USD 2.7227
EUR 3.1910
RUB 3.4642
თბილისი
ექსკლუზიურ უძრავ ქონებაში ინვესტირების ახალი კულტურა
თარიღი:  676

ამერიკელმა ბიზნესმენმა, ალექსანდერ ფრიდმანმა, რომელსაც ამერიკაში წამყვან ბრენდებთან ურთიერთობის მრავალწლიანი გამოცდილება აქვს და ახალგაზრდა პროექტების მენეჯერმა საქართველოდან, სანდრო ბერიამ აღმოსავლეთევროპელებისთვის ამერიკულ უძრავი ქონების ბაზარზე ინვესტირების შესაძლებლობის გამარტივება გადაწყვიტეს. ამ მიზნით დააარსეს მათ ახალი კომპანია Friedman & Co. და საკუთარი გამოცდილება, ხედვა და გეგმები Forbes Georgia-ს გაუზიარეს.

ახალი ბიზნესიდეები ხშირად არსებული პრობლემის გადაჭრას ისახავს მიზნად. რა იყო ინსპირაციის წყარო თქვენს შემთხვევაში?

ალექსანდერი: ამერიკის უძრავი ქონების ბაზარი ძალზე კომპლექსურია. სახლს მარტივად, მხოლოდ ფულის გადახდით ვერ იყიდი, პროცესი მოიცავს გადასახადებსა და სხვა მრავალ ასპექტს. ჩემი ცოლი ოთხი წელია, აქ ცხოვრობს და მასაც კი უჭირს ამაში გარკვევა. ვიფიქრეთ, რომ თუ ჩვენ, ვინც ამერიკაში ვცხოვრობთ, ასე გვაბნევს ეს პროცესი, ქართველებისთვის კიდევ უფრო რთული იქნებოდა და მათთვის პროცესი უნდა გაგვემარტივებინა.

ასევე იყო საქართველოს შემთხვევაშიც. რომ არა ჩემი ცოლი, არც კი ვიცოდი, საიდან უნდა დამეწყო. უბრალოდ Google-ში რომ მომეძებნა გაყიდვების აგენტი, დიდი იქნებოდა შანსი, არჩევანს არ გაემართლებინა. იქნებ მხოლოდ რეკლამაზე ხარჯავენ ფულს? მექნებოდა თუ არა გარანტია, რომ შერჩეული ადგილი უსაფრთხო ან ინვესტიცია პერსპექტიული იქნებოდა? კითხვები ბევრი იყო, პასუხები კი არა. თანაც, საქართველოსა და ამერიკაში სახლების ფასები თითქმის ერთნაირი იყო. სწორედ ასე გაჩნდა კომპანიის დაფუძნების იდეა.

სანდრო: ალექსანდერი და მისი მეუღლე საქართველოში უძრავი ქონებით დაინტერესდნენ და როდესაც მოძიება დაიწყეს, აღმოჩნდა, რომ ამერიკის ბაზართან შედარებით ფასთა შორის სხვაობა მინიმუმი იყო, რამაც გვაფიქრებინა, რომ საქართველოში არსებობს მაღალშემოსავლიანი ადამიანების სეგმენტი, რომლებსაც აქვთ საშუალება, ინვესტიცია განახორციელონ ან პირადად შეისყიდონ უძრავი ქონება.

ახალ დეველოპერულ კომპანიებში, რომლებიც საქართველოში სახლებსა და პრემიუმ-კლასის კორპუსებს აშენებენ, ერთი კვადრატული მეტრის ფასი დაახლოებით 2,000-2,500 დოლარია. ჩვენ მიერ ბაზრის მოკვლევითა და კონსულტაციებით დადგინდა, რომ ასეთივეა ფასი ფლორიდაში ზოგიერთ უბანშიც. შეიძლება გაგეცინოთ, მაგრამ ასეა. ამიტომაც გვინდა, ქართველებსა და აღმოსავლეთ ევროპის მცხოვრებლებს მივცეთ შანსი, შეიძინონ პერსპექტიული საინვესტიციო უძრავი ქონება ამერიკაში.

კომპანიის უნიკალურობა ისაა, რომ გვექნება ექსკლუზიური კატალოგები, რომლებიც არა ყველასთვის, არამედ მხოლოდ VIP-კლიენტებისთვის იქნება ხელმისაწვდომი. ჩვენი კონცეფცია გულისხმობს ექსკლუზიურ შეთავაზებებს, რომლებზე წვდომა, შესაძლოა, თვითონ ამერიკელებსაც კი არ ჰქონდეთ. ვმეგობრობთ წამყვან საერთაშორისო სააგენტოებთან და მათთან კოლაბორაცია გვაძლევს წვდომას იმ პროდუქტებზე, რომლებიც სხვადასხვა ინტერესის მქონე ადამიანებზე მორგებული.

