USD 2.7087
EUR 2.9406
RUB 3.1634
თბილისი
პალიკო კინტრაია – ქართული მეანობა-გინეკოლოგიის ბერმუხა
თარიღი:  638

ქართული მედიცინის სხვადასხვა დარგის ფუძემდებელთა შორის საპატიო ადგილი უკავია პროფესორ პალიკო კინტრაიასჟურნალი “ავერსი” დიდ მადლობას უხდის მის ოჯახს გულთბილი მასპინძლობისა და დაუვიწყარი მოგონებების გაზიარებისთვის.

საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე, სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი, სამედიცინო აკადემიის აკადემიკოსი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი პალიკო კინტრაია 1933 წლის 8 დეკემბერს თბილისში, იასონ კინტრაიასა და ოლია ხურცილავას ოჯახში დაიბადა. ჰყავდა უმცროსი ძმა რეზო და და – ნუნუ. მათთან იზრდებოდა მიხეილ ურიდიაც, რომელიც კინტრაიებს დიდხანს ღვიძლ ძმად მიაჩნდათ და უკვე მოწაფეობისას შეიტყვეს, რომ მიშა სინამდვილეში კინტრაიების დაობლებული დეიდაშვილი იყო, რომლის აღზრდა იასონმა და ოლიამ იტვირთეს. მიუხედავად ამისა, ბატონი პალიკო ყოველთვის აღნიშნავდა, რომ ორი ძმა და ერთი და ჰყავდა. სამწუხაროდ, დღეს არცერთი აღარ არის ცოცხალი.

მედიცინა ბავშვობიდანვე აინტერესებდა. სხვები ეზოში რომ ბურთაობდნენ, პალიკო შინ იჯდა და კითხულობდა. უკვე მაშინ ჰქონია მიზნად, ავადმყოფებისთვის უანგაროდ ემკურნალა. ამ სულისკვეთებით ჩააბარა უმაღლესში და 1958 წელს წარჩინებით დაამთავრა თბილისის სამედიცინო ინსტიტუტის სამკურნალო ფაკულტეტი. მუდამ განსაკუთრებული პატივისცემით იგონებდა მასწავლებლებს: აკადემიკოს დიმიტრი გედევანიშვილს – ფიზიოლოგიის კათედრის გამგეს, პროფესორ თამარ დეკანოსიძეს – პათოლოგიური ანატომიის კათედრის გამგეს, აკადემიკოს სიმონ ხეჩინაშვილს – ექიმთა დახელოვნების ინსტიტუტის რექტორს, აკადემიკოს კონსტანტინე ჩაჩავას – პერინატალური მედიცინისა და მეანობა-გინეკოლოგიის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის დირექტორს.

მკვლევარი და ნოვატორი

ინსტიტუტის დასრულების შემდეგ სამი წელი თიანეთის რაიონულ საავადმყოფოში, სამეანო განყოფილების გამგედ გაატარა. ღიმილით იხსენებდა იმ წლებს. როგორც თავად ამბობდა, ეს ის დრო იყო, როცა თიანეთში ქალი თუ უცხო მამაკაცს დაინახავდა, გზის მეორე მხარეს გადადიოდა.

თიანეთიდან ჩამოსულმა ახალგაზრდა ექიმმა მალევე მიიპყრო აკადემიკოს კონსტანტინე ჩაჩავას ყურადღება. სწორედ მისი ხელმძღვანელობით გაიარა პალიკო კინტრაიამ 1961-1963 წლებში კლინიკური ორდინატურის კურსი თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო აკადემიის მეანობა-გინეკოლოგიის კათედრაზე, სადაც თანაავტორებთან ერთად პირველმა შეიმუშავა მშობიარობის დროს ნაყოფის პირდაპირი ელექტროკარდიოგრაფიის მეთოდი (1961 წ.). ეს იყო საეტაპო ნაშრომი მეანობაში, რადგან მანამდე ნაყოფის ფუნქციურ მდგომარეობას მთელ მსოფლიოში დედის მუცლის წინა კედლიდან სტეთოსკოპით გულისცემის მოსმენით აფასებდნენ. ახალმა მეთოდმა შესაძლებელი გახადა ნაყოფის შესახებ პირდაპირი ინფორმაციის მიღება, რასაც პირდაპირი ელექტროენცეფალოგრაფიისა და რეოენცეფალოგრაფიის მეთოდების შემუშავება მოჰყვა.

1963-1966 წლებში პალიკო კინტრაია მარნეულის სამშობიარო სახლის მთავარი ექიმი იყო. 1964 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია თემაზე “ნაყოფის ელექტროკარდიოგრამის ცვლილებები ვაკუუმექსტრაქტორისა და სამეანო მაშების გამოყენებით”.

