USD 2.7384
EUR 2.8548
RUB 2.6619
Tbilisi
«Forbes» (აშშ): „რუსი არტილერისტები გათამამდნენ: უკრაინელებს ჭურვები ელევათ, რუსების ქვემეხები კი უძლიერესი ზალპისათვის ემზადებიან“
Date:  

ამერიკული ჟურნალის „ფორბსის“ (Forbes) ვებ-საიტზე გამოქვეყნებულია სტატია „რუსი არტილერისტები გათამამდნენ: უკრაინელებს ჭურვები ელევათ, რუსების ქვემეხები კი უძლიერესი ზალპისათვის ემზადებიან“ (ავტორი - დევიდ ექსი), რომელშიც რუსეთ-უკრაინის ომის სიტუაციაა განხილული, კერძოდ, ყურადღება გამახვილებულია ორივე მხარის საარტილერიო ქვედანაყოფების პრობლემებზე.

გთავაზობთ პუბლიკაციის შინაარსს:

გასული წლის დეკემბერის ბოლოს, როცა ამერიკის შეერთებულის შტატების კონგრესმა უკრაინის დასახლარებლად თეთრი სახლის მიერ შეტანილი კანონპროექტი არ დაამტკიცა (61 მილიარდი დოლარის გამოყოფის მიზნით, კიევმა ასეთი მოქმედება „ღალატად“ შეაფასა. „ღალატი“ პირველ რიგში უკრაინის არმიის საარტილერიო ქვედანაყოფებმა იგრძნეს: იმიტომ, რომ არტილერიის (ანუ როგორც მას უწოდებენ - „ომის ღმერთის“) მთავარი მომმარაგებელი ჭურვებით, რაკეტებით და სარაკეტო დანადგარებით სწორედ აშშ წარმოადგენს.

თუ გასულ ზაფხულს უკრაინას პარიტეტი ჰქონდა შენარჩუნებული რუსეთთან და ზოგჯერ აჭარბებდა კიდეც, ახლა როლები გაიცვალა: რუსებს ხუთმაგი უპირატესობა აქვთ. უკრაინელები დღეში ქვემეხებით ორი ათას გასროლას ახდენენ, რუსები კი 10 ათასს.

რასაკვირველია, შექმნილი სიტუაცია რუსებს გამბედაობას მატებთ. მათ არ ეშინიათ, რომ უკრაინელები საპასუხო ცეცხლს გაუხსნიან და ამიტომ რუსულ ქვემეხებს და რაკეტების გამშვებ დანადგარებს დამანგრეველი ცეცხლისთვის ამზადებენ, რაც თავს დაატყდება უკრაინულ ქალაქებს.

უკრაინული ანალისტიკური ჯგუფის Frontelligence Insight-ის დასკვნით, ერთი წლის წინ უკრაინელებს ლისიჩანსკთან იმდენი იარაღი ჰქონდათ დაგროვილი, რომ მათ თავისუფლად შეეძლოთ ღრმა შეტევის განხორციელება, მაგრამ სიტუაციით ვერ ისარგებლეს. ახლა კი მდგომარეობით რუსები სარგებლობენ - მათი არტილერია ქალაქ მარინკას მთლიანად ანგრევს, არ ტოვებს მრავალსართულიან სახლებს, რომ რუსებს თავშესაფრის შესაძლებლობა არ ჰქონდეთ.

დეკემბრის ბოლოს რუსეთის საარტილერიო ქვედანაყოფებმა მუდმივი დაბომბვებით მიწასთან გაასწორეს მარინკა და უკრაინელ ჯარისკაცებს თავის შეფარების შესძლებლობა არ დაიტოვეს. გარნიზობი იძულებული გახდა უკან დაეხია და ქალაქი რუსებისათვის დაეთმო, რაც კრემლმა პროპაგანდისათვის გამოიყენა. (რუსებმა ერთი მცირე შენობაც არ დატოვეს დაუნგრეველი, რომ უკრაინელებს თავი შეეფარებინათ. მარინკაში ყოველ სახლი, ყოველი ნაგებობა გეგმიურად, სათითაოდ ნადგურდებოდა“.