დღეს ფულის დაბანდება მრავალნაირად შეიძლება, ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული მეთოდი კი აქციებში ინვესტირებაა. რატომ შეარჩიეთ უძრავი ქონება?

ალექსანდერი: სიმდიდრის დაგროვება და ინვესტირება მოსაწყენი არ უნდა იყოს. მაგალითად, თუ დასასვენებლად წასვლა გინდა, აქციებს თან ვერ წაიღებ, ის ფიზიკურად ხელმისაწვდომი არაა, მაგრამ სხვაგვარადაა საქმე უძრავი ქონების შემთხვევაში. შეგიძლია, დაპატიჟო მეგობრები და აჩვენო მათ საკუთარი სახლი, შეგიძლია სესხის ასაღებად გამოიყენო და სხვ.

ასე გავიზარდე. მამაჩემს ერთი პენიც კი არ დაუბანდებია აქციებში, რაც ცოტა უცნაური იყო და ბავშვობაში ამას ვერ ვიგებდი, რადგან ჩემი მეგობრების მამები ყოველთვის აქციებზე საუბრობდნენ ხოლმე შეკრებისას. სამაგიეროდ, მამაჩემი 60 Rolex-ისგან შემდგარ კოლექციას ფლობდა და მეუბნებოდა, რომ მათი ფასი ყოველ წამში იზრდებოდა, რადგან მსგავსს აღარასდროს დაამზადებდნენ.

2008 წლის ფინანსურმა კრიზისმა ჩემი მეგობრების ოჯახები ძალიან დააზარალა. მამაჩემმა ამ დროს Rolex-ების მთელი კოლექცია გაყიდა და იმაზე ბევრად მეტი გამოიმუშავა, ვიდრე მათ ყიდვაზე დახარჯა. კრიზისს თავი მშვენივრად გავართვით. ამან ჩემზე ბავშვობაშივე გავლენა იქონია და მიმახვედრა, რომ თანხას შენთვის საინტერესო რამეში უნდა აბანდებდე. კი, საფონდო ბირჟის თვალის დევნებაც საინტერესოა, მაგრამ როდესაც საკუთარი სახლის აივნიდან ეზოს გადახედავ, სრულიად სხვა შეგრძნება გეუფლება.

სანდრო: ბოლო წლებში საქართველოსა და აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებში გამოიკვეთა საზღვარგარეთ უძრავ ქონებაში ინვესტირების ტენდენცია. ამ დროს კი ორი მთავარი გამოწვევა წარმოიქმნება. პირველი არის ლიმიტირებული წვდომა ექსკლუზიურ პროდუქტებთან. მეორე კი ბიუროკრატიული სირთულეები, რომლებიც ადამიანს საზღვარგარეთ უძრავი ქონების შეძენის შემთხვევაში საქმეს ურთულებს. ამანაც გადაგვაწყვეტინა, შეგვედგინა გაწერილი გეგმა, რომელიც მომხმარებლებზე იქნებოდა მორგებული და მათ ბიუროკრატიული სირთულეების დაძლევაში დაეხმარებოდა.

უძრავი ქონების ფასები შესაძლოა უფრო სტაბილურია, ვიდრე რიგი კომპანიების აქციები, თუმცა მათზეც ბევრი ფაქტორი ახდენს გავლენას. როგორ აზღვევთ რისკს? რა უპირატესობა აქვს ამერიკის ბაზარზე ინვესტირებას?

ალექსანდერი: ყველაფერს, ყველა ინვესტიციას თან ახლავს რისკი. ეკონომიკური კრიზისის დროს არათუ აქციები თუ ბონდები, არამედ მანქანაც კი არაა დაცული. ამერიკაში ფასები შედარებით სტაბილურია და, საერთო ჯამში, ინვესტირება აქ საკმაოდ უსაფრთხოა, შოკების მიმართ უფრო დაცულები ვართ და სწორედ ამიტომ მომწონს აქ ფულის დაბანდების იდეაც.

მიუხედავად იმისა, რომ რისკს თავს ვერ აარიდებ, მისი მინიმიზება შესაძლებელია. ამის საშუალებას კი აშშ-ის ეკონომიკური უსაფრთხოება იძლევა. ამიტომ განვიხილავთ ევროპის ზოგიერთ ქვეყანას და დუბაის, რომელიც მსოფლიოში მიმდინარე არეულობისგან მოშორებითაა და სტაბილური ეკონომიკაც აქვს. ორი ასეთი არჩევანი ნამდვილად საჭიროა.

რა მოცულობის ინვესტიციის დაბანდებაა შესაძლებელი თქვენი კომპანიის მეშვეობით?

