. როგორც ამერიკული საინფორმაციო სააგენტო „ესოშეითედ პრესი“ იტყობინება, ჟურნალისტებმა დაინახეს, თუ როგორ უტყამდნენ პოლიციელები საპროტესტო აქციის მონაწილეებს.
საქართველო პოლიტიკურმა კრიზისმა მას შემდეგ მოიცვა, როცა 26 ოქტომბერს გამართულ საპარლამენტო არჩევნებში გამარჯვებულად ქვეყნის მმართველი პარტია „ქართული ოცნება“ გამოცხადდა. დამკვირვებლების აზრით, ბოლო წლებში „ქართული ოცნების“ საგარეოპოლიტიკური ორიენტაცია სულ უფრო მეტად იხრება რუსეთისა და ჩინეთისაკენ. პროდასავლური ქართული ოპოზიციური პარტიების მტკიცებით, არჩევნები გაყალბდა და, შესაბამისად, ისინი შედეგებს არ აღიარებენ.
საქართველოს კონსტიტუციაში ჩაწერილია, რომ მთავრობა ყველა ზომას იღებს ქვეყნის სრული ინტეგრაციისათვის ევროკავშირში და ნატოში. პრეზიდენტის ოფიციალური უფლებამოსილება ნომინალურია, მთელი ძალაუფლება პრემიერ-მინისტრს აქვს მინიჭებული. ამის მიუხედავად, პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა ოპოზიციის მხარე დაიკავა და მთავრობა „საკონსტიტუციო გადატრიალების“ მოხდენაში დაადანაშაულა. პრეზიდენტის თქმით, იგი არ დატოვებს თანამდებობას დეკემბრის ბოლოს, როცა მისი უფლებამოსილების ხუთწლიანი ვადა იწურება. ასევე, სალომე ზურაბიშვილი ითხოვს საპარლამენტო არჩევნების განმეორებით ჩატარებას.
ევროკავშირმა არ აღიარა არჩევნები, რომელშიც „ქართულმა ოცნებამ“ ხმების უმრავლესობა მოიპოვა. ოპოზიციამ 150-წევრიან საკანონმებლო ორგანოში 61 სადეპუტატო ადგილი მიიღო, თუმცა პარლამენტში შესვლაზე ბოიკოტს აცხადებს და სხდომებს არ ესწრება.
წყარო: https://www.nytimes.com/2024/12/01/world/europe/georgia-tbilisi-protest.html
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
