გაკოტრების თავიდან არიდების მიზნით, შვეიცარიის ცენტრალურმა ბანკმა Credit Suisse-ის გადარჩენის გადაწყვეტილება მიიღო. ცენტრალური ორგანო კოლაფსის პირას მყოფ Credit Suisse-ს 54 მილიარდ დოლარს ასესხებს.
თანხის ნაწილი ვალდებულებების გადაფარვას და Credit Suisse-ის ფინანსური პრობლემების მოგვარებას მოხმარდება.
Credit Suisse-ი ევროპის ერთ-ერთი უმსხვილესი სისტემური ბანკია, რომელიც 1.5 ტრილიონი დოლარის აქტივებს აკონტროლებს და სამ მილიონამდე კლიენტს ემსახურება. ბანკის ფუნქციონირებაზე შვეიცარიის ეკონომიკა პირდაპირაა დამოკიდებული, შესაბამისად, მის გაკოტრებასა და კოლაფსს შვეიცარიის მთავრობა უბრალოდ ვერ დაუშვებს.
$54-მილიარდიანი დახმარება რეალურად გრძელვადიანი შეღავათიანი სესხია, რომელიც ცენტრალურმა ბანკმა მხოლოდ იმის გამო გასცა, რომ თავიდან აერიდებინა ქვეყნის საბანკო-საფინანსო სისტემის კოლაფსი.
უკანასკნელ პერიოდში Credit Suisse-ის დაღმასვლა და ბირჟაზე მისი აქციების 30%-იანი ვარდნა ფინანსური ანგარიშგების გამოქვეყნების დაგვიანებასთანაა დაკავშირებული, რისი განმაპირობებელი მიზეზიც აშშ-ის საფონდო ბირჟების მარეგულირებელი კომისიის მოთხოვნაა, რომელიც აუდიტირებულ დასკვნას გარკვეული გადაცდომების გამო არ ადასტურებს.
გარდა ამისა, Credit Suisse-ის უმსხვილესმა ინვესტორმა, საუდის არაბეთის ეროვნულმა ბანკმა განაცხადა, რომ კომპანიისთვის დამატებითი კაპიტალის მიწოდება ვერ მოხერხდება და Credit Suisse-ს საკუთარი ფინანსური რესურსებით მოუწევს პრობლემებთან გამკლავება.
ცნობისთვის, საუდის არაბეთის ეროვნული ბანკი Credit Suisse-ის 10%-იან წილს ფლობს, ინვესტიციის დამატებით გაზრდისთვის კი აქციონერების მხრიდან ნებართვის მიღებაა აუცილებელი.
გასათვალისწინებელია ისიც, რომ წელს Credit Suisse-ის ერთ-ერთმა უმსხვილესმა ინვესტორმა, Harris Associates Capital-მა კომპანიის 10%-იანი წილი სრულად გაყიდა. HAC-ის წარმომადგენლობის განმარტებით, გაზრდილი განაკვეთების ფონზე, დასავლური საფინანსო ორგანიზაციები და კომერციული ბანკები რეკორდული მოგების გენერირებას ახერხებენ, Credit Suisse-ი კი ზარალზე გადის, რაც კომპანიაში ინვესტიციის შენარჩუნებას არარაციონალურ ქმედებად აქცევს.
შეგახსენებთ, რომ გასული 2022 წელი Credit Suisse-მა $8-მილიარდიანი ზარალით დაასრულა, რაც ბანკის არსებობის ისტორიაში ყველაზე ცუდი შედეგია.
უაღრესად არასახარბიელო ფინანსური შედეგები "რესტრუქტურიზაციის რადიკალური" სტრატეგიითა და იმ ფაქტითაა განპირობებული, რომ ბანკის უმსხვილესი კლიენტები ანგარიშებს ხურავენ და Credit Suisse-დან აქტივების გატანას უჩვეულოდ მაღალი ტემპით ცდილობენ.
მოგეხსენებათ, Credit Suisse-ი მსოფლიოში ერთ-ერთი უმსხვილესი სისტემური ბანკია, რომელიც 1.5 ტრილიონი დოლარის აქტივებს აკონტროლებს და სამ მილიონამდე კლიენტს ემსახურება. ბანკს უდიდესი მნიშვნელობა აქვს შვეიცარიის ეკონომიკაზე, რადგან ის ქვეყნის რიგით მეორე უმსხვილესი საფინანსო ორგანიზაციაა, UBS-ის შემდეგ.
ხუთწლიან ჭრილში საფონდო ბირჟაზე Credit Suisse-ის აქციების ღირებულება 85%-ითაა შემცირებული, მისი საბაზრო კაპიტალიზაცია კი ამჟამად $7 მილიარდს შეადგენს, ნაცვლად 2007 წელს დაფიქსირებული $87 მილიარდისა.