ალექსანდერი: ეს თქვენს სურვილზეა დამოკიდებული. შეგვიძლია მაიამიში, მაგალითად, 200,000 დოლარად შეგაძენინოთ უძრავი ქონება საკუთარი შვილისთვის, დედისთვის. ამ ფასად მშვენიერ სახლს იყიდით იტალიაში, საფრანგეთში, ბაჰამის კუნძულებზე და სხვ. შეგვიძლია მოგიძებნოთ 8-10 მილიონ დოლარამდე ღირებულების სახლებიც. გააჩნია, რამდენის ინვესტირება გსურთ. ჩვენი მთავარი მიზანი თქვენი ნდობის მოპოვებაა და თუ მცირე თანხის დაბანდება გსურთ, ამაშიც დაგეხმარებით. გვაქვს ასევე სპეციალური შეთავაზებები VIP-კლიენტებისთვის და სახლები, რომლებსაც ბაზარზე ვერ იპოვით.

სანდრო: ჩვენ მომხმარებლებს „წარმატებულ ადამიანთა კლუბში“ გავაერთიანებთ. პირდაპირ რომ ვთქვათ, ჩვენი ექსკლუზიური შეთავაზებებით მაღალანაზღაურებადი სეგმენტი იქნება უფრო მეტად დაინტერესებული, რაც ლოგიკურია და სწორედ ამიტომ შევარჩიეთ ამგვარი ფორმატი.

როგორ აპირებთ ნდობის მოპოვებას?

ალექსანდერი: ოპერაციების დაწყება სიტყვიერი კომუნიკაციით შევძელით. როდესაც შესაბამისი კავშირები გაქვს, ერთი სატელეფონო ზარიც კი საკმარისია ხოლმე. ადამიანებს, რომლებსაც ვესაუბრებით, ძალიან მოსწონთ ამერიკისა და საქართველოს დაკავშირების იდეა, გვენდობიან და სურთ ჩვენთან მუშაობა.

გარკვეულ დონემდე მისვლის შემდეგ ფუჭ რეკლამებზე თანხის დახარჯვა აღარ გჭირდება. რეპუტაცია და ხალხის მიერ შენთან მუშაობის სურვილი დიდ როლს ასრულებს. ისინი გვენდობიან, რადგან გვიცნობენ მე და ჩემს ცოლს. მთელი ცხოვრება და კარიერა ბევერლი-ჰილსზე გავატარე, მიმუშავია ინდუსტრიების ხელმძღვანელებთან, საკუთარი სფეროების ტიტანებთან და დღეს მაქვს პრივილეგია, ბევრ მათგანს მეგობარიც ვუწოდო.

რეკლამებზე 50,000 დოლარი შეიძლება დახარჯო თვეში, მაგრამ ნდობის მოპოვების ერთადერთი რეალური გზა თანამშრომლობაა. რადგან უკვე ბევრი პარტნიორი გვყავს, რეკლამაზე ბევრი რესურსის დახარჯვა აღარ გვჭირდება.

სანდრო ბერია, რევაზ ბერიძე, დავით ქავთარაძე

გამოდის, რომ ხალხს ფულის დაბანდებაში ეხმარებით, მაგრამ არ ხართ საინვესტიციო კომპანია?

ალექსანდერი: უფრო მეტად საკონსიერჟო მომსახურებას ვთავაზობთ მომხმარებელს. გეხმარებით შესაბამისი საინვესტიციო ადგილის მოძებნაში, მონაცემების დამუშავებაში, რათა მკაფიოდ ხედავდეთ, რას უნდა ელოდოთ. ასევე გეხმარებით გაერკვეთ კანონმდებლობაში, რომელიც შესაძლოა, საკმაოდ კომპლექსური იყოს, ვესაუბრებით გამყიდველებს, მყიდველებს და ზოგჯერ მთავრობასაც. ამ ყველაფერს კლიენტების სურვილების დაკმაყოფილებისთვის ვაკეთებთ.

სანდრო: ჩვენ ვართ კომპანია, რომელიც მომხმარებელს გაუწევს კონსულტაციას და გაუზიარებს ცოდნას საინვესტიციო პროდუქტებთან დაკავშირებით, შემდეგ კი დაეხმარება შეძენილი ქონების მენეჯმენტში, იქნება ეს გაქირავება თუ გადაყიდვა და მივაწოდებთ ინდივიდუალურ მონაცემებს, როგორი იქნება უკუგება თუ სხვ.

უძრავ ქონებას ამერიკის მასშტაბით იძიებთ თუ იმ ადგილების მიხედვით, რომლებიც გამოიკვლიეთ?

