USD 2.7050
EUR 3.0872
RUB 3.3681
თბილისი
რითი დაიმსახურა თბილისმა აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის მხრიდან შექება?
თარიღი:  784

ამ კვირაში სამხრეთ ოსეთის დელეგაციის ხელმძღვანელმა იგორ კოჩიევმა ერგნეთში განაცხადა, რომ ბოლო თვენახევარი ყველაზე მშვიდი იყო, სადემარკაციო ხაზზე სამშვიდობო ფორმატში შეხვედრების დაწყებიდან. პარასკევს სოხუმმა ასევე კმაყოფილება გამოთქვა, რომ „საქართველოს ამჟამინდელი ხელმძღვანელობა სიტუაციას აკონტროლებს“. დროთა განმავლობაში ეს განცხადებები დაემთხვა საქართველოში შიდა პოლიტიკურ კრიზისს, რომელიც დაკავშირებულია ხელისუფლების განზრახვასთან, მიიღოს „რუსული კანონი“ უცხოელ აგენტებზე. თუ ვიმსჯელებთ პრესაში და სოციალურ ქსელებში გამართული დისკუსიების მიხედვით, ბევრმა ეს ნაბიჯი  ოფიციალური თბილისის პრორუსული კურსის მხარდაჭერის აქტად მიიჩნია. რა იყო ეს - დამთხვევა თუ რაიმე სახის მხარდაჭერა?,

„მინდა ვთქვა, 17 იანვრის ბოლო შეხვედრიდან დღემდე პერიოდი ინციდენტების კუთხით ყველაზე მშვიდია. შეიძლება ითქვას, რომ ამ შეხვედრების დაწყებიდან, ზოგადად, ყველაზე მშვიდია. ჩვენ არ გვქონია დამრღვევის დაკავება, ანუ ქართული მხრიდან სახელმწიფო საზღვრის დამრღვევი არ ყოფილა. ჩვენ გვქონდა მინიმალური რაოდენობის ინციდენტები უპილოტო საფრენი აპარატების ფრენებთან დაკავშირებით. საზღვრის დარღვევა საქართველოს უშიშროების უწყებების - პოლიციისა თუ სხვა შეიარაღებული პირების მხრიდან არ ყოფილა. შეიძლება ითქვას, რომ ეს იყო ყველაზე მშვიდობიანი პერიოდი იანვრის შუა რიცხვებიდან დღემდე.

თავის მხრივ, აფხაზეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტმა ასლან ბჟანიამ გუშინ გამართულ პრესკონფერენციაზე განაცხადა, რომ „საქართველოს დღევანდელი ხელმძღვანელობა სიტუაციას აკონტროლებს“.

აქამდე აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის წარმომადგენლები საქართველოს ხელისუფლებას კომპლიმენტური განცხადებებით არ ანებივრებდნენ, ამიტომ ბევრი დამკვირვებელი ამ განცხადებებს საქართველოში არსებულ კრიზისულ ვითარებასთან მიმართებაში განიხილავს, რომელიც დაკავშირებულია ქართული ოცნების მცდელობებთან, მიიროს ე.წ. პუტინის კანონი უცხოური აგენტების შესახებ და ეს განცხადებები თითქმის ოფიციალური თბილისის პრორუსული კურსის მხარდაჭერის აქტად მიიჩნია.

ოსი პოლიტოლოგი ვიაჩესლავ გობოზოვი ამ ვერსიებს უსაფუძვლოდ მიიჩნევს:

„ეს მხოლოდ შეთქმულების თეორიაა. ცხინვალსა და სოხუმში, რა თქმა უნდა, ესმით, რომ საქართველოს დღევანდელი ხელმძღვანელობა არ არის საუკეთესო, მაგრამ მათი ამჟამინდელი ოპონენტები კიდევ უფრო უარესები არიან. მაგრამ, მეორე მხრივ, სამხრეთ ოსეთსაც და აფხაზეთსაც კარგად ესმით: მათთან მიმართებაში, როგორც მოქმედი ხელისუფლება, ასევე მათი ოპონენტები ერთიანდებიან და თუ საქართველოს ამჟამინდელი ხელმძღვანელობა არ საუბრობს პრობლემის სამხედრო გადაწყვეტაზე, ეს იმის გამო კი არ არის, რომ ისინი უფრო მშვიდობიანები არიან ვიდრე წინამორბედები, არამედ იმიტომ, რომ ისინი უფრო ფხიზლად აფასებენ რუსეთის ფაქტორს და ხვდებიან, როგორ შეიძლება ეს მოხდეს. მათ უკვე ჰქონდათ სააკაშვილის მაგალითი. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ: ახლანდელ ხელმძღვანელობაში უფრო ფხიზელი ხალხია, მაგრამ ცხინვალისა და სოხუმის რიტორიკა საქართველოს შიდა პოლიტიკურ ვითარებასთან არაფერ შუაშია.