ვრცლად შვეიცარიული ბანკის დაღმასვლის ისტორიის შესახებ წაიკითხეთ აქ: როგორ აღმოჩნდა Credit Suisse კოლაფსის ზღვარზე?
ამერიკული გაზეთი „ჰილი“ (The Hill) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „მკვდრეთით აღმსდგარი: დონალდ ტრამპი როგორც ამერიკული პოლიტიკის „ლაზარე“ (ავტორი - დერეკ ჰანტერი).
„სიტყვას „ისტორიული“ პოლიტიკაში ხშირად იყენებენ ხოლმე და მას ფეხბურთის ბურთივით ათამაშებენ, ზოგჯერ კი მიზანში ვერ ურტყამენ. დონალდ ტრამპთან მიმართებით კი ამ სიტყვის გამოყენება სამართლიანია. მისი მიღწევა მართლაც ისტორიულია. მან უდიდესი რევანში აიღო პოლიტიკაში.
დონალდ ტრამპი არამხოლოდ პოლიტიკური გვამი იყო, არამედ საერთოდ, „პერსონა ნონ-გრატა“ როგორც ვაშინგტონში, ასევე მშობლიურ ნიუ-იორკშიც. და როგორც ხდება ხოლმე პოლიტიკაში, მას საპყრობლეში გაგზავნითაც ემუქრებოდნენ... და ახლა იგი თეთრ სახლში ძლევამოსილად ბრუნდება - ისეთ თამაშში გამარჯვების შემდეგ, რომელიც მანამდე არავის უთამაშია.
აშშ-ის ისტორიაში დონალდ ტრამპამდე მისნაირად მხოლოდ 22-ე და 24-ე პრეზიდენტი გროვერ კლივლენდი იქნა არჩეული ორი ვადით („შუალედური შესვენებით“ 1885-1889 და 1893-1897 წლებში). მსგავსი შემთხვევა ჰქონდა რიჩარდ ნიქსონს, რომელმაც 1960 წელს საპრეზიდენტო არჩევნებიც წააგო, გუბერნატორის არჩევნებიც (1962 წელს) და განაცხადა - „მორჩა, მეგობრებო, რიჩარდ ნიქსონს ვეღარსად ვეღარ ნახავთ - იმიტომ, რომ ეს ჩემი ბოლო პრეს-კონფერენციაა“. ჩვენ მისი ნახვა მაინც მოგვიწია 1968 წელს, თეთრ სახლის ოვალურ კაბინეტში. თუ რითი დაასრულა მან თავისი პრეზიდენტობა, გვახსოვს („უოტერგეიტით“), მაგრამ ფაქტია, რომ მისი დაბრუნება იმ დროისათვის ძალზე შთამბეჭდავი იყო.
დონალდ ტრამპმა კი რიჩარდ ნიქსონსაც გადააჭარბა. იგი ფაქტიურად „დამარხული“ იყო საკუთარი რესპუბლიკური პარტიის წევრების მხრიდანაც კი, სხვები კი მოთმინებით ელოდნენ, რომ იგი უბრალოდ გუდა-ნაბადს აიკრავდა და პოლიტიკიდან წავიდოდა. მაგრამ ასე არ მოხდა.
ამერიკელებმა თავისი პოზიცია გამოხატეს: მათ ცვლილებები სურდათ და კიდეც განახორციელეს. დონალდ ტრამპი ვერაფერმა ვერ შეაჩერა - ვერც ბრალდებებმა, ვერც თავდასხმებმა... ყველა მემარცხენე გაზეთი და ტელევიზია აკრიტიკებდა, ემუქრებოდა, აშინებდა, მაგრამ ისინი ყველა „ქაღალდის ვეფხვები“ აღმოჩნდნენ, დონალდ ტრამპმა ყველა „დაიკიდა“. რას იზამენ ახლა ტელეარხების MSNBC-სა და CNN-ის ხელმძღვანელები და მაყურებლები? ვინ აღმოჩნდა მარგინალი - ისინი თუ დონალდ ტრამპი? აღიარებენ თუ არა იმას, რომ არასწორად იქცეოდნენ - როცა ყველას, ვინც დონალდ ტრამპის გვერდით იდგა, გიჟებად და სულელებად თვლიდნენ?
მოკლედ, დონალდ ტრამპი „კონსტანტის“ (მუდმივის) განსახიერებაა: იგი იყო, არის და იქნება.
წყარო: https://thehill.com/opinion/campaign/4975713-donald-trump-greatest-comeback-since-lazarus/