ფრონტის ხაზზე უკრაინელები „ჭურვებით შიმშილის“ პირობებში, კომპენსაციის სახით დრონებს იყენებენ, თანაც დიდი რაოდენობით. მაგრამ განა რას გააკეთებენ დრონები? ტიპიურ რადიომართვადი [პროპელერებიანი] დრონი (FPV) მხოლოდ ერთ კილოგრამს იწონის და თან ნახევარკილოგრამიანი ყუმბარა მიაქვს, თანაც მათ ხომ მხოლოდ სამი-ოთხი კილომეტრი ფრენის სიშორე აქვთ... რუსების ქვემეხები (ჰაუბიცები) კი ფრონტის ხაზიდან 15-25 კილომეტრის მოშორებით დგანან და ჭურვებს იქიდან ისვრიან, ანუ ჩვეულებრივი (FPV) დრონები მათთვის საშიშები არ არიან.

ამას წინათ გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ამერიკამ უკრაინას ახალი ტიპის იარაღი - სახმელეთო ბაზირების მცირეკალიბრიანი რაკეტა-ბომბები (GLSDB) გადასცა, რაც კიევს მოსკოვისათვის ადექვატური პასუხს გაცემაში დაეხმარება. ამ რაკეტა-ბომბების სამოქმედო არეალი 145 კილომეტრს აღწევს..

მაგრამ ჩვენ არ ვიცით, თუ რამდენი ერთეული მიიღო ეს იარაღი უკრაინამ და რგორ შეზლებს მის გამოყენებას. „რაკეტა-ბომბების მიწოდებამ შეიძლება მართლაც შემობრუნების მომენტად იქცეს, თუმცა საბოლოო დასკვნების გაკეთება ჯერ-ჯერობით ნაადრევია, განსაკუთრებიტ იმ ფაქტორის გათვალისწინებით, რომ არავინ იცის, თუ როგორი იქნება მსხვილმასშტაბიანი კონფლიქტების დროს GLSDB-ის გამოყენების ეფექტი. ამერიკელებს ეს რაკეტა-ბომბები დღემდე რეალურ ომის  პირობებში არ გამოუცდიათ.

უკრაინისათვის საარტილერიო პარიტეტის აღდგენის ყველაზე ნამდვილი მეთოდი ის იქნება, რომ თავიდან აიცილონ ახალი ქალაქების დანგრევა და რუსი არტილერისტების თავდაჯერებულება მათივე წინააღმდეგ მიმართონ - კიევმა სადმე უნდა მოიპოვოს უფრო მეტი ჭურვი და რაკეტები თავისი ქვემეხებისა და რაკეტების გამშვები დანადგარებისათვის.

მაგრამ ამერიკის იმედი ნუ ექნებათ. მართალია, ჯო ბაიდენს ფართო უფლებამოსილება აქვს ამერიკული იარაღი ისე გადასცეს სხვა ქვეყანას, რომ კონგრესს არ შეუთანხმდეს, მაგრამ პრეზიდენტის უფლებმოსილება, სამწუხაროდ, საბრძოლო მასალებზე - ჭურვებზე და ქობინებზე არ ვრცელდება.

წყარო: https://www.forbes.com/sites/davidaxe/2024/02/02/russian-artillery-gunners-are-getting-cocky-as-ukraine-runs-out-of-ammo-russian-guns-gather-for-devastating-salvos/?sh=69d973056eb3

 

analytics
«The Washington Post» (აშშ): „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“

ამერიკული გაზეთი „ვაშინგტონ პოსტი“ (The Washington Post) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „ომისადმი შიშის გამო, საქართველო რუსეთისაკენ დაბრუნებას ირჩევს“ (ავტორი - მარია ილიუშინა), რომელშიც განხილულია არჩევნებისშემდგომი სიტუაცია საქართველოში.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

(...) ქართველთა უმრავლესობა - გამოკითხვების მიხედვით, 80%-ზე მეტი - მხარს უჭერს ქვეყნის ევროპულ ორიენტაციას და მოსკოვის მიმართ მაინცდამაინც განსაკუთრებულ სიყვარულს არ ამჟღავნებს, ოპოზიცია კი ცდილობს ხმის მიცემის შედეგები წარმოადგინოს როგორც არჩევანი ევროკავშირსა და რუსეთს შორის.

მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ ორ ქვეყანას შორის 2008 წლის აგვისტორში მომხდარი ხანმოკლე ომის შედეგად საქართველოს ტერიტორიის 20% დე-ფაქტოდ რუსეთის კონტროლის ქვეშ იმყოფება, მოსკოვის სამხერო ძლიერების ჩრდილი სულ უფრო შესამჩნევი ხდება. შესაბამისად, „ქართულმა ოცნებამ“ ამომრჩევლებს უფრო რადიკალური დილემა შესთავაზა: არჩევანი მშვიდობასა და ომს შორის.

მმართველი პარტიის „რუსეთის მხარეს შებრუნება“ შედარებით ახალ მოვლენას წარმოადგენს. 2012 წელს, როცა „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში მოვიდა, მნიშვნელოვან საგარეოპოლიტიკურ წარმატებას მიაღწია - სწრაფად დაუახლოვდა ევროკავშირს მასში გაწევრიანების სურვილით, მაგრამ რუსეთ-უკრაინის ომის დაწყების კვალობაზე პარტიამ რუსეთის ორბიტისაკენ გადაუხვია. მთავრობამ ევროპა და ადგილობრივი ოპოზიცია წარმოადგინა „ომის გლობალური პარტიად“, რომელსაც სურს საქართველო მოსკოვთან ომში ჩაითრიოს და კრემლთან დაპირისპირების ინსტრუმენტად გამოიყენოს

ამჟამად „ქართული ოცნება““ ოფიციალურად პრორუსულ პარტიას არ წარმოადგენს, მაგრამ ხშირად მისი პრაქტიკული მოქმედება საერთო პრორუსულ ჩარჩოებში ჯდება. 

ევროპული გზიდან გადახვევის პოლიტიკის ცენტრში მოჩანს „ქართული ოცნების“ დამაარსებელი ბიძინა ივანიშვილი - მილიარდერი, ყოფილი პრემიერ-მინისტრი, რომელიც ბოლო ათწლეულში წავიდა ქართული პოლიტიკიდან, მაგრამ იმავდროულად გავლენიან ადამიანად რჩებოდა. ბიძინა ივანიშვილი რუსეთში ყოფნის დროს გამდიდრდა, 1990-იან წლებში და როგორც მისი კრიტიკოსები ამბობენ,  მისი რიტორიკა და პოლიტიკური მრწამსი რუსეთის ლიდერის პოზიციას უთავსდება.

რუსეთის არმიის უკრაინაში შეჭრის დაწყებიდან პურველ ეტაპზე საქართველომ უკრაინას მხარი დაუჭირა. თბილისში დღესაც ბევრი უკრაინული დროშა ფრიალებს, მაგრამ მთავრობა თავს იკავებს რუსეთის გადაჭარბებული კრიტიკისაგან და ერიდება ანტირუსული სანქციების რეალიზებას.

„ჩვენ, როგორც ქვეყნის მმართველმა პარტიამ, მთავრობამ, ყველაფერი გავაკეთეთ უკრაინისა და უკრაინელი ხალხის მხარდასაჭერად“, - განაცხადა „ვაშინგტონ პოსტთან“ საუბარში „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარის მოადგილემ არჩილ თალაკვაძემ, მაგრამ, მისი თქმით, დასავლეთის ოფიციალურმა პირებმა რუსეთ-უკრაინის ომში საქართველოს ჩათრევა მოისურვეს: „ჩვენ ჩავთვალეთ, რომ ასეთი პოლიტიკა საქართველოსათვის ძალზე სარისკო და გაუმართლებელი იქნებოდა“.

„ქართულმა ოცნებამ“ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს აქტიურად ისარგებლა უკრაინის ომით და ამომრჩევლებს პლაკატების სერია შესთავაზა, რომლებზე გამოსახულია ერთი მხრივ, ომით დანგრეული უკრაინის ქალაქები და სოფლები, მეორე მხრივ - აღმშენებლობის პროცესში მყოფი საქართველო. ასეთმა პროპაგანდამ თავისი გამოძახილი ჰპოვა რუსეთთან ომგადატანილ საქართველოს მოსახლეობაში, განსაკუთრებით სოფლებში, ოკუპირებულ რეგიონებთან ახლოს, მხარეთა დამაშორიშორებელ ე.წ. სადემარკაციო ხაზის გასწვრივ.

