2023 წელს დაპოსტილი რომელი პროგნოზები ახდა და რა შეიძლება მოხდეს 2024 წელს? გაითვალისწინეთ რომ ომი არის პოლიტიკური მიზნის მიღწევის საშუალება და ყოველთვის მშვიდობით (ხშირად ზავით) სრულდება.
1. „უკრაინა ვერ შეძლებს ძალის გამოყენებით პოლიტიკური მიზნების მიღწევას და მთლიანობის აღდგენას. ვერ გაარღვევენ რუსების ფრონტს და სტრატეგიულ თავდაცვაზე გადავლენ“.
ამის დაწერის დროს უკრაინა უტევდა, მაგრამ ვამჩნევდი რომ შედეგს ვერ დადებდნენ. 2024 წლიდან სტრატეგიულ თავდაცვაზე არიან და ნელნელა უკან იხევენ ზოგიერთ მიმართულებაზე. ამ ეტაპზე ფრონტს დიდად არ ემჩნევა უკრაინელების სასწაული მედეგობის გამო, მაგრამ რუსებმა შეტევის უბნებზე არტილერიაში, ავიაციაში (ზუსტი დამიზნების 80-100 ბომბს უშენენ დღეში საშუალოდ) და ცოცხალ ძალაში დიდი უპირატესობა მოიპოვეს. ასევე გათანაბრდა დრონების და რების (რადიო ელექტრონული ბრძოლა) გამოყენების რაოდენობა და ხარისხი.
უკრაინის ზურგში სერიოზულად ზიანდება ენერგოობიექტები, ინფრასტრუქტურა და ლოჯისტიკის კვანძები. ეს ზამთარი უმძიმესი იქნება ენერგოობიექტების განადგურების გამო. უკრაინაც ცდილობს იგივეს, მაგრამ საკმარისი იარაღის არქონის და არსებულის ნაწილზე შეზღუდვების გამო რუსეთის ზარალი მათთვის ასატანია.
2023 წელს წარმატების ძალიან დიდი მოლოდინი შექმნა ზელენსკიმ და რახან შედეგი საერთოდ ვერ დაიდო, დასავლეთი ძალიან მოზომილი გახდა და როგორც ეხლახანს თავად თქვა პრეზიდენტმა, სუვერენიტეტს თუ შეინარჩუნებს უკრაინა (კაპიტულაცია არ მოხდება) დასავლეთში წარმატებად ჩაუთვლიან, 1991 წლის საზღვარზე გასვლა აღარ განიხილება.
მოკლედ: დასავლეთი არ დაუშვებს უკრაინის კაპიტულაციას, მაგრამ გამარჯვებად სხვა რაღაც ჩაითვლება და არა ის, რაც უკრაინას უნდოდა 2022-23 წლებში.
2. „მოხდება სასწაული, ანუ დასავლეთი იმდენ შეიარაღებას მისცემს, რისი მეშვეობითაც რუსეთი გარანტირებულად დამარცხდება, მაგრამ აშშ-გერმანია-საფრანგეთი არაა დაინტერესებული რუსეთის ჩამოშლით