,
„ჩვენი ხმა ევროპას“ - საქართველოს პრეზიდენტმა ორბელიანის სასახლესთან შეკრება დააანონსა. სალომე ზურაბიშვილმა გუშინ ბრიფინგი გამართა, სადაც თქვა, რომ ღონისძიება დღეს, 20:00 საათზე გაიმართება.
"მოგესალმებით,
პირველ რიგში, მინდა მივუსამძიმრო თამაზ გინტურის ოჯახს და მის ოჯახთან ერთად, სრულიად საქართველოს, რამეთუ არ მთავრდება რუსეთის საუკუნოვანი პოლიტიკა: ჩვენი მოქალაქეების მკვლელობა, გატაცება ჩვენ ტერიტორიაზე - ამას ჰქვია რუსეთის მშვიდობიანი პოლიტიკა.
ჩვენ გვაქვს ეს გამოცდილება. მართლაც, საუკუნეების განმავლობაში ვუყურებთ უცვლელად რუსეთის აგრესიას, რუსეთის განცხადებებს, ვითომც ეს ერთსულოვანი ჩვენი მეგობარია და რეალურად როგორ იქცევა ჩვენს ტერიტორიაზე.
ჩვენი პასუხი ამ პოლიტიკაზე ერთი და მხოლოდ ერთია - ეს არის ევროპა, ეს არის მშვიდობა და ეს არის მშვიდობა ევროპაში. ამიტომ ჩვენ სხვა პერსპექტივას არც ვუყურებთ, არც გვჯერა სხვა პერსპექტივის და ძალიან გასაკვირია, თუ ვინმეა საქართველოში რუსეთის შემყურე, თუ ვინმეს შეიძლება სჯეროდეს საქართველოში რუსეთთან ერთად მომავლის, ვინმეს სჯეროდეს, რომ შეიძლება წავიდეს და ისწავლოს რამე რუსეთში, რომელიმე ორგანიზაცია ჩადიოდეს და იმედი ჰქონდეს, რომ რუსეთთან რაღაც მშვიდობიან მოლაპარაკებებს ჩაატარებს.
ჩვენი მომავალი, ჩვენს პარტნიორებთან ერთად, ევროპაშია. ამიტომ, ჩვენ, ხვალ ვაპირებდით, (ხვალ იქნება ევროკავშირის კომისიის დასკვნა, რომელიც არ არის ჯერ გადაწყვეტილება, მაგრამ ეს დასკვნა ძალიან მნიშვნელოვანია) და ხვალ, 8-ში, რვა საათზე დიდ ღონისძიებას და დიდ კონცერტს - არა ჯერ ზეიმისთვის, რადგან ზეიმი იქნება თუ მივიღეთ პასუხი დეკემბერში, მაგრამ იმისთვის, რომ ჩვენ დაგვეწყო ხელმოწერების დიდი კამპანია, რომელშიც ყველანი იქნებით ჩართული, ჩვენი საზოგადოების ყველა ნაწილი, ეს უნდა იყოს ერთიანი, დიდი ინიციატივა, დიდი მობილიზაცია, დიდი აქტიურობა და ხვალ იქნება ამ დღის საწყისი, რადგან რუსეთმა სცადა კიდევ შეგვიცვალოს ჩვენი დღის წესრიგი და ჩვენ მართლაც, დღეს მიგვაჩნია, რომ არ შეიძლება არანაირი კონცერტი, ჩვენ შევცვალეთ ხვალინდელი ღონისძიების სახე, მაგრამ არა მისი არსი.
ჩვენ ხვალ შევიკრიბებით, და კიდევ ერთხელ ვიტყვით, რომ ჩვენი მომავალი არ არის რუსეთში და ჩვენ გვექნება დიდი გზავნილი ევროპისათვის. ევროპას ვეტყვით და გავაგზავნით ევროპაში ჩვენს ხმას, შენს ხმას, ყველას ხმას: ინდივიდუალურად და ერთად. ყველანი უნდა ვიყოთ, ვიდგეთ. არ იქნება კონცერტი, მაგრამ ამას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს.
ჩვენ შევიკრიბებით და დავიწყებთ ხელმოწერების კამპანიას, რამეთუ რუსეთი ვერასოდეს ვეღარ შეგვიცვლის ჩვენს დღის წესრიგს. ეს არის მაგალითი ჩვენი წარსულიდან, რომ საქართველომ თავისი გზა არასოდეს შეცვალა და ჩვენ ამ გზას არ შევცვლით. ეს ქართველი ხალხის ნებაა და ეს იქნება ჩვენი პასუხი თამაზ გინტურის მკვლელობაზე, ეს იქნება პასუხი ყველა გატაცებულ ადამიანზე, ეს იქნება ჩვენი პასუხი დღემდე ოკუპირებულ ტერიტორიებზე და მათ ძალიან მძიმე ბედზე. ჩვენი პასუხია, რომ ჩვენ შევალთ ევროპაში და იქ გვექნება ის, რაც საქართველოს ეკუთვნის იმ ევროპულ ოჯახში ერთად ყოფნისა და მშვიდობიანი ყოფნის მომავალი. ხვალამდე, რვა საათზე ჩვენ შევიკრიბებით და ეს იქნება ჩვენი ხმა ევროპას!"
