USD 2.7067
EUR 3.1230
RUB 3.3103
Tbilisi
«The Economist» (დიდი ბრიტანეთი): „უკრაინას მხოლოდ ერთი თვე აქვს, რომ დეფოლტი თავიდან აიცილოს“
Date:  570

ბრიტანულ ჟურნალ „ეკონომისტში“ (The Economist) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „უკრაინას მხოლოდ ერთი თვე აქვს, რომ დეფოლტი თავიდან აიცილოს“, რომელშიც გაანალიზებული კიევის საგარეო ვალების მომსახურების მდგომარეობა. „საომარ სიტუაციაში მყოფი უკრაინის ფინანსური მდგომარეობა უმძიმესია“, - ნათქვამია მასალაში.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

რუსეთთან ომი უკრაინის ეკონომიკას უმძიმეს ზარალს აყენებს. ქვეყნის მთლიანი შიდა პროდუქტი (მშპ) თითქმის ოთხჯერ შემცირდა. ცენტრალური ბანკი მწირ სავალუტო რეზერვებს „წვავს“, , ხოლო რუსეთის ამასწინანდელმა მასიურმა საჰაერო შეტევებმა უკრაინის საკვანძო ინფრასტრუქტურაზე სამომავლო ეკონომიკური ზრდის პროგნოზები გაურკვეველი გახადა. „ძლიერი არმია ძლიერ ეკონომიკას ეყრდნობა“, - განაცხადა 17 ივნისს ფინანსთა მინისტრმა სერგეი მარჩენკომ, თუმცა ამ მხრივ უკრაინაში მკვეთრი დისპროპორცია აღინიშნება.

აშშ-ის წარმომადგენელთა პალატის დაგვიანებული გადაწყვეტილებით უკრაინისათვის 60-მილიარდიანი დახმარების პაკეტის თაობაზე, იარაღის ფული კიევს ჯერ-ჯერობით აქვს. თუ ამას დავუმატებთ დასავლეთში დარჩენილი რუსული აქტივების პროცენტებით სარგებლობას (ევროკომისიის გადაწყვეტილებით), მაშინ უკრაინას თავის გატანა მეტ-ნაკლებად შეუძლია. პრობლემა იმაშია, რომ რომ უკრაინას საბოლოო ჯამში მაინც ფინანსური კრიზისი ემუქრება, თანაც ძალიან მალე.

ბოლო ორი წლის განმავლობაში უკრაინის კრედიტორები დათანხმდნენ იმაზე, რომ კიევმა ვალების მომსახურება (გადახდები) შეაჩეროს. ეს ერთგვარი „სულის მოთქმა“ - როგორც დასავლეთის მთავრობების, ასევე კერძო კრედიტორების მხრიდან - წელიწადში მთლიანი მშპ-ის 15%-ს შეადგენს. გადახდები რომ არ შეჩერევულიყო, მაშინ ვალების მომსახურების ხარჯები ქვეყნის სახელმწიფო ბიუჯეტში მოცულობით მეორე ადგილზე იქნებოდა - თავდაცვის ხარჯების შემდეგ. მაგრამ ფინანსური საფრთხე ახლოვდება: მორატორიუმის ვადა, განსაკუთრებით ფრანგული Amundi-სა და ამერიკული Pimco-ს მხრიდან, პირველ აგვისტოს იწურება.

ამრიგად, უკრაინას ერთი თვეა აქვს დარჩენილი დეფოლტის თავიდან ასაცილებლად. საერთაშორისო სავალუტო ფონდი დაინტერესებულია, რომ სერგეი მარჩენკომ მოლაპარაკება დაიწყოს ვალის ჩამოწერაში, რაც ნაკლებადსავარაუდოა. თუ უკრაინა თავს გაკოტრებულად გამოცხადებს, მაშინ ეს იქნება ძალიან საგანგაშო ნიშანი და ინვესტორები დასავლეთის დაპირება-ვალდებულებებში ეჭვს შეიტანენ. გრძელვადიან პერსპექტივაში კი დეფოლტი ქვეყნის აღდგენისათვის კატასტროფის მომასწავებელი გახდება.

ვალების რესტრუქტურიზაცია (გადახდის ვადების ცვლილება) გაგანია ომის პირობებში ძალიან იშვიათობაა.  საერთოდ, ქვეყნები რესტრუქტურიზაციაზე მხოლოდ იმიტომ მიდიან, რომ ფინანსურ ბაზრებთან ურთიერთობა ჰქონდეთ, ამისათვის კი მათი ვალები მართვადი უნდა იყოს, ანუ სახელმწიფო ვალების მომსახურებას განუწყვეტლივ უნდა აქცევდეს სათანადო ყურადღებას. მცირე ვალების სწრაფი რესტრუქტურიზების განხორციელება რამდენიმე თვეშია შესაძლებელი, უფრო დიდი ვალების - რთული: კრედიტორები, დიდ თანხებთან დაკავშირებით, პრეტენზიებს ყოველთვის გამოძებნიან. რადგანაც უკრაინას ფინანასურ ბაზრებთან, ომის გამო, ურთიერთობა არ აქვს, ეს ნიშნავს, რომ სწრაფი რესტრუქტურიზება საჭირო არ არის. ივლისში ფინანსთა მინისტრმა კრედიტორებს ისეთი გარიგება შესთავაზა, რომლის თანახმად, ვალების მომსახურების თანხები 60%-ით უნდა შემცირდეს, მაგრამ კრედიტორებმა გულგრილად უპასუხეს, რომ შემცირება მხოლოდ 22%-ით შეიძლებაო.