1968 წელს შემუშავდა ნაყოფისა და ახალშობილის კრანიოცერებრალური ჰიპოთერმიის მეთოდი, რამაც შესაძლებელი გახადა ჟანგბადის მწვავე უკმარისობის პირობებში ნაყოფის თავის ტვინის გამძლეობის მნიშვნელოვნად გაზრდა – ნაყოფის ჰიპოქსიის მკურნალობის მანამდე არსებული ყველა მეთოდი უეფექტო იყო, ვინაიდან ეყრდნობოდა ნაყოფის ჟანგბადით მომარაგების გაუმჯობესებას პლაცენტური სისხლის მიმოქცევის გზით, ეს გზა კი, როგორც ცნობილია, მძიმე ასფიქსიის დროს, ფაქტობრივად, გადაკეტილია. ჰიპოთერმია საგრძნობლად აქვეითებს ჟანგბადზე თავის ტვინის მოთხოვნას, რითაც ზრდის ამ ორგანოს გამძლეობას ჟანგბადის ნაკლებობის პირობებში. ამ საკითხის ღრმა კვლევის შემდეგ, 1971 წელს, პალიკო კინტრაიამ დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია თემაზე “ნაყოფის თავის ტვინის ჰიპოთერმია მშობიარობის დროს”.

1980 წელს დაინიშნა აკადემიკოს კ. ჩაჩავას სახელობის პერინატალური მედიცინისა და მეანობა-გინეკოლოგიის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის დირექტორად, 2002 წლიდან გარდაცვალებამდე კი ინსტიტუტის სამეთვალყურეო საბჭოს ხელმძღვანელობდა.

1977-1986 და 1997-2005 წლებში იყო საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს მთავარი მეან-გინეკოლოგი.

უკეთესი მომავლისთვის

მეანობა-გინეკოლოგიაში მოღვაწეობის 60 წლის განმავლობაში პალიკო კინტრაიამ არაერთი მდგომარეობის მართვის ახალი, ორიგინალური მეთოდი შეიმუშავა და დანერგა. უამრავი დრო დაუთმო უმაღლესი სამედიცინო განათლების სრულყოფისა და ახალგაზრდა სპეციალიტების მომზადების საკითხებს.

1966-2006 წლებში მუშაობდა თბილისის ექიმთა დიპლომისშემდგომი მომზადების აკადემიის მეანობა-გინეკოლოგიის კათედრაზე – ასისტენტად, პროფესორად, კათედრის გამგედ. როგორც ექიმთა დახელოვნების ინსტიტუტის მეანობა-გინეკოლოგიის კათედრის გამგე, ჩართული იყო ქვეყანაში ისეთი მნიშვნელოვანი რეფორმის გატარებაში, როგორიცაა რეზიდენტურის პროგრამების შემუშავება, დანერგვა და უწყვეტი სამედიცინო განათლების სისტემის ჩამოყალიბება. მან სწორად შეაფასა ამ რეფორმების მნიშვნელობა, გვერდით დაუდგა ჯანდაცვის სამინისტროს დაბრკოლებების გადალახვაში, იყო შუამავალი და ფასილიტატორი ექიმებსა და სამინისტროს შორის ამ მეტად მნიშვნელოვანი ინიციატივის განხორციელებისას.

მონაწილეობდა გამოცდისა და შეფასების კრიტერიუმების შემუშავებაში, იყო ჯანდაცვის სამინისტროს საატესტაციო-სასერტიფიკაციო სახელმწიფო კომისიის პირველი თავმჯდომარე მეანობა-გინეკოლოგიაში და ხარისხების მიმნიჭებელი საატესტაციო სამეცნიერო საბჭოს თავმჯდომარე მეანობა-გინეკოლოგიის სპეციალობით (1997-2003 წ.წ.). პირველად საქართველოში ექიმთა დიპლომისშემდგომი განათლების მეორე საფეხურის ფორმირება – რეზიდენტურის კურსის დაარსება და პირველი სასერტიფიკაციო გამოცდის ჩატარება სპეციალობაში “მეანობა-გინეკოლოგია” პალიკო კინტრაიას სახელს უკავშირდება.

მეცნიერული ღვაწლი

პალიკო კინტრაიას სამეცნიერო კვლევის ძირითადი საკითხები იყო ფიზიკური და ელექტროფიზიოლოგიური მეთოდების გამოყენება მეანობასა და გინეკოლოგიაში დიაგნოსტიკისა და მკურნალობის მიზნით, ნაყოფისა და ახალშობილის დაავადებათა პათოგენეზის შესწავლა, ნაყოფისა და ახალშობილის ადაპტაციის ცენტრალური სარეგულაციო მექანიზმების შესწავლა, ნაყოფი და ტკივილის პრობლემა, გარემო ფაქტორების გავლენა ორსულობის მიმდინარეობასა და ნაყოფის განვითარებაზე, სტრესი და ორსულობა.

1961-1970 წლებში შემუშავდა მშობიარობის დროს ნაყოფის ფუნქციური მდგომარეობის შეფასების ელექტროფიზიოლოგიური კრიტერიუმები. პირველად პალიკო კინტრაიას ძალისხმევით დადგინდა, რომ მშობიარობის დროს ნაყოფს ტკივილის შეგრძნების ავტონომიური რეგულაციის უნარი აქვს და შემოღებულ იქნა ნაყოფის აუტოჰიბერნაციის მცნება. ამან შესაძლებელი გახადა მძიმე მშობიარობის შემდეგ დაბადებულ ახალშობილებში დიფერენციალური დიაგნოზის გატარება ასფიქსიასა და პათოლოგიურ აუტოჰიბერნაციას შორის, რადგან ამ ორ მდგომარეობას სრულიად სხვადასხვანაირი მკურნალობა სჭირდება.

