USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Tbilisi
«The Washington Times» : „ჯორჯ ბუშმა ავღანეთში მორალურად მახინჯი სიტუაცია შექმნა, ჯო ბაიდენი კი მას უკრაინაშიც ახორციელებს“
Date:  322

„ჯო ბაიდენი უკრაინაში ჯორჯ ბუშ-უმცროსის პოლიტიკის ასლის რეალიზებას ახდენს, - ნატქვამია ამერიკული გაზეთ „ვაშინგტონ თაიმსში“ (The Washington Times) გამოქვეყნებულ სტატიაში სათაურით „ჯორჯ ბუშმა ავღანეთში მორალურად მახინჯი სიტუაცია შექმნა, ჯო ბაიდენი კი მას უკრაინაშიც ახორციელებს“ (ავტორი - ენდრიუ ნაპოლიტანო, Fox News-ის პოლიტიკური მიმომხილველი).

ბოლო 20 წლის განმავლობაში იმპერიის გაფართოების მცდელობის სამარცხვინო ჩაშლა, რომელიც ავღანეთთან მიმართებით გამოიხატა - ეს არის ის გაკვეთილი, რომელიც აშშ-ის ხელისუფლებამ ვერა და ვერ აითვისა. ეს კატასტროფა იმ დროს დაიწყო, როცა ჯორჯ ბუშ-უმცროსმა, რომელიც ძალიან გაღიზიანებული იყო საყვედურებით, რომ მან არ დაუჯერა დაზვერვის ცნობებს და  შესაძლებლობა მისცა ტერორისტებს 2001 წლის 11 სექტემბერს თავიანთი გეგმა განეხორციელებინათ - დაარწმუნა როგორც ამერიკელი ხალხი და კონგრესი, ასევე ნატოელი მოკავშირეებიც იმაში, რომ ავღანელი მმართველებისათვის ჭკუა ესწავლებინა - განურჩევლად იმისა, ისინი იყვნენ დამნაშავენი ტერაქტის მოწყობაში თუ არა.

ჩვენმა მთავრობამ ამორალური კამპანია დაიწყო შურისძიებისათვის, თანაც ისეთი სახით, თითქოსდა ავღანელებს მათთვის საძულველი რეჟიმისაგან ათავისუფლებდა, სინამდვილეში კი საქმე ამერიკულ ქედმაღლობას უკავშირდებოდა.

აი, როგორ დაიწყო ყველაფერი:

11 სქტემბრის ტერაქტების შემდეგ ჯორჯ ბუშისათვის ცნობილი გახდა, რომ ისინი მომზადდნენ აშშ-ის მეგობრების მიერ, განსაკუთრებით კი საუდის არაბეთის მიერ. მაგრამ პრეზიდენტმა გადაწყვიტა ყველაფერი ავღანეთისთვის დაებრალებინა და ქვეყანაში ჯარი შეიყვანა, ამოხოცა მოსახლეობის მნიშვნელოვანი ნაწილი. ამით ვაშინგტონმა თითქოსდა მთელ მსოფლიოს დაანახა და გააფრთხილა - „ჩვენთან ხუმრობას არავის არ გირჩევთ, იცოდეთ, სამაგიეროს აუცილებლად მიიღებთო“.

ჯორჯ ბუშ-უმცროსის იმპულსური რეაქცია და მზადყოფნა იმისთვის, რომ გამოეყენებინა ამერიკელების შიში, დასაბამი მისცა მოვლენათა სერიას, რომლის კულმინაცია პირიქით - იმ მსოფლმხედველობის ტრიუმფი გახდა, რომლის განადგურებას ჯორჯ ბუში და მისი არმია ცდილობდა და რომლისთვისაც ორი ტრილიონი დოლარი დახარჯა.

საერთაშორისო საზოგადოება რომ მის სასარგებლოდ განწყობილიყო, ჯორჯ ბუშმა ისტორიის გამოწვევა სცადა და განაცხადა, რომ ავღანეთში დასავლური სახის დემოკრატიას დაამყარებდა. ამით მან თავის თავში ვუდრო ვილსონი იპოვა - აშშ-ის პრეზიდენტი, რომელიც პირველი მსოფლიო ომის დროს აცხადებდა, რომ ზოგჯერ უდანაშაულო ადამიანების სიკვდილი აუცილებელია, „მსოფლიო დემოკრატიული და უსაფრთხო რომ გახდესო“.

განა ჯორჯ ბუშ-უმცროსმა არ იცოდა, რომ მე-19 საუკუნეში ათი ათასობით ბრიტანელი ჯარისკაცი დაიღუპა ავღანეთში? განა არ იცოდა მან მე-20 საუკუნეში ასი ათასობით საბჭოთა ჯარისკაცის დაღუპვა იმავე ავღანეთში, რომლებმაც თანამედროვე იარაღის გამოყენებითაც კი ვერ შეძლეს ამ ღარიბი და მკაცრი ხალხის ნებისყოფის გატეხვა და კულტურის შეცვლა?

