USD 2.7484
EUR 2.8998
RUB 2.7361
Tbilisi
ბექა კობახიძე რუსეთში მიმდინარე მოვლენების შესახებ: არაფერი იმედგამაცრუებელი არ მომხდარა. ყველაფერი კარგი მოხდა
Date:  503
არაფერი იმედგამაცრუებელი არ მომხდარა. ყველაფერი კარგი მოხდა.
1. წინა პოსტში მეწერა, რომ პუტინს ორი ვარიანტი ჰქონდა პრიგოჟინის გაჩერების: ა) უკრაინიდან ჯარის გამოყვანა და სამოქალაქო ომში მისი დამარცხება; ბ) დათმობაზე წასვლით მისი გაჩერება. ორივე კატასტროფული სცენარია პუტინისთვის და მან მეორე აირჩია;
2. პუტინი, ბოლო 23 წელია, რუსეთში არის პირველი კაცი და მანდ მეორე კაცის ცნება არ არსებობდა. ახლა გამოჩნდა, რომ სამხედრო კომპანიის მეთაური მოსკოვისკენ დაიძრა მის ჩამოსაგდებად და მას მოუწია ხვეწნა მის გასაჩერებლად. პრიგოჟინს და ვაგნერელებს მისცეს ხელშეუხებლობის პირობა, აღძრული საქმე დაიხურა. ანუ, "გადაფურთხებული აალოკინეს", ჟარგონულად რომ ვთქვათ და მისი სთრონგმენობის იმიჯი აწი ვეღარასოდეს გამოსწორდება თავად რუსულ ელიტაში, რაც სამომავლოდ მისი საბოლოო ჩამოგდების საფუძველი იქნება;
3. პრიგოჟინმა შექმნა დაუსჯელობის სინდრომი. შეიძლება დედა აგინო თავდაცვის მინისტრს, გენშტაბის უფროსს, პრეზიდენტს ჩამოგდება დაუპირო, მაგრამ ამაზე პასუხს არ აგებ. ავტორიტარულ რეჟიმებში დაუსჯელობის სინდრომი დიქტატორის ჩამოგდების და მმართველობის ვერტიკალის ჩამოშლის წინაპირობაა.
ამიტომ, ჩემი აზრით, პუტინმა აუცილებლად უნდა მოკლას პრიგოჟინი, რომ დაუსჯელობის სინდრომი არ გამეფდეს;
4. არ მგონია პუტინს რამე სერიოზული არგუმენტი ჰქონოდა პრიგოჟინის წინააღმდეგ, გარდა იმისა, რომ მკაფიოდ უთხრა მასთან საომრად უკრაინიდან ჯარების გამოყვანის თაობაზე. ასეთ სცენარში, პრიგოჟინი სამოქალაქო ომში მარცხდებოდა, კარგავდა სიცოცხლეს, თან რუსეთი აგებდა ომს უკრაინაში და ამას ისტორია პრიგოჟინს აბრალებდა, როგორც მოღალატეს. ეს სრულიად არახელსაყრელი სცენარი იყო პრიგოჟინისთვის.
პრინციპში, ეს თავიდანვე ცხადი უნდა ყოფილიყო მისთვის, მაგრამ ნუ შევალთ კონსპირაციებში და დავტოვოთ სივრცე ემოციებისთვის, ამბიციებისთვის და ადამიანური შეცდომის ფაქტორისთვის;
4. გუშინაც დავწერე, ნაადრევად დაიწყო ამბოხება. ჯერ პუტინის იმიჯი არ იყო სათანადოდ ჩამოშლილი ასეთი ამბოხის დასაწყებად.
თუმცა, ის ძალიან სასარგებლო იყო: პუტინის ერთადერთობისა და მისი ხელისუფლების შეურყევლობის იმიჯი ჩამოიშალა და ეს შემდგომი სახელმწიფო გადატრიალების წინაპირობაა, რომელიც დროულად უნდა დაიწყოს;
როდის? უკრაინელები ზაპოროჟიეს დამცავ ბარიერებს რომ გაივლიან და პირველი უკრაინელი ჯარისკაცი ყირიმის ადმინისტრაციულ საზღვრებში შედგამს ფეხს, აი მანდ ცხადი იქნება, რომ რუსეთმა ომი წააგო, რომ პუტინი არის არარაობა და მისი ჩამოგდება არა ისტორიის წინაშე ღალატად, არამედ გარდუვალ აუცილებლობად იქნება დანახული.
5. გარდა ამისა, უეჭველად, ეს ამბოხი ჯარის შიგნით სერიოზულ რყევებსა და დემორალიზაციას გამოიწვევს.
დასკვნა: ველით უკრაინის კონტრშეტევის წარმატებებს ზაპოროჟიეს ფრონტზე, რაც ახალ სულს შთაბერავს პრიგოჟინის დაწყებულ საქმეს.
ზოგადად, მე სასურველის რეალობად გასაღება და ჭარბი ოპტიმიზმი არ მახასიათებს, მაგრამ დღევანდელმა მოვლენებმა ოპტიმიზმის ხელშესახები საფუძველი გააჩინა.
მიყევით ბმულს- ბექა კობახიძე
 