პალიკო კინტრაიამ თანაავტორებთან ერთად დაადგინა ნაყოფის ძილ-ღვიძილის ბიორიტმის არსებობა და მასთან დაკავშირებული გულის მოქმედების თავისებურებანი (1981 წ.). მისსივე დამსახურებით პირველად შეიქმნა ნაყოფის თავის ტვინის პეპტიდური რუკა, გამოვლინდა 15 ნეიროპეპტიდი და დადგინდა, რომ ანტენატალური პერიოდის დასასრულს ნაყოფის თავის ტვინის პეპტიდერგული სისტემა იმყოფება ფუნქციური აქტივობის მდგომარეობაში, რაც უზრუნველყოფს ნაყოფის შეგუებას ახალ პირობებთან. ასევე პირველად იქნა შესწავლილი ნაყოფის ნეიროპეპტიდების როლი სამშობიარო მოქმედების აღძვრასა და რეგულაციაში.

სამეცნიერო პრობლემა, რომელზეც მუშაობდნენ პროფესორი პალიკო კინტრაია და მისი ხელმძღვანელობით – პერინატალური მედიცინისა და მეანობა-გინეკოლოგიის ინსტიტუტი, იყო:

1. სტრესი და ორსულობა;

2. ორსულობის დრომდე მიუტანლობის პათოგენეზი და პათოგენეზური მკურნალობის მეთოდების შემუშავება.

გამოქვეყნებული აქვს 200-მდე სამეცნიერო ნაშრომი, ავტორია 14 გამოგონებისა, მისი ხელმძღვანელობით შესრულებულია და დაცულია 40 საკანდიდატო და 12 სადოქტორო დისერტაცია.

არის საქართველოს სამედიცინო აკადემიის ერთ-ერთი დამფუძნებელი და მისი ნამდვილი წევრი.

1983 წელს მიენიჭა საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწის წოდება, 1985 წელს – საქართველოს სახელმწიფო პრემია სამეანო-გინეკოლოგიური სეფსისის საკითხებისადმი მიძღვნილი სამეცნიერო ნაშრომებისთვის.

1998 წელს დაჯილდოვდა ღირსების ორდენით.

1998 წელს აირჩიეს უნგრეთის მეან-გინეკოლოგთა სამეცნიერო საზოგადოების წევრად, 1988 წელს – ევროპის მეან-გინეკოლოგთა ასოციაციის წევრად, 1988 წელს – ამერიკის მეან-გინეკოლოგთა კოლეგიის საზღვარგარეთელ წევრად. იყო ასევე რამდენიმე საერთაშორისო ჟურნალის სარედაქციო საბჭოს წევრი.

2002 წელს არჩეულ იქნა რუსეთის ფედერაციის საბუნებისმეტყველო მეცნიერებათა აკადემიის უცხოელი წევრად.

სხვადასხვა დროს იყო საბჭოთა კავშირის მეან-გინეკოლოგთა საზოგადოების პრეზიდიუმის წევრი, სსრკ ჯანდაცვის სამინისტროს საექსპერტო საბჭოს წევრი მეანობა-გინეკოლოგიაში, სსრკ მედიცინის მეცნიერებათა აკადემიის საპრობლემო კომისიის წევრი და სხვა.

1980 წლიდან იყო საქართველოს მეან-გინეკოლოგთა საზოგადოების (შემდგომ – მეან-გინეკოლოგთა და პერინატოლოგთა ასოციაციის) უცვლელი ხელმძღვანელი. მისი ხელმძღვანელობით მეანობა-გინეკოლოგიის სამეცნიერო-კვლევითმა ინსტიტუტმა და მეან-გინეკოლოგთა საზოგადოებამ დიდი საერთაშორისო აღიარება მოიპოვეს. მათ გრძელვადიანი ხელშეკრულებები ჰქონდათ იაპონიის დოკიოს უნივერსიტეტის, ინგლისის საუთჰემპტონის უნივერსიტეტის, გერმანიის ჰაიდელბერგის უნივერსიტეტის, ბუდაპეშტის ექიმთა დახელოვნების ინსტიტუტის მეანობა-გინეკოლოგიის კათედრებთან. ამ ხელშეკრულებათა ფარგლებში ერთობლივად შესრულებული ნაშრომები შემაჯამებელ საერთაშორისო კონფერენციებზე განიხილებოდა. 1980-2003 წლებში გაიმართა 23 ასეთი კონფერენცია და გამოიცა ნაშრომთა 23 კრებული საქართველოში, უნგრეთსა და იაპონიაში.

ასევე ნაყოფიერია პალიკო კინტრაიას ხანგრძლივი მუშაობა საქართველოს ჯანდაცვის სამინისტროს მთავარ მეან-გინეკოლოგად. საკმარისია აღინიშნოს, რომ მაშინ, როდესაც საქართველოში წელიწადში 150 000 ბავშვი იბადებოდა, დედათა სიკვდილიანობა 3,5-ჯერ შემცირდა და ეს მთელ საბჭოთა კავშირში სამაგალითო მაჩვენებელი იყო.

არანაკლები წვლილი მიუძღვის საქართველოში მეან-გინეკოლოგთა სამეცნიერო თუ პრაქტიკულ მომზადებაში. დღეს ქვეყნის ყოველ კუთხეში მის მიერ აღზრდილი მეან-გინეკოლოგები უძღვებიან ამ ურთულეს საქმეს. 