- მოსკოვი ვერ სთხოვს ან დაავალებს სოხუმს და ცხინვალს, მხარი დაუჭირონ საქართველოს ხელმძღვანელობას?

- არა, მოსკოვი არ აძლევს მათ მსგავს მითითებებს, რადგან ფხიზელი აფასებს საქართველოში არსებულ ვითარებას და, ალბათ, ბევრად მეტი ინფორმაცია აქვს და ბევრად მეტი ესმის, რომ სამხრეთ ოსეთის და აფხაზეთის განცხადებები არანაირ როლს არ ითამაშებს შიდაქართულ დაპირისპირებაში. მაგრამ სამხრეთ ოსეთისა და აფხაზეთის შიგნით ზიანის მეტი არაფერი მოუტანს. ამიტომ მოსკოვი ასეთ მითითებებს არ იძლევა. მას აქვს საკმარისი ბერკეტი, რათა სამხრეთ ოსური და აფხაზური ფაქტორის გარეშე ცდილობდეს სასურველი შედეგის მიღწევას“.

ვიაჩესლავ გობოზოვის თქმით, იეგორ კოჩიევის განცხადება უფრო მეტად არის საერთაშორისო საზოგადოების ყურადღების მიქცევის მცდელობა სამშვიდობო ფორმატების და ჟენევის დისკუსიების მნიშვნელობაზე.

ეუთოს, გაეროს და ევროკავშირის დისკუსიების თანათავმჯდომარეებმა, დამკვიდრებული პრაქტიკის საწინააღმდეგოდ, ცალმხრივად, შეხვედრების მონაწილეებთან კონსულტაციების გარეშე, გადადეს ჟენევის დისკუსიები თებერვლიდან აპრილამდე და ეს მიუხედავად იმისა, რომ მთელი გასული წლის განმავლობაში მხოლოდ ერთი ტური იყო, შემდეგ კი შეკვეცილი ფორმატით. თავის განცხადებაში, ვიაჩესლავ გობოზოვის აზრით, იგორ კოჩიევმა აღნიშნა ამ შეხვედრების მნიშვნელობა და ფორმატის შემცირების დაუშვებლობა:

„სამშვიდობო ფორმატი, განსხვავებით ჟენევის დისკუსიების ფორმატისაგან, ყოველთვის უფრო ეფექტურად მუშაობდა. აქ  გარკვეული ტაქტიკური საკითხები მაინც გვარდებოდა. ამავდროულად, სამხრეთ ოსეთსა და აფხაზეთს ჯერ კიდევ ესმით, რომ ჟენევის დისკუსიები, იქნება ეს კარგი თუ ცუდი, ერთადერთი პლატფორმაა, სადაც შეიძლება ასე მაღალ დონეზე საკუთარი პოზიციის გამოხატვა და დაცვა. ამ მხრივ სრულიად გასაგებია ამ ფორმატის შენარჩუნების სურვილი, მიუხედავად ყველა იმ პრობლემისა, რომელიც ახლახან წარმოიშვა. ამ თვალსაზრისით, იგორ კოჩიევის განცხადება იყო დემონსტრაციული სიგნალი იმისა, რომ მოლაპარაკების პროცესი არ უნდა დაიმარხოს, ის შემდგომში უნდა გაგრძელდეს“.

ამ ვერსიას ეთანხმება საერთაშორისო კრიზისული ჯგუფის ანალიტიკოსი ოლესია ვარტანიანი. მისი თქმით, სოხუმსა და ცხინვალში განცხადებები ჟენევის მოლაპარაკებების რაუნდის გადადების გამო შეშფოთების დემონსტრირებაა.

