,
საქართველოში ელექტროენერგიის უმსხვილესი მიმწოდებელი კომპანიის - “ენერგო-პრო ჯორჯია ჰოლდინგის” მიერ გამოქვეყნებული ფინანსური ანგარიშის თანახმად, 2021 წელს ჯგუფის შემოსავალმა 1 მილიარდ ლარს გადააჭარბა. "ენერგო პრო ჰოლდინგი" თბილისის გარდა, საქართველოს რეგიონების ელექტრომომარაგებაზე არის პასუხისმგებელი.
წინა წელთან შედარებით, კომპანიის შემოსავალი 337 მილიონი ლარით არის გაზრდილი.
ფინანსური ანგარიშის თანახმად, ჯგუფის შემოსავალი ასე ნაწილდება:
• არასაყოფაცხოვრებო აბონენტების მომსახურება - 307 მილიონი ლარი;
• საყოფაცხოვრებო აბონენტების მომსახურება - 139 მილიონი ლარი;
• უნივერსალური მომსახურების მიმწოდებელი - 233 მილიონი ლარი;
• საჯარო მომსახურების მიმწოდებელი - 211 მილიონი ლარი;
• ელექტროენერგიის განაწილება - 33 მილიონი ლარი;
• გარანტირებული სიმძლავრის გაყიდვა - 14 მილიონი ლარი;
• წარმოებული ელექტროენერგიის გაყიდვა - 64 მილიონი ლარი;
“კომპანია შედის ჯგუფში, რომლის სათავო ოფისი მდებარეობს ჩეხეთის რესპუბლიკაში და რომელიც ფლობს საქართველოს, ბულგარეთის, თურქეთის, შვეიცარიისა და კოლუმბიის ენერგოსექტორებში მოქმედ მრავალ საწარმოს. 2021 წლის 31 დეკემბრის მდგომარეობით, კომპანიის მშობელი კომპანია, 100%-იანი წილობრივი მონაწილეობით, იყო „ენერგო-პრო ეი.ეს.“ („მშობელი კომპანია“). დაფუძნებისას მშობელმა კომპანიამ თავისი აქციების 49.9% სს „ენერგო-პრო ჯორჯიაში“ და სს „ეპ ჯორჯია გენერაციაში“ შეიტანა კომპანიის საწესდებო კაპიტალში და შეინარჩუნა დარჩენილი 50.1%. 2021 წლის 29 დეკემბერს მშობელმა კომპანიამ და კომპანიამ გააფორმეს მართვის ხელშეკრულება („მართვის ხელშეკრულება“), რის მიხედვითაც სს „ენერგო-პრო ჯორჯიაზე“ და სს „ეპ ჯორჯია გენერაციაზე“ სრული კონტროლი გადაეცა კომპანიას 2022 წლის 31 დეკემბრამდე. მშობელი კომპანიის აქციების 100%-ს ფლობს „დიკეი ჰოლდინგ ინვესტმენტს s.r.o.“ ამ უკანასკნელის აქციების 100%-ის მფლობელია ბატონი იარომირ ტესარი, რომელიც ამასთანავე კომპანიის საბოლოო მაკონტროლებელი მხარეა,”- ნათქვამია კომპანიის აუდიტირებულ ფინანსურ ანგარიშში.
“ენერგო-პროს” ფინანსურ ანგარიშში საუბარია მესტიის რეგიონში ელექტროენერგიის მოხმარების მკვეთრ ზრდაზე, რაც კომპანიისთვის ფინანსურ ზარალს იწვევს, რადგანაც მუნიციპალიტეტის მოსახლეობა ელექტროენერგიის საფასურს არ იხდის. ამასთან, გაზრდილი მოხმარება რაიონში კომპანიის ელექტროგადამცემი ქსელის გადატვირთვას, მის დაზიანებას და პერიოდულ გათიშვებსაც იწვევს.
“2021 წელს მესტიის რაიონის ელექტროენერგიის მოხმარებამ კრიტიკულ ზღვარს გადააჭარბა. გასული წლის ანალოგიურ პერიოდთან შედარებით, აქ ელექტროენერგიის მოხმარება 10,5 მლნ კვტ.სთ-ით არის გაზრდილი (2021 წლის მოხმარება 101,568,155 კვტ.სთ, 2020 წლის მოხმარება 91,117,245 კვტ.სთ). მოხმარების ზრდა გასულ წლებშიც არაგონივრულად მაღალი იყო, განსაკუთრებით 2019 წელს (98,177,402 კვტ.სთ), როდესაც მოხმარების 33,4 მლნ კვტ.სთით გაზრდა დაფიქსირდა 2018 წელთან შედარებით (64,832,376 კვტ.სთ). 2021 წლის დეკემბერში, მესტიის რაიონმა მოიხმარა იმდენივე ელექტროენერგია, რაც იმავე პერიოდში, ერთად აღებულმა 18 რაიონის საყოფაცხოვრებო მომხმარებლებმა, ეს რაიონებია: ამბროლაური, ასპინძა, ონი, თიანეთი, დმანისი, აბაშა, ხარაგაული, ვანი, ჩხოროწყუ, ცაგერი, ლენტეხი, თეთრიწყარო, ყაზბეგი, ჩოხატაური, ქედა, შუახევი, ხულო, დედოფლისწყარო. ელექტროენერგიის ესოდენ გაზრდილი მოხმარება, მნიშვნელოვან საფრთხეს უქმნის ქსელის მდგომარეობას და მომხმარებელთა უსაფრთხოებას. იმის გათვალისწინებით, რომ მაღალი ძაბვის არაერთი ქვესადგური თუ მაღალი ძაბვის ხაზი დატვირთულია 100% და მეტით, აშკარაა იმის საფრთხე, რომ მოხდეს მათი მწყობრიდან გამოსვლა, რაც ავტომატურად გამოიწვევს მესტიაში ათასობით აბონენტის ენერგომომარაგების ხანგრძლივ შეზღუდვას. ამის ნათელი მაგალითია 110 კვ ეგხ მოაში, რომელიც 2021 წლის ბოლოს მწყობრიდან გამოვიდა. მის აღდგენას დასჭირდა რამდენიმე დღე. ტექნიკურმა ჯგუფებმა მოკლე დროში შეასრულეს ურთულესი დავალება. ვერტმფრენის თუ სხვა სპეცტექნიკის საშუალებით მოახდინეს ავარიის ადგილის იდენტიფიცირება და მისი აღდგენა საკუთარი სიცოცხლისა და ჯანმრთელობის რისკის ფასად. კომპანიაში წარმოებული ანალიზი ადასტურებს, მოხმარების დრამატული ზრდის ერთ-ერთი მიზეზი არის კრიპტივალუტის მწარმოებელი ფერმების მესტიაში არსებობა,”- ნათქვამია კომპანიის ანგარიშში.
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