პიროვნული თვისებები

პალიკო კინტრაია ბევრ დროს უთმობდა ახალგაზრდებთან მუშაობას. სამსახურში მიღებამდე ახალბედა სპეციალისტებს მკაცრ გასაუბრებას უწყობდა, მაგრამ თუ შეატყობდა, რომ ექიმი გონიერი და საზრიანი იყო, მასთან დაუღალავად იწყებდა მუშაობას, აძლევდა დავალებებს და დაწვრილებით ეკითხებოდა მასალას. ახალგაზრდებთან ურთიერთობა ენერგიას და მხნეობას მმატებსო, ამბობდა. ერთი შეხედვით, მკაცრი და შეუვალი ჩანდა, თუმცა სინამდვილეში უაღრესად ყურადღებიანი და გულისხმიერი იყო და დაყვავებაც იცოდა. თავმდაბალი, მორიდებული და მოკრძალებული, უდრეკი ხდებოდა, როდესაც ინსტიტუტის კეთილდღეობას ემუქრებოდა საფრთხე. იმავდროულად, იყო უაღრესად განათლებული, შესანიშნავი მოსაუბრე, მეცნიერი, მეგობარი და კოლეგა, კარგი ორატორი და დახვეწილი იუმორის პატრონი.

ოჯახის წევრებსა და ნათესავებს ახსოვთ როგორც მზრუნველი მეუღლე, მამა და ბაბუა. მისი ცხოვრების თანამგზავრი, ქალბატონი ნუცა ჩხაიძე, 47-ე საშუალო სკოლის დამსახურებული პედაგოგი, ამბობს, რომ მეუღლე მისთვის საიმედო საყრდენი იყო. მათი ღირსეული შვილები მამის კვალს გაჰყვნენ. ნინო ექიმი პედიატრია, თუმცა აქტიურ საექიმო პრაქტიკას აღარ ეწევა. ჰყავს მეუღლე და ორი შვილი: ნიკა და ნუცა ქურხულები. ნიკოლოზ კინტრაია მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტის პროფესორი, მეანობა-გინეკოლოგიის კათედრის გამგე, საქართველოს მედიცინის მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი, მეანობა-გინეკოლოგიაში თსსუ სარეზიდენტო პროგრამის დირექტორი, ჩაჩავას კლინიკის გინეკოლოგიური სექტორის ხელმძღვანელი გახლავთ, ჰყავს მეუღლე, პროფესიით ექიმი ფატი ცაავა და სამი შვილი – ნინი, ლუკა და ანასტასია კინტრაიები.

პალიკო კინტრაია 2019 წლის 28 ოქტომბერს, 85 წლისა გარდაიცვალა. მიუხედავად ასაკისა, მას ბევრი გეგმა დარჩა განუხორციელებელი. გარდაცვალებამდე მუშაობდა ნაშრომზე, რომელიც ნაყოფის კვლევას ეხებოდა, კვლევის მთავარი კითხვა კი ასეთი იყო: “გრძნობს თუ არა ნაყოფი ტკივილს?” ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა მეანობაში ბევრ, ჯერაც აუხსნელ ფენომენს მოჰფენდა ნათელს...