სანდრო: უძრავ ქონებას მთელ ამერიკაში ვიძიებთ, მაგრამ წვდომა მთელ მსოფლიოზე ვრცელდება. გვაქვს გამოკვეთილი ადგილები, რომლებსაც ჩვენ თვითონ შევთავაზებთ, მაგრამ თუ მომხმარებელს კონკრეტული ადგილი სურს, მასზე გათვლილი ინდივიდუალური შეთავაზება გვექნება.

თუ ადამიანს უნდა ძალიან მყარი, სანდო ინვესტიცია განახორციელოს, შეგვიძლია შევთავაზოთ ნიუ-იორკში, მანჰეტენზე უძრავი ქონება, რომლის ფასიც ყოველწლიურად მზარდია. ამასთან, თუ ადამიანს, რომელმაც მთელი ცხოვრება ბავშვობის ოცნების ასახდენად იშრომა და ბევერლი-ჰილსზე პოპულარული ადამიანის მეზობლობით საკუთარი თავის დაჯილდოება სურს, ამის გაკეთებაც შეგვიძლია.

კომპანიის იდეის ჩასახვის შემდეგ მრავალი კონსულტაცია გავიარეთ ექსპერტებთან ჩვენი მეგობარი სააგენტოებიდან, შევისწავლეთ უამრავი უბანი და გამოვკვეთეთ ადგილები, რომლებიც საინვესტიციოდ სასურველია ყველაზე ძლიერი ქვეყნების მცხოვრებლებისთვისაც.

გვექნება არა მხოლოდ უძრავი ქონება, არამედ სხვა ფიზიკური აქტივებიც, რომლებსაც ადამიანები იყენებენ გასართობად, კოლექციების შესავსებად თუ სხვა. ეს იქნება მზარდი საინვესტიციო პირადი ფონდი.

განიხილავთ თუ არა უძრავი ქონების საქართველოში მოძიებასაც?

ალექსანდერი: ამას ნამდვილად ვისურვებდი. ჩემმა ცოლმა მთელი ცხოვრება საქართველოში გაატარა და ქართველ ხალხს, თქვენს კულტურას დიდ პატივს ვცემ. ვფიქრობ, ქართველები ამაყობენ საკუთარი წარმომავლობით, იციან და აღელვებთ საკუთარი ისტორია, რაც ინვესტიციის მდგრადობისთვის ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორია. ამჟამად არსებული კავშირების ეფექტიანად გამოყენებაზე ვართ ორიენტირებულნი. ვამაყობ იმით, რომ ეს კომპანია საქართველოს სიმდიდრეს შემატებს. ინვესტიციის შედეგად გამომუშავებული თანხა ქვეყნის ეკონომიკაში ჩაბრუნდება.

სანდრო: ჩვენი კომპანიის დაარსების მიზანი საქართველოში თანამედროვე საინვესტიციო კულტურის შემოტანაა და სპეციალიზებულნი სწორედ ამაში ვიქნებით. სიმართლე ითქვას, ეს ბიზნესი უფრო მეტად ქართველებზეა გათვლილი და მგონია, რომ საქართველოს ეკონომიკაზეც დადებითად აისახება. ვიმედოვნებ, რომ საქართველო ისეთივე მყარი საინვესტიციო ადგილი იქნება სამომავლოდ, როგორიც ახლა ამერიკა ან დუბაია.

სხვა ქვეყნების ბაზრებზე გეგმავთ თუ არა შესვლას?

ალექსანდერი: ნაბიჯ-ნაბიჯ უნდა ვიაროთ და ჯერ ამერიკის ბაზარზე ვფოკუსირდეთ, თუმცა ძალიან დაინტერესებული ვარ დუბაითაც. ბევრი ჩემი კლიენტი საუდის არაბეთიდან იყო და დარწმუნებული ვარ, დუბაის კიდევ უფრო მეტი პოტენციალი აქვს, რაც ბევრ დეტალში ჩანს, მათ შორის, კანონმდებლობაში. ლეგალურობისა და ბიზნესის თვალსაზრისით გარემო შესაძლოა ამერიკაზე უკეთესიც კი იყოს.

სანდრო: ჩვენი მიზანი გლობალური გაფართოებაა და გვესმის, რომ ყველა კლიენტის ოცნება ამერიკაში, დუბაიში ან ევროპაში ცხოვრება შესაძლოა არ იყოს, ამიტომ სამომავლოდ ყველა მათგანის სურვილის გათვალისწინებას ვეცდებით. მოლაპარაკებების პროცესში ვართ ქართულ ბანკებთანაც და იმედი გვაქვს, ის მალე და თანაც წარმატებით დასრულდება. იმედი გვაქვს, ჩვენი კონტაქტები დაგვეხმარება, რომ საინვესტიციო საზღვრები მაქსიმალურად გავაფართოოთ.

ვინ არიან თქვენი ექსკლუზიური პარტნიორები?