„ისე მოხდა, რომ მოსკოვში, სოხუმსა და ცხინვალში მოლაპარაკებების აპრილისთვის გადადების შესახებ განცხადება თანათავმჯდომარეების ცალმხრივ გადაწყვეტილებად იქნა მიჩნეული. უკრაინის ომის ფონზე, მათ ეს აღიქვეს, როგორც დასავლეთის ოპონენტების ინდულგენცია, რომლებიც თვლიან, რომ რუსეთს ახლა სხვანაირად სჭირდება საუბარი და არა ისე, როგორც ადრე. ამ თემაზე სპეციალური განცხადებები გაკეთდა მოსკოვში, სოხუმში და ცხინვალში. სხვათა შორის, ყველაზე დაბალანსებული განცხადება გაკეთდა ცხინვალში, რადგან თავიდანვე ხაზი გაუსვეს იმ ფორმატის შენარჩუნების აუცილებლობას, რომელიც ითვალისწინებს გამყოფი ხაზის გასწვრივ სტაბილურობის კონტროლს.

- ანუ, ეს განცხადებები არ არის ერთგვარი შეურაცხყოფა თბილისის მიმართ?

„ეს არ არის რევერანსები. ეს არის ფაქტი: გასული წლის განმავლობაში, უკრაინის ომის დაწყების შემდეგ, სტაბილურობა გამიჯვნის ხაზის გასწვრივ ბევრად უფრო მართვადი გახდა. მე ვესაუბრები არა მარტო უცხოელ შუამავლებს, არამედ ამ პროცესების მონაწილეებსაც და ისინი ამბობენ, რომ 2008 წლიდან, გასული წელი საუკეთესო იყო სტაბილურობის თვალსაზრისით: როდესაც იყო რაიმე ინციდენტი, ისინი საკმაოდ სწრაფად გვარდებოდა. მაშინაც კი, როდესაც სამართალდამცავ უწყებებში ხდებოდა გარკვეული წარსულის მქონე ადამიანების დაკავება, ისინი საკმაოდ სწრაფად თავისუფლდებიან და მათ არ აპატიმრებენ ხანგრძლივი ვადით, როგორც ეს ხშირად ხდებოდა ადრე. ერთის მხრივ, ეს იმის მტკიცებულებაა, რომ რუსეთს დღეს არ სჭირდება თავისი რესურსების გაფანტვა რაიმე დამატებით ფრონტზე. როცა მათ ვხვდები, ისინი თავად მეუბნებიან ამას: მათთვის ძალიან მნიშვნელოვანია სტაბილურობის შენარჩუნება, რომ არ იყოს საჭირო, მაგალითად, რაიმე დიპლომატიური დავის დაწყება უკრაინის გარდა სხვა მიმართულებით. მეორე მხრივ, არის საქართველოს ხელმძღვანელობა, რომელიც აცხადებს საკუთარ ქვეყანაში სტაბილურობის შენარჩუნების პოლიტიკას. ინტერესთა ასეთი დაახლოება. რაც შეეხება შედეგებს, რომლებსაც იგორ კოჩიევი აცხადებს, მათ უკან საკმაოდ დიდი ხნის განმავლობაში დგას კონკრეტული მტკიცებულებები“.

