ფრანგულ გაზეთ „ლე მონდში“ (Le Monde) დაბეჭდილია სარედაქციო სტატია სათაურით „საქართველო: მიხეილ სააკაშვილის აბსურდული დევნა“.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

„ევროპელებმა საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტის მიხეილ სააკაშვილის ბედი უნდა გაითავისონ და პრინციპულ საკითხად უნდა ჩათვალონ. იგი თავის ქვეყანაში უსაფუძვლო სამართლებრივ დევნას განიცდის, რუსეთის სასიამოვნოდ, რაც ქვეყნის მოსახლეობის  მნიშვნელოვანი ნაწილის მისწრაფებებს ეწინააღმდეგება.

რა სურს ამით საქართველოს? როგორი იმიჯი ექმნება ქვეყანას? ისეთი, როგორსაც საავადმყოფოს საწოლზე მყოფი მიხეილ სააკაშვილი წარმოადგენს? ექს-პრეზიდენტის ჯანმრთელობის მდგომარეობა დღითი-დღე უარესდება.

მიხეილ სააკაშვილის ბედი (იგი თავის თავს პოლიტიკურ პატიმრად მიიჩნევს) მცირედ თუ განსხვავდება რუსი ოპოზიციონერის - ალექსი ნავალნის ბედისაგან. ორივეს ღირსება შეუარცხყოფილია, ოროვეს მიმართ უსაფუძვლო სამართელებრივი დევნა ხდება.

რასაკვირველია, მიხეილ სააკაშვილის პიროვნების მიმართ საზოგადოებაში აზრთა სხვადასხვაობა არსებობს. მან საქართველოში ისეთი რეფორმატორის ხსოვნა დატოვა, რომელიც მკაცრად იქცეოდა და ხშირად არღვევდა ადამიანის უფლებებს. გარდა ამისა, მან თავის იმიჯს ზიანი თვითონვე მიაყენა, როცა [საქართველოს მოქალაქეობა დატოვა] და პოლიტიკური საქმიანობა სხვა ქვეყანაში - უკრაინაში გააგრძელა, კერძოდ, ოდესის ოლქის გუბერნატორის პოსტზე.

მაგრამ მიხეილ სააკაშვილის პოლიტიკური საქმიანობის ტრაექტორიებმა მისი მკურნალობის საკითხი არ უნდა გადაფაროს. მან როგორც ყოფილ საბჭოთა სივრცეში პირველად მომხდარი ფერადი რევოლუციის ორგანიზატორმა, რომელმაც ქვეყანა პროდასავლური კურსით წაიყვანა, თავისი მოქმედებით კრემლს უსიამოვნება მიაყენა, სწრაფად გახდა ვლადიმერ პუტინისათვის არასასურველი პიროვნება.

მოსკოვთან გაჩენილმა დაძაბულობამ 2008 წლის აგვისტოში რუსეთ-საქართველოს ომის დაწყება გამოიწვია, რომელიც თბილისის დამარცხებით დასრულდა. რუსეთმა საქართველოს სეპარატისტული რეგიონების - აფხაზეთისა და „სამხრეთ ოსეთის“ ოკუპაცია მოახდინა. ამ ომის გაგრძელება იყო რუსეთის კონფლიქტი უკრაინასთან, რომელიც იმიტომ დაისაჯა, რომ რუსეთის ორბიტიდან დაშორება განიზრახა. მოლდოვა, რომელსაც ასევე აქვს სეპარატიზმის პრობლემები [რუსეთის ჩარევის შედეგად], ფიქრობს, რომ მასაც საქართველოსა და უკრაინის მსგავსი ხვედრი მოელის.

2012 წელს მიხეილ სააკაშვილმა ხელისუფლების დემოკრატიული, მშვიდობიანი ცვლა განახორციელა, თუმცა მან თავიდან ვერ აიცილა შურისძიება, რომლის პროვიცირება კრემლთან ახლოს მდგომმა ოლიგარქმა, მისმა დაუძინებელმა მტერმა ბიძინა ივანიშვილმა მოახდინა, ირაკლი ღარიბაშვილის მეშვეობით, რომელიც, როგორც ცნობილია, საქართველოში ყველაზე გავლენიანი ადამიანია და ამჟამად ქვეყნის მთავრობას ხელმძღვანელობს.

ყოფილი პრეზიდენტი დღეს ამ დაპირისპირების მსხვერპლს წარმოადგენს. სამწუხაროდ, ეს ყველაფერი ერთი ცალკეული პიროვნების ჩარჩოებს გასცდა და საქართველოს საგარეოპოლიტიკურ პრობლემაც იქცა, რის შედეგადაც შეიძლება ეჭვქვეშ იქნას დაყენებული ქვეყნის ევროპისკენ სწრაფვა, რომელსაც მხარს უჭერს მოსახლეობის დიდი ნაწილი.

უკრაინა დღეს ევროპული კურსისადმი ერთგულების მკაცრ გამოცდას აბარებს - კიევი რუსეთს წინააღმდეგობას უწევს, საქართველო კი პირიქით, ცდილობს ისე მოიქცეს, როგორც კრემლს სურს და ეს ხდება სწორედ იმ ქვეყანასთან მიმართებით, რომლის აგრესიის გამოც საქართველომ თავისი ტერიტორიები დაკარგა. (...)

ევროპელებმა მიხეილ სააკაშვილის ბედს ყურადღება უნდა მიაქციონ. პროევროპულად განწყობილმა პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა მსგავსი ვენდეტის ქვეშ მყოფი ჟურნალისტი ნიკა გვარამია შეიწყალა (თუმცა მართველი პარტია ამის წინააღმდეგი იყო). მოსალოდნელია, რომ პრეზიდენტი სასწრაფოდ შეიწყალებს თავის წინამორბედსაც, რომელიც, უკრაინის მოთხოვნით, აუცილებლად ჭირდება საზღვარგარეთ მკურნალობა.

წყარო: https://www.lemonde.fr/idees/article/2023/07/11/georgie-l-absurde-persecution-de-mikheil-saakachvili_6181437_3232.html