,
ავსტრიული გაზეთის „დერ სტანდარდის“ (Der Standard) 12 მაისის ნომერში გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „საქართველო რუსეთსა და ევროკავშირს შორის: თბილისში ევროპის დროშები ფრიალებენ. მოსახლეობა ევროპისაკენ ისწრაფვის, რუსეთისა და ომის მიმართ შიშის გამო“ (ავტორი - ჯო ანგერერი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:
საქართველოში თითქმის ყველგან ევროკავშირის დროშები ფრიალებენ - თითქოსდა ქვეყანა უკვე ევროკავშირის წევრად არის მიღებული. აქ ევროპის დღესთან დაკავშირებით ტრადიციულად ბევრი ღონისძიება ტარდება. ასე იყო ექვს მაისსაც: საგამოფენო ცენტრში „ექსპო ჯორჯია“ ევროპის დღე საზეიმოდ აღინიშნა. მრავალრიცხოვან საგამოფენო სტენდებთან ხალხმრავლობა იგრძნობოდა. ევროკავშირის წევრი ქვეყნების ელჩები კოლექტიურ სურათს იღებდნენ ადგილობრივი მასმედიისათვის.
„მშვიდობა, სტაბილურობა და აყვავება“, - ამბობს ევროკავშირის ელჩი საქართველოში პავლე ჰერჩინსკი, - საქართველო ევროპის ნაწილს წარმოადგენს. ევროპა სრული არ იქნებოდა საქართველოს გარეშე“. რა თქმა უნდა, თბილი სიტყვებია. მაგრამ Standard-ის კითხვაზე - „კონკრეტულად როდის იქნება შესაძლებელი საქართველოს ევროკავშირის წევრად მიღება“, ელჩი ლაკონურად პასუხობს: „მაგ საკითხზე ავსტრიის კანცლერს დაელაპარაკეთ, მიღების საკითხს 27 წევრი წყვეტს, მათ შორის თქვენი ქვეყანაც“.
ლტოლვა ევროპისაკენ: შუქ-ჩრდილები
მართლაც არავინ არ ელოდება იმას, რომ საქართველო უახლოეს დროში ევროკავშირის წევრი გახდება. თბილისს ჯერ კიდევ შესასრულებელი აქვს „საშინაო დავალების“ ბევრი საკითხები - სასამართლო და ადმინისტრაციული რეფორმები, კორუფციასთან ბრძოლა, დეოლიგარქიზაცია... საქართველოს მმართველი პარტია „ქართული ოცნება“ დაყოვნებულად და თითქოსდა გულგრილად მოქმედებს - ალბათ, იმიტომ, რომ პარტია ბიძინა ივანიშვილის მიერ არის შექმნილი - იმ ადამიანის მიერ, რომელმაც მრავალმილიარდიანი ქონება რუსეთში დააგროვა. როგორც ამბობენ, იგი დღემდე პარტიის ზურგს უკან დგას და მას „უხილავი ძაფებით“ მართავს..
გამოკითხვების შედეგების თანახმად, საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობა ევროპისაკენ ისწრაფვის. იმავდროულად ქვეყნის მცხოვრებთა დიდ ნაწილს ევროკავშირზე სრულიად არასწორი წარმოდგენები აქვთ: „ისინი იმედოვნებენ, რომ ევროკავშირში მიღების შემდეგ მათი მდგომარეობა სწრაფად გაუმჯობესდება და უკეთესად იცხოვრებენ“, - ამბობს სოციოლოგი იაგო კაჭკაჭიშვილი „სტანდარდთან“ ინტერვიუში.
ქვეყანაში არსებული სიღარიბის დონე საკმაოდ მაღალია და, ალბათ, სწორედ ეს არის ევროპისაკენ მოსახლეობის მამოძრავებელი ძალა. „ოფიციალურად, უმუშევრობის დონე 13%-ს შეადგენს, მაგრამ ეს ის ადამიანები არიან, რომლებმაც თვითონ განაცხადეს, რომ უმუშევრები არიან და დარეგისტრირდნენ. სინამდვილეში უმუშევრობის დონე 35-37%-მდეა“, - აღნიშნავს სოციოლოგი.
განწყობის სურათი
თუ საქართველოს ევროკავშირში მიღების საკითხს უფრო ღრმად ჩავუკვირდებით, მოსახლეობის მიზან-განწყობის საკმაოდ მკაფიო სურათი იკვეთება. მაგალითად, პენსიონერ მზია ჩაჩავას ევროკავშირში გაწევრიანება რაც შეიძლება სწრაფად სურს: „იქ ცხოვრება უფრო თავისუფალი და მშვიდია, თანაც პენსია ბევრად მეტია, ვიდრე აქ, საქართველოში ვიღებ. ევროპაში უფრო მაღალ დონეზეა ჯანდაცვის სისტემაც“, - ამბობს მზია ჩაჩავა.
