USD 2.7174
EUR 3.1875
RUB 3.4975
თბილისი
«Сбрин-Инфо» (სერბეთი): „არის თუ არა „სამხრეთის ფრონტის“ გახსნის საფრთხე რუსეთის წინააღმდეგ? ეს საქართველოში არჩევნების შემდეგ გადაწყდება“
 1060

სერბული პოპულარული ელექტრონული გაზეთი „სბრინ-ინფო“ (Сбрин-Инфо) აქვეყნებს ვრცელ სტატიას სათაურით „არის თუ არა „სამხრეთის ფრონტის“ გახსნის საფრთხე რუსეთის წინააღმდეგ? ეს საქართველოში გადაწყდება“ (ავტორი - ჯორჯე მილოშევიჩი). მასალაში მოცემული შეფასება-დასკვნები შესაძლოა ანტიდასავლურად და პრორუსულად ჩაითვალოს, თუმცა ქართველი მკითხველისათვის მაინც საინტერესო უნდა იყოს.

გთავაზობთ სტატიას შემოკლებით:

საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ მეოთხედი საუკუნე გავიდა, სამხრეთ კავკასიაში კი სიტუაცია დღემდე სტაბილური არ არის: აქ 25 წლის განმავლობაში ბევრი რამ მოხდა - კონფლიქტები სეპარატისტულ რეგიონებში (აფხაზეთში, „სამხრეთ ოსეთში“, მთიან ყარაბაღში), ომები (რუსეთ-საქართველოს შორის, სომხეთ-აზერბაიჯანს შორის). კავკასია დენთის კასრზე ზის - იმიტომ, რომ კონფლიქტები „გაყინულია“ და მოგვარებული არ არიან, ამიტომ ყოველთვის შესაძლებელია ახალი ძალით იფეთქონ და რეგიონი, რომელიც სხვადასხვა გარე ძალების ინტერესების სფეროს წარმოადგენს, ისევ მწვავე დესტაბილიზაციის კერა გახდეს.

საქართველო და სომხეთი დიდი ხანია საერთაშორისო საზოგადოების ყურადღების ცენტრში არიან მოქცეულნი - უპირველეს ყოვლისა იმ მიზეზით, რომ ორივე სახელმწიფო მოსკოვისა და დასავლეთის დედაქალაქების ინტერესების სფეროს წარმოადგენს, რაც გავლენას ახდენს მათ საშინაო და საგარეო პოლიტიკაზე. რეგიონის მდგომარეობა ბევრად არის განპირობებული სომხეთსა და საქართველოში არსებული სიტუაციით.

სომხეთი უკმაყოფილოა მთიანი ყარაბაღის დაკარგვით აზერბაიჯანთან ომის შედეგად, ერევანი თითქოსდა ტრადიციულად მოსკოვის სტრატეგიულ მოკავშირედ ითვლება, მაგრამ დღეისათვის რეალურად მოკავშირეობიდან თითქმის არაფერი აღარ დარჩა: ერთი მხრივ, კრემლი უკმაყოფილოა სომხეთის პროდასავლური გადახრით, მეორე მხრივ, სომხეთსაც აქვს სასაყვედურო რუსეთის მიმართ: ერევანს იმედები გაუცრუვდა, როცა რუსეთი აზერბაიჯანთან ომში არ დაეხმარა (სომხეთიც და რუსეთიც კოლექტიური უსაფრთხოების ხელშეკრულების ორგანიზაციის - ОДКБ-ის წევრები არიან). შესაბამისად, ოფიციალური ერევანი (ნიკოლ ფაშინიანის მთავრობა) კრემლს მიანიშნებს, რომ არ არის გამორიცხული სომხეთი ОДКБ-ის შემადგენლობიდან გავიდეს.