როგორ ავიცილოთ თავიდან ომი

ქართველებს კარგად ახსოვთ 2008 წლის აგვისტოს ომი. ჭორვილისაკენ - ბიძინა ივანიშვილის მშობლიური სოფლისაკენ მიმავალი გზა, რომელიც კავკასიის ქედის სამხრეთ კალთებზე მდებარეობს, სწორედ რუსეთის მიერ ოკუპირებული რეგიონის - სამხრეთ ოსეთთან ახლოს გადის, სულ რაღაც ორიოდე კილომეტრში, სადემარკაციო ხაზთან.

ჭორვილაში ბიძინა ივანიშვილს თითქმის ეროვნულ გმირად თვლიან - მდიდარ ადამიანად, რომელიც თანასოფლელებს ყოველმხრივ ეხმარებოდა - სახლებისა თუ გზების მშენებლობაში, ჯანდაცვასა თუ კომუნალური გადასახადების გადახდაში, სანამ მან სახელმწიფო თანამდებობა - ქვეყნის პრემიერ-მინისტრის პოსტი არ დაიკავა.

„მე ომის მოწინააღმდეგ ვარ. დარწმუნებული ვარ, რომ „ქართული ოცნება“ მსვიდობას შეინარჩუნებს. არ გვსურს, რომ რომელიმე ქვეყანა საქართველოს მტერი იყოს და არც ის გვინდა, რომ საქართველოს იყოს სხვა ქვეყნის მტერი“, - ამბობს გიორგი გურძენიძე, სკოლის დირექტორი, რომელსაც ახსოვს, თუ როგორ ხმაურით დაფრინავდნენ სოფლის თავზე, ცაში რუსული თვითმფრინავები 2008 წელს.

„ქართული ოცნება“ აქტიურად უჭერს მხარს ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკური კურსის ორ ძირითად მომენტს - მშვიდობას ნეიტრალიტეტის გზით და ქართული ტრადიციული ფასეულობების დაცვას. „ქართული ოცნების“ მტკიცებით, მისი სტრატეგიული მიზანი არ შეცვლილა - ევროინტეგრაცია ძალაში რჩება, რომლის რეალიზებას 2030 წლისათვის არის დაგეგმილი: საქართველო ევროკავშირის წევრი გახდება „ღირსეულად“ და ტრადიციული ეროვნული ფასეულობების დაცვით.

„რა თქმა უნდა, მსურს ევროკავშირის წევრი ვიყოთ, მაგრამ ჩვენ ჩვენი წინაპრების ღირსებაც და მემკვიდრეობაც უნდა დავიცვათ. ქალი ქალი უნდა იყოს, კაცი კი - კაცი“, - ამბობს ჭორვილელი მამია მაჭავარიანი.

ქართველთა ღირსება კი დაცული იქნება ორი კანონით, რომლებმაც, პრაქტიკულად, ევროკავშირში საქართველოს პოტენციური წევრობის პროცესი შეაჩერეს - იმიტომ, რომ მათი დებულებები ევროპული ბლოკის სტანდარტებს ეწინააღმდეგება. ეს კანონებია „ოჯახური ფასეულობებისა და არასრულწლოვანების დაცვის, ასევე უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ, რომლებიც, როგორც ოპოზიცია აცხადებს, რუსული სამართლებრივი აქტების ასლებს წარმოადგენენ.

ევროპა შორეული ხდება?!

საქართველოს დედაქალაქის მცხოვრებთა ნაწილი შეშფოთებულია, რომ ქვეყნის შანსი ევროკავშირის წევრობაზე მცირდება. „არჩევნებში „ქართული ოცნების“ გამარჯვება სხვა არაფერია, თუ არა ხელისუფლების უზურპაცია“, - ამბობს 38 წლის გიორგი, რომელიც გვარს არ ასახელებს, ვაითუ დევნა დაუწყონ, - „ჩვენ ევროკავშირთან ინტეგრაცია უნდა გავაღრმავოთ. რუსეთთან დაახლოებას კი არცერთი ნორმალური ქვეყანა არ ცდილობს. პრორუსუსლი ორიენტაცია თვითმკვლელობას ნიშნავს, რადგან მოსკოვი არანაირი შეთანხმების პირობებს არ იცავს“.

