გუშინ რეგიონული კონფლიქტების შესახებ შეხვედრა მქონდა და როგორც აღმოვაჩინე ახალგაზრდების უმრავლესობამ არ იცის ერთი საკვანძო ფაქტი: ჰამასს - რუსეთისა და ირანის მოკავშირე ტერორისტულ ორგანიზაციას - 2008 წლის 26 აგვისტოდან აღიარებული აქვს აფხაზეთისა და სამაჩაბლოს "დამოუკიდებლობა". ტერორისტული ორგანიზაცია რომ გაღიარებს დამოუკიდებლად უკვე ღიმილისმომგვრელია, მაგრამ მის მხარდამჭერად ყოფნა საქართველოში, როგორც მინიმუმ, უცნაურია. ჰამასის მხარდაჭერას მშვიდობიან პალესტინელთა მიმართ თანაგრძნობაში ვინც ურევს ან კარგად არ იცნობს სიტუაციას ან იცნობს და განგებ აკეთებს ამას.
ძალიან მოკლედ რომ ვთქვათ - ჰამასმა პალესტინელ ხალხს ჯოჯოხეთი მოუტანა. რამდენჯერაც მოლაპარაკების შანსი იყო იმდენჯერ ჩაშალა ის, დაუპირისპირდა პალესტინის ოფიციალურ ხელისუფლებას რამალაში (ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო იასირ არაფატი 90-ან წლებში რომ ცდილობდა ჰამასი მის წინააღმდეგ გამოსვლას) რომელიც მშვიდობიან მოლაპარაკებებს აწარმოებდა ისრაელთან და ბოლოს, იცოდა თუ რა მოჰყვებოდა მშვიდობიანი ხალხის დახოცვას მუსიკალურ ფესტივალზე და მაინც განახორციელა ის, რადგან ტერორისტს არც თავისი მოსახლეობა ადარდებს და არც სხვისი. ყველაფერს თავი დავანებოთ - ძალა, რომელიც ჰუმანიტარულ დახმარებას იარაღის შექმნისთვის გარდაქმნის რათა ებრაულ ქალაქებს დაუშინოს ის - უბრალოდ ვერ იქნება ჯანსაღი. გუშინ პალესტინელი ქალი სწორედ ჰამასს წყევლიდა, რადგან მათმა ქმედებამ მოუტანა ხალხს ნგრევა და განადგურებაო.
კიდევ ერთხელ: პალესტინელი ხალხისადმი თანაგრძნობაზე საუბარი გასაგებია, მაგრამ ჰამასისადმი როგორც მინიმუმ - უცნაური, მით უფრო რომ საქართველოს ერთიანობის ღია მტერზე და რუსეთის მოკავშირეზეა საუბარი.