ამერიკული გაზეთი „ჰილი“ (The Hill) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „მკვდრეთით აღმსდგარი: დონალდ ტრამპი როგორც ამერიკული პოლიტიკის „ლაზარე“ (ავტორი - დერეკ ჰანტერი).
„სიტყვას „ისტორიული“ პოლიტიკაში ხშირად იყენებენ ხოლმე და მას ფეხბურთის ბურთივით ათამაშებენ, ზოგჯერ კი მიზანში ვერ ურტყამენ. დონალდ ტრამპთან მიმართებით კი ამ სიტყვის გამოყენება სამართლიანია. მისი მიღწევა მართლაც ისტორიულია. მან უდიდესი რევანში აიღო პოლიტიკაში.
დონალდ ტრამპი არამხოლოდ პოლიტიკური გვამი იყო, არამედ საერთოდ, „პერსონა ნონ-გრატა“ როგორც ვაშინგტონში, ასევე მშობლიურ ნიუ-იორკშიც. და როგორც ხდება ხოლმე პოლიტიკაში, მას საპყრობლეში გაგზავნითაც ემუქრებოდნენ... და ახლა იგი თეთრ სახლში ძლევამოსილად ბრუნდება - ისეთ თამაშში გამარჯვების შემდეგ, რომელიც მანამდე არავის უთამაშია.
აშშ-ის ისტორიაში დონალდ ტრამპამდე მისნაირად მხოლოდ 22-ე და 24-ე პრეზიდენტი გროვერ კლივლენდი იქნა არჩეული ორი ვადით („შუალედური შესვენებით“ 1885-1889 და 1893-1897 წლებში). მსგავსი შემთხვევა ჰქონდა რიჩარდ ნიქსონს, რომელმაც 1960 წელს საპრეზიდენტო არჩევნებიც წააგო, გუბერნატორის არჩევნებიც (1962 წელს) და განაცხადა - „მორჩა, მეგობრებო, რიჩარდ ნიქსონს ვეღარსად ვეღარ ნახავთ - იმიტომ, რომ ეს ჩემი ბოლო პრეს-კონფერენციაა“. ჩვენ მისი ნახვა მაინც მოგვიწია 1968 წელს, თეთრ სახლის ოვალურ კაბინეტში. თუ რითი დაასრულა მან თავისი პრეზიდენტობა, გვახსოვს („უოტერგეიტით“), მაგრამ ფაქტია, რომ მისი დაბრუნება იმ დროისათვის ძალზე შთამბეჭდავი იყო.
დონალდ ტრამპმა კი რიჩარდ ნიქსონსაც გადააჭარბა. იგი ფაქტიურად „დამარხული“ იყო საკუთარი რესპუბლიკური პარტიის წევრების მხრიდანაც კი, სხვები კი მოთმინებით ელოდნენ, რომ იგი უბრალოდ გუდა-ნაბადს აიკრავდა და პოლიტიკიდან წავიდოდა. მაგრამ ასე არ მოხდა.
ამერიკელებმა თავისი პოზიცია გამოხატეს: მათ ცვლილებები სურდათ და კიდეც განახორციელეს. დონალდ ტრამპი ვერაფერმა ვერ შეაჩერა - ვერც ბრალდებებმა, ვერც თავდასხმებმა... ყველა მემარცხენე გაზეთი და ტელევიზია აკრიტიკებდა, ემუქრებოდა, აშინებდა, მაგრამ ისინი ყველა „ქაღალდის ვეფხვები“ აღმოჩნდნენ, დონალდ ტრამპმა ყველა „დაიკიდა“. რას იზამენ ახლა ტელეარხების MSNBC-სა და CNN-ის ხელმძღვანელები და მაყურებლები? ვინ აღმოჩნდა მარგინალი - ისინი თუ დონალდ ტრამპი? აღიარებენ თუ არა იმას, რომ არასწორად იქცეოდნენ - როცა ყველას, ვინც დონალდ ტრამპის გვერდით იდგა, გიჟებად და სულელებად თვლიდნენ?
მოკლედ, დონალდ ტრამპი „კონსტანტის“ (მუდმივის) განსახიერებაა: იგი იყო, არის და იქნება.
წყარო: https://thehill.com/opinion/campaign/4975713-donald-trump-greatest-comeback-since-lazarus/