წყარო - https://www.ekhokavkaza.com/a/32298323.html

ანალიტიკა
7 ფუნდამენტური კითხვა რუსეთ-უკრაინის ომში - გიორგი კობერიძე
მოდით გავაანალიზოთ 7 ფუნდამენტური კითხვა რუსეთ-უკრაინის ომში:
1. პოლიტიკური თვალსაზრისით ვინ იმარჯვებს ომში?
- ჩინეთი: ამ ომს ჯერჯერობით ერთადერთი გამარჯვებული ჰყავს და ეს ჩინეთია. ჩინეთზე ახლა მსოფლიო ლიდერების ფოკუსი არ არის მიმართული, ეს კი მას მეტ-ნაკლებად შეუმჩნეველი განვითარების საშუალებას აძლევს. რაც უფრო მეტს იფიქრებს დასავლეთი რუსეთზე და რაც უფრო მეტ რესურსს დახარჯავს მის შესაკავებლად, მით უფრო ნაკლებად ეცლებათ ჩინეთისათვის.
ამასობაში პეკინის გავლენები კარდინალურადაც გაიზარდა რუსეთში, რომლისაგანაც რესურსებს საბითუმო ფასებში იღებს, ხოლო ჩინელებმა რუსეთის აღმოსავლური პროვინციების ათვისება კიდევ უფრო განავითარეს. ჩინური რბილი - კულტურულ-ეკონომიკური - ძალის ზრდასთან ერთად რუსი ქალები სიხარულით მიჰყვებიან ჩინელ მამაკაცებს, რომელთაც ქალების დეფიციტი აქვთ.
2. რატომ არ თანხმდება რუსეთი სამშვიდობო ინიციატივებს?
- რუსეთს სჯერა რომ ამ ომს იგებს. სანამ გჯერა რომ ომს იგებ, მანამდე ცეცხლს არ შეწყვეტ;
- რუსეთს ჯერ ვერ მიუღწევია სამხედრო მიზნებისათვის - მის ხელში არაა ხერსონი, ზაპორიჟია, ლუგანსკი და დონეცკი. ყირიმს ომამდე ისედაც ის აკონტროლებდა. შესაბამისად, ასობით ათასი მკვდარი სამხედრო, ოფიცრობა, გემები, ავიაცია და განადგურებული ტექნიკა ამ ტერიტორიების ოკუპაციით არ შეიძლება გამართლდეს.
- რუსეთს იმაზე მეტის წაღება უნდა, ვიდრე დაანონსებული აქვს. რუსეთის მიზანი არამხოლოდ ხერსონი, ლუგანსკი, დონეცკი, ყირიმი და ზაპირიჟიას ოლქია, არამედ მიკოლაივზე, დინიპროპეტროვსკზე, ხარკოვსა და ოდესაზეც არ იტყვის უარს თუკი ამის შესაძლებლობა ექნება. ნოვოროსიის პროექტი სწორედ ამას გულისხმობს თავის თავში. სწორედ ეს პროექტია, რომელიც პროგრამა მინიმუმად იყო მოაზრებული რუსი შოვინისტების მიერ. აღსანიშნავია ისიც, ნოვოროსიის პროექტის გარდა რუსეთისათვის უკრაინის სახელმწიფოს არსებობაც კი მიუღებელია.
- რუსეთს ძალიან გაუჭირდება ასობით ათასი რუსი მობილიზებული სამხედროს სახლში დაბრუნება და მათი საზოგადოებაში რეინტეგრაცია - ეკონომიკურადაც, ფსიქოლოგიურადაც და რეიციდივის თვალსაზრისითაც. ამაზე უკვე დიდი ხანია მსჯელობენ რუსები თავად. ამიტომ ომის თავისი პირობების გარეშე დასრულება არ აწყობს მოსკოვს;
- სამხედრო ეკონომიკის მუშაობა ერთია და ომის დასრულების შემთხვევაში სამოქალაქო ეკონომიკა როგორ იმუშავებს უმუშევარი ადამიანების და ომიდან დაბრუნებული დაუსაქმებელი ხალხის ფონზე - მეორე.
- ჩინეთს არ სურს რუსეთმა ომი შეწყვიტოს. რუსეთი კიდევ უფრო უნდა დასუსტდეს, რომ კიდევ უფრო მეტად დაექვემდებაროს მას.
3. ომი როდის დამთავრდება?
- მანამ არ დამთავრდება სანამ რუსეთს კიდევ უფრო არ გაეზრდება მსხვერპლი: ტრამპმა დღეს აღნიშნა რომ მხოლოდ ივლისის თვეში რუსეთს 20 ათასი მოკლული სამხედრო ჰყავს (მოკლული და არა დაჭრილი ან დაშავებული). გასაგებია, რომ ცუდად იკითხება და ისმინება, მაგრამ ფაქტია, თუ ბევრი სამხედრო არ კვდება, ომი გრძელდება.
- მანამ არ დამთავრდება სანამ დარტყმები რუსეთის ტერიტორიაზე არ გადავა და ელიტებს არ შეაწუხებს - დაბომბვები რუსეთის სამხედრო ეკონომიკასა და წარმოებზე უკმაყოფილების ზრდასთან ერთად ისედაც ომისაგან გაუცხოებულ საზოგადოებას, კიდევ უფრო გააუცხოებს და ომის ზიანზე დააწყებინებს ფიქრს. სანამ ომი რუსეთში არ აწუხებთ, მანამდე გაგრძელდეს რა. ვიღაც მდიდარ მოსკოველს სულაც არ დარდებს ბურიატისა და დაღესტანელის ფრონტზე სიკვდილი.
