USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Tbilisi
«The Washington Post» : „დასავლეთი იმედოვნებდა, რომ ლუის ლულა მისი პარტნიორი გახდებოდა, მაგრამ ბრაზილიის ლიდერს თავისი გეგმები აქვს“
Date:  424

„ბრაზილიის ახალი პრეზიდენტი ლუის ინასიო ლულა და სილვა რისკზე მიდის - თავისი პოლიტიკური კურსით იგი დასავლეთთან ურთიერთობას იფუჭებს“, - ნათქვამია ამერიკულ გაზეთ „ვაშინგტონ პოსტში“ (The Washington Post) გამოქვეყნებულ სტატიაში სათაურით „დასავლეთი იმედოვნებდა, რომ ლუის ლულა მისი პარტნიორი გახდებოდა, მაგრამ ბრაზილიის ლიდერს თავისი გეგმები აქვს“ (ავტორები - მორია ბალინჯითი და მეგან თობინი).

გთავაზობთ პუბლიკაციის შინაარსს:

ბრაზილიის პრეზიდენტმა მმართველობის დაწყების პირველ თვეებში უარი თქვა მხარი დაეჭირა ჯო ბაიდენისათვის რუსეთის მოქმედების დაგმობაში უკრაინის წინააღმდეგ ომის დაწყების გამო, ლუის ლულა აგრეთვე არ მიუერთდა აშშ-ის მიერ გამოცხადებულ ანტირუსულ სანქციებს, მან ნება დართო ირანის სამხედრო გემებს რიო-დე-ჟანეიროს ნავსადგურში შესვლაზე და თავისი მთავარი მრჩეველი ვენესუელის ლიდერთან ნიკოლას მადუროსთან შესახვედრად გაგზავნა კარაკასში.

იმის ნაცვლად, რომ დასავლეთ ნახევარსფეროში დემოკრატიის პრინციპების გატარებას ხელი შეუწყოს, ლუის ლულა მსოფლიოს მიანიშნებს, რომ მას თავისი საგარეოპოლიტიკური კურსი აქვს, რომელიც სრულიად შეესაბამება პრეზიდენტობის პირველი ვადის დროინდელს, გამოხატულს მოვლენებისადმი პრაგმატულ მიდგომაში და დიალოგში. ბრაზილიას ნაკლებად აღელვებს, შეესაბამება თუ არა მის მიერ გატარებული პოლიტიკა ამერიკულს და საერთოდ, დასავლურს.

მხოლოდ ერთი მაგალითი: რუსეთის ომი უკრაინის წინააღმდეგ. თებერვალში ბრაზილიამ მხარი დაუჭირა გაეროს რეზოლუციას, რომელშიც გამოხატულია მშვიდობის დაცვის აუცილებლობა და მოწოდება რუსეთისადმი, გაიყვანოს ჯარები უკრაინის ტერიტორიიდან. ეს პოზიტიური ნაბიჯია, მაგრამ რამდენიმე კვირის შემდეგ ლუის ლულამ უარი განაცხადა ხელი მოეწერა ჯო ბაიდენის ინიციატივით ჩატარებული „დემოკრატიის სამიტის“ დასკვნით დეკლარაციაზე, რომელშიც დაგმობილია რუსეთის მოქმედება უკრაინაში. როგორც ბრაზილიის პრეზიდენტის მთავარმა მრჩეველმა აღნიშნა, ლუის ლულა „დემოკრატიის სამიტს“ არ თვლის ისეთ ფორუმად, რომელზეც რუსეთ-უკრაინის კონფლიქტის განხილვა-შეფასება უნდა მოხდეს.

ჩინეთი და ბრაზილია სულ უფრო მეტად ახდენენ თავიანთი კავშირების დემონსტრაციას ერთმანეთთან და რუსეთთან, როგორც გლობალური მნიშვნელობის მქონედ. მიმდინარე კვირის დასაწყისში, სამშაბათს, ჩინეთის ელჩმა ბრაზილიაში ჯუ ცინციომ სახელმწიფო მასმედიის წარმომადგენლებთან ინტერვიუში განაცხადა, რომ „ბრიკს“-ის (BRICS) ქვეყნები (ბრაზილია, რუსეთი, ინდოეთი, ჩინეთი და სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა) გლობალური მმართველობის სისტემის ცვლილებაში კატალიზატორების როლს ასრულებენ“.

აღსანიშნავია, რომ დღევანდელი მდგომარეობით, BRICS-ის წევრ არცერთ ქვეყანას არ გამოცხადებული სანქციები რუსეთის მიმართ. პრაქტიკულად, ისინი რუსეთს დასავლური სანქციების გამკლავებაში ეხმარებიან - ჩინეთი და ბრაზილია სულ უფრო ზრდიან ვაჭრობის მოცულობას რუსეთთან: პეკინი დიდი რაოდენობით ყიდულობს შედარებით იაფ რუსულ ნავთობს და გაზს, ხოლო ბრაზილია - რუსული წარმოების სასუქებს სოფლის მეურნეობისათვის. სხვათა შორის, სწორედ რუსული სასუქით მოწეულ სასოფლო-სამეურნეო პროდუქციას გზავნის ბრაზილია ჩინეთში ექსპორტის სახით.

ლუის ლულას არაერთხელ გამოუხატავს თავისი ვარაუდი იმის შესახებ, რომ რუსეთ-უკრაინის ომში პასუხისმგებლობა არამარტო რუსეთს, არამედ უკრაინასაც ეკისრება, რომელიც საკუთარ თავს იცავს. მარტში, როცა ბრაზილიის პრეზიდენტი თავის უკრაინელ კოლეგას ვირტუალურად ესაუბრა, მას მოუწოდა გამხდარიყო მიუმხრობელი ქვეყნების „მშვიდობის კლუბის“ წევრი, რომლის ჩარჩოებში შეიძლებოდა სამშვიდობო მოლაპარაკება გამართულიყო, თუმცა ბრაზილიის ინიციატივას ამერიკის შეერთებულმა შტატები ნეგატიურად შეხვდა.

პეკინში ყოფნისას, 13 მარტს ლუის ლულა სი ძინპინს შეხვდა, რომელიც, როგორც ცნობილია, დასავლური საერთაშორისო წესრიგის დარღვევას ესწრაფვის - იმ წესრიგისა, რომლის ფუძემდებელს ამერიკის შეერთებული შტატები წარმოადგენს. ბრაზილია მხარს უჭერს ჩინეთს დიპლომატიური შუამავლობის განხორციელებაში და ეხმარება მას ეროვნული ვალუტის - იუანის მნიშვნელობის განმტკიცებაში, დოლართან შედარებით.

წყარო: https://www.washingtonpost.com/world/2023/04/13/lula-foreign-policy/

 

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way