მარი მარღანია

ჟურნალი ავერსი

ბლოგი
1918 წლის აპრილი - ბრძოლა მდინარე ჩოლოქთან და ქართველების ბრწყინვალე გამარჯვება გენერალ მაზნიაშვილის სარდლობით!
1918 წლის 3 მარტს საბჭოთა რუსეთსა და გერმანიას, ავსტრია-უნგრეთს, ოსმალეთსა და ბულგარეთს შორის დაიდო ბრესტ-ლიტოვსკის საზავო შეთანხმება, რომლის მიხედვით, რუსეთი გამოეთიშა პირველ მსოფლიო ომს. ზავის მიხედვით რუსეთს ოსმალეთის იმპერიისთვის უნდა დაეთმო ბათუმისა და ყარსის ოლქები. ამ დროს ამიერკავკასია ფაქტობრივად დამოუკიდებელი იყო რსფსრ-სგან და იმართებოდა ამიერკავკასიის სეიმის და ამიერკავკასიის კომისარიატის მიერ, თუმცა დამოუკიდებლობა გამოცხადებული არ ჰქონდა. ოსმალეთის იმპერია ითხოვდა ბრესტ-ლიტოვსკის ზავით კუთვნილი ტერიტორიების დათმობას ამიერკავკასიის მთავრობისგანაც. სეიმი ცდილობდა ოსმალეთთან პრობლემის მოგვარებას დიპლომატიური გზებით. ამ მიზნით 1918 წლის 12 მარტს დაიწყო ტრაპიზონის სამშვიდობო კონფერენცია. მოლაპარაკებას დადებითი შედეგი არ მოჰყოლია. მოლაპარაკების პარალელურად, ოსმალეთის არმიამ სადავო ტერიტორიების დასაკავებლად საომარი მოქმედებები დაიწყო.
საბრძოლო მოქმედებები 6 აპრილამდე:
მარტში ოსმალეთის მე-9, მე-6 და მე-3 არმიებმა მეჰმედ ვეჰიბ-ფაშას სარდლობით კავკასიას შეუტიეს. 1918 წლის 31 მარტს ოსმალებმა აიღეს ბათუმი. ქალაქში მდგარი მე-4 ქვეითი ლეგიონი (სარდალი წერეთელი) გაიქცა ოზურგეთში, მე-2 ქვეითი ლეგიონი კი (სარდალი პოლკოვნიკი ყარალაშვილი) ჩაქვში. საქართველოს ეროვნული საბჭოს თავმჯდომარემ, ნოე ჟორდანიამ დაავალა გიორგი მაზნიაშვილს დაუყოვნებლივ წასულიყო სადგურ ნატანებში და არ დაეშვა ოსმალების წინსვლა მდინარე ჩოლოქს აქეთ. მაზნიაშვილმა შტაბის უფროსობა ჩაიბარა 1 აპრილს.
2 აპრილს მაზნიაშვილმა ჯავშნოსანი მატარებელი გაგზავნა ჩაქვში ალყაში მოქცეული მე-2 ქვეითი ლეგიონის გამოსახსნელად, რომელსაც ოსმალებმა გზა მოუჭრეს და ტყვეობა ელოდა. ოსმალების ქვეითი ჯარი გამაგრებული იყო ქობულეთის აღმოსავლეთით, რკინიგზის გასწვრივ, ხოლო ჩაქვის სადგურზე იდგა მათი ცხენოსანი ათასეული. ჯავშნოსანი დილის 9 საათზე ჩაქვის სადგურზე ჩავიდა და ტყვიისმფრქვევის ცეცხლით გაანადგურა სადგურზე გამაგრებული ოსმალები. ამით ყარალაშვილის ლეგიონმა ისარგებლა და მცირე მსხვერპლით დაიხია უკან. ეს ლეგიონი, რომელიც 500 ჯარისკაცისგან შედგებოდა, დემორალიზებული იყო და მაზნიაშვლმა გაუშვა ლანჩხუთში, რეზერვში, რომელიც უნდა შევსებულიყო ისიდორე რამიშვილის მიერ შეკრებილი მოხალისეებით. მე-4 ქვეითი ლეგიონი მაზნიაშვილმა ოთხ ათასეულად დაჰყო და გაანაწილა ლიხაურში, შემოქმედში, ვაშნარსა და ოზურგეთში. სადგურ სუფსაზე იდგა ცხენოსანი ბატარეა პორუჩიკი ყარაევის მეთაურობით. მაზნიაშვილის განკარგულებაში იყო 4 ტყვიამფრქვევი, 6 ზარბაზანი, ჯავშნოსანი მატარებელი 90 ჯარისკაცით და 400 სახალხო გვარდიელი.
ფრონტის ხაზი იწყებოდა შეკვეთილის ნავსადგურიდან და გრძელდებოდა სოფელ შემოქმედამდე. მას საზღვრავდა მარჯვნიდან შავი ზღვა, მარცხნიდან კი აჭარა-გურიის მთები. მთელ სიგრძეზე, ზღვიდან ოზურგეთამდე მდინარეების ჩოლოქისა და ნატანების ნაპირები იყო თითქმის გაუვალი ჯარისთვის. იქ გავლა შეეძლოთ მხოლოდ ადგილობრივებს, რომლებმაც იცოდნენ ბილიკები. ამ მონაკვეთს ჰქონდა მხოლოდ ორი გასასვლელი: სარკინიგზო ხიდები ნატანებზე და ჩოლოქზე და შარაგზა ლიხაურის გავლით ოზურგეთზე. მაზნიაშვილმა დაიწყო ჯარის შევსება ადგილობრივი მოხალისეებით. ამაში მას ეხმარებოდა ისიდორე რამიშვილი. სოფლად იარაღი თითქმის ყველას ჰქონდა და ცოტა თოფი იყო საჭირო დასარიგებლად.