- მანამ არ დამთავრდება ომი სანამ უკრაინა არ დაიწყებს ტერიტორიების გათავისუფლებას - ისე არაფერი ახდენს საზოგადოების კონსოლიდაციას, როგორც გამარჯვებები, ხოლო ისე არაფერია დემორალიზების მომტანი, როგორც მარცხების სერია. რუსეთმა თუკი დაიწყო ტერიტორიების დაკარგვა უკრაინაში ეს ომის დასრულის დასაწყისი იქნება.
- მანამ არ დამთავრდება ომი სანამ რუსეთი არ დარწმუნდება რომ ომი მოგებადი აღარ არის. ომის დამთავრებაზე გადაწყვეტილება ადამიანების ტვინში მიიღება და არა ფრონტის ხაზზე.
- ამის საპირისპირო და უკრაინის საზიანო სცენარით რომ ვთქვათ: მანამ არ დამთავრდება ომი, სანამ რუსეთის არმია მასობრივად არ დაიწყებს უკრაინის დამარცხებას და რამდენიმე მიმართულებიდან ჩამოშლის უკრაინის თავდაცვას, უკან დახევა იქნება ქაოსური და უკრიანაში მასობრივად გაჩნდება მხარდაჭერა დათმობებთან დაკავშირებით.
4. რა სვლები აქვს აშშ-ს?
- ტოტალური სანქციები და რუსეთთან ვაჭრობის აკრძალვა და რაც რუსეთის ყველა მოკავშირის წინააღმდეგ ეკონომიკური ომის გამოცხადებაა: ეს ეკონომიკური თვასლაზრისით ატომური სვლაა. ამით არამხოლოდ რუსეთზე იქნება დარტყმა, არამედ რუსეთთან მოვაჭრე მცირე თუ დიდ სახელმწიფოებზე. ამას დასჭირდება დიდი რესურსების მობილიზება და ხარჯვა. ეს მოითხოვს იმაზე ბევრად დიდ ენერგიას, ვიდრე ჩრდილოეთ კორეისა და ირანის სანქცირება იყო.
- ნავთობის ფასის ვარდნა - ბაზაზე ნავთობის ჭარბი მიწოდება და მოკავშირეების დარწმუნება. ამით ნავთობის ფასი უნდა დასწიონ 30 დოლარზე და დაბლა. შედეგად, რუსეთის ეკონომიკას უზარმაზარი დარტყმა მიადგება;
- უკრაინისათვის დიდი რაოდენობით იარაღის მიწოდება და შეზღუდვების მოხსნა: აშშ-ს შეუძლია რუსეთის მუქარების მიუხედავად დიდი რაოდენობით იარაღი მიაწოდოს უკრაინას და მისი თავისუფლად, მათ შორის რუსეთის ტერიტორიაზე გამოყენების უფლება მისცეს. მაღალტექნოლოგიური შეიარაღება ომში შეიძლება გარდამტეხი აღმოჩნდეს. ამ ვარიანტში აშშ-ს მხრიდან რუსეთის წინააღმდეგ კონტრმუქარების წაყენება არანაკალებ რეალისტური იქნება, რისი მიზანიც რუსეთის მოლაპარკებებზე დაყოლიების იძულების მცდელობა იქნება.
- პროცესების ისე გაგრძელება როგორც არის: დროის გაყვანა, წინადადებებზე ფიქრი, კიდევ მეტი ვადების მიცემა და პროცესების გაწელვა. ამასობაში უკრაინისათვის იარაღის მიწოდება გაგრძელდეს, თუმცა ჩვეულ რიტმში.
- ჩახსნა: შეიძლება აშშ თანდათან ჩაეხსნას სიტუაციას და გადაერთოს სხვა საკითხებზე, უკრაინის თემა კი ევროპას მიუგდოს მოსაგვარებლად. თუმცა ეს ტრამპის ადმინისტრაციასა და მის პერსონალურ პოლიტიკაზე ძალიან ცუდად აისახება, მით უფრო რომ ქვეყნის შიგნით ისედაც პრობლემები აქვს.
- რუსულ თამაშზე დაყოლა - უკრაინაზე ზეწოლა რუსულ ულტიმატუმებზე დათანხმების შესახებ. ეს ყველაზე ცუდი სცენარია.
აქვე:
- ევროპას სხვა სვლა არ აქვს: ევროპა ახლა უკრაინაში რუსეთის ჩაფლობით დროს იგებს და მილიტარიზაციას ახდენს. მოკლე ვადაში მას აშშ-ს სრული ჩანაცვლება გაუჭირდება, მაგრამ საშუალო ვადაში მან კარგად იცის, რომ ერთის მხრივ უკრაინის სამხედრო წარმოებაში უნდა ჩადოს ფული - და აკეთებს კიდეც ამას - ხოლო მეორეს მხრივ საკუთრი წარმოება უნდა აამუშაოს. ეს ომი პირველ რიგში ევროპის უსაფრთხოების ომია. შესაბამისად, უკრაინის მარცხი ევროპის მარცხი იქნება.
5. რა მოხდება თუკი რუსეთმა გაიმარჯვა:
- მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ევროპაში პირველი დაპყრობითი ომი შედგება, რომელსაც აუცილებლად მიჰბაძავენ სხვები და დაპყრობითი ომები დაბრუნდება საერთაშორისო პოლიტიკაში;
- რუსეთი ულტიმატუმებს წაუყენებს მეზობლებს - ზოგი შეიძლება შთანთქას (მაგ. ბელარუსი), ზოგსაც თავის სამხედრო და პოლიტიკურ ორბიტაზე გადმოყვანა აიძულოს. ვინც ულტიმატუმებს არ მიიღებს, შეიძლება აწარმოოს ახალი ომები რუსული უმცირესობების დასაცავად, მაგალითად ყაზახეთში.