უკრაინას ჰაერივით სჭირდება ფიანანსური საშუალებები. ამ წლის დასასრულისათვის საგარეო ვალებისა და მშპ-ის შეფარდება 94%-ს მიუახლოვდება, რაც ძალიან მაღალი მაჩვენებელია ისეთი ეკონომიკისათვის, რომელსაც რთული ფინანსური ისტორია აქვს.

იმ თანხების მოცულობა, რასაც მოკავშირეები უკრაინას აძლევენ, შთამბეჭდავია, მაგრამ საბოლოო ჯამში, კიევისათვის გამოყოფილი თანხა უშუალოდ უკრაინაში იარაღის (არტილერიის ტანკების, და სხვა სანრძოლო მასალების) სახით ჩადის და არა ნაღდი კუპიურების სახით.. აშშ-ის ამასწინანდელი 60-მილიარდიანი დახმარების პაკეტიდან მხოლოდ 8 მილიარდი ნაღდი თანხა გადაეცა უკრაინის მთავრობას.

მართალია, ჩამოსაწერი (და სარესტრუქტურიზაციო) ვალის მოცულობა (მშპ-ის 60%), საკმაოდ მოკრძალებულია - 12 მილიარდი დოლარი - მაგრამ უკრაინისათვის მაინც მნიშვნელოვანია. თუ კრედიტორები საბოლოოდ უარს იტყვიან გარიგებაზე, ქვეყანა, რომელიც ისედაც ძლივს ახერხებს ფულის დაზოგვა-განაწილებას სხვადასხვა დარგებისათვის, ძალიან ცუდ დღეში აღმოჩნდება.

გარიგების დადების გარეშე უკრაინას ორი ვარიანტი რჩება: პირველი - დაიწყოს მოლაპარაკებები ვალების მომსახურებაზე მორატორიუმის გასაგრძელებლად, რომ გადახდა 2027 წლისათვის მაინც გადაიტანოს. მეორე - გამოაცხადოს დეფოლტი. ეს შეიძლება რადიკალურ გადაწყვეტილებად მოგვეჩვენოს, მაგრამ სინამდვილეში, პირველთან შედარებით, რაიმე დიდი განსხვავება არ არის.

კერძო სექტორის ინვესტორი ყოველთვის იმაზე ფიქრობს (განსაკუთრებით საომარ მდგომარეობაში მყოფი ქვეყნის მიმართ), თუ რას მოიგებს. რა თქმა უნდა, უკრაინის ფინანსური სანდოობის საკითხში ბევრი რამ დასავლეთის სახელმწიფოებზეა დამოკიდებული. დასავლელ გადასახადის გადამხდელს შეიძლება კითხვა გაუჩნდეს - როდემდე უნდა იყრებოდეს თანხები უკრაინის უძირო ორმოში?

როგორც ჩანს, ნოემბერში თუ თეთრ სახლში დონალდ ტრამპი დაბრუნდება, სიტუაცია უკრაინის დაფინანსების საკითხში გაუარესდება - რესპუბლიკელი ლიდერი სკეპტიკურად არის განწყობილი. ასევე სკეპტიკურად არიან განწყობილნი უკრაინული ობლიგაციების დასავლელი მფლობელებიც სკეპტიკურად არიან განწყობილნი. მართალია, მოკავშირეებისა და სავალუტო ფონდის მტკიცებით, რესტრუქტურიზება უკრაინას შესაძლებლობას მისცემს ფინანსურ ბაზრებს დაუბრუნდეს, როგორც კი ომი დამთავრდება და მოკავშირეებიც ვალებს შემდეგ ჩამოაწერენ, ინვესტორები დარწმუნებულნი არ არიან.

უკრაინის აღდგენის ძირითადი კომპონენტია საბაზო ინფრასტრუქტურის მშენებლობა, სამოქალაქო საცხოვრებელი ფონდის აღდგენა, სპეციალისტების სწავლება - პრინციპში, ეს ყველაფერი კერძო ინვესტორებისათვის მომგებიანი არ იქნება, ამიტომ მთელი სიმძიმე მოკავშირეებს დააწვებათ. ამჟამინდელი შესაძლო ჩიხი  საგანგაშო პერსპექტივას ბადებს: კიევის მომხრე სახელმწიფოებსა და უცხოელ კერძო ინესტორებს შორის გაჩენილი უნდობლობა ყოველგვარ პროგრესს დაამუხრუჭებს. მინისტრმა სერგეი მარჩენკომ სწორად გააკეთა, როცა კომერციულ კრედიტორებს გაახსენა, რომ „ქვეყნის არმია მხოლოდ მაშინ არის ძლიერი, თუ მისი მხარდამჭერი ეკონომიკაც ძლიერია“. ამასთან, მინისტრს შეეძლო იგივენაირად კიდევ ერთი, მაგრამ შებრუნებული სახის გამონათქვამი გაეხსენებინა: „ქვეყნის ეკონომიკა იმდენად არის ძლიერი, რამდენად ძლიერია მისი არმია, რომელიც ქვეყნის არსებობის გარანტს წარმოადგენს“.

წყარო: https://www.economist.com/finance-and-economics/2024/06/30/ukraine-has-a-month-to-avoid-default

 

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way