ჯორჯ ბუშის გამბიტი მისი არაკომპეტენტურობის დადასტურებას წარმოადგენდა, რომელიც შემდეგ ბარაკ ობამამ გააგრზელა. ეს იყო აშშ-ის ერთ-ერთი ყველაზე მცდარი საგარეოპოლიტიკური გადაწყვეტილება ქვეყნის თანამედროვე ისტორიაში.

2016 წლის საპრეზიდენტო კამპანიის დროს დონალდ ტრამპმა თავისივე რესპუბლიკურ პარტიაში განხეთქილება გამოიწვია, როცა ავღანეთის ომი დაგმო და ამერიკელი ჯარისკაცების სამშობლოში დაბრუნების გეგმა გამოაცხადა. დონალდ ტრამპს, ალბათ, კეთილი განზრახვა ჰქონდა - ამერიკელები უკვე ომით ძალიან დაღლილები იყვნენ, მაგრამ მან ეს საკითხი, მიუხედავად იმისა, რომ ტალიბებთან მოლაპარაკება დაიწყო, მაინც ბოლომდე ვერ მიიყვანა. სამაგიეროდ, ჯო ბაიდენმა „კარგად“ დააბოლოვა - იმის კვალობაზე, რომ აშშ-ის ჯარს წინააღმდეგობის გაწევა აღარ შეეძლო და იმის იმედად, რომ ავღანეთის პროამერიკულ ხელისუფლებას უამრავ იარაღს უტოვებდა თავდაცვისათვის, სასწრაფოდ დაიწყო ამერიკელების გამოყვანა ავღანეთიდან, რის შედეგადაც ხელისუფლება დაირღვა, ამერიკელების მიერ გაწრთვნილი ავღანეთის სახელისუფლებო არმია დაიშალა და ძალაუფლება ისევ ტალიბებმა დაიბრუნეს. ყველას ახსოვს, თუ რა საშინელება სუფევდა ქაბულში იმ დროს.

შეუძლიათ თუ არა პრეზიდენტებს ადამიანების მოკვლა, როცა მათ მოესურვებათ - ეროვნული უშიშროების ან იმპერიის გაფართოების სახელით? მოკლედ, რომ ვთქვათ, არა.

მაგრამ ამერიკის პრეზიდენტები იმპერიის მშენებლობით ჯერ კიდევ იმ დროიდან იყვნენ დაკავებულები, როცა თომას ჯეფერსონი ნაპოლეონ ბონაპარტს ლუიზიანას ყიდვაზე შეუთანხმდა, თუმცა, ვუდრო ვილოსნის, ჯორჯ ბუშისა და ჯო ბაიდენისაგან განსხვავებით, თომას ჯეფერსონმა ეს ძალადობისა და სისხლისღვრის გარეშე გააკეთა.

ამერიკის იმპერიის თანამედროვე მშენებლები დარწმუნებულები არიან იმაში, რომ ადამიანების მოკვლა შეუძლიათ. ჯორჯ ბუში ამტკიცებდა, რომ მას ამის უფლებამოსილება აქვს. ჯო ბაიდენი რუსეთის წინააღმდეგ გამოუცხადებელ ომს აწარმოებს - ტალიბების წინააღმდეგ კი არა, ბირთვული სახელმწიფოს წინააღმდეგ. ჯო ბაიდენი უკრაინაში ომს აგრძელებს იმის მიუხედავად, რომ ამერიკელი სამხედროები თვლიან - ამ ომში გამარჯვება შეუძლებელია. საინტერესოა, რისი იმედი აქვს ბაიდენს, როცა აშშ-მა მთელი 20 წლის განმავლობაში ავღანელი მწყემსების არმია ვერ გაანადგურა და ახლა მსოფლიოში ერთ-ერთ ძლიერ არმიას იწვევს ბრძოლაში? თანაც ვაშინგტონიდან ხუთი ათასი კილომეტრის მოშორებით. რისთვის? როგორც ჩანს, იმპერიის განდიდებისათვის.

სწორედ იმპერიის სახელით კლავს ამერიკის ხელისუფლება ადამიანებს უკრაინის ომში. ეს დანასაულია, რადგან ვინც არ უნდა იყოს - ამერიკელი, უკრაინელი თუ რუსი, ყველას აქვს სიცოცხლის უფლება.

ავღანეთის გაკვეთილი ის გაფრთხილებაა, რომელსაც ჯო ბაიდენი იგნორირებს. ჯორჯ ნუშის მსგავსად, იფი არფიქრობს ადამიანების დაღუპვასა და რესურსების ხარჯვაზე. მას სურს იმპერია გააფართოვოს, რომ ისევ პრეზიდენტად აირჩიონ. იგივე სურდა ჯორჯ ბუშსაც, რომლის რეპუტაცია დღეს ისტორიის სანაგვეზეა. სავარაუდოდ, სულ მალე ჯო ბაიდენიც იქ აღმოჩნდება.

წყარო: https://www.washingtontimes.com/news/2023/apr/26/bush-created-moral-monstrosity-in-afghanistan-and-/

 

 

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way