USD 2.7433
EUR 2.8862
RUB 2.7214
Tbilisi
«The Wall Street Journal»: „უკრაინის შელახული არმია ჯარისკაცთა მზარდ დეფიციტს ებრძვის“
Date:  268

„უკრაინის ხელისუფლება და ქვეყნის შეიარაღებული ძალების სარდლობა კვლავ პერმანენტული პრობლემის წინაშე დგას - ფრონტზე ჯარისკაცთა მწვავე უკმარისობის მოგვარება ვერა და ვერ ხერხდება“, - ნათქვამია ამერიკულ გაზეთ „უოლ სთრით ჯორნელში“ (The Wall Street Journal) გამოქვეყნებულ სტატიაში სათაურით „უკრაინის შელახული არმია ჯარისკაცთა მზარდ დეფიციტს ებრძვის“ (ავტორები - ნიკიტა ნიკოლაენკო და იენ ლოვეტი). „სანამ უკრაინის რადა თავს არიდებს გაწვევის შესახებ მკაცრი კანონის მიღებას - ვაითუ ხალხი აღშფოთდესო, მანამ დამქირავებლები მამაკაცებს პირდაპირ ქუჩებში იჭერენ. მოსახლეობა უკმაყოფილოა, რომ სახელმწიფო ადამიანებს მსხვერპლად სწირავს, შემდეგ კი ივიწყებს, ამიტომაც ფრონტზე წასვლის სურვილს არავინ არ ამჟღავნებს“, - აღნიშნულია პუბლიკაციაში.

გთავაზობთ სტატიის მოკლე შინაარსს:

უკრაინის შეიარაღებულ ძალებს, საბრძოლო მასალებთან ერთად, მწვავედ ესაჭიროება ახალი სამხედრო მოსამსახურეები რუსეთის არმიის წინსვლის შესაკავებლად. მაგრამ მთავრობისა და სამხედროების ძალისხმევას ახალგაზრდების ჯარში გაწვევის მიზნით ხელს უშლის პოლიტიკა, დემოგრაფიული სიტუაცია და უკრაინელთა მზარდი სურვილი - თავი აარიდონ ჯარში გაწვევას.

უკრაინის არმიის სარდლობა აცხადებს, რომ უფრთხილდება ჯარისკაცთა სიცოცხლეს, მაგრამ რუსეთის წინააღმდეგ ბრძოლაც აუცილებელია და დანაკარგები თავიდან ვერ იქნება აცილებული. რუსეთი, რომლის მოსახლეობის რაოდენობა, უკრაინასთან შედარებით, სამჯერ მეტია, ყოველი კვირის განმავლობაში მრავალ ჯარისკაცს კარგავს, მაგრამ კრემლს დანაკლისი შევსება იოლად შეუძლია - ყოველთვიურად 30 ათასი სამხედრო მოსამსახურის ფრონტზე გაგზავნით.

რასაკვირველია, უკრაინელთა დიდი რაოდენობა მხარს უჭერს მთავრობის ძალისხმევას რუსეთის წინააღმდეგ ბრძოლაში, მაგრამ გასული წლის კონტრშეტევის ჩაშლამ და მისი მსვლელობის დროს ათობით ათასი ჯარისკაცის დაღუპვამ არამარტო რწმენისა და იმედების დამსხვრევა გამოიწვია - უკრაინელებს უკვე ეჭვი შეეპარათ რუსების მიერ დაკავებული ტერიტორიების დაბრუნებაში - არამედ ცოცხალი ძალის რესურსების გამოფიტვაც. თუ ომის დასაწყისში უკრაინის ხელისუფლებას შეეძლო მოხალისეებს დაყრდნობოდა, ახლა ჯარში ნებაყოფლობით წამსვლელებს სანთლით რომ ეძებოს, ვერავინ იპოვის. ის მამაკაცები, რომლებიც საზღვარგარეთ ჯერ ვერ გაქცეულან,  ყველანირად ცდილობენ თავი აარიდონ ჯარში გაწვევას - ქრთამის მიცემიდან დაწყებული, სახლის გარეთ გაუსვლელობით დამთავრებული - სანამ დამქირავებლები მათ პირდაპირ ქუჩაში აკავებენ და ზედმეტი ლაპარაკის გარეშე ჯერ მომზადების პუნქტებში, შემდეგ ფრონტის წინა ხაზზე გზავნიან.

