ქართველი გერმანულენოვანი მწერალი და ფილოსოფოსი გივი მარგველაშვილი ბერლინში დაიბადა. მისი ოჯახი საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ გერმანიაში გადასახლდა.
გივი მარგველაშვილი 1946 წელს მამასთან ერთად მოტყუებით გადაიყვანეს ბერლინის საბჭოთა საოკუპაციო ზონაში, სადაც ისინი დააპატიმრეს და „გასაბჭოებულ“ საკონცენტრაციო ბანაკში მოათავსეს. მამა დახვრიტეს, ხოლო გივის საქართველოში ჩასვლის ნება დართეს. 40-ზე მეტი წლის შემდეგ მას მისცეს უფლება, კვლავ ჩასულიყო გერმანიის ფედერაციულ რესპუბლიკაში.
1991-1994 წლებში მწერალმა გერმანულ ენაზე გამოაქვეყნა ექვსი წიგნი: მრავალტომიანი რომანის, „კაპიტანი ვაკუშის“ 2 ტომი, „მუცალი“, „დიდი კორექტურა“; პროზაული კრებულები „გადაუგდებელი ხელთათმანი“ და „სიცოცხლე ონტოტექსტში“.გივი მარგველაშვილი გერმანიაში თანამედროვეობის ერთ-ერთ გამორჩეულ შემოქმედად აღიარეს. 1994 წელს მწერალს გერმანიის პრეზიდენტმა საპატიო მოქალაქეობა და სტიპენდია მიანიჭა. 2005 წელს გადაეცა გერმანიის უმაღლესი სახელმწიფო ჯილდო - ჯვრის ორდენი, ხოლო 2006 წელს მიენიჭა გერმანიის გოეთეს მედალი. იგი გერსვაილერის „ქალაქის მწერლად“ მიიწვიეს. ცნობილი ფილოსოფოსი ლექციებს კითხულობდა გერმანიისა და აშშ-ის უნივერსიტეტებში. მასზე გადაღებულია დოკუმენტური ფილმი გერმანიის საზოგადოებრივი მაუწყებელის მიერ.
გივი მარგველაშვილი ცნობილია, როგორც გერმანული ეგზისტენციალიზმის აღიარებული სპეციალისტი. აღსანიშნავია მისი წვლილი ქართული ფილოსოფიური აზროვნების განვითარებაში.
მწერალმა სიცოცხლის ბოლო წლები საქართველოში გაატარა. ბერლინიდან თბილისში 2011 წელს დაბრუნდა და 92 წლის ასაკში, 2020 წლის 13 მარტს გარდაიცვალა.