,
.jpg)
საერთაშორისო საკითხებში ექსპერტი ზურაბ ბატიაშვილი მიიჩნევს, რომ მოსკოვში ბელარუსის სცენარის რუსეთში გამეორების საფრთხე დაინახეს და შესაძლოა, სწორედ ამას უკავშირდებოდეს რუს ოპოზიციონერ ალექსეი ნავალნისთან დაკავშირებით განვითარებული მოვლენები.
როგორც ბატიაშვილი ამბობს, ის, რომ ნავალნი მოწამლეს, დამტკიცებული არ არის, თუმცა, ყველა ხვდება, რომ კვალი რუსეთის ხელისუფლებასთან მიდის. ამის მიუხედავად, ბატიაშვილი რუსეთში ვითარების შეცვლას არ ვარაუდობს.
„ნებისმიერი ტოტალიტარული რეჟიმისთვის დამახასიათებელია, რომ ასეთი რეჟიმები ვერ გრძნობენ თავს კარგად მაშინ, როცა დგება საკითხი ხალხის მიერ გადაწყვეტილებების მიღების თაობაზე და ასეთი საფრთხე დაინახეს რუსეთში, ასეთი მოვლენები მოხდა ბელარუსში, მანამდე მსგავსი სიტუაცია იყო საქართველოში, უკრაინაში, სომხეთში. რუსეთში ეს ახალი თემა არ არის და არც პირველი შემთხვევაა მოწამვლის, სერიაა მოწამვლების. თუმცა, რუსეთის საზოგადოება ითმენს, ის უფრო მეტად მომთმენია, ვიდრე ყოფილი საბჭოთა რესპუბლიკების ევროპული ნაწილის მოსახლეობა. რუსეთის მოსახლეობა კიდევ უფრო მეტად ამტანია მსგავსი საკითხების მიმართ. ამ შემთხვევაში ერთადერთი, რასაც რეალურად ითვალისწინებს ხოლმე რუსეთი, ესაა რეალური საფრთხე სანქციების, თუმცა უახლოეს ხანში არ მგონია, რომ ამას რაიმე მოჰყვეს, თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ უკრაინასთან მიმართებაში ძალიან ხშირად ისმის ხოლმე, რომ „დროა სანქციებს ბოლო მოვუღოთ“, რადგან ყველას სურს რუსეთის ბაზარზე შესვლა და იქ ვაჭრობა, ამ შემთხვევაში ეს ინტერესები წინა პლანზე იწევს ხოლმე. კარგი ის არის, რომ ეს პრეცედენტი არსებობს უკრაინასთან დაკავშირებული სანქციების თაობაზე და ამ სანქციებს მომხრეები ჰყავს, განსაკუთრებით აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებში, რომლებიც ძალიან კარგად გრძნობენ, რომ რუსული ექსპანსიის საფრთხე შეიძლება მათაც დაემუქროს, რადგან თუ უკრაინა და ბელარუსი ჩაყლაპა რუსეთმა, უკვე მათი ჯერი დგება,“- აცხადებს ბატიაშვილი.
ბატიაშვილი ყოფილ საბჭოთა სივრცეზე საუბრისას საქართველოში მოსახლეობის აღქმებზეც ამახვილებს ყურადღებას და ამბობს, რომ ტოტალიტარიზმისგან საბოლოოდ გათავისუფლება საზოგადოების ნაწილმა ვერც საქართველოში მოახერხა.
„ერთ მნიშვნელოვან საკითხზე მინდა ამ შემთხვევაში ბელარუსთან დაკავშირებით, საქართველოსთან მიმართებით გავამახვილო ყურადღება. სამწუხაროდ, გამოჩნდა რომ ლუკაშენკოს საქართველოში უფრო მეტი მხარდამჭერი ჰყავს, ვიდრე ბელარუსში. ეს საკმაოდ ყურადსაღები საკითხია, რადგან როგორც ჩანს, ტოტალიტარიზმისგან საბოლოოდ მაინც ვერ გათავისუფლდა ყოფილი საბჭოთა სივრცე, ამ შემთხვევაში მასში ხედავენ ტოტალიტარულ ლიდერს, რომლის მიმართ ლტლოვა აქვს ჩვენი საზოგადოების ნაწილს,“- აღნიშნა ბატიაშვილმა.
რაც შეეხება რუსეთს, ბატიაშვილის თქმით, ჯერჯერობით არ არის იმის ნიშნები, რომ ნავალნისთან დაკავშირებით რუსეთი რაიმე პოლიტიკურ ფასს გადაიხდის. მისი თქმით, იმის მიუხედავად, რომ ყველა ხვდება - კვალი რუსეთის ხელისუფლებასთან მიდის, ამას მაინც დამტკიცება სჭირდება, რაც, როგორც ბატიაშვილი ამბობს, საკმაოდ გაჭირდება.
შეგახსენებთ, გუშინ ალექსეი ნავალნიმ, რომელიც ტომსკიდან მოსკოვში მიემგზავრებოდა, თვითმფრინავში თავი შეუძლოდ იგრძნო, რის გამოც თვითმფრინავმა ქალაქ ომსკში ავარიული დაშვება განახორციელა, სადაც ის საავადმყოფოში გადაიყვანეს. ექიმების ინფორმაციით, პაციენტი მძიმე მდგომარეობაშია და კომაში იმყოფება. ნავალნის პრესსპიკერმა კი განაცხადა, რომ ის, სავარაუდოდ, მოწამლულია.
წყარო: ipn.ge
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