ზოგიერთი უკრაინელი მამაკაცის თქმით, მათ დაკავების დროს ჯერ სცემენ, შემდეგ კი რამდენიმე დღით აპატიმრებენ მანამ, სანამ ისინი ხელს არ მოაწერენ ჯარში სამსახურზე თანხმობას. „როცა ვხედავ, რომ უკრაინის მოსახლეობის დიდი რაოდენობა სახლში ზის და ისეთი სახე აქვს მიღებული, თითქოსდა არაფერი არ ხდება, მე ამ დროს საკუთარ თავს ჯარში სამსახურისგან თავის ამრიდებლად არ ვთვლი“, - ამბობს 24 წლის ოლეგ სინელჩენკო, რომლის ორი ძმა ფრონტზე ნებაყოფლობით წავიდა.

კანონპროექტი, რომელიც გაწვევის გაფართოებისაკენ არის მიმართული, ვერხოვნა რადაში (პარლამენტში) რამდენიმეთვიანი დებატების შემდეგ „გაიჭედა“. შეთავაზებული ცვლილებები საკმაოდ მწირია: გასაწვევი ასაკი შემცირებული იქნება 27 წლიდან 25 წლამდე, ჯარისკაცებს ეძლევათ უფლება არმია სამი წლის სამსახურის შემდეგ დატოვონ, ხოლო ჯარში გაწვევის თავის ამრიდებლებისათვის მკაცრი სასჯელი იქნება დადგენილი. მაგრამ პარლამენტი, რომელიც პრობლემის წინაშე დადგა - მოსახლეობის უდიდეს ნაწილს ფრონტზე ბრძოლა აღარ სურს - ძალიან ძნელად უჭერს მხარს კანონპროექტის ამ მცირე ცვლილებებსაც კი.

„ჩვენთვის ძალზე ძნელია გასაწვევი ასაკის შემცირება 25 წლამდე - ეს მოსახლეობისთვის ძალიან არაპოპულარულ გადაწყვეტილებას წარმოადგენს, - ამბობს პარლამენტის დეპუტატი ფედორ ვენისლავსკი მმართველი „ხალხის მსახურის“ პარტიიდან, რომელიც კანონპროექტის მიღების მხარდამჭერია, - მაგრამ რას ვიზამთ, კანონი აუცილებლად უნდა მივიღოთ, უნდა გავზარდოთ ჯარისკაცთა რაოდენობა მობილიზაციის გზით“.

არიან ორგანიზაციები, რომლებიც პარლამენტარებს მოუწოდებენ კანონპროექტში რიგი ცვლილებები შეიტანონ, მაგალითად, სამხედრო სამსახურისგან გათავისუფლება. ბიზნესი თანახმაა გადასახადის გადაიხადოს, თუ მათ თანამშრომლებს ფრონტზე არ გაგზავნიან.

სტუდენტებსაც თავიანთი მოთხოვნა აქვთ და ამბობენ, სანამ მათ ჯარში გაიწვევენ, მანამ სწავლის დასრულების შესაძლებლობა უნდა მიეცეთ. გარდა ამისა, საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ უკრაინაში შობადობაის დონე სწრაფად დაეცა, რაც იმას ნიშნავს, რომ დღეს იმ უკრაინელთა რიცხვი, რომელთა ასაკი 20 წელზე მეტი ხნისაა, უბრალოდ, ბუნებრივად მცირეა, სხვა საკის წარმომადგენლებთან შედარებით.