ალექსანდერი: ჩვენი პარტნიორი საქართველოში ამჟამად McGill Law Firm-ია, რომელიც სამართალსა და საერთაშორისო ეკონომიკაშია სპეციალიზებული. ასევე ვმუშაობთ უძრავი ქონების 12-მდე კომპანიასა და აგენტებთან. ამ კომპანიებიდან ზოგიერთს Netflix-ის შოუებშიც კი იხილავთ. ვინ იცის, შესაძლოა თქვენი სახლიც კი იხილოთ რომელიმე შოუს შემდეგ სეზონში.

წყარო:https://forbes.ge/

ანალიტიკა
«The Guardian»: „ პლანეტაზე მშვიდობის ბედი სასტიკი და დაუნდობელი პატრიარქების ხელშია, რომლებიც მომავალ თაობას მსოფლიო წესრიგის ნანგრევებს უტოვებენ“

„სწორედ იმ დროს, როცა მსოფლიოს უაღრესად ჭირდება ბრძენი უხუცესები, პლანეტაზე მშვიდობის ბედი სასტიკი და დაუნდობელი პატრიარქების ხელშია, რომლებიც მომავალ თაობას მსოფლიო წესრიგის ნანგრევებს უტოვებენ“ - ასეთი სათაური აქვს ბრიტანულ გაზეთ „გარდიანში“ (The Guardian) გამოქვეყნებულ სტატიას, რომლის ავტორია დევიდ ვან რეიბრუკი, ნობელის პრემიის ლაურეატი ფილოსოფიაში ნიდერლანდებიდან.

გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:

მოდით ერთ დელიკატურ საკითხზე მსჯელობას შევეცადოთ: ვისაუბროთ ასაკზე ისე, რომ ეიჯიზმში - ასაკობრივ დისკრიმინაციაში - არ გადავვარდეთ.

არასოდეს არ მომხდარა ისეთი პრეცედენტი პლანეტის თანამედროვე ისტორიაში, როგორიც დღეს არის: მსოფლიოში მშვიდობის ბედი ისეთი ადამიანების ხელშია, რომლებიც საკმაოდ ხანდაზმულები არიან. ვლადიმერ პუტინს და სი ძინპინს 72 წელი შეუსრულდათ, ნარენდრა მოდი - 74 წლისაა, ბენიამინ ნეთანიაჰუ - 75-ის, დონალდ ტრამპი - 79-ის, ალი ჰამენეი - 86-ის.

რასაკვირველია, მედიცინის განვითარების წყალობით, ადამიანები სულ უფრო მეტ ხანს ცოხლობენ და შეუძლიათ აქტიური ცხოვრებით იცხოვრონ, მაგრამ ამის მიუხედავად, დრეს ცვენ მოწმენი ვართ იმ პოლიტიკური ლიდერების რაოდენობის ზრდისა, რომლებიც ასაკის კვალობაზე სულ უფრო ამკაცრებენ საკუთარ ხელისუფლებას, ხშირად თავიანთი ახალგაზრდა კოლეგების ხარჯზე.

გასულ კვირაში ჰააგაში ნატოს ყოველწლიურ სამიტზე ალიანსის ლიდერები, ემანუელ მაკრონის და მეტე ფრედერიქსონის (ორივე 47-47 წლისაა), ჯორჯა მელონის (48 წლის), პედრო სანჩესის (53 წლის) ჩათვლით, იძულებულნი იყვნენ დათანხმებულიყვნენ დონალდ ტრამპის მოთხოვნას სამხედრო ბიუჯეტის გაზრდის შესახებ. ნატოს წევრი ქვეყნების მეთაურების საშუალო ასაკი 60 წელს შეადგენს: გერმანიის კანცლერი 69-ისაა, ხოლო თურქეთის პრეზიდენტი რეჯეფ ერდოღანი - 71 წლის.

ყველა დაეთანხმა სამხედრო ასიგნებათა 5%-იან ზრდას, თუმცა აშკარაა, რომ ეს ციფრო თვითნებურად არის დადგენილი - მისი განხილვა სერიოზული დებატებით არ მომხდარა არც ნატოში და არც წევრი ქვეყნების შიგნით. ამ დროს უფრო მეტად სამხედრო-პოლიტიკური რეალობას კი არ მიექცა ყურადღება, არამედ ჭირვეული ამერიკელი პატრიარქის პატივისცემას და მის აკვიატებულ მოთხოვნას. ნატოს გენერალური მდივანი მარკ რიუტე, რომელიც მხოლოდ 58 წლისაა, ისე შორს წავიდა აშშ-ის პრეზიდენტისადმი მოწიწებაში, რომ დონალდს „მამიკოთი“ (Daddy) მიმართა. ეს დიპლომატია არ არის. ეს მორჩილებაა.