- რუსეთი წააქეზებს ახალ კონფლიქტებს ევროპის კონტინენტზე: ბალკანეთი დიდ ნაღმზე ზის, არც კავკასიაა მშვიდი, ბალტიისპირეთში რუსები ცხოვრობენ, ამ ფონზე ევროპის შიგნით სხვა ძალებიც გამოჩნდებიან, ვისაც მოუნდება თავისი წილი ტერიტორიული ნაჭრის მოთხოვნა - ასეთი დავები კი ევროპაში ძალიან ბევრია;
- მსოფლიოში სხვებიც მიბაძავენ რუსებს - თუკი ევროპაში შეიძლება დაპყრობითი ომი, რატომ არ შეიძლება სხვაგან, სხვა ძალების მიერ?!
- დასავლეთის დაისი - რუსეთი ახლა ფიქრობს რომ ის უპირისპირდება არა უკრაინას, არამედ მთელს დასავლეთს. თუ დაამარცა უკრაინა ამით ძალიან მძიმედ დაზარალებული და რეპუტაცია შერყეული გამოვა დასავლეთი, ხოლო ბირთვულ იარაღზე მუშაობა სხვა სახელმწიფოთა მხრიდან უფრო აქტიური გახდება.
6. რა არის რუსეთის მარცხი და რა არის გამარჯვება?
- რუსეთი დამარცხებული იქნება, თუკი უკრაინის ის ტერიტორიები ვერ დაიკავა, რომელიც ახლა გაცხდებული აქვს მის კუთვნილად - მთელი ხერსონი, ზაპორიჟია, დონეცკი, ლუგანსკი და ყირიმი.
- რუსეთი დამარცხებული იქნება, თუკი უკრაინას სახლემწიფოებრიობის რაიმე საერთაშორისო განატია მიეცა და მისი მილიტარიზაცია გაგრძელდა (ანუ უკრაინა გრძელვადიანადაც გადარჩა): ნატო, ცის კონტროლი, ბირთვული იარაღი, მოკავშირეების ბაზები მის ტერიტორიაზე და სხვა. ამ შემთხვევაში უკრაინის მილიტარიზაციაც გრძელდება და რუსული ოკუპაცია ან მთავრდება ან ძალიან მყიფედ რჩება.
- რუსეთი გამარჯვებული იქნება, თუკი დასახული ტერიტორიული ამონაცა შეასრულა და ხელში ჩაიგო მთელი ხერსონი, ზაპორიჟია, დონეცკი, ლუგანსკი და ყირიმი.
- რუსეთი გამარჯვებულია თუკი ცეცხლი შეწყდა ისე, რომ უკრაინის მილიტარიზაცია შეწყდა, მისთვის საერთაშორისო გარანტიები არ იქნა განსაზღვრული, ხოლო რუსეთს სანქციები მოეხნა.
- რუსეთი გამარჯვებულია თუკი ოკუპირებული ტერიტორიების საერთაშორისოდ აღიარება მოახდინა და დაიკანონა.
- რუსეთი გამარჯვებულია თუკი ომში ან ომის შემდეგ კიევში პრორუსული მთავრობა მოიყვანა.
აქვე უნდა აღინიშნოს რომ:
- კიევის ვერ აღება უკვე წარუმატებლობაა რუსეთისათვის;
- უკრაინის წინააღმდეგ გამოცხადებული დემილიტარიზაციის კამპანია ამ ეტაპზე ჩავარდა - უკრაინა ევროპის ერთ-ერთი ყველაზე მილიტარიზებული სახელმწიფოა.
7. რა სოციალური კონტრაქტი აქვს რუსეთსა და უკრაინას თავის ხალხთან:
- რუსეთში 90-ნების შემდეგ ასეთი სოციალური კონტრაქტი დაიდო: შენ პოლიტიკაში ნუ ჩაერევი, დიდ პოლიტიკურ ბიზნესში ცხვირს ნუ ჩაყოფ, უყურე ტელევიზორს, ტაში დაუკარი ლიდერს, იამაყე შენი ქვეყნის იმპერიული წარსულით და შენ არავინ შეგეხება, დანარჩენი რაც გინდა ის აკეთე. ეს კონტრაქტი ქრება, რადგან სალხში შენთვის ყოფნა მაინც ფრონტზე ყოფნით დამთავრდა.
ახლა რუსეთი საკუთარ მოსახლეობას ახალ კონტრაქტს უდებს და ეუბნება, რომ რუსეთის ინტერესებს დაცვა და ბრძოლა სჭირდება, რაც შეიძლება სიკვდილით დასრულდეს, მაგრამ ეს საამაყო ამბავია - წინაპრებიც ასე იბრძოდნენ და კვდებოდნენო. ეს ყველაფერი პროაქტიულად კი არ უნდა გააკეთო, არამედ თუკი სახელმწიფო მოგიხმობს უნდა გაჰყვე მას და კითხვები არ დასვაო. მწყემსმა კეთილმა კარგად იცის რა არის სწორი და არაო. ყველა ჩვენ გვებრძვის თორემ რუსეთი რა შუაშიაო. იდეალი სტალინია და მის პრინციპებს უნდა დაემორჩილოთო.
- უკრაინაში სოციალურ კონტრაქტს ორი საფუძველი აქვს:
1. ყველანი ვებრძვით გარე, ისტორიულ მტერს, რომელის ჩვენს არსებობასა და იდენტობას ეგზისტენციალურ საფრთხეს უქმნის და მზადაა მოაწყოს გენოციდი.
2. ვებრძვით კორუფციას, რომელმაც ათწლეულობით უმძიმესი დარტყმა მიაყენა ქვეაყანას. ამ უკანასკნელზე როდესაც კითხვები გაჩნდა რამდენიმე დღის წინ, ხალხი ქუჩაში გამოვიდა და დემონსტრაციები გამართა კორუფციის ბიუროს დამოუკიდებლობის აღსადგენად.
 
