34 წლის წინ, 1988 წლის 22 ნოემბერს, რუსთაველის პროსპექტზე, ამჟამინდელი პარლამენტის შენობასთან, „ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის“ ინიციატივით, 62 ეროვნულ-დემოკრატმა გიორგი ჭანტურიას ხელმძღვანელობით დაიწყო პირველი მასშტაბური საპროტესტო შიმშილობა საქართველოში.
ეს აქცია ასევე იყო პირველი მასშტაბური აქცია, სადაც აქციის მონაწილეებმა საქართველოს დამოუკიდებლობა მოითხოვეს.
„ედპ“-ის შეუერთდა საქართველოს დამოუკიდებლობითვის მებრძოლი ყველა ორგანიზაცია და ათიათასობით საქართველოს მოქალაქე.
მთავრობის სახლთან კარვები გაიშალა. თუმცა, უმრავლესობას ღია ცის ქვეშ ეძინა. თითქმის ყოველდღე იმართებოდა მრავალათასიანი მიტინგები. რუსთაველის გამზირი ჩაიკეტა ავტომანქანებისათვის. იზრდებოდა მოშიმშილე აადამიანების რიცხვი, რომელმაც თითქმის 1000-მდე მიაღწია.
აქციის ძირითადი მოთხოვნა იყო მოკავშირე რესპუბლიკების საბჭოთა კავშირის შემადგენლობიდან გასვლის უფლების შენარჩუნება კონსტიტუციაში. ანალოგიური მასტაბური აქციები მიმდინარეობდა ბალტიისპირეთის რესპუბლიკებშიც.
აქცია 29 ნოემბრამდე გაგრძელდა. გორბაჩოვის გადაწყვეტილებით, საბჭოთა კონსტიტუციიდან სსრკ-დან რესპუბლიკების გასვლის მუხლი აღარ ამოიღეს. რუსთაველის გამზირის რადიოქსელით წაიკითხეს მიხეილ გორბაჩოვის მიმართვა «საქართველოს ახალგაზრდობისადმი». იგი სიმშვიდისა და კეთილგონიერებისაკენ მოუწოდებდა «შესანიშნავ, ლამაზ ქართველ ახალგაზრდობას». გორბაჩოვის მიმართვას აქციის მონაწილეები სტვენითა და აღშფოთებული შეძახილებით შეხვდნენ. მიტინგის დასრულებისთანავე აქცია შეწყდა. მოშიმშილეები საავადმყოფოებში წაიყვანეს.
ნოემბრის აქციამ, საყოველთაო აღიარებით, საფუძველი ჩაუყარა შემდგომ მასშტაბურ საპროტესო აქციებს, რომლებზეც დამოუკიდებლობის მოთხოვნა უფრო და უფრო ხმამაღლა გაისმოდა.