3 აპრილს ჯავშნოსანი მატარებელი ჩოლოქის სამხრეთით ლიანდაგიდან გადავარდა. გზა ადილობრივებს ჰქონდათ გაფუჭებული. ლიანდაგზე შეყენების დროს ქართულ მხარეს ცეეცხლი გაუხსნეს, რასაც ქართველ მზვერავთა მოწინავე რაზმმა ცეცხლითვე უპასუხა, მოწინააღმდეგეს ორი კაცი მოუკლა და ხელთ რამდენიმე თოფი იგდო.4 აპრილს ოსმალებმა აიღეს ქობულეთი, 5 აპრილს მოხდა მცირე შეტაკება, სადაც ქართულ მხარეს მოუკლეს ორი ადამიანი, მათ შორის ერთი ოფიცერი და დაჭრეს რამდენიმე. ოსმალებმა შემდეგ უკან დაიხიეს.
ნატანებში მებრძოლების გასამხნეველად ჩავიდნენ ნოე ჟორდანია, ირაკლი წერეთელი, ვლასა მგელაძე და სხვები და წარმოთქვეს სიტყვები. 5 აპრილს, საღამოს რვა საათზე ქართულმა მხარემ მიიღო დაზვერვის ცნობა, რომ ოსმალეთის გალიპოლის მე-2 დივიზიის შედარებით მცირე ნაწილი მიდიოდა ოზურგეთისკენ, შარაგზით და უფრო დიდი ნაწილი, 7000 ჯარისკაცი, რკინიგზის გასწვრივ ნატანებისკენ. ოსმალებმა აჰყარეს ლინდაგი მდინარე ოჩხამურის ხიდზე, რაც ადასტურებდა რომ მთავარ იერიშს სწორედ ნატანების მხრიდან აპირებდნენ. ლიანდაგის აყრით ისინი იმედოვნებნენ ქართული ჯავშნოსანი მატარებლის უფუნქციოდ დატოვებას. მაზნიაშვილმა ერთ დღეში ააგებინა ჩოლოქის ხიდიდან ტყეში შემავალი ლიანდაგი. 6 აპრილის საღამოს ოსმალებმა საარტილერიო ცეცხლი გახსნეს.
ბრძოლა ჩოლოქის ხიდთან:
8 აპრილს ოსმალეთის ჯარი გასცდა ოჩხამურს, მაგრამ არ გადიოდა ველზე და თავს აფარებდა ტყეს ოჩხამურს და ჩოლოქს შორის. მაზნიაშვილმა ჯავშნოსანი მატარებლის უკან დახევა ბრძანა. ჯავშნოსანი არიერგარდში უნდა ყოფილიყო, მაგრამ შემდეგ მან გაიზიარა ჯავშნოსანის ხელმძღვანელის ვლადიმერ გოგუაძის გეგმა: მტრის პოზიციებში შეჭრა და ბრძოლის გამართვა. ბრძოლა 7 აპრილს დილის ხუთ საათზე დაიწყო. ჯავშნოსანი მატარებელი შეიჭრა მოწინააღმდეგის რიგებში. მაგრამ ქართული მხარე არ ხსნიდა ცეცხლს არც მატარებლიდან და არც სანგრებიდან, რადგან ასეთი ბრძანება ჰქონდა მიღებული. მოწინააღმდეგეს ცეცხლს უხსნიდა მხოლოდ არტილერია, რომელიც კარგარეთელს ჰქონდა ჩაბარებული.
ოსმალები მიაუხლოვდნენ თუ არა მატარებელს, გაიხსნა ცეცხლი. ქართველებმა ცეცხლი გახსნეს როგორც მატარებლიდან, ასევე თხრილებიდან და სანგრებიდან. გაშლილ ველზე აღმოჩენილი ოსმალო ასკერები მრავლად დაიხოცნენ. 11 საათვისთვის, ბრძოლიდან ექვსი საათის შემდეგ ოსმალების დრეზინა დაეჯახა ჯავშნოსანს და მატარებლის პირველი ვაგონი ლიანდაგიდან გადაეგდოთ და დასავლეთიდან წამოსული ახალი ათასეულით კიდევ ერთი იერიში მიიტანეს ჯავშნოსანზე. გოგუაძეს იმედი გადაწურული ჰქონდა და ხელი დააჭირა ღილაკს, რომლითაც ჯავშნოსანი უნდა აფეთქებულიყო, რატა მტერს მხოლოდ რკინის ნამსხვრევები შერჩენოდა, მაგრამ პულტიდან ნაღმამდე მიმავალი მავთული გაწყვეტილი ყოფილიყო და ნაღმი მოქმედებაში არ მოვიდა. ამასობაში მაზნიაშვილთან მივიდა დამატებითი დახმარების სათხოვნელად გაგზავნილი აკაკი ურუშაძე და ბრძოლაში ჩაერთო გორის გვარდიის 400 კაციანი რაზმი. ოსმალები საბოლოოდ გატყდნენ და დაიწყეს უკანდახევა. ქართველები ამოვიდნენ საგრებიდან და დღის 4 საათამდე მისდიეს გაქცეულ მტერს ოჩხამურის ხიდამდე.
„7 აპრილს გენერალმა მაზნიაშვილმა უკან დახევა ბრძანა. უკან დახევის დროს ჯავშნიანით არიერგარდში ვყოფილიყავი და მტრის თავდასხმისგან იგი დამეცვა, ბოლოს ამეფეთქებინა რკინის გზის ხიდები და სუფსაში მივსულიყავი. მე მას ჩემი გეგმა მოვახსენე: მტრის პოზიციებში შევიჭრები და ბრძოლას გავუმართავ-მეთქი. გენერალმა ეს განზრახვა არ გაიზიარა და ამიკრძალა კიდეც: ტყუილა-უბრალოდ დაიღუპებითო. მე თუ არიერგარდში უმოქმედოდ ვიქნებოდი, მაშინ მტრის არტილერია დამაზიანებდა. გენერალმა ბოლოს მითხრა და დამლოცა: ნახე! როგორც სჯობდეს, ისე მოიქეციო. ჯავშნოსანის მხედრებს არ ეძინათ. უკვე ორი საათი იყო. მებრძოლები შევკრიბე და მათ მდგომარეობა განვუმარტე, ჩემი გადაწყვეტილებაც გავაცანი...