საქართველოში შექმნილ სიტუაციას შეიძლება ეწოდოს „მყუდროება ქარიშხლის წინ“. აღსანიშნავია, რომ ოქტომბრის ბოლოს მორიგი საპარლამენტო არჩევნები უნდა გაიმართოს, რომელმაც, პროგნოზების თანახმად, ქვეყნის ბედი უნდა გადაწყვიტოს. საქართველო ან დარჩება თავისუფალ და დამოუკიდებელ სახელმწიფოდ, ან დასავლეთის დანამატი გახდება, რომლის შემდეგ, ვაშინგტონისა და ბრიუსელის წაქეზებით, შესაძლოა რუსეთთან კონფლიქტში ჩაებას და ჩრდილოელი მეზობლის წინააღმდეგ „მეორე, სამხრეთის ფრონტი“ გახსნას. ქვეყნის მმართველი პარტიის „ქართული ოცნების“ ლიდერები და სახელმწიფოს ხელმძღვანელები (პრემიერ-მინისტრი ირაკლი კობახიძე) ამ საფრთხეზე ბოლო დროს ხშირად ლაპარაკობენ

საქართველოში არსებული სიტუაცია დიდი ხანია რთულია, ბოლო დროს კი კიდევ უფრო გამწვავდა პარლამენტის მიერ „უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“ („უცხოური აგენეტების“) კანონის მიღების გამო. ოპოზიცია მმართველ პარტიას „პრორუსულობაში“ და რუსეთის ორბიტაზე დაბრუნების მცდელობაში ადანაშაულებს. მდგომარეობას ისიც ძაბავს, რომ საქართველოს პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი, რომელიც ქვეყნის მეთაურად თავის დროზე (2017 წელს) სწორედ „ქართული ოცნების“ მხარდაჭერით იქნა არჩეული, დღეს მმართველ პარტიას უპირისპირდება. ანუ უთანხმოება თვით ხელისუფლების უმაღლეს პირებს შორის არსებობს: პრეზიდენტი ოპოზიციის მხარდამჭერად გამოდის და პროდასავლური ორიენტაცია აქვს. იგი მთავრობას და პრემიერ-მინისტრს - ისევე როგორც ოპოზიცია - „რუსეთუმეობაში“ ბრალს სდებს. რა თქმა უნდა, მთავრობა ამ ბრალდებებს უარყოფს და აცხადებს, რომ საქართველოს არც რუსეთისა და არც დასავლეთის გავლენის ქვეშ არ უნდა იყოს. (...)

თავის მხრივ, ოპოზიცია, რომელსაც მხარს დასავლეთი უჭერს, არჩევნებამდე ახალ საპროტესტო აქციებს გეგმავს. პრეზიდენტი იმედოვნებს, რომ ოქტომბერში ქართველი ამომრჩეველი ხმას „ევროპულ მომავალს“ (ანუ ოპოზიციას) მისცემს, პრორუსული პარტია „ქართული ოცნება“ კი, ქვეყნის ეროვნული ინტერესების (ევროატლანტიზმის) ღალატის გამო, დამარცხდება და ხელისუფლებას ჩამოშორდება.

ბუნებრივია, მმართველი პარტია თვლის, რომ ოპოზიცია სიცრუეს ავრცელებს და ამომრჩევლის დეზორიენტირებას ეწევა.  მთავრობაში იმედი აქვთ, რომ ქართველი ხალხი არჩევნებში მხარს დაუჭერს თავისუფლებას, ღირსებას და დამოუკიდებელი, ანუ ქართული ეროვნული ინტერესების შესაბამისი პოლიტიკის გატარებას. „ქართული ოცნება“ თვლის, რომ ოპოზიცია ქართველი ხალხის მხარეზე არ დგას: მთავრობის კურსის მოწინააღმდეგებს სურთ ქვეყანა მცდარი გზით წაიყვანონ და ომის მორევში ჩაითრიონ - ისეთივე გზით, როგორსაც უკრაინა დაადგა და რომელმაც თავისი ანტირუსული პოლიტიკით საბოლოოდ რუსეთთან ომი გამოიწვია. „დღეს ყოველ ქართველს მხოლოდ ერთი რამ სურს - მშვიდობისა და ქვეყნის დამოუკიდებლობის შენარჩუნება“, - ასეთია მმართველი პარტიის თვალსაზრისი. (...)