სანამ ვერხოვნა რადა ცვლილებებზე მსჯელობს, მანამ ჯარისკაცები და მათი ოჯახების წევრები კანონმდებლებს მკაცრად აკრიტიკებენ: „სახელმწიფომ ჩვენი ქმრები, შვილები და ძმები მსხვერპლად შეწირა და დაივიწყა“, - ამბობს 35 წლის ოლღა, - ეს ძალიან დიდი ტვირთია და ამიტომ „მისი ზიდვა“ თანასწორად უნდა გადანაწილდეს და მხოლოდ მათ არ უნდა დააწვეს მხრებზე, ვინ თავის დროზე ნებაყოფლობით დათანხმდა ჯარში სამსახურზე“.

„ძალიან კარგად მესმის, რომ ქვეყანა ომობს და არმიას შევსება ჭირდება... მაგრამ მე დედა ვარ და არ მსურს ჩემი ვაჟის ფრონტზე გაგზავნა“, - ამბობს 43 წლის ქრისტინა მოლიჩუკი, რომელსაც 23 წლის შვილი ჰყავს, - მან ჯერ უნივერსიტეტი უნდა დაამთავროს“.

ჩივილებით მიმართავენ ხელისუფლებას უკრაინელი ოფიცრებიც - პროფესიული სამხედრო მოსამსახურეები. ისინი აღნიშნავენ, რომ მათ განსაკუთრებით ახალგაზრდები ჭირდებათ - დღეისათვის უკრაინის არმიაში ძალიან ბევრი საშუალო და უფროსი ასაკისანი არიან. „განა შეიძლება სამხედრო ქვედანაყოფში მოხუცები გყავდეს და ბრძოლაში მათი იმედი გქონდეს?, - ამბობს 31 წლის იგორ ბელოუსი, 12-წლიანი სამხედრო სტაჟით. მისი თქმით, ბევრი თანაპოლკელის ასაკი უკვე 40 წელზე მეტია და ყოველი სისხლისმღვრელი შეტაკების შემდეგ მათ უფრო მეტი დრო ჭირდებათ ძალების აღსადგენად, ვიდრე ახალგაზრდა ენერგიულ ჯარისკაცებს. არადა, უკრაინის არმიას დრო პრაქტიკულად არ აქვს: „ყველამ უნდა შეიგნოს და აღიაროს, რომ ომი დიდხანს გაგრძელდება, მოხალისეები კი აღარ არიან“.

მოამზადა სიმონ კილაძემ

წყარო: https://www.wsj.com/world/europe/ukraines-battered-army-grapples-with-growing-troop-shortage-6d695eba?mod=hp_lead_pos3

analytics
«The Washington Post» (აშშ): „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“

ამერიკული გაზეთი „ვაშინგტონ პოსტი“ (The Washington Post) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“ (ავტორი - მარია ილიუშინა), რომელშიც განხილულია არჩევნებისშემდგომი სიტუაცია საქართველოში.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

(...) ქართველთა უმრავლესობა - გამოკითხვების მიხედვით, 80%-ზე მეტი - მხარს უჭერს ქვეყნის ევროპულ ორიენტაციას და მოსკოვის მიმართ მაინცდამაინც განსაკუთრებულ სიყვარულს არ ამჟღავნებს, ოპოზიცია კი ცდილობს ხმის მიცემის შედეგები წარმოადგინოს როგორც არჩევანი ევროკავშირსა და რუსეთს შორის.

მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ ორ ქვეყანას შორის 2008 წლის აგვისტორში მომხდარი ხანმოკლე ომის შედეგად საქართველოს ტერიტორიის 20% დე-ფაქტოდ რუსეთის კონტროლის ქვეშ იმყოფება, მოსკოვის სამხერო ძლიერების ჩრდილი სულ უფრო შესამჩნევი ხდება. შესაბამისად, „ქართულმა ოცნებამ“ ამომრჩევლებს უფრო რადიკალური დილემა შესთავაზა: არჩევანი მშვიდობასა და ომს შორის.