ლუკა რაზმაძე 33 წლისაა, ეკონომიკას სწავლობს და ფრთხილად უდგება ევროკავშირში მიღების საკითხს: „ჩვენი ეკონომიკა ჯერ მზად არაა ევროკავშირის წევრობისთვის. ლარიდან რომ ევროზე გადავიდეთ, ამისათვის ქვეყნის ეკონომიკა დამოუკიდებელი და ძლიერი უნდა იყოს“.
20 წლის ნინო სიორიძე თვლის, რომ ევროკავშირი ადამიანებს ცხოვრების უკეთეს დონეს, ძლიერ ეკონომიკას, განათლების უკეთეს სისტემას პირდება და ადამიანის უფლებების დაცვას უზრუნველყოფს. ჩვენი ამჟამინდელ მთავრობას კი სინამდვილეში ევროკავშირის გზით სიარული არ სურს. ყოველ შემთხვევაში, ჩემი აზრით, ამ საკითხში მთავრობა უმოქმედობას ამჟღავნებს“.
შიში რუსეთისა და ომის მიმართ
ნინო შიშობს, რომ საქართველო შეიძლება უკრაინას დაემსგავსოს: „იმ ქვეყანაში ცხოვრება, რომელიც რუსეთს ესაზღვრება, ნიშნავს იმას, რომ სულ მუდმივი საფრთხის წინაშე უნდა ვიყოთ - ვაითუ რუსეთის თავდასხმა განმეორდეს“. ქართველებს არ დავიწყებიათ 2008 წელს რუსეთთან მომხდარი ომი, როცა მოსკოვმა მხარი დაუჭირა საქართველოს სეპარატისტულ რეგიონებს, ე.წ. „დამოუკიდებელ“ აფხაზეთ-„სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკებს“. რუსეთის არმია საქართველოს არმიას შეებრძოლა და გაიმარჯვა.
მას შემდეგ ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისია მყიფე მშვიდობას თვალს ადევნებს: „დღეისათვის კონფლიქტის ზონაში სიტუაცია მშვიდია“, - ამბობს „სტანდართან“ საუბარში დიმიტრიოს კარაბალისი, მისიის მეთაური, მაგრამ სიტუაცია შეიძლება სწრაფად შეიცვალოს. სხვათა შორის, როცა ოკუპირებულ ტერიტორიაზე არსებული რუსეთის ბაზიდან ჯარისკაცები უკრაინის ფრონტზე გაგზავნეს, ბევრი უკან წამოვიდა დეზერტირის სახით.
საქართველოში ამჟამად ათეულ ათასობით რუსი ცხოვრობს, რომლებიც რუსეთიდან ომს და მობილიზაციას გამოექცნენ. ისინი ძირითადად განათლებული ადამიანები არიან, რომლებიც საერთაშორისო დონეზე მუშაობენ, მაგალითად, საინფორმაციო ტექნოლოგიების სფეროში. ბევრი რუსის ყოფნა საქართველოში დაძაბულობას ქმნის - როგორც ამბობენ, რუსი მიგრანტები საქართველოში საცხოვრებელ ბინებს ყიდულობენ და ამიტომ ფასები მნიშვნელოვნად გაძვირდა. მოიმატა ბინის დაქირავებისა და რიგი პროდუქტების ფასებმაც.
ლოზუნგები «Fuck Russia» („რუსეთო, წაეთრიე!“) საქართველოს დედაქალაქ თბილისის ბევრი ქუჩის სახლის კედლებზე და მესრებზე ნახავთ. გაუგებარია, ამ სიტყვებში რა იგულისხმება - უშუალოდ თვითონ რუსები და რუსეთი თუ მხოლოდ ვლადიმერ პუტინი და მის მიერ გატარებული პოლიტიკა. ნებისმიერ შემთხვევაში, ალბათ, უფრო პუტინი, რომელიც ქართველებისათვის ბოროტების განსახიერებას წარმოადგენს. „პუტინი ბოროტებაა“, - ასე წერია პლაკატზე, რომელიც თბილისის ცენტრში მდებარე პოპულარული რესტორნის კართან არის დაკიდული. „თუ თქვენ ამას არ ეთანხმებით, მაშინ ჩვენგან თავის შორს დაიჭირეთ“, - ამბობს რესტორნის თანამშრომელი.
წყარო: https://www.derstandard.at/story/2000146313203/auch-in-tiflis-wehten-am-europatag-die-eu-fahnen