დილით ხუთ საათზე ჩოლოქის ხიდს მივადექით. ოსმალო გუშაგები დავიჭირეთ, მტრის ბანაკში შევედით და შუა ადგილი დავიპყრეთ. ოსმალების ჯარს იქაურობა აევსო. რკინის გზის აღმოსავლეთით ნაყანევი ადგილები მტრის ჯარებით იყო გავსებული. მე სროლა არ ავტეხე. მტერს ვაგრძნობინე, რომ მე შეცდომით მოვხვდი მტრის ბანაკში და ვნებდები. უკვე გათენდა და ოსმალნი ჩვენი ჯავშნოსანისაკენ გამოიქცნენ. ახლოს მოვიდნენ. მატარებლის საფეხურებზეც ამოცოცდნენ, ზარბაზნებისა და ტყვიამფრქვეველების ლულებს ჩამოეკიდნენ. ჯავშნიანი მატარებელი ჩაკეტილი იყო, შიგ შემოსვლა არავის შეეძლო. ოსმალთა იქ მყოფი ჯარი შეგროვდა რკინის გზასთან. როცა აქ ყველამ მოიყარა თავი, მაშინ გავეცი ბრძანება ცეცხლი გაეხსნათ. შეიქნა სასტიკი ბრძოლა. მოწინააღმდეგე მამაცად იბრძოდა. ერთი საათის ბრძოლის დროს ბევრი ოსმალო დაიღუპა. შემდეგ ოსმალებმა მიაშურეს საფარს და იქიდან დაგვიწყეს სროლა. მე დავიწყე მანევრების კეთება და სადაც ოსმალოებს უფრო მეტი ჯარი ჰყავდათ, სწორედ იქითკენ გავხსენი მომაკვდინებელი ცეცხლი. მტრის უმთავრესი ძალა უკვე განადგურებული იყო“
(ვლადიმერ გოგუაძე)
ოსმალეთის ჯარმა 4 კილომეტრით უკან დაიხია. ბრძოლაში ქართულ მხარეს მოკვდა 3, დაიჭრა 25 ადამიანი. ოსმალების მხარეს, მაზნიაშვილის შეფასებით დაიღუპა 500-მდე ადამიანი, ხოლო სხვა ქართველი სახმედრო ლიდერების შეფასებით - 1000 მდე ადამიანი. ექიმ ვახტანგ ღამბაშიძის მონაცემებით ოსმალებს ბათუმში გადაჰყავდათ 600 დაჭრილი ჯარისკაცი. გაზეთ „საქართველოს“ ცნობით ოსმალეთის მხარეს დაიღუპა 80, ტყვედ ჩავარდა 2 ასკერი. ქართველებმა ხელში ჩაიგდეს 20 თოფი.
ბრძოლაში გმირობა ბევრმა ადგილობრივმა გამოიჩინა: ლიხაურელი პორფილე და ალექსანდრე გორგოშიძეები გიორგის ჯვრით დაჯილდოვდნენ ბრძოლაში გამოჩენილი გმირობისთვის; გმირობა გამოიჩინა ობერკონდუქტორმა სიმონ სკამკოჩაიშვილმა, გადმოცემის მიხედვით დაზვერვაზე გასულმა ჯარისკაცმა ბოლქვაძემ, რომელსაც მოულოდნელად ოსმალო ასკერების ჯგუფი შეეჩეხა, 4 მოკლა და 4 ტყვედ აიყვანა. 1918 წლის 13 აპრილს ვლადიმერ გოგუაძე გახდა პირველი ქართველი, რომელმაც ეროვნული გმირის წოდება მიიღო. პირველი რესპუბლიკის არსებობის განმავლობაში ეს წოდება აღარავის მიუღია. გმირულად იბრძოდა მისი მოადგილე იუსტინე სიხარულიძე, მზვერავთა რაზმის უფროსი გობრონიძე, ელიზბარ გაგნიძე, ნოე გოგუაძე, აკაკი ურუშაძე, დავით შარაშიძე.
შედეგები: 
ჩოლოქის ხიდთან მიღწეულ წარმატებას ხაზი გადაუსვა ქართული ჯარის სხვა შენაერთებმა. ოზურგეთისკენ დაძრულ ოსმალების მცირერიცხოვან ჯარს (ერთი ბრიგადა არტილერიით) ლიხაურში დაბანაკებულმა ათასეულმა არ გაუწია წინააღმდეგობა, დატოვა პოზიციები და უკან დაიხია ქალაქისკენ. ამან გამოიწვია პანიკა, ოზურგეთი მიატოვა ჯარმა, სახელმწიფო დაწესებულებებმა და დაიწყო უკან დახევა ჩოხატაურისკენ. მთელი ქალაქი გაიხიზნა ჩოხატაურში და ოსმალებმა თავისუფლად დაიკავეს მიტოვებული ქალაქი. გარდა ოზურგეთისა, ოსმალებმა აიღეს ჭანიეთი, ლიხაური, მაკვანეთი, წითელმთა, მელექედურის ნაწილი, წინ წაიწიეს ვაშნარის მიმართულებით. გაკირულიდან შეუტიეს შემოქმედს, მაგრამ შემოქმედში ვერ შევიდნენ მოსახლეობის წინააღმდეგობის გამო. მაზნიაშვილმა მოასწრო ლანჩხუთში მყოფი სათადარიგო ჯარის დაყენება ნასაკირალის უღელტეხილზე და ჩოხატაურის გზის ჩაკეტვა. 11 აპრილს მაზნიაშვილმა სცადა ოზურგეთზე შეტევა და გაიმართა ვაშნარის ბრძოლა, თუმცა საბოლოოდ სამხედრო მოქედებები შეაჩერა გერმანიის დიპლომატიურმა ჩარევამ და დროებითმა ზავმა. ოსმალები ოზურგეთიდან ზავის პირობების მიხედვით 7 ივნისს გავიდნენ.
სრულად
გამოკითხვა
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
ხმის მიცემა
სხვათა შორის