მმართველი პარტიის „რუსეთის მხარეს შებრუნება“ შედარებით ახალ მოვლენას წარმოადგენს. 2012 წელს, როცა „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში მოვიდა, მნიშვნელოვან საგარეოპოლიტიკურ წარმატებას მიაღწია - სწრაფად დაუახლოვდა ევროკავშირს მასში გაწევრიანების სურვილით, მაგრამ რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყების კვალობაზე პარტიამ რუსეთის ორბიტისაკენ გადაუხვია. მთავრობამ ევროპა და ადგილობრივი ოპოზიცია წარმოადგინა „ომის გლობალური პარტიად“, რომელსაც სურს საქართველო მოსკოვთან ომში ჩაითრიოს და კრემლთან დაპირისპირების ინსტრუმენტად გამოიყენოს

ამჟამად „ქართული ოცნება““ ოფიციალურად პრორუსულ პარტიას არ წარმოადგენს, მაგრამ ხშირად მისი პრაქტიკული მოქმედება საერთო პრორუსულ ჩარჩოებში ჯდება. 

ევროპული გზიდან გადახვევის პოლიტიკის ცენტრში მოჩანს „ქართული ოცნების“ დამაარსებელი ბიძინა ივანიშვილი - მილიარდერი, ყოფილი პრემიერ-მინისტრი, რომელიც ბოლო ათწლეულში წავიდა ქართული პოლიტიკიდან, მაგრამ იმავდროულად გავლენიან ადამიანად რჩებოდა. ბიძინა ივანიშვილი რუსეთში ყოფნის დროს გამდიდრდა, 1990-იან წლებში და როგორც მისი კრიტიკოსები ამბობენ,  მისი რიტორიკა და პოლიტიკური მრწამსი რუსეთის ლიდერის პოზიციას უთავსდება.

რუსეთის არმიის უკრაინაში შეჭრის დაწყებიდან პურველ ეტაპზე საქართველომ უკრაინას მხარი დაუჭირა. თბილისში დღესაც ბევრი უკრაინული დროშა ფრიალებს, მაგრამ მთავრობა თავს იკავებს რუსეთის გადაჭარბებული კრიტიკისაგან და ერიდება ანტირუსული სანქციების რეალიზებას.

„ჩვენ, როგორც ქვეყნის მმართველმა პარტიამ, მთავრობამ, ყველაფერი გავაკეთეთ უკრაინისა და უკრაინელი ხალხის მხარდასაჭერად“, - განაცხადა „ვაშინგტონ პოსტთან“ საუბარში „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარის მოადგილემ არჩილ თალაკვაძემ, მაგრამ, მისი თქმით, დასავლეთის ოფიციალურმა პირებმა რუსეთ-უკრაინის ომში საქართველოს ჩათრევა მოისურვეს: „ჩვენ ჩავთვალეთ, რომ ასეთი პოლიტიკა საქართველოსათვის ძალზე სარისკო და გაუმართლებელი იქნებოდა“.

„ქართულმა ოცნებამ“ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს აქტიურად ისარგებლა უკრაინის ომით და ამომრჩევლებს პლაკატების სერია შესთავაზა, რომლებზე გამოსახულია ერთი მხრივ, ომით დანგრეული უკრაინის ქალაქები და სოფლები, მეორე მხრივ - აღმშენებლობის პროცესში მყოფი საქართველო. ასეთმა პროპაგანდამ თავისი გამოძახილი ჰპოვა რუსეთთან ომგადატანილ საქართველოს მოსახლეობაში, განსაკუთრებით სოფლებში, ოკუპირებულ რეგიონებთან ახლოს, მხარეთა დამაშორიშორებელ ე.წ. სადემარკაციო ხაზის გასწვრივ.