(ბექა კობახიძე (დ. 29 ოქტომბერი, 1985, თბილისი) — ქართველი ისტორიკოსი, ისტორიის დოქტორი (2015), ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის ასოცირებული პროფესორი და მოწვეული ლექტორი საქართველოს საზოგადოებრივ საქმეთა ინსტიტუტში (GIPA))
analytics
«Lauterbacher Anzeiger» (გერმანია): „საქართველო პუტინის ორბიტაზე გადადის: უშვებს თუ არა „შეცდომას“ ევროკავშირი?“

გერმანული გაზეთი „ლაუთერბახერ ანცეიგერი“ (Lauterbacher Anzeiger - იბეჭდება ჰესენის მხარეში) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „საქართველო პუტინის ორბიტაზე გადადის: უშვებს თუ არა „შეცდომას“ ევროკავშირი?“ (ავტორი - ფლორიან ნაუმანი).

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

საქართველოში ჩატარებული არჩევნებიდან სამ კვირაზე მეტი გავიდა, მაგრამ ევროკავშირს ჯერ კიდევ არ აქვს გამოხატული მკაფიო პოზიცია და ამ ეტაპზე მხოლოდ განმარტებებს ითხოვს. ბრიუსელს ამისათვის საკმაო მიზეზები აქვ: არცევნებში რატომღაც მოულოდნელად გაიმარჯვა სულ უფრო ავტორიტარმა და პრორუსულად განწყობილმა პარტიამ „ქართულმა ოცნებამ“, რაც ბევრ კითხვას იწვევს. ოქტომბრის ბოლოდან ოპოზიცია არჩევნების დროს მომხდარი დარღვევების ფაქტებს აგროვებს, მაგრამ მნიშვნელოვანი კანონდარღვევების რაოდენობა, როგორც ჩანს, საკმარისი არ არის.

დებატები ევროპარლამენტში: საით მიდის საქართველო?

ამ კვირაში ევროპის პარლამენტში მიმდინარე დებატების დროს ორი მომენტი აშკარად გამოიკვეთა: პარლამენტართა ერთმა ნაწილმა ევროკავშირი ორმაგი პოლიტიკის გატარებაში  და არჩევნების შედეგების მხოლოდ პოლიტიკური ნიშნით შეფასებაში დაადანაშაულა, ხოლო მეორე ნაწილმა საქართველოს მთავრობის მიმართ უფრო ხისტი ზემოქმედება მოითხოვა. გადაწყვეტილება (ალბათ, სიმბოლური მნიშვნელობის მქონე) ჯერ მიღებული არ არის.

საბოლოო ჯამში, როგორც ჩანს, ამჟამად საკითხის აქტუალობა იმაშია, გადავა თუ არა  საქართველო რუსეთის ორბიტაზე და გახდება თუ არა მისი თანამგზავრი - მიუხედავად იმისა, რომ მოსახლეობას ევროპული ორიენტაცია აქვს. ასევე მნიშვნელოვანია დადგინდეს - იყო თუ არა არჩევნები დემოკრატიული და სამართლიანი.

გერმანიის „მწვანეთა“ პარტიის წარმომადგენელი სერგეი ლაგოდინსკი და ესტონელი სოციალ-დემოკრატი მარინა კალიურანდი ჯერ კიდევ არ არიან დარწმუნებულები იმაში, რომ საქართველოში არჩევნები გაყალბდა. ყოველ შემთხვევაში, ისინი დამადასტურებელ ფაქტებს ვერ ხედავენ. ორივე პოლიტიკოსი ევროპარლამენტის დელეგაციის - „ევრონესტის“ წევრები არიან, რომელთა მოვალებაშია ურთიერთობა და აზრთა გაცვლა-გამოცვლა ჰქონდეთ ისეთ ქვეყნებთან, როგორებიცაა საქართველო, მოლდოვა, უკრაინა და სომხეთი. სერგეი ლაგოდინსკი, თავის მხრივ, „ევრონესტის“ თავმჯდომარეა.

თბილისი მოსკოვსა და ბრიუსელს შორის

„საქართველო და მოლდოვა ჭადრაკის ფიგურები არ არიან, რომ ჩვენ ისინი დაფაზე გადავაადგილოთ. ისინი სახელმწიფოებს წარმოადგენენ და მათ თავიანთი მომავალი აქვთ“, - ამბობს სერგეი ლაგოდინსკი, რომელსაც მხედველობაში აქვს ორივე ქვეყანაში ჩატარებული არჩევნები. თუმცა იგი ყურადღება ასევე ამახვილებს სავარაუდო გაყალბებაზეც და აღნიშნავს, რომ არსებობს არგუმენტები განმეორებითი არჩევნების ჩასატარებლად.