 
 
სრულად
გამოკითხვა
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
ხმის მიცემა
სხვათა შორის

მსოფლიოს ისტორიაში, უდიდესი იმპერიები ტერიტორიით(მლნ კვ. კმ): ბრიტანეთი - 35.5 მონღოლეთი - 24.0 რუსეთი - 22.8 ქინგის დინასტია (ჩინეთი) - 14.7 ესპანეთი - 13.7 ხანის დინასტია (ჩინეთი) - 12.5 საფრანგეთი - 11.5 არაბეთი - 11.1 იუანების დინასტია (ჩინეთი) - 11.0 ხიონგნუ - 9.0 ბრაზილია - 8.337 იაპონია - ~8.0 იბერიული კავშირი - 7.1 მინგის დინასტია (ჩინეთი) - 6.5 რაშიდუნების ხალიფატი (არაბეთი) - 6.4 პირველი თურქული სახანო - 6.0 ოქროს ურდო - 6.0 აქემენიანთა ირანი - 5.5 პორტუგალია - 5.5 ტანგის დინასტია (ჩინეთი) - 5.4 მაკედონია - 5.2 ოსმალეთი - 5.2 ჩრდილო იუანის დინასტია (მონღოლეთი) - 5.0 რომის იმპერია - 5.0

Ford, საავტომობილო ბაზრის დომინანტი მაშინ, როდესაც საავტომობილო ბაზარი ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების პროცესში იყო, Ford Model T იყო დომინანტი მანქანა. 1916 წლის მონაცემებით, ის მსოფლიოში ყველა ავტომობილის 55%-ს შეადგენდა.

