ყოფილი შს მინისტრისა და პრემიერ-მინისტრ გიორგი გახარიას თქმით, 2019 წლის 20 ივნისისა და 2023 წლის 7-8 მარტის აქციებს შორის „უზარმაზარი განსხვავებაა“.
ამის შესახებ გახარიამ „დოიჩე ველესთან“ ინტერვიუში განაცხადა კითხვის საპასუხოდ, თუ რით განსხვავდება გახარიას საქციელი 20 ივნისს, როდესაც პოლიციამ გაცილებით ძალადობრივი მეთოდები გამოიყენა, დღევანდელი ხელისუფლების ქმედებებისგან, რომელსაც აკრიტიკებს.
„ახლა იყო მშვიდობიანი აქცია. 20 ივნისს მომიტინგეები თავს ესხმოდნენ და ცდილობდნენ პარლამენტის შენობაში შესვლას. ისინი თავს ესხმოდნენ პოლიციას, რასაც ეს უკანასკნელი იტანდა 3-4 საათის განმავლობაში. ამ ორი პროტესტის შედარება შეუძლებელია. გამოძიებამ დაადგინა, რომ [20 ივნისის] აქციაზე იყო სპეციფიკური შემთხვევები, რომელიც გამოძიებულ უნდა იქნას, მაგრამ საერთო ჯამში პოლიციის მიერ ძალის გამოყენება ლეგიტიმური იყო. ახლანდელი და 20 ივნისის პროტესტები სრულიად განსხვავებულია. ეს არის საფუძველი ჩემთვის, რის გამოც ვაკრიტიკებ პოლიციასა და შსს-ს ამჟამინდელ ქმედებებს“, — განაცხადა გიორგი გახარიამ.
ამავე ინტერვიუში გიორგი გახარიამ თქვა, რომ საქართველოს ხელისუფლება არ არის დაინტერესებული, მიიღოს ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსი და ატარებს რუსულ პროპაგანდას.
მისი თქმით, უცხოური გავლენის აგენტების შესახებ კანონპროექტის გაწვევაზე რუსეთის რეაქცია დამატებითი ნიშანია, რომ საქართველოს მთავრობა რუსეთის ინტერესებით მოქმედებდა. გახარიას აზრით, საგარეო პოლიტიკის კურსის ცვლილება უკრაინაში ომის შემდეგ დაიწყო.
„ცდილობს რა, შეინარჩუნოს ძალაუფლება, საქართველოს მთავრობა ბუნებრივად მოძრაობს რუსეთის მიმართულებით. საქართველოს დღევანდელი ხელისუფლების სტრუქტურა უბრალოდ შეუთავსებელია ევროპულ დემოკრატიასთან“, — განაცხადა გახარიამ.
კითხვაზე, არის თუ არა კურსის ცვლილებაზე პასუხისმგებელი ბიძინა ივანიშვილი, გახარია პასუხობს, რომ მის გარეშე ეს ვერ მოხდებოდა.
„ის [ივანიშვილი] მოქმედებს კრემლის ინტერესებით ამ მომენტში, მას მიჰყავს ქვეყანა რუსეთისკენ და რა არის ამის მიზეზი, მოტივაცია, ჩემთვის არ აქვს მნიშვნელობა. ჩემთვის კრიტიკულია, რომ თუ საქართველო არ იქნება დიდი შეთანხმების ნაწილი, როდესაც ეს საშინელი ომი უკრაინაში დასრულდება, ეს ნიშნავს, რომ საქართველო დარჩება სამხრეთ კავკასიის კონტექსტში და არავინ იცის, შესაძლებლობის ფანჯარა [ევროკავშირში] გაწევრიანებისთვის კიდევ როდის გაიხსნება“, — განაცხადა გახარიამ იმ კითხვის საპასუხოდ, ფიქრობს თუ არა, რომ ბიძინა ივანიშვილი დაკავშირებულია კრემლთან.
გახარიამ ასევე თქვა, რომ თავადაც გრძნობს პასუხისმგებლობას საქართველოში დემოკრატიის უკუსვლაზე და ამიტომ შექმნა ახალი პოლიტიკური პარტია.
„შეიძლება, მე ვიყავი ყველაზე ეფექტური პერსონა ბიძინას ხელში უკანონო ძალაუფლების კონსოლიდაციისთვის, მაგრამ ჩემთვის დაუჯერებელი იყო, რომ ადამიანი, რომელსაც შეეძლო ძალიან პოზიტიური როლი ეთამაშა ქვეყნის ისტორიაში, იტყვის, რომ ის ტოვებს პოლიტიკას, მაგრამ მიზნად დაისახავს, შეინარჩუნოს ძალაუფლება და, სამწუხაროდ, ის მზად არის გადაიხადოს ნებისმიერი ფასი — მათ შორის ქვეყნის საგარეო ორიენტაცია — რომ შეინარჩუნოს ეს ძალაუფლება. ეს იყო ჩემი შეცდომა და ეს ვალი უნდა გავუსტუმრო ქართველ ხალხს“, — დასძინა გიორგი გახარიამ.