 „პირადად ჩემთვის საკითხი ასე გამოიხატება: რა უნდა ვუქნათ იმ პარტიას, რომელიც ანტიკონსტიტუციურ პოლიტიკას ატარებს? საქართველოს ძირითად კანონში ჩაწერილია, რომ ქვეყნის მიზანს ევროკავშირთან ინტეგრაცია წარმოადგენს“, - აცხადებს სერგეი ლაგოდინსკი. მმართველი პარტია „ქართული ოცნება“ სიტყვით ოფიციალურად ადასტურებს, რომ მისი მიზანი 2030 წლისათვის ევროკავშირში გაწევრიანებაა, მაგრამ საქმით მთავრობამ უკვე დიდი ხნის გადაუხვია ევროკავშირისაკენ მიმავალი გზიდან, როცა პრორუსული კანონები მიიღო, ბრიუსელის გაფრთხილებისა და საპროტესტო აქციების მიუხედავად. „ვფიქრობ, მართლაც გონივრული იქნებოდა არჩევნების განმეორებით ჩატარება - უბრალოდ, საზოგადოება რომ სიმართლეში დარწმუნდეს“, - ამბობს სერგეი ლაგოდინსკი, - ნებისმიერ შემთხვევაში, თუ დამტკიცდება, რომ მანიპულაციები მართლაც მოხდა, ახალი არჩევნების ჩატარება აუცილებელია, თანაც საერთაშორისო კონტროლით“.

მარინა კალიურანდსაც ასეთივე თავალსაზრისი აქვს: „უნდა დაველოდოთ განმარტებებს [და სასამართლოს გადაწყვეტილებებს], სპეკულირება არ უნდა მოხდეს... მაგრამ თუ დამტკიცდება, რომ არჩევნები იმაზე უარესად ჩატარდა, როგორც ამას ეუთოს დამკვირვებლები აღწერენ, მაშინ ჩვენ მკაფიო რეაგირება უნდა მოვახდინოთ“. აღსანიშნავია, რომ ეუთოს მისიამ დაგმო ცალკეული დარღვევები, მიუთითა მთავრობისა და ოპოზიციის არათანაბარ პირობებზე, მაგრამ არჩევნებში მასშტაბური ფალსიფიცირება არ დაუფიქსირებია.

„ეუთოს მისიამ 2020 წლის არჩევნებიც დაახასიათა როგორც კონკურენტული და კარგად ორგანიზებული“, - ამბობს მარინა კალიურანდი, რომელიც ადრე ესტონეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი იყო, მანამდე კი ესტონეთის ელჩი რუსეთში, - „თუმცა ასეთი დახასიათება დემოკრატიული ქვეყნისათვის საკმარისი არ არის. ჩვენ ყველას გვსურს, რომ არჩევნები გამჭვირვალე და პატიოსნად ჩატარდეს“. მისი თქმით, საქართველოსთვის კანდიდატის სტატუსის გაუქმება ლოგიკური იქნება, თუ ქვეყანა თამაშის წესებს არ დაიცავს.

განხეთქილება ევროპარლამენტის მემარჯვენეთა ბანაკში

სერგეი ლაგოდინსკის თქმით, საქართველოს ახალგაზრდა იურისთა ასოციაცია თვლის, რომ არჩევნებში მრავალი დარღვევა მოხდა. „თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ ასოციაციის წევრები ობიექტურად აფქსირებდნენ დარღვევებს მიხეილ სააკაშვილის მმართველობის დროსაც, მაშინ მათი პოზიცია პოლიტიკურად მიუკერძოებლად  უნდა ჩაითვალოს. ეს სერიოზული არგუმენტია“, - ამბობს მწვანეთა პარტიის წარმომადგენელი.

დღემდე ევროკავშირს თავისი მტკიცე პოზიცია დაფიქსირებული არ აქვს. „ალბათ, ეს იმას უკავშირდება, რომ ჯერ-ჯერობით მოსმენები კომისიებში ისევ მიმდინარეობს... საბოლოო ჯამში გადაწყვეტილების მიღება ევროკავშირის წევრი ქვეყნების ნებაზეა დამოკიდებული. ამჟამად რაიმე კონფრონტაცია არ შეიმჩნევა“, - აცხადებს სერგეი ლაგოდინსკი.

ევროპარლამენტში 13 ნოემბერს დებატების დროს აზრდტა სხვადასხვაობა დაფიქსირდა აღმოსავლეთევროპელ მემარჯვენეთა შორის. უნგრელი პოლიტიკოსის ანდრაშ ლასლოს აზრით, საქართველოს მთავრობა ევროკავშირის კურსის ერთგულია და რომ არჩევნების შედეგები ევროკავშირმა უნდა აღიაროს. პოლონელმა მალგოჟატა ჰოსევსკამ ყოფილი მმართველი პარტიიდან „კანონი და სამართლიანობა“, პირიქით, განაცხადა, რომ „საქართველოს ხელისუფლებაში არის პიროვნება, რომელსაც [რუსეთთან] გაურკვეველი კავშირები აქვს“ (იგულისხმება ბიძინა ივანიშვილი). პოლონელმა დეპუტატმა ევროკავშირს მოუწოდა, რომ „საქართველოს მმართველი რეჟიმის ირგვლივ სანიტარული კორდონი უნდა შეიქმნას“.

წყარო: https://www.lauterbacher-anzeiger.de/politik/georgien-rueckt-in-putins-umlaufbahn-begehen-die-eu-einen-error-zr-93415845.html

 

See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way