ილია ჭავჭავაძე: "როცა პრუსიამ წაართვა საფრანგეთს ელზასი და ლოტარინგია და პარლამენტში ჩამოვარდა საუბარი მასზედ, თუ რაგვარი მმართველობა მივცეთო ამ ახლად დაჭერილს ქვეყნებს, ბისმარკმა აი, რა სთქვა: ,,ჩვენი საქმე ელზასსა და ლოტარინგიაში თვითმმართველობის განძლიერება უნდა იყოსო. ადგილობრივნი საზოგადოების კრებანი უნდა დავაწყოთო ადგილობრივის მმართველობისთვისაო. ამ კრებათაგან უფრო უკეთ გვეცოდინება იმ ქვეყნების საჭიროება, ვიდრე პრუსიის მოხელეთაგანა. ადგილობრივთა მცხოვრებთაგან ამორჩეულნი და დაყენებულნი მოხელენი ჩვენთვის არავითარს შიშს არ მოასწავებენ. ჩვენგან დანიშნული მოხელე კი მათთვის უცხო კაცი იქნება და ერთი ურიგო რამ ქცევა უცხო კაცისა უკმაყოფილებას ჩამოაგდებს და ეგ მთავრობის განზრახვასა და სურვილს არ ეთანხმება. მე უფრო ისა მგონია, რომ მათგან ამორჩეულნი მოხელენი უფრო ცოტას გვავნებენ, ვიდრე ჩვენივე პრუსიის მოხელენი”. თუ იმისთანა კაცი, როგორც ბისმარკი, რომელიც თავისუფლების დიდი მომხრე მაინდამაინც არ არის, ისე იღვწოდა თვითმმართველობისათვის, მერე იმ ქვეყნების შესახებ, რომელთაც გერმანიის მორჩილება არამც თუ უნდოდათ, არამედ ეთაკილებოდათ, თუ ამისთანა რკინის გულისა და მარჯვენის კაცი, როგორც ბისმარკი, სხვა გზით ვერ ახერხებდა ურჩის ხალხის გულის მოგებას, თუ არ თვითმმართველობის მინიჭებითა, სხვას რაღა ეთქმის."

დედამიწაზე არსებული ცოცხალი არსებებიდან მხოლოდ ადამიანს და კოალას აქვთ თითის ანაბეჭდი

ინდოელი დიასახლისები მსოფლიო ოქროს მარაგის 11% ფლობენ. ეს უფრო მეტია, ვიდრე აშშ-ს, სავალუტო ფონდის, შვეიცარიის და გერმანიის მფლობელობაში არსებული ოქრო, ერთად აღებული.

დადგენილია, რომ სასოფლო-სამეურნეო კულტურათა მოსავლიანობის განმსაზღვრელ კომპლექსურ პირობათა შორის, ერთ-ერთი თესლის ხარისხია. მაღალხარისხოვანი ჯიშიანი თესლი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია მოსავლიანობის გასადიდებლად, რაც აგრეთვე დასაბუთებულია ხალხური სიბრძნით "რასაც დასთეს, იმას მოიმკი". - ქართული გენეტიკისა და სელექცია–მეთესლეობის სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, მეცნიერებათა დოქტორი, აკადემიკოსი პეტრე ნასყიდაშვილი

ებოლა, SARS-ი, ცოფი, MERS-ი, დიდი ალბათობით ახალი კორონავირუსი COVID-19-იც, ყველა ამ ვირუსული დაავადების გავრცელება ღამურას უკავშირდება.

ყველაზე დიდი ეპიდემია კაცობრიობის ისტორიაში იყო ე.წ. "ესპანკა" (H1N1), რომელსაც 1918-1919 წლებში მიახლოებით 100 მილიონი ადამიანის სიცოცხლე შეეწირა, ანუ დედამიწის მოსახლეობის 5,3 %.

იცით თუ არა, რომ მონაკოს ნაციონალური ორკესტრი უფრო დიდია, ვიდრე ქვეყნის არმია.