,
Tbilisi Logistics Center • თბილისის ლოგისტიკური ცენტრი გეზის ტერიტორიაზე მესამე A კლასის საწყობის მშენებლობას იწყებს. აღნიშნულთან დაკავშირებით Business Insider Georgia სასაწყობე მეურნეობის მიმართულებით ლიდერი კომპანიის, თბილისის ლოგისტიკური ცენტრის გენერალურ მენეჯერს არჩილ წერეთელს ესაუბრა.
თბილისის ლოგისტიკურმა ცენტრმა გასულ წელს გეზის ტერიტორიაზე მასშტაბური პროექტი წამოიწყო, რომელიც რამდენიმე ფაზისგან შედგება, პროექტის პირველი ფაზა A კლასის საბაჟო ტერმინალი 6300 კვადრატულ მეტრზე უკვე სრული დატვირთვით მუშაობს.
ამავე ტერიტორიაზე მიმდინარეობს მეორე საწყობის მშენებლობაც 12000 კვ მეტრზე, რომელიც დასრულების ეტაპზეა და 24000 ევროპალეტს დაიტევს.
როგორც კომპანიის დამფუძნებელი გვიყვება გაზრდილი მოთხოვნიდან გამომდინარე სამუშაოების შემდეგ ფაზაზე დაჩქარებული ტემპით გადადიან და კომპანია მესამე საწყობის მშენებლობასაც რამდენიმე დღეში დაიწყებს.
“დღევანდელი მონაცემებით ქვეყანაში A კლასის საწყობების, რაოდენობა საკმაოდ მცირეა. რეგიონებზე, რომ არ ვისაუბროთ ამ ეტაპზე და მხოლოდ თბილისსა და მის შემოგარენზე ვკონცენტრირდეთ, არსებული საწყობების 60-70%-ი B და C კლასისაა. ესენი ძველი საწყობებია, რაც უახლეს სტანდარტებს ვერ აკმაყოფილებს და ბუნებრივია, მნიშვნელოვანია თანდათან მათი განახლება.
დღეს თუ კი ლოგისტიკის მიმართულებით რაიმე მოძრაობაა, ყველაფერი გეზის გარშემო ტრიალებს სწორედ ამიტომ, ჩვენ ამ ტერიტორიაზე გვაქვს აქცენტი. საუბარი მაქვს გარდაბანზე, გამარჯვებაზე და მიმდებარე ტერიტორიებზე, თუმცა ვფიქრობ გაზრდილი მოთხოვნიდან გამომდინარე სასაწყობე ინფრასტრუქტურა კიდევ უფრო ფართო მასშტაბებს შეიძენს, რადგან ტერიტორიულად ამის პოტენციალი არსებობს.
ჩვენი დაკვირვებით და ახლა უკვე ოფიციალური კვლევის საფუძველზე შეგვიძლია ვთქვათ, რომ დღეს მოთხოვნა საგრძნობლად მზარდია A კლასის საწყობებზე და რამდენიც არ უნდა ააშენო, არსებული ტემპი ამ გაზრდილ მოთხოვნას ვერ უმკლავდება,ვინაიდან მოთხოვნა გაცილებით მეტია ვიდრე მიწოდებაა“, - ამბობს არჩილ წერეთელი Galt & Taggart-ის მიერ მომზადებული კვლევის „საწყობები და ლოგისტიკა თბილისში“ საპასუხოდ.
Galt & Taggart-ის უახლესი კვლევის თანახმად ბოლო წლებში საწყობებისა და ლოგისტიკის სექტორის მიმართ ინტერესი მნიშვნელოვნად გაიზარდა, რაც სწრაფი ეკონომიკური ზრდითა და ადგილობრივი/საგარეო ვაჭრობის გააქტიურებით იყო განპირობებული. მათივე მონაცემებით, ამჟამად თბილისში საწყობების მიწოდება არის 920 ათასი კვ. მეტრი. აქედან, 94% არის მშრალი საწყობები, ხოლო დანარჩენი 6% სამაცივრე მეურნეობები. მიუხედავად იმისა, რომ მშრალი საწყობების მიწოდება 2024 წელს 2020 წელთან შედარებით 30%-ით არის გაზრდილი, არსებული საწყობების დიდი ნაწილი საბჭოთა კავშირის დროინდელი შენობები ან ძალიან დაბალი ხარისხის საწყობებია, რომლებიც მოთხოვნის კრიტერიუმებს ძირითადად არ შეესაბამება.
„ვინაიდან სტანდარტები გაიზარდა თანდათანობით B და C კლასის საწყობების არსებობა არსს კარგავს და ადრე თუ გვიან ასეთი საწყობები ჩანაცვლდება A კლასის საწყობებით.ჩვენ მაქსიმალურად ვცდილობთ ფეხი ავუწყოთ ამ ტემპს და სრული მობილიზებით სწორედ ამ მიმართულებით გავაქტიურდეთ, შევქმნათ სრულიად ახალი A კლასის დიდი მოცულობის საწყობები უახლესი სტანდარტების დაცვით.
შეგახსენებთ, რომ თბილისის ლოგისტიკური ცენტრის რიგით მეორე საწყობის მშენებლობა დასრულების ეტაპზეა, მშენებლობა 12000 კვ/მ-ზე მიმდინარეობს და დასრულების შემდეგ საწყობში 24000 ევრო პალეტის განთავსება იქნება შესაძლებელი.
რაც შეეხება მესამე საწყობს, როგორც არჩილ წერეთელი ამბობს, მისი მშენებლობა ძალიან მალე დაიწყება.
„ძალიან მალე დავიწყებთ მესამე A კლასის საწყობის მშენებლობას,რომლისთვისაც 15 მლნ დოლარის ინვესტიციას ვგეგმავთ, რომ გამოვყოთ, მიწა არსებული საწყობების მიმდებარე ტერიტორიაზე უკვე შევიძინეთ და იმედი გაქვს, რომ 2026 წლის გაზაფხულისთვის მესამე A კლასის საწყობის მშენებლობასაც წარმატებით დავასრულებთ, რომელიც 20 000 კვ/მ-ზე აშენდება“, -აღნიშნავს თბილისის ლოგისტიკური ცენტრის დირექტორი.
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