ოპოზიცია მწვავედ აკრიტიკებს „ქართული ოცნების“ ომის წინააღმდეგ მიმართულ კურსს და მას პროპაგანდისტულს უწოდებს, ზოგიერთები კი თვლიან, რომ მმართველ პარტიის მხრიდან ამგვარი ლოზუნგების წარმოჩენა ხელისუფლებაში დარჩენასა და ერთპარტიული მმართველი სისტემის შენარჩუნებას ემსახურება.

პარტია „საქართველოსათვის“ ლიდერის გიორგი გახარიას განცხადებით, ბიძინა ივანიშვილისა და „ქართული ოცნების“ პოლიტიკაში მომხდარი ცვლილებები - პრორუსული გადახრები - იმითაა გამოწვეული, რომ ევროკავშირში გაწევრიანება ხელისუფლების როტაციას ნიშნავს: „მისი მთავარია მიზანია ხელისუფლების შენარჩუნება. იგი ხედავს, რომ ევროპული დემოკრატია ხელისუფლების არჩევნების გზით შეცვლას ითვალისწინებს“.

მაგრამ არჩევნების შედეგების წინააღმდეგ მიმდინარე საპროტესტო აქციები ისეთივე ძლიერი და ფართო არ არის, როგორიც გაზაფხულზე მიმდინარეობდა ზემოთ ხსენებული კანონების მიღების დროს. ეს ნიშნავს, რომ ოპოზიცია გამოფიტულია. მათ ვერც დასავლეთი ვერ უწევს სათანადო დახმარებას. ბრიუსელს შეუძლია გარკვეული ზეწოლა მოახდინოს „ქართულ ოცნებაზე“, მაგრამ ევროპელი ჩინოვნიკების რეაქცია აწონილ-დაწონილია: დამკვირვებლებმა ნამდვილად დააფიქსირეს დარღვევები, მაგრამ მათ თავი შეიკავეს იმის განცხადებაზე, რომ არჩევნები გაყალბდა და ხმები მოპარულია.

არჩევნებში მომხდარი ყველა დარღვევის დეტალურად გამოკვლევა დროს მოითხოვს - კვირეებს და შეიძლება თვეებსაც, თანაც საკმაოდ რთულია მათი დამტკიცება-დადასტურება. „ჩვენ ახლა ისეთ სიტუაციასთან გვაქვს საქმე, როცა დასავლეთს არ სურს ხისტი ნაბიჯები გადადგას საკმარისი მტკიცებულებების გარეშე, ოპოზიციას კი საკმარისი მტკიცებულებები არ აქვს“, - ამბობს ჯონ დიპირო საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტიდან.

ბიძინა ივანიშვილი აშკარად იმაზე დებს თავის ფსონს, რომ ევროპა საქართველოსადმი ინტერესს დაკარგავს. ჯერ კიდევ ზაფხულში იგი აცხადებდა, რომ აშშ-ის საპრეზიდენტო არჩევნებში დონალდ ტრამპის გამარჯვება რუსეთ-უკრაინის ომს დაასრულებს. „ჩვენ მაქსიმუმ ერთი წელი გვაქვს, რომ ეს ყველაფერი მოვითმინოთ, შემდეგ კი [დასავლეთის] გლობალური და რეგიონული ინტერესები შეიცვლება, მათთან ერთად კი შეიცვლება ინტერესები საქართველოს მიმართაც“, - ამბობდა ბიძინა ივანიშვილი, - ომის დასრულებასთან ერთად კი ყველა გაუგებრობა ევროპასთან და ამერიკასთან გაქრება“.

წყარო: https://www.washingtonpost.com/world/2024/11/21/georgia-russia-elections-influence/

 

See all
Survey
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
Vote
By the way