როგორ ავიცილოთ თავიდან ომი

ქართველებს კარგად ახსოვთ 2008 წლის აგვისტოს ომი. ჭორვილისაკენ - ბიძინა ივანიშვილის მშობლიური სოფლისაკენ მიმავალი გზა, რომელიც კავკასიის ქედის სამხრეთ კალთებზე მდებარეობს, სწორედ რუსეთის მიერ ოკუპირებული რეგიონის - სამხრეთ ოსეთთან ახლოს გადის, სულ რაღაც ორიოდე კილომეტრში, სადემარკაციო ხაზთან.

ჭორვილაში ბიძინა ივანიშვილს თითქმის ეროვნულ გმირად თვლიან - მდიდარ ადამიანად, რომელიც თანასოფლელებს ყოველმხრივ ეხმარებოდა - სახლებისა თუ გზების მშენებლობაში, ჯანდაცვასა თუ კომუნალური გადასახადების გადახდაში, სანამ მან სახელმწიფო თანამდებობა - ქვეყნის პრემიერ-მინისტრის პოსტი არ დაიკავა.

„მე ომის მოწინააღმდეგ ვარ. დარწმუნებული ვარ, რომ „ქართული ოცნება“ მსვიდობას შეინარჩუნებს. არ გვსურს, რომ რომელიმე ქვეყანა საქართველოს მტერი იყოს და არც ის გვინდა, რომ საქართველოს იყოს სხვა ქვეყნის მტერი“, - ამბობს გიორგი გურძენიძე, სკოლის დირექტორი, რომელსაც ახსოვს, თუ როგორ ხმაურით დაფრინავდნენ სოფლის თავზე, ცაში რუსული თვითმფრინავები 2008 წელს.

„ქართული ოცნება“ აქტიურად უჭერს მხარს ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკური კურსის ორ ძირითად მომენტს - მშვიდობას ნეიტრალიტეტის გზით და ქართული ტრადიციული ფასეულობების დაცვას. „ქართული ოცნების“ მტკიცებით, მისი სტრატეგიული მიზანი არ შეცვლილა - ევროინტეგრაცია ძალაში რჩება, რომლის რეალიზებას 2030 წლისათვის არის დაგეგმილი: საქართველო ევროკავშირის წევრი გახდება „ღირსეულად“ და ტრადიციული ეროვნული ფასეულობების დაცვით.

„რა თქმა უნდა, მსურს ევროკავშირის წევრი ვიყოთ, მაგრამ ჩვენ ჩვენი წინაპრების ღირსებაც და მემკვიდრეობაც უნდა დავიცვათ. ქალი ქალი უნდა იყოს, კაცი კი - კაცი“, - ამბობს ჭორვილელი მამია მაჭავარიანი.

ქართველთა ღირსება კი დაცული იქნება ორი კანონით, რომლებმაც, პრაქტიკულად, ევროკავშირში საქართველოს პოტენციური წევრობის პროცესი შეაჩერეს - იმიტომ, რომ მათი დებულებები ევროპული ბლოკის სტანდარტებს ეწინააღმდეგება. ეს კანონებია „ოჯახური ფასეულობებისა და არასრულწლოვანების დაცვის, ასევე უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ, რომლებიც, როგორც ოპოზიცია აცხადებს, რუსული სამართლებრივი აქტების ასლებს წარმოადგენენ.

ევროპა შორეული ხდება?!

საქართველოს დედაქალაქის მცხოვრებთა ნაწილი შეშფოთებულია, რომ ქვეყნის შანსი ევროკავშირის წევრობაზე მცირდება. „არჩევნებში „ქართული ოცნების“ გამარჯვება სხვა არაფერია, თუ არა ხელისუფლების უზურპაცია“, - ამბობს 38 წლის გიორგი, რომელიც გვარს არ ასახელებს, ვაითუ დევნა დაუწყონ, - „ჩვენ ევროკავშირთან ინტეგრაცია უნდა გავაღრმავოთ. რუსეთთან დაახლოებას კი არცერთი ნორმალური ქვეყანა არ ცდილობს. პრორუსუსლი ორიენტაცია თვითმკვლელობას ნიშნავს, რადგან მოსკოვი არანაირი შეთანხმების პირობებს არ იცავს“.