თაობათა კონფლიქტი სხვა არენებზეც ხდება: უკრაინის 47 წლის პრეზიდენტი ვოლოდიმირ ზელენსკი უპირისპირდება მასზე ბევრად უფროსი ასაკის კოლეგას - რუსეთის 72 წლის პრეზიდენტ ვლადიმერ პუტინს. იმავე ასაკის მქონე სი ძინპინი მტრული თვალით უყურებს ტაივანის  პრეზიდენტს, რომელიც კომუნისტ ბელადზე 7 წლით უმცროსია. ბენიამინ ნეთანიაჰუ, რომლის წლოვანება საუკუნის სამ მეოთხედს შეადგენს, აუღელვებლად უყურებს ღაზას სექტორის განადგურებას, რომლის მოსახლეობის საშუალო ასაკი 18-20 წელია. ირანში 86 წლის ლიდერი მართავს ქვეყნის 80-მილიონიან მოსახლეობას, რომელთა საშუალო ასაკი 32 წელია. კამერუნელი 92 წლის პრეზიდენტი პოლ ბია 1982 წლიდან იმყოფება იმ ქვეყნის სათავეში, რომლის მცხოვრებლების საშუალო ასაკს 18 წელი შეადგენს, ხოლო სიცოცხლის საშუალო ხანგრძლივობა - 62 წელს.

რასაკვირველია, ჩვენ არ ვდგავართ გერონტოკრატიული შეთქმულების წინაშე. ჯერ-ჯერობით არც მოხუცი მოქმედი ლიდერების კლუბი არ არსებობს, რომლებიც მსოფლიოს ბატონობას სიცოცხლის ბოლომდე ესწრაფვიან... მაგრამ არის რაღაც შემაშფოთებელი იმაში, რომ  მშვიდობა ინგრევა სწორედ იმ ადამიანების მიერ, რომელთა ცხოვრება მეორე მსოფლიო ომის შემდომი არქიტექტურით განისაზღვრა. ალი ჰამენეი 6 წლისა იყო, როცა ჯერ გერმანიამ, შემდეგ კი იაპონიამ ხელი უსიტყვო კაპიტულაციას მოაწერეს.

დონალდ ტრამპი 1946 წელს დაიბადა, როცა გაერომ თავისი პირველი გენერალური ასამბლეის სხდომა ჩაატარა. ბენიამინ ნეთანიაჰუ  დაიბადა ისრაელის სახელმწიფოს შექმნიდან ერთი წლის შემდეგ. ნარენდრა მოდი დაიბადა 1950 წელს, როცა ინდოეთი საპარლამენტო რესპუბლიკად გამოცხადდა და ქვეყნის კონსტიტუცია მიიღეს. ვლადიმერ პუტინი ქვეყანას 1952 წლის ოქტომბერში მოევლინა, იოსებ სტალინის სიკვდილამდე რამდენიმე თვით ადრე. ამხანაგი სი ძინპინი - 1953 წლის ივნისში დაიბადა, სტალინის სიკვდილის შემდეგ. რეჯეფ ერდოღანი გაჩნდა 1954 წელს, თურქეთის ნატოში შესვლიდან ორი წლის შემდეგ. ყველა ჩამოთვლილი პირები ომისშემდგომი ეპოქის ბავშვები არიან და ახლა, როცა თავიანთი სიცოცხლის მიჯნას უახლოვდებიან, ისინი, როგორც ჩანს, მზად არიან იმ მსოფლიოს დასანგრევად, რომლებშიც თვითონ დაიბადნენ. ასთი მოქმედება შურისძიებას ჰგავს.

დიახ, საერთაშორისო წესრიგი, რომელიც თეორიულად გარკვეულ წესებს ემყარებოდა, პრაქტიკაში ყოველთვის არეულ-დარეული იყო, ვიდრე ეს ქაღალდზე ჩანდა. მაგრამ, ნებისმიერ შემთხვევაში რაღაც იდეალი არსებობდა, რომლის მიღწევას ყველა თავისებურად ცდილობდა. არსებობდა საერთო მორალური პრინციპები - დიახ, მყიფე, მაგრამ გულწრფელი, რომელიც იმ რწმენას ემყარებოდა, რომლის მიხედვით, კაცობრიობას აღარ უნდა გაემეორებინა მე-20 საუკუნის პირველი ნახევრის მხეცობები და რომ უმჯობესია უთანხმოებები დიალოგისა და დიპლომატიის მეშვეობით მოგვარდეს. დღეს ეს რწმენები აორთქლდა, გაქრა და უმეტესად იმ ადამიანთა გონებასა და სულში, რომლებისთვისაც ყველაზე ძვირფასი უნდა ყოფილიყო და რომელებიც სიკეთის რწმენას ყველაზე მეტად უნდა გაფრთხილებოდნენ.

