USD 2.7086
EUR 3.1783
RUB 3.4210
Tbilisi
«The Daiy Telegraph» (დიდი ბრიტანეთი): „რუსეთი ისეთ დამანგრეველ კოლაფსშია, საიდანაც ვერასოდეს ვეღარ გამოვა“
Date:  390

ბრიტანულ გაზეთ „დეილი ტელეგრაფში“ (The Daili Telegraph) დაბეჭდილია პოლიტიკური მიმომხილველის რიჩარდ კემპის სტატია სათაურით „რუსეთი ისეთ დამანგრეველ კოლაფსშია, საიდანაც ვერასოდეს ვეღარ გამოვა“, რომელშიც ავტორი აგრესორ კრემლს მძიმე პერსპექტივას უწინასწარმეტყველებს - მიუხედავად იმისა, რომ რუსეთი გაეროს უშიშროების საბჭოს მუდმივი წევრია და ჩინეთთან მჭიდრო კავშირების დამყარებას ცდილობს.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

საერთაშორისო წესრიგის პაროდიას წარმოადგენს ის ფაქტი, რომ ორიოდე დღის წინათ გაეროს უშიშროების საბჭოს თავმჯდომარე გახდა რუსეთი - ქვეყანა, რომლის პრეზიდენტის მიმართ ჰააგის სისხლის სამართლის სასამართლოს დაპატიმრების ორდერი აქვს გამოწერილი, სამხედრო დანაშაულის ჩადენის გამო. გაეროს რეპუტაცია შელახულია, მისი მისია ჩაფუშულია, უშიშროების საბჭო კი არაქმედითუნარიან ორგანოს წარმოადგენს. თავისი არსებობის 78 წლის განმავლობაში უშიშროების საბჭომ ვერ შეძლო მრავალი ომის თავიდან აცილება, ვერ შეძლო ბირთვული იარაღის გავრცელების დამუხრუჭება. მისი გავლენა უკრაინის ომზე - ყველაზე სისხლისმღვრელ ომზე ევროპაში 1945 წლიდან, ნულოვანი აღმოჩნდა.

კაცმა რომ თქვას, რუსეთის თავმჯდომარეობა უშიშროების საბჭოში მაინცდამაინც დიდ რეალურ საფრთხეებთან არ არის დაკავშირებული. საგარეო საქმეთა მინისტრს სერგეი ლავროვს შეუძლია ეს დროებითი ტრიბუნა მოჩვენებითობისათვის გამოიყენოს, თუმცა მაინც ვერაფერს მიაღწევს. თავის მხრივ, უშიშროების საბჭოს წევრ ქვეყნებს, ჩინეთის გარდა, შეუძლიათ რუსეთის მიმართ გარკვეული დემარში განახორციელონ და მისი თავმჯდომარეობის პერიოდში თავიანთი უპატივცემლობა გამოავლინონ: დასავლეთის ქვეყნების წარმომადგენლების სახით საბჭოს სხდომებზე დაესწრებიან მხოლოდ ისეთი პირები, რომლებსაც დაბალი დიპლომატიური სტატუსი ექნებათ. სერგეი ლავროვს ავტორიტეტი დაკარგული აქვს, რაც მისი ქვეყნის მარგინალობასაც ნიშნავს.

რუსეთის ეკონომიკა კრიზისშია, მისი ლიდერი ვლადიმერ პუტინი კი არმიას არაკომპენტენტურად ხელმძღვანელობს - იმ არმიას, რომელიც ოდესღაც იმდენად ძლიერი იყო, რომ მის საწინააღმდეგოდ ევროპაში მუდმივად იყო განლაგებული აშშ-ის ნახევარმილიონიანი სამხედრო დაჯგუფება. რუსეთის დემოგრაფიული მდგომარეობა ისედაც რთული იყო, პუტინმა კი, უკრაინასთან დაწყებული ომით, ამ მხრივ ქვეყნის მდგომარეობა კატასტროფული გახადა: ათასობით რუსი ახალგაზრდა დაიღუპა ბახმუტის ბრძოლების შედეგად, ხოლო 700 ათასი მობილიზაციას საზღვარგარეთ გაექცა.

ბევრი ქვეყნისათვის რუსეთი გარიყულ, განდგომილ ქვეყანას წარმოადგენს. მისი სტატუსი, რომელიც „შეიარაღებული ბენზინგასამართი სადგურის“ სახით გამოიხატებოდა, ისიც კი განადგურებულია. ალბათ, კრემლი ვეღარასოდეს ვერ გამოვა ამ სიტუაციიდან. მოსკოვი შეეცდება, რომ მის მიმართ უცხოეთს სერიოზული დამოკიდებულება ჰქონდეს, მაგრამ მისი პატივისმცემელი ქვეყნები ცოტანი იქნებიან - იმათ გარდა, რომლებმაც იაფი რუსული ნავთობ-გაზის სუნი იგრძნეს და იმედი აქვთ, რუსეთისაგან რამდენიმე ავიაგამანადგურებელს შეღავათიან ფასში შეიძენენ.

დიახ, მოსკოვს ბირთვული იარაღი აქვს და ვლადიმერ პუტინიც ხელიდან არ გაუშვებს მუქარას ამ იარაღის გამოყენების თაობაზე, მაგრამ მან იცის, რომ ჩინეთი, სავარაუდოდ, კრემლს ამის ნებას არ მისცემს. ეს აჩვენებს იმას, თუ რაოდენ ღრმა მორევში აღმოჩნდა რუსეთი მისი ლიდერის მოქმედებით. ახლო მომავალში რუსეთი, სავარაუდოდ, ჩინეთის ვასალი გახდება. მოსკოვში სი ძინპინის ამასწინანდელი ვიზიტის დროს ბევრმა შეამჩნია, რომ ჩინეთის ლიდერი საკმაოდ იმპოზანტურად, შესამჩნევი ქედმაღლობით უყურებდა ვლადიმერ პუტინს, რომელმაც ძლიერ სტუმარს მდიდრული, მაგრამ მაინც დამამცირებელი მასპინძლობა გაუწია.

ჩვენ არ ვიცით, თუ რაზე შეთანხმდნენ დახურულ კარს მიღმა სტუმარ-მასპინძელი, მაგრამ თუ პეკინმა მოსკოვს იარაღის მიწოდება აღუთქვა, ის არ იქნება რუსეთის გასაძლიერებლად გამიზნული. იარაღის სავარაუდო მიწოდებით ჩინეთს, ალბათ, სურს, რომ რუსეთის ომი დასავლეთთან გაგრძელდეს. სი ძინპინმა თავისი ცნობილი განცხადებით რუსეთთან „უსაზღვრო მეგობრობაზე“ ფაქტიურად მოსკოვი უკრაინასთან ომისაკენ წააქეზა - ისევე როგორც 1939 წელს ხელმოწერილმა „მოლოტოვ-რიბენტროპის პაქტმა“ ხელი შეუწყო ჰიტლერული გერმანიის აგრესიას პოლონეთის წინააღმდეგ.

იმის გათვალისწინებით, თუ როგორც ღრმავდება ჩინეთზე რუსეთის დამოკიდებულება, ვლადიმერ პუტინი და მისი გარემოცვა ჩინეთის კომპარტიისაგან რაიმე შეღავათს ტყუილად ელოდება. თებერვალში პეკინმა რუკა გამოსცა, რომელზეც საზღვრისპირა რუსულ ქალაქებს ჩინური სახელწოდებები აქვთ (ვლადივოსტოკს ჰქვია „ხაიშენვაი“, უსურიისკს - „შუანჩენძი“, ხაბაროვსკს - „ბოლი“, ბლაგოვეშენსკს - „ჰაილანპაო“.. - რედ.). ჩინეთი თვლის, რომ აღნიშნული ქალაქები საერთაშორისო რუკებზეც ასეთი დასახელებით უნდა იყვნენ. სი ძინპინის მზერა სულ უფრო მეტად ფოკუსირებული იქნება რუსეთთან არსებულ ტერიტორიულ დავაზე და მოსკოვი მას, როგორც ჩანს, ვერაფერს დაუპირისპირებს.

წყარო: https://www.telegraph.co.uk/news/2023/04/01/russia-will-never-recover-from-this-devastating-collapse/

 

analytics
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way