ამერიკული გაზეთი „ჰილი“ (The Hill) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „მკვდრეთით აღმსდგარი: დონალდ ტრამპი როგორც ამერიკული პოლიტიკის „ლაზარე“ (ავტორი - დერეკ ჰანტერი).
„სიტყვას „ისტორიული“ პოლიტიკაში ხშირად იყენებენ ხოლმე და მას ფეხბურთის ბურთივით ათამაშებენ, ზოგჯერ კი მიზანში ვერ ურტყამენ. დონალდ ტრამპთან მიმართებით კი ამ სიტყვის გამოყენება სამართლიანია. მისი მიღწევა მართლაც ისტორიულია. მან უდიდესი რევანში აიღო პოლიტიკაში.
დონალდ ტრამპი არამხოლოდ პოლიტიკური გვამი იყო, არამედ საერთოდ, „პერსონა ნონ-გრატა“ როგორც ვაშინგტონში, ასევე მშობლიურ ნიუ-იორკშიც. და როგორც ხდება ხოლმე პოლიტიკაში, მას საპყრობლეში გაგზავნითაც ემუქრებოდნენ... და ახლა იგი თეთრ სახლში ძლევამოსილად ბრუნდება - ისეთ თამაშში გამარჯვების შემდეგ, რომელიც მანამდე არავის უთამაშია.
აშშ-ის ისტორიაში დონალდ ტრამპამდე მისნაირად მხოლოდ 22-ე და 24-ე პრეზიდენტი გროვერ კლივლენდი იქნა არჩეული ორი ვადით („შუალედური შესვენებით“ 1885-1889 და 1893-1897 წლებში). მსგავსი შემთხვევა ჰქონდა რიჩარდ ნიქსონს, რომელმაც 1960 წელს საპრეზიდენტო არჩევნებიც წააგო, გუბერნატორის არჩევნებიც (1962 წელს) და განაცხადა - „მორჩა, მეგობრებო, რიჩარდ ნიქსონს ვეღარსად ვეღარ ნახავთ - იმიტომ, რომ ეს ჩემი ბოლო პრეს-კონფერენციაა“. ჩვენ მისი ნახვა მაინც მოგვიწია 1968 წელს, თეთრ სახლის ოვალურ კაბინეტში. თუ რითი დაასრულა მან თავისი პრეზიდენტობა, გვახსოვს („უოტერგეიტით“), მაგრამ ფაქტია, რომ მისი დაბრუნება იმ დროისათვის ძალზე შთამბეჭდავი იყო.
დონალდ ტრამპმა კი რიჩარდ ნიქსონსაც გადააჭარბა. იგი ფაქტიურად „დამარხული“ იყო საკუთარი რესპუბლიკური პარტიის წევრების მხრიდანაც კი, სხვები კი მოთმინებით ელოდნენ, რომ იგი უბრალოდ გუდა-ნაბადს აიკრავდა და პოლიტიკიდან წავიდოდა. მაგრამ ასე არ მოხდა.
ამერიკელებმა თავისი პოზიცია გამოხატეს: მათ ცვლილებები სურდათ და კიდეც განახორციელეს. დონალდ ტრამპი ვერაფერმა ვერ შეაჩერა - ვერც ბრალდებებმა, ვერც თავდასხმებმა... ყველა მემარცხენე გაზეთი და ტელევიზია აკრიტიკებდა, ემუქრებოდა, აშინებდა, მაგრამ ისინი ყველა „ქაღალდის ვეფხვები“ აღმოჩნდნენ, დონალდ ტრამპმა ყველა „დაიკიდა“. რას იზამენ ახლა ტელეარხების MSNBC-სა და CNN-ის ხელმძღვანელები და მაყურებლები? ვინ აღმოჩნდა მარგინალი - ისინი თუ დონალდ ტრამპი? აღიარებენ თუ არა იმას, რომ არასწორად იქცეოდნენ - როცა ყველას, ვინც დონალდ ტრამპის გვერდით იდგა, გიჟებად და სულელებად თვლიდნენ?
მოკლედ, დონალდ ტრამპი „კონსტანტის“ (მუდმივის) განსახიერებაა: იგი იყო, არის და იქნება.
წყარო: https://thehill.com/opinion/campaign/4975713-donald-trump-greatest-comeback-since-lazarus/