დღეს უპრეცედენტო მომენტია. წინა მსოფლიო მართლწესრიგის არქიტექტორები - ადოლფ ჰიტლერი, ბენიტო მუსოლინი, იოსებ სტალინი და მაო ძედუნი სულ რაღაც 30-40 წლისანი იყვნენ, როცა ხელისუფლებაში მოვიდნენ. ახალმა თაობამ ახალი მსოფლიო ააშენა, მაგრამ წინა მართლწესრიგის შედეგებს შეეჯახნენ. დრეს ახალი მსოფლიოც ინგრევა იმ ძველი თაობის ადამიანების მიერ, რომლებიც ვერ იცოცხლებენ იმ დრომდე, რათა დაინახონ, როგორი ნანგრევები დარჩება მათი მოქმედებით.

ჩვენ შეიძლებოდა გვქონოდა იმის იმედი, რომ თაობა, რომელსაც ბედმა გაუღიმა და სიცოცხლის ხანგრძლივობა გაუგრძელდა, თავიანთი სიკვდილის შემდეგ სიკეთის, პტივისცემის და გლობალური პოზიტიური ხელმძღვანელობის მემკვიდრეობას დატოვებდა. ამის ნაცვლად ჩვენ მოწმენი ვართ ბოლო ათწლეულებში მომხდარი ყველაზე უარესი რეპრესიების, ძალადობის, გენოციდების, ეკოციდების და საერთაშორისო სამართლის მიმართ უპატივცემლო დამოკიდებულებისა, რომლებსაც ყველაზე მეტად ულმობელი 70-80 წლის მოხუცები სჩადიან და რომლებიც, როგორც ჩანს, უფრო მეტად იმით არიან დაინტერესებული, რომ თავი აარიდონ სამართლებრივ პასუხისმგებლობას, ვიდრე მშვიდობის შენარჩუნებაზე იზრუნონ.

მაგრამ ასე არ უნდა იყოს.

როცა ნელსონ მანდელამ 1999 წელს სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის პრეზიდენტის პოსტი დატოვა, მან ჩამოაყალიბა ორგანიზაცია „უხუცესები“, რომელიც ყოფილ მსოფლიო ლიდერებს აერთიანებდა. ისინი მუშაობდნენ მშვიდობის, სამართლიანობისა და ადამიანის უფლებების მხარდასაჭერად. დღეს, მოქმედებენ რა კონსენსუსის ტრადიციებით და წინა თაობების პოლიტიკოსთა საუკეთესო გამოცდილებით, „უხუცესების“ წევრები ითვლებიან იმის მაგალითად, თუ როგორ შეუძლიათ ასაკოვან ადამიანებს კაცობრიობას მოუტანონ მეტი სინათლე, გამოხატონ თანაზიარობა, იმოქმედონ სინდისით და არა მარტო გავლენითა და ძალით.

პრობლემა მოხუცებულობაში არ არის. პრობლემა იმაშია, თუ როგორი მიზნის მიღწევა სურთ მისი სარგებლობით და რას აძლევენ უპირატესობას. მსოფლიოს არ სურს ისეთი ახალი მოხუცი ძალოვანი პირები, რომლებსაც მმართველის საჭისა და ტახტის დატოვება არ სურთ. მსოფლიოსათვის უკეტესია ის მოხუცი ლიდერები, ის უხუცესები, რომლებიც მზად არიან კომპრომისებისათვის და ადამიანთა ენერგიის სასიკეთოდ წარმართვისათვის. ისინი, ვინც მემკვიდრეობაზე ფიქრობენ არა როგორც პირად დიდებაზე, არამედ როგორც მშვიდობაზე, რომელსაც ისინი თავიათი სიცოცხლის შემდეგ დატოვებენ. ჩვენს დროში გვჭირდება არა ბატონობა, არამედ სიბრძნის გამოვლენა. და ეს, საბოლოო ჯამში, არის ის, რაც მმართველს ლიდერისაგან განასხვავებს.

სრულად
გამოკითხვა
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
ხმის მიცემა
სხვათა შორის

მსოფლიოს ისტორიაში, უდიდესი იმპერიები ტერიტორიით(მლნ კვ. კმ): ბრიტანეთი - 35.5 მონღოლეთი - 24.0 რუსეთი - 22.8 ქინგის დინასტია (ჩინეთი) - 14.7 ესპანეთი - 13.7 ხანის დინასტია (ჩინეთი) - 12.5 საფრანგეთი - 11.5 არაბეთი - 11.1 იუანების დინასტია (ჩინეთი) - 11.0 ხიონგნუ - 9.0 ბრაზილია - 8.337 იაპონია - ~8.0 იბერიული კავშირი - 7.1 მინგის დინასტია (ჩინეთი) - 6.5 რაშიდუნების ხალიფატი (არაბეთი) - 6.4 პირველი თურქული სახანო - 6.0 ოქროს ურდო - 6.0 აქემენიანთა ირანი - 5.5 პორტუგალია - 5.5 ტანგის დინასტია (ჩინეთი) - 5.4 მაკედონია - 5.2 ოსმალეთი - 5.2 ჩრდილო იუანის დინასტია (მონღოლეთი) - 5.0 რომის იმპერია - 5.0

Ford, საავტომობილო ბაზრის დომინანტი მაშინ, როდესაც საავტომობილო ბაზარი ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების პროცესში იყო, Ford Model T იყო დომინანტი მანქანა. 1916 წლის მონაცემებით, ის მსოფლიოში ყველა ავტომობილის 55%-ს შეადგენდა.

ილია ჭავჭავაძე: "როცა პრუსიამ წაართვა საფრანგეთს ელზასი და ლოტარინგია და პარლამენტში ჩამოვარდა საუბარი მასზედ, თუ რაგვარი მმართველობა მივცეთო ამ ახლად დაჭერილს ქვეყნებს, ბისმარკმა აი, რა სთქვა: ,,ჩვენი საქმე ელზასსა და ლოტარინგიაში თვითმმართველობის განძლიერება უნდა იყოსო. ადგილობრივნი საზოგადოების კრებანი უნდა დავაწყოთო ადგილობრივის მმართველობისთვისაო. ამ კრებათაგან უფრო უკეთ გვეცოდინება იმ ქვეყნების საჭიროება, ვიდრე პრუსიის მოხელეთაგანა. ადგილობრივთა მცხოვრებთაგან ამორჩეულნი და დაყენებულნი მოხელენი ჩვენთვის არავითარს შიშს არ მოასწავებენ. ჩვენგან დანიშნული მოხელე კი მათთვის უცხო კაცი იქნება და ერთი ურიგო რამ ქცევა უცხო კაცისა უკმაყოფილებას ჩამოაგდებს და ეგ მთავრობის განზრახვასა და სურვილს არ ეთანხმება. მე უფრო ისა მგონია, რომ მათგან ამორჩეულნი მოხელენი უფრო ცოტას გვავნებენ, ვიდრე ჩვენივე პრუსიის მოხელენი”. თუ იმისთანა კაცი, როგორც ბისმარკი, რომელიც თავისუფლების დიდი მომხრე მაინდამაინც არ არის, ისე იღვწოდა თვითმმართველობისათვის, მერე იმ ქვეყნების შესახებ, რომელთაც გერმანიის მორჩილება არამც თუ უნდოდათ, არამედ ეთაკილებოდათ, თუ ამისთანა რკინის გულისა და მარჯვენის კაცი, როგორც ბისმარკი, სხვა გზით ვერ ახერხებდა ურჩის ხალხის გულის მოგებას, თუ არ თვითმმართველობის მინიჭებითა, სხვას რაღა ეთქმის."

დედამიწაზე არსებული ცოცხალი არსებებიდან მხოლოდ ადამიანს და კოალას აქვთ თითის ანაბეჭდი

ინდოელი დიასახლისები მსოფლიო ოქროს მარაგის 11% ფლობენ. ეს უფრო მეტია, ვიდრე აშშ-ს, სავალუტო ფონდის, შვეიცარიის და გერმანიის მფლობელობაში არსებული ოქრო, ერთად აღებული.

დადგენილია, რომ სასოფლო-სამეურნეო კულტურათა მოსავლიანობის განმსაზღვრელ კომპლექსურ პირობათა შორის, ერთ-ერთი თესლის ხარისხია. მაღალხარისხოვანი ჯიშიანი თესლი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია მოსავლიანობის გასადიდებლად, რაც აგრეთვე დასაბუთებულია ხალხური სიბრძნით "რასაც დასთეს, იმას მოიმკი". - ქართული გენეტიკისა და სელექცია–მეთესლეობის სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, მეცნიერებათა დოქტორი, აკადემიკოსი პეტრე ნასყიდაშვილი

ებოლა, SARS-ი, ცოფი, MERS-ი, დიდი ალბათობით ახალი კორონავირუსი COVID-19-იც, ყველა ამ ვირუსული დაავადების გავრცელება ღამურას უკავშირდება.

ყველაზე დიდი ეპიდემია კაცობრიობის ისტორიაში იყო ე.წ. "ესპანკა" (H1N1), რომელსაც 1918-1919 წლებში მიახლოებით 100 მილიონი ადამიანის სიცოცხლე შეეწირა, ანუ დედამიწის მოსახლეობის 5,3 %.

იცით თუ არა, რომ მონაკოს ნაციონალური ორკესტრი უფრო დიდია, ვიდრე ქვეყნის არმია.