,
კომპანია „სავაჭრო ცენტრი დიდუბე“ განცხადებას ავრცელებს და მთავრობას მიმართავს თხოვნით,გაიხსნას ე.წ. ელიავას ბაზრობა. განცხადებაში ნათქვამია, რომ ყველა სხვა სამშენებლო-სარემონტო ჰიპერმარკეტი თუ სავაჭრო ცენტრი შეუზღუდავად მუშაობს, რაც დისკრიმინაციულ მდგომარეობაში აყენებს ელიავას ბაზრობას და უსამართლობის განცდას იწვევს იქ დასაქმებულ ადამიანებში. გთავაზობთ განცხადებას უცვლელად.
შპს “სავაჭრო ცენტრი დიდუბე” ადმინისტრირებას უწევს ე.წ. „ელიავას ბაზრობის“ ტერიტორიის 7 ჰექტარი მიწის ფართობზე (სულ ე.წ. „ელიავას ბაზრობას“ უჭირავს 15 ჰა) განლაგებულ სავაჭრო ობიექტებს. დღეის მდგომარეობით, ტერიტორიაზე ფუნქციონირებს თანამედროვე სტანდარტების შესაბამისად აშენებული, გადახურული, რამოდენიმე ათეულ ათასი კვ. მ-ი სავაჭრო დანიშნულების ფართი.
ამ სივრცეში დარეგისტრირებულია ათასობით იურიდიული და ფიზიკური პირი, რომელთაც 10 ათასზე მეტი ადამიანია ჰყავთ დასაქმებული და მათი ბიზნეს საქმიანობიდან ბიუჯეტში ყოველწლიურად 300-500 მილიონ ლარი მიემართება. ე.წ. ელიავას ბაზრობაზე განთავსებულ სავაჭრო ობიექტებს, გარდა ეკონომიკური მნიშვნელობისა უდიდესი სოციალური დატვირთვაც გააჩნია.
აქ დასაქმებული ადამიანები, რომელთა უმრავლესობა მცირე ბიზნესის წარმომადგენლები არიან, და მათი ოჯახები ერთ-ერთი ყველაზე მოწყვლადი ჯგუფია, ვინც ფიზიკური გადარჩენის გამოწვევის წინაშე აღმოჩნდა პანდემიის პირობებში.
ჩვენი კომპანია წლების მანძილზე მხარში უდგას სახელმწიფოს ყველა მნიშვნელოვანი გამოწვევის დროს და უპირობოდ ასრულებს ყველა ნაკისრ ვალდებულებას. პანდემიის პირობებში კომპანიის საქმიანობა, დაფუძნებულია მხოლოდ მოქმედ კანონმდებლობაზე და საქართველოს მთავრობის მიერ გაჟღერებულ სამოქმედო გეგმაზე.
მთავრობის მიერ გაცემული რეკომენდაციების თანახმად პანდემიის პირველი ტალღის დროს, ჩვენ 20 მარტიდან შევწყვიტეთ მომხმარებელთა მიღება. მუშაობის აღდგენის უფლება მოგვეცა ყველაზე გვიან სხვა სავაჭრო ობიექტებთან შედარებით- ა.წ. 10 ივნისს.
ამის მიუხედავად, ჩვენ გაცნობიერებული გვქონდა, რომ სახელმწიფოს უპირველესი ამოცანა არის ადამიანების სიცოცხლის გადარჩენა და მაქსიმუმს ვაკეთებდით, რათა მთავრობის მესიჯები სწორად მიგვეტანა თითოეულ მოიჯარემდე და ზედმიწევნით დაგვეცვა ყველა რეკომენდაცია.
ის მდგომარეობა, რომელშიც ბოლო დღეებია აღმოვჩნდით, ჩვენს ტერიტორიაზე დასაქმებულ ადამიანებში იწვევს უსამართლობის განცდას. უწყებათაშორის კომისიის გადაწყვეტილებით, დედაქალაქში ფუნქციონირებს ყველა სამშენებლო-სარემონტო ჰიპერმარკეტი, სამშენებლო მასალებით და მეორადი ავტო-ნაწილებით მოვაჭრე ობიექტები , ავეჯის ცენტრები და მაღაზიები. ყველას მიეცა უფლება გაეახლებინა სამუშაო პროცესი, გარდა ე.წ. ელიავას ბაზრობისა.
შეგახსენებთ, რომ ე.წ. ელიავას ბაზრობაზე სავაჭრო პროცესის ნაწილი მიმდინარეობს ღია სივრცეში. ბაზრობას უკავია 15 ჰა ფართობი და მომხმარებლის სიმჭიდროვე ამ სივრცეში, ბუნებრივად ბევრად ნაკლებია, ვიდრე ამას საკოორდინაციო საბჭოს მიერ გაცემული რეკომენდაცია ითვალისწინებს. გარდა ამისა, ამ სივრცეში ფუნქციონირებს თანამედროვე სტანდარით აშენებული, „მოლის“ ტიპის დახურული სავაჭრო ობიექტები. რთულია ავუხსნათ აქ დასაქმებულ ადამიანებს, რატომ მიეცათ მუშაობის უფლება სხვა სამშენებლო-სარემონტო ჰიპერმარკეტებს, ხოლო ელიავაზე დასაქმებული მცირე მეწარმეები რატომ იმყოფებიან დისკრიმინაციულ მდგომარეობაში თავიანთ უშუალო კონკურენტებთან შედარებით.
სამწუხაროდ, ეს არ არის პირველი შემთხვევა, როდესაც ჩვენ წინ გვხვდება „ხელოვნურად“ შექმნილი ბარიერი ჩვენი ბიზნესის განვითარების საქმეში, რაც ჩვენს დიდ გაკვირვებას იწვევს იმ ფონზე, როდესაც სახელმწიფოს და მმართველ პარტიას ცალსახად აქვს განცხადებული ქართული ბიზნესის განვითარებისათვის მაქსიმალური მხარდაჭერა.
აღნიშნული გამოიხატება დედაქალაქის ცენტრში არსებული ე.წ. ელიავას ბაზრობის თანამედროვე სტანდარტების შესაბამის მოლად ტრანსფორმირების პროცესში მუდმივი სუბიექტური თუ ბიუროკრატიული ბარიერების არსებობით, რაც უკვე წლებია აფერხებს ამ საკითხის გადაწყეტას.
მოგმართავთ თხოვნით, გაითვალისწინოთ შექმნილი მდგომარეობა და გადახედოთ თქვენს გადაწყვეტილებას.
გთხოვთ მოგვცეთ მუშაობის განახლების უფლება იმ რეჟიმით და იმ ვადით, რომლითაც ფუნქციონირებს დედაქალაქის სავაჭრო ცენტრების აბსოლუტური უმრავლესობა და ნუ გვამყოფებთ დისკრიმინაციულ მდგომარეობაში ჩვენს უშუალო კონკურენტებთან მიმართებაში. მაშინ როდესაც სახელმწიფო დგას არაერთი გამოწვევის წინაშე, უაღრესად მნიშვნელოვანია თითოეულ ამ ქვეყნის მოქალაქეს და ბიზნესის წარმომადგენელს ჰქონდეს სამართლიანობის განცდა.
ჩვენის მხრივ ვიძლევით გარანტიას, რომ უპირობოდ იქნება დაცული უწყებათაშორის საკოორდინაციო საბჭოს მიერ, პანდემიის პირობებისთვის დადგენილი ყველა სტანდარტი და მოთხოვნა.
პატივისცემით,
შპს “სავაჭრო ცენტრი დიდუბე”
დირექტორი სერგო რუხაძე."
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