ოპოზიცია მწვავედ აკრიტიკებს „ქართული ოცნების“ ომის წინააღმდეგ მიმართულ კურსს და მას პროპაგანდისტულს უწოდებს, ზოგიერთები კი თვლიან, რომ მმართველ პარტიის მხრიდან ამგვარი ლოზუნგების წარმოჩენა ხელისუფლებაში დარჩენასა და ერთპარტიული მმართველი სისტემის შენარჩუნებას ემსახურება.

პარტია „საქართველოსათვის“ ლიდერის გიორგი გახარიას განცხადებით, ბიძინა ივანიშვილისა და „ქართული ოცნების“ პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილებები - პრორუსული გადახრები - იმითაა გამოწვეული, რომ ევროკავშირში გაწევრიანება ხელისუფლების როტაციას ნიშნავს: „მისი მთავარია მიზანია ხელისუფლების შენარჩუნება. იგი ხედავს, რომ ევროპული დემოკრატია ხელისუფლების არჩევნების გზით შეცვლას ითვალისწინებს“.

მაგრამ არჩევნების შედეგების წინააღმდეგ მიმდინარე საპროტესტო აქციები ისეთივე ძლიერი და ფართო არ არის, როგორიც გაზაფხულზე მიმდინარეობდა ზემოთ ხსენებული კანონების მიღების დროს. ეს ნიშნავს, რომ ოპოზიცია გამოფიტულია. მათ ვერც დასავლეთი ვერ უწევს სათანადო დახმარებას. ბრიუსელს შეუძლია გარკვეული ზეწოლა მოახდინოს „ქართულ ოცნებაზე“, მაგრამ ევროპელი ჩინოვნიკების რეაქცია აწონილ-დაწონილია: დამკვირვებლებმა ნამდვილად დააფიქსირეს დარღვევები, მაგრამ მათ თავი შეიკავეს იმის განცხადებაზე, რომ არჩევნები გაყალბდა და ხმები მოპარულია.

არჩევნებში მომხდარი ყველა დარღვევის დეტალურად გამოკვლევა დროს მოითხოვს - კვირეებს და შეიძლება თვეებსაც, თანაც საკმაოდ რთულია მათი დამტკიცება-დადასტურება. „ჩვენ ახლა ისეთ სიტუაციასთან გვაქვს საქმე, როცა დასავლეთს არ სურს ხისტი ნაბიჯები გადადგას საკმარისი მტკიცებულებების გარეშე, ოპოზიციას კი საკმარისი მტკიცებულებები არ აქვს“, - ამბობს ჯონ დიპირო საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტიდან.

ბიძინა ივანიშვილი აშკარად იმაზე დებს თავის ფსონს, რომ ევროპა საქართველოსადმი ინტერესს დაკარგავს. ჯერ კიდევ ზაფხულში იგი აცხადებდა, რომ აშშ-ის საპრეზიდენტო არჩევნებში დონალდ ტრამპის გამარჯვება რუსეთ-უკრაინის ომს დაასრულებს. „ჩვენ მაქსიმუმ ერთი წელი გვაქვს, რომ ეს ყველაფერი მოვითმინოთ, შემდეგ კი [დასავლეთის] გლობალური და რეგიონული ინტერესები შეიცვლება, მათთან ერთად კი შეიცვლება ინტერესები საქართველოს მიმართაც“, - ამბობდა ბიძინა ივანიშვილი, - ომის დასრულებასთან ერთად კი ყველა გაუგებრობა ევროპასთან და ამერიკასთან გაქრება“.

წყარო: https://www.washingtonpost.com/world/2024/11/21/georgia-russia-elections-influence/

 

See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way