მსოფლიოს ისტორიაში, უდიდესი იმპერიები ტერიტორიით(მლნ კვ. კმ): ბრიტანეთი - 35.5 მონღოლეთი - 24.0 რუსეთი - 22.8 ქინგის დინასტია (ჩინეთი) - 14.7 ესპანეთი - 13.7 ხანის დინასტია (ჩინეთი) - 12.5 საფრანგეთი - 11.5 არაბეთი - 11.1 იუანების დინასტია (ჩინეთი) - 11.0 ხიონგნუ - 9.0 ბრაზილია - 8.337 იაპონია - ~8.0 იბერიული კავშირი - 7.1 მინგის დინასტია (ჩინეთი) - 6.5 რაშიდუნების ხალიფატი (არაბეთი) - 6.4 პირველი თურქული სახანო - 6.0 ოქროს ურდო - 6.0 აქემენიანთა ირანი - 5.5 პორტუგალია - 5.5 ტანგის დინასტია (ჩინეთი) - 5.4 მაკედონია - 5.2 ოსმალეთი - 5.2 ჩრდილო იუანის დინასტია (მონღოლეთი) - 5.0 რომის იმპერია - 5.0

Ford, საავტომობილო ბაზრის დომინანტი მაშინ, როდესაც საავტომობილო ბაზარი ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების პროცესში იყო, Ford Model T იყო დომინანტი მანქანა. 1916 წლის მონაცემებით, ის მსოფლიოში ყველა ავტომობილის 55%-ს შეადგენდა.

ილია ჭავჭავაძე: "როცა პრუსიამ წაართვა საფრანგეთს ელზასი და ლოტარინგია და პარლამენტში ჩამოვარდა საუბარი მასზედ, თუ რაგვარი მმართველობა მივცეთო ამ ახლად დაჭერილს ქვეყნებს, ბისმარკმა აი, რა სთქვა: ,,ჩვენი საქმე ელზასსა და ლოტარინგიაში თვითმმართველობის განძლიერება უნდა იყოსო. ადგილობრივნი საზოგადოების კრებანი უნდა დავაწყოთო ადგილობრივის მმართველობისთვისაო. ამ კრებათაგან უფრო უკეთ გვეცოდინება იმ ქვეყნების საჭიროება, ვიდრე პრუსიის მოხელეთაგანა. ადგილობრივთა მცხოვრებთაგან ამორჩეულნი და დაყენებულნი მოხელენი ჩვენთვის არავითარს შიშს არ მოასწავებენ. ჩვენგან დანიშნული მოხელე კი მათთვის უცხო კაცი იქნება და ერთი ურიგო რამ ქცევა უცხო კაცისა უკმაყოფილებას ჩამოაგდებს და ეგ მთავრობის განზრახვასა და სურვილს არ ეთანხმება. მე უფრო ისა მგონია, რომ მათგან ამორჩეულნი მოხელენი უფრო ცოტას გვავნებენ, ვიდრე ჩვენივე პრუსიის მოხელენი”. თუ იმისთანა კაცი, როგორც ბისმარკი, რომელიც თავისუფლების დიდი მომხრე მაინდამაინც არ არის, ისე იღვწოდა თვითმმართველობისათვის, მერე იმ ქვეყნების შესახებ, რომელთაც გერმანიის მორჩილება არამც თუ უნდოდათ, არამედ ეთაკილებოდათ, თუ ამისთანა რკინის გულისა და მარჯვენის კაცი, როგორც ბისმარკი, სხვა გზით ვერ ახერხებდა ურჩის ხალხის გულის მოგებას, თუ არ თვითმმართველობის მინიჭებითა, სხვას რაღა ეთქმის."

დედამიწაზე არსებული ცოცხალი არსებებიდან მხოლოდ ადამიანს და კოალას აქვთ თითის ანაბეჭდი

ინდოელი დიასახლისები მსოფლიო ოქროს მარაგის 11% ფლობენ. ეს უფრო მეტია, ვიდრე აშშ-ს, სავალუტო ფონდის, შვეიცარიის და გერმანიის მფლობელობაში არსებული ოქრო, ერთად აღებული.

დადგენილია, რომ სასოფლო-სამეურნეო კულტურათა მოსავლიანობის განმსაზღვრელ კომპლექსურ პირობათა შორის, ერთ-ერთი თესლის ხარისხია. მაღალხარისხოვანი ჯიშიანი თესლი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია მოსავლიანობის გასადიდებლად, რაც აგრეთვე დასაბუთებულია ხალხური სიბრძნით "რასაც დასთეს, იმას მოიმკი". - ქართული გენეტიკისა და სელექცია–მეთესლეობის სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, მეცნიერებათა დოქტორი, აკადემიკოსი პეტრე ნასყიდაშვილი

ებოლა, SARS-ი, ცოფი, MERS-ი, დიდი ალბათობით ახალი კორონავირუსი COVID-19-იც, ყველა ამ ვირუსული დაავადების გავრცელება ღამურას უკავშირდება.

ყველაზე დიდი ეპიდემია კაცობრიობის ისტორიაში იყო ე.წ. "ესპანკა" (H1N1), რომელსაც 1918-1919 წლებში მიახლოებით 100 მილიონი ადამიანის სიცოცხლე შეეწირა, ანუ დედამიწის მოსახლეობის 5,3 %.

იცით თუ არა, რომ მონაკოს ნაციონალური ორკესტრი უფრო დიდია, ვიდრე ქვეყნის არმია.