დასავლეთი საქართველოს მთავრობას ეჭვის თვალით უყურებს, განსაკუთრებით ზემოთ ნახსენები ე.წ. პრორუსული  „უცხოური აგენტების“ კანონის მიღების შემდეგ. აშშ-მა ქვეყანას ფინანსური დახმარება შეუჩერა და აცხადებს, რომ მთავრობის წევრებს და ხელისუფლების წარმომადგენლებს სანქციებს დაუწესებს. თავის მხრივ, საქართველოს მთავრობა თვლის, რომ აშშ-ის ოფიციალური პირების განცხადება ზეწოლასა და შანტაჟს წარმოადგენს.

რაც შეეხება ყოფილ პრეზიდენტს მიხეილ სააკაშვილს, რომელიც ხელისუფლებაში „ვარდების რევოლუციის“ შედეგად მოვიდა და ქვეყანას დიდი პოლიტიკური ზიანი მიაყენა, იგი ისევ ჩანს საქართველოს საზოგადოებრივ ცხოვრებაში, თუმცა ამჯერად პატიმრის როლში. მას ქართველი სამართალდამცველები თანამდებობის ბოროტად სარგებლობაში ადანაშაულებენ (პრეზიდენტობის დროს). შეიძლება ითქვას, რომ მიხეილ სააკაშვილმა საკუთარი პოლიტიკური კარიერა თვითონვე გაიფუჭა დაუსრულებელი სკანდალებით უკრაინაში, ხოლო საქართველოში დაბრუნების შემდეგ - პატიმრობიდან გათავისუფლების მუდმივი თაღლითური მცდელობებით და ავადმყოფობის იმიტაციით... ნებისმიერ შემთხვევაში, იგი ქარტულ პოლიტიკაში საეჭვოა დაბრუნდეს, თუნდაც მისმა პარტიამ „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ არჩევნებში გაიმარჯვოს (რაც ძნელად წარმოსადგენია).

საქართველოს საპარლამენტო არჩევნებამდე სამ თვეზე ნაკლები დრო რჩება. რა თქმა უნდა, ოქტომბრის ბოლომდე შეუძლება ბევრი რამ მოხდეს და შეიცვალოს, ამიტომ არჩევნების სედეგების პროგნოზირება ძნელია. ზოგიერთი ანალიტიკოსი თვლის, რომ შემოდგომამდე დასავლეთი საქართველოს მაინცდამაინც დიდ ყურადღებას არ მიაქცევს - უკრაინის ომის, აშშ-ში საპრეზიდენტო არჩევნების, ახლო აღმოსავლეთში არსებული რთული სიტუაციისა და სხვა რიგი საერთაშორისო ფაქტორების გამო (...).

დასკვნის სახით შეიძლება ითქვას, რომ საქართველოს საპარლამენტო არჩევნების შედეგებზე და ნაწილობრივ, სომხეთის შემდგომ ნაბიჯებზე იქნება დამოკიდებული, გაჩნდება თუ არა სამხრეთის ფრონტის გახსნის საფრთხე რუსეთის წინააღმდეგ. ამაში მნიშვნელოვან როლს შეასრულებს ხელისუფლების დასავლური ცენტრები. აშკარაა, რომ უახლოეს დროში რუსეთ-უკრაინის ომის არ შეწყდება და არც მისი დარეგულირების მკაფიო ნიშნებიც არ ჩანს, მიუხედავად იმისა, რომ ორივე მხარე უდიდეს დანაკარგებს განიცდის. ამ ომში ერთმანეთს ხოცავს ისტორიულად ორი ახლობელი, ქრისტიანული და უპირატესად მართლმადიდებელი სლავური ხალხი. მათ შორის კონფლიქტის პროვოცირება დასავლეთის ქვეყნებმა მოახდინეს საკუთარი ინტერესების განსახორციელებლად. სწორედ ისინი არიან ჩართულნი ომში კიევის რეჟიმის სასარგებლოდ, რომელიც ხელისუფლებაში თვითონ მათ მოიყვანეს.

წყარო: https://srbin.info/pocetna/aktuelno/da-li-preti-otvaranje-juznog-fronta-protiv-rusije-stvar-se-lomi-u-gruziji/

ანალიტიკა
გიორგი კობერიძე: რა პროცესები ვითარდება ჩვენს სამეზობლოში - სომხეთსა და აზერბაიჯანში?
ძალიან მნიშვნელოვანი პროცესები ვითარდება ჩვენს სამეზობლოში - სომხეთსა და აზერბაიჯანში.
 
როგორც ცნობილია, სომხეთში ბოლო ორი კვირაა აქტიურად მიმდინარეობს გამოძიება გადატრიალების შესახებ. არსებული ვერსიით სპეციალურ ჯგუფებს 21 სექტემბერს (სომხეთის დამოუკიდებლობის დღეს) გადატრიალება უნდა ეცადათ. ეჭვმიტანილებს შორის არიან პოლიტიკოსები, ბიზნესმენები და მაღალი რანგის სასულიერო პირები და სხვა, რომელთა შეხედულებებიც ძირითადად რუსეთის სასარგებლოა.
დაკავებულებს შორის არიან:
 
მთავარეპისკოპოსი ბაგრატ გალსტანიანი - იგი ადრეც იყო შემჩნეული ფაშინიანის წინააღმდეგ ღიად გამოსვლასა და აზერბაიჯანთან სამშვიდობო შეთანხმების არსებულ ვერსიას გმობდა;
 
მთავარეპისკოპოსი მიქაელ აჯაფაჰიანი - მას ბრალად სახალხო აჯანყების მოწოდებას ედავებიან; უშუალოდ სომხეთის პატრიარქისადმიც გამწვავდა რიტორიკა, რომელსაც შვილის ყოლასა და კორუფციაში ედავებიან.
 
ეჭვმიტანილ პარლამენტარებს შეუჩერდათ იმუნიტეტი. მათ შორისაა არტურ სარგისიანიც, პარტია "ჰაესტანის" წევრი და ერთ-ერთი ლიდერი. ამ პროცესს პარლამენტის შიგნით დაპირისპირება და ხელჩართული ჩხუბი მოჰყვა. დაძაბულობაა პარლამენტის გარეთაც. ზოგადად, ფიზიკური დაპირისპირება ყოველთვის ცუდი ნიშანია.
 
შესაძლოა დევნა დაიწყოს ქვეყნის წინა ლიდერებზეც - სერჟ სარქისიანსა და რობერტ ქოჩარიანზე, რომლებიც ერთდროულად ყარაბაღის კლანსაც წარმოადგენდნენ და რუსეთის სასარგებლო ინტერესების გატარებასაც ცდილობდნენ. ყარაბაღის კლანი იყო იმ პოლიტიკოსების ერთობა, რომელთაც ყარაბაღთან ჰქონდათ პირდაპირი კავშირი (დაბადებულნი იყვნენ იქ, პოლიტიკური ან/და სამხედრო მოღვაწეობა ჰქონდათ) და აზერბაიჯანთან ნებისმიერი სახის კონსენსუსზე წასვლას ეწინააღმდეგებოდნენ. ქვეყნის პირველი პრეზიდენტის ტერ პეტროსიანის იძულებით გადადგომის შემდეგ, სომხეთს ყარაბაღის კლანი მართავდა, მანამ სანამ ფაშინიანი არ მოვიდა ხელისუფლებაში.
 
დაკავებულია მსხვილი ბიზნესმენი სამველ კარაპეტიანი - იგი სომხეთის ელექტროსისტემის მფლობელია. აქვს რუსეთის მოქალაქეობა და პირდაპირი კავშირები რუსეთის პოლიტიკურ ელიტასთან, მათ შორის ვლადიმერ პუტინთანაც. არის ვერსია, რომ რუსეთში მასზე სერიოზულ გათვლებს აკეთებდნენ.
 
მოწმის სახით დაიკითხა გაჟიკ ცარუკიანიც - სომეხი ოლიგარქი და აყვავებული სომხეთის პარტიის ლიდერი.
 
არსებული ვერსიით გადატრიალებაში 1000 ადამიანი უნდა ყოფილიყო უშუალოდ ჩართული. მათი უმრავლესობა ლოიალური ყოფილი სამხედრო თუ პოლიციური ძალების წარმომადგენელი უნდა ყოფილიყო.
 
რუსეთი ძალიან გაღიზიანებულია სომხეთში მიმდინარე პროცესებით. 2024 წელს ერთხელ უკვე აღიძრა საქმე გადატრიალების შესახებ სომხეთში, რაც რუსეთის მხარეს მებრძოლ ბატალიონ "არბატამდე" მივიდა. მაშინ უკვე ღიად საუბრობდნენ რუსეთის სურვილზე მოეშორებინათ ფაშინიანის მთავრობა. თუკი ეს ამბავიც რუსეთამდე მივიდა, შესაძლოა არამხოლოდ რუსული კლანის ტოტალურ დასუსტებამდე დავიდეს საქმე, არამედ რუსეთის სამხედრო ბაზის გაყვანაზეც შეიქმნას ზეწოლა. არადა კონტრაქტი 2044 წლამდეა და მისი ცალმხრივი შეწყვეტა სერიოზულ საფუძველზე უნდა მოხდეს. თუმცა რუსეთი მას ასე მარტივად არ დათმობს, მით უფრო რომ უკრაინის სამხედრო დაზვერვა რუსეთის მხრიდან ბაზის გაძლიერებაზე საუბრობს. როგორც არ უნდა იყოს, სომხეთის ხელისუფლებამ შეიძლება დაიწყოს კიდეც ეს პროცესი.
 
რაც შეეხება აზერბაიჯანს. ის რომ ბოლო ერთი თვის განმავლობაში დასუსტდა ირანი და ღიად დაიწყო დაპირისპირება რუსეთთან იმის მანიშნებელია, რომ ერთის მხრივ აზერბაიჯანის ხელისუფლება მყარად გრძნობს თავს, ხოლო მეორეს მხრივ, ბაქო რეგიონში თავის სასარგებლო წესრიგს ამყარებს. ცხადია ამ პროცესში მისი მთავარი მოკავშირე თურქეთია, ხოლო ერთ-ერთი მთავარი მეტოქე ირანი პრაქტიკულად გამოეთიშა პროცესიდან. თურქეთი სომხეთ-აზერბაიჯანის სამშვიდობო მოლაპარაკებებში ერთ-ერთი მთავარი მოთამაშეა. სწორედ ამიტომ, სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის მოლაპარაკებების წარმატებით დასრულების შემთხვევაში რუსეთი თამაშგარე მდგომარეობაში აღმოჩნდება, ხოლო სომხეთს ახალი ეკონომიკური პერსპექტივები გაუჩნდება.
 
მთლიანობაში გამოდის რომ რუსეთი აზერბაიჯანშიც სუსტდება და სომხეთშიც. ამის წინააღმდეგია რუსეთი და ყველანაირად ცდილობს ერთის მხრივ სომხეთში არიოს სიტუაცია, ხოლო მეორეს მხრივ აზერბიაჯანსა და სომხეთს შორის არ დაუშვას მოლაპარაკებები. მოსკოვი არც აზერბაიჯანის შიგნით სიტუაციის დესტაბილიზაციაზე არ იტყვის უარს, მით უფრო რომ რუსეთში მცხოვრები აზერბაიჯანული დიასპორის გამოყენებაზე ან პირიქით, განდევნაზე უკვე დაიწყეს კიდეც საუბარი.
 
რუსეთს პირდაპირი ომის თავი ახლა ნამდვილად არ აქვს, მაგრამ სიტუაციის არევას რომ შეეცადოს ეს გამორიცხული არ არის. ისიც სათქმელია - ვერც ვერაფერს, რომ ვერ გახდეს რუსეთი სომხეთსა და აზერბაიჯანში და საჩვენებლად რომც დალაგდეს მათთან, ორივე რეჟიმი - ალიევისა და ფაშინიანის - სანდო და მისაღები აღარაა მისთვის.
 
მაგრამ ფაქტი ერთია - ამ პროცესებით სამხრეთ კავკასიაში რუსეთი სუსტდება. რეგიონის სტაბილურობისა და უსაფრთხოებისათვის ეს ძალიან კარგი მოვლენაა. ბიზნესის ინვესტიაციაც უფრო რეალისტურია იქ, სადაც ხელმწერილი მშვიდობაა. თუმცა მნიშვნელოვანია ისიც, რომ ამის შემდეგ რუსეთის ორბიტაზე მყოფი ერთადერთი სახელმწიფო საქართველო არ აღმოჩნდეს. ეს პოლიტიკურიცა და ეკონომიკური დარტყმა იქნება ჩვენთვის. აზერბაიჯანისა და სომხეთის დაახლოების შემთხვევაში ახალი ეკონომიკური დერეფანი გაჩნდება, რომელიც საქართველოს ალტერნატივა გახდება.
 
ამ ალტერნატივას ძალიან რთული რელიეფიდან გამომდინარე უახლოეს მომავალში დიდი მნიშვნელობა შეიძლება არ ჰქონდეს, მით უფრო თუკი პოლიტიკურად საქართველომ თავი დააღწია რუსეთს, მაგრამ გრძელვადიანად, რუსულ ორბიტაზე დარჩენის შემთხვევაში, ევროპული, თურქული და აზერბაიჯანული პოლიტიკური ნება გადაწყვეტს ძალიან ბევრ რამეს, მიუხედავად იმისა თუ როგორია რელიფი აღმოსავლეთ ანატოლიასა და მცირე კავკასიონზე. სხვის პოლიტიკურ ნებაზე დამოკიდებულება და რუსულ ორბიტაზე აღმოჩენა კი ძალიან მძიმე მოცემულობა იქნება.
სრულად
გამოკითხვა
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
ხმის მიცემა
სხვათა შორის

მსოფლიოს ისტორიაში, უდიდესი იმპერიები ტერიტორიით(მლნ კვ. კმ): ბრიტანეთი - 35.5 მონღოლეთი - 24.0 რუსეთი - 22.8 ქინგის დინასტია (ჩინეთი) - 14.7 ესპანეთი - 13.7 ხანის დინასტია (ჩინეთი) - 12.5 საფრანგეთი - 11.5 არაბეთი - 11.1 იუანების დინასტია (ჩინეთი) - 11.0 ხიონგნუ - 9.0 ბრაზილია - 8.337 იაპონია - ~8.0 იბერიული კავშირი - 7.1 მინგის დინასტია (ჩინეთი) - 6.5 რაშიდუნების ხალიფატი (არაბეთი) - 6.4 პირველი თურქული სახანო - 6.0 ოქროს ურდო - 6.0 აქემენიანთა ირანი - 5.5 პორტუგალია - 5.5 ტანგის დინასტია (ჩინეთი) - 5.4 მაკედონია - 5.2 ოსმალეთი - 5.2 ჩრდილო იუანის დინასტია (მონღოლეთი) - 5.0 რომის იმპერია - 5.0

Ford, საავტომობილო ბაზრის დომინანტი მაშინ, როდესაც საავტომობილო ბაზარი ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების პროცესში იყო, Ford Model T იყო დომინანტი მანქანა. 1916 წლის მონაცემებით, ის მსოფლიოში ყველა ავტომობილის 55%-ს შეადგენდა.

ილია ჭავჭავაძე: "როცა პრუსიამ წაართვა საფრანგეთს ელზასი და ლოტარინგია და პარლამენტში ჩამოვარდა საუბარი მასზედ, თუ რაგვარი მმართველობა მივცეთო ამ ახლად დაჭერილს ქვეყნებს, ბისმარკმა აი, რა სთქვა: ,,ჩვენი საქმე ელზასსა და ლოტარინგიაში თვითმმართველობის განძლიერება უნდა იყოსო. ადგილობრივნი საზოგადოების კრებანი უნდა დავაწყოთო ადგილობრივის მმართველობისთვისაო. ამ კრებათაგან უფრო უკეთ გვეცოდინება იმ ქვეყნების საჭიროება, ვიდრე პრუსიის მოხელეთაგანა. ადგილობრივთა მცხოვრებთაგან ამორჩეულნი და დაყენებულნი მოხელენი ჩვენთვის არავითარს შიშს არ მოასწავებენ. ჩვენგან დანიშნული მოხელე კი მათთვის უცხო კაცი იქნება და ერთი ურიგო რამ ქცევა უცხო კაცისა უკმაყოფილებას ჩამოაგდებს და ეგ მთავრობის განზრახვასა და სურვილს არ ეთანხმება. მე უფრო ისა მგონია, რომ მათგან ამორჩეულნი მოხელენი უფრო ცოტას გვავნებენ, ვიდრე ჩვენივე პრუსიის მოხელენი”. თუ იმისთანა კაცი, როგორც ბისმარკი, რომელიც თავისუფლების დიდი მომხრე მაინდამაინც არ არის, ისე იღვწოდა თვითმმართველობისათვის, მერე იმ ქვეყნების შესახებ, რომელთაც გერმანიის მორჩილება არამც თუ უნდოდათ, არამედ ეთაკილებოდათ, თუ ამისთანა რკინის გულისა და მარჯვენის კაცი, როგორც ბისმარკი, სხვა გზით ვერ ახერხებდა ურჩის ხალხის გულის მოგებას, თუ არ თვითმმართველობის მინიჭებითა, სხვას რაღა ეთქმის."

დედამიწაზე არსებული ცოცხალი არსებებიდან მხოლოდ ადამიანს და კოალას აქვთ თითის ანაბეჭდი

ინდოელი დიასახლისები მსოფლიო ოქროს მარაგის 11% ფლობენ. ეს უფრო მეტია, ვიდრე აშშ-ს, სავალუტო ფონდის, შვეიცარიის და გერმანიის მფლობელობაში არსებული ოქრო, ერთად აღებული.

დადგენილია, რომ სასოფლო-სამეურნეო კულტურათა მოსავლიანობის განმსაზღვრელ კომპლექსურ პირობათა შორის, ერთ-ერთი თესლის ხარისხია. მაღალხარისხოვანი ჯიშიანი თესლი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია მოსავლიანობის გასადიდებლად, რაც აგრეთვე დასაბუთებულია ხალხური სიბრძნით "რასაც დასთეს, იმას მოიმკი". - ქართული გენეტიკისა და სელექცია–მეთესლეობის სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, მეცნიერებათა დოქტორი, აკადემიკოსი პეტრე ნასყიდაშვილი

ებოლა, SARS-ი, ცოფი, MERS-ი, დიდი ალბათობით ახალი კორონავირუსი COVID-19-იც, ყველა ამ ვირუსული დაავადების გავრცელება ღამურას უკავშირდება.

ყველაზე დიდი ეპიდემია კაცობრიობის ისტორიაში იყო ე.წ. "ესპანკა" (H1N1), რომელსაც 1918-1919 წლებში მიახლოებით 100 მილიონი ადამიანის სიცოცხლე შეეწირა, ანუ დედამიწის მოსახლეობის 5,3 %.

იცით თუ არა, რომ მონაკოს ნაციონალური ორკესტრი უფრო დიდია, ვიდრე ქვეყნის არმია.