,
რობერტ კიოსაკი არის ანტერპრენერი, პედაგოგი, ინვესტორი და მწერალი, რომელმაც პერსონალური ფინანსების შესახებ ერთ-ერთი ყველაზე გაყიდვადი წიგნი – Rich Dad Poor Dad დაწერა. გარდა ამისა, რობერტი არის Rich Dad Radio Show პოდკასტის წამყვანი, სადაც იგი სტუმრებთან ერთად განიხილავს ყველაფერს, დაწყებული საბანკო ისტორიით, დასრულებული გლობალური ეკონომიკური მდგომარეობით.
რობერტ კიოსაკიმ შექმნა ფინანსური განათლების იმპერია, რომელიც ქოუჩინგს, კურსებს და სამაგიდო თამაშებსაც კი მოიცავს. Rich Dad Poor Dad-ის გარდა მან ორ ათეულზე მეტი წიგნი დაწერა, მათ შორის ორი მათგანი დონალდ ტრამპთან ერთად.
ადრეული ცხოვრება
რობერტ კიოსაკი 1947 წლის 8 აპრილს ჰავაიში, ჰაილოში დაიბადა. იგი წარმოშობით იაპონელია.
კიოსაკი ამტკიცებს, რომ აღზრდისას, მის შეხედულებებზე ანტერპრენერობის, ფულისა და სიმდიდრის შესახებ ზემოქმედებდა ორი ფიგურა: მისი „მდიდარი“ მამა და „ღარიბი“ მამა. რობერტის ბიოლოგიური, ანუ „ღარიბი“ მამა იყო ძალიან განათლებული ადამიანი, რომელიც სახელმწიფო სამსახურში იყო დასაქმებული. თუმცა, კიოსაკის თქმით, მან თავისი ძალისხმევით მნიშვნელოვანი სიმდიდრე ვერ დააგროვა.
ამავდროულად, რობერტის „მდიდარმა“ მამამ მას არსებული რესურსების სიმდიდრის შესაქმნელად გამოყენების ძალა ასწავლა. ცოდნამ, რომელიც მან „მდიდარი“ მამის ქმედებებზე დაკვირვებით მოიპოვა, საფუძველი ჩაუყარა რობერტის შემდგომ მოღვაწეობას. კიოსაკის „მდიდარი მამა“ იყო რიჩარდ კიმი, ჰავაის უძრავი ქონების მეწარმე და რობერტის საუკეთესო მეგობრის მამა. კიოსაკიმ ეს 2009 წელს კიმის გარდაცვალების შემდეგ გაამხილა.
რობერტ კიოსაკი ნიუ-იორკში, Kings Point Merchant Marine Academy-ის (საზღვაო აკადემია) კოლეჯში სწავლობდა. მისი დამთავრების შემდეგ ჩაირიცხა საზღვაო ქვეითთა კორპუსში ვერტმფრენის პილოტად. სამხედრო სამსახურის დასრულების შემდეგ კი კიოსაკიმ Xerox-ში დაიწყო მუშაობა და ნომერ პირველი გამყიდველის პოზიციას მიაღწია. დაახლოებით ამ პერიოდში მან, ძმის დახმარებით, შექმნა თავისი პირველი კომპანია — Rippers.
კიოსაკი სწავლობდა რ. ბაკმინსტერ ფულერთან, რომელიც ამერიკელი არქიტექტორი, სისტემების თეორეტიკოსი, მწერალი, დიზაინერი, გამომგონებელი და ფილოსოფოსი იყო. მასთან მიღებულმა ცოდნამ მნიშვნელოვანი გავლენა იქონია რობერტის კარიერულ ტრაექტორიაზე და საფუძველი ჩაუყარა მისი მოგზაურობის დასაწყისს — დანიშნულების ადგილი ფინანსური პედაგოგობა და ანტერპრენერობა იყო.
რობერტი კიოსაკი, როგორც მწერალი და ანტერპრენერი
კიოსაკის, როგორც ანტეპრენერის, კარიერა დაიწყო 1996 წელს, როდესაც მან და მისმა მეუღლემ შექმნეს და გამოუშვეს სამაგიდო თამაში — CASHFLOW, რათა ხალხისთვის ფულისა და ინვესტირების შესახებ სახალისო მეთოდით ესწავლებინათ. 1997 წელს რობერტმა დაწერა Rich Dad Poor Dad. ამასთან მან და მისმა მეუღლემ დააარსეს კომპანია — The Rich Dad Co.
მას შემდეგ კიოსაკებმა დაწერეს მრავალი წიგნი პერსონალური ფინანსების შესახებ. მათ წამოიწყეს Rich Dad Radio Show და გააფართოვეს თავიანთი ბიზნესი საინვესტიციო მასტერკლასების, ქოუჩინგისა და საჯარო გამოსვლების მიმართულებით. რობერტ კიოსაკის მიერ დაწერილი რამდენიმე ყველაზე ცნობილი ნამუშევარია:
სხვა ბიზნეს წამოწყებები
მიუხედავად იმისა, რომ კიოსაკის შემოსავალი ძირითადად წიგნების გაყიდვებიდან, ფინანსური განათლების კურსებიდან და სპიკერული საქმიანობიდან მოდის, ის და მისი მეუღლე ფულს სხვა საქმიანობებიდანაც გამოიმუშავებენ. 1997 წელს რობერტმა დააარსა Rich Global LLC, კონგლომერატი, რომელიც სპეციალიზებულია წარმოებაში, ფინანსურ განათლებასა და საცალო ოპერაციებში. იმავე წელს მან დააფუძნა Cashflow Technologies Inc., რომელიც Rich Dad-ის ბრენდის ქვეშ ოპერირებს. რობერტის ერთ-ერთი საყვარელი ინვესტიცია ოქრო და სხვა ძვირფასი ლითონებია.
რობერტ კიოსაკის ფინანსური ფილოსოფია
ფულის შესახებ კიოსაკის ფილოსოფია მარტივია: თქვენ არ გჭირდებათ მაღალი შემოსავალი იმისთვის, რომ მდიდარი გახდეთ. იგი ამბობს, რომ ამის ნაცვლად, სიმდიდრის შექმნის გასაღები ორ რამეშია:
კიოსაკი მხარს უჭერს ფინანსური განათლების განვითარებას არა მხოლოდ წიგნების ან კურსების, არამედ რეალურ ცხოვრებაში მიღებული გამოცდილების საშუალებით. რობერტის ფილოსოფიის მიხედვით, ფულის მუშაობის მექანიზმის გააზრება, პასიური შემოსავლის გამომუშავება და არასაჭირო ვალების თავიდან აცილება ფინანსურ დამოუკიდებლობამდე მიგვიყვანს.
წყარო:https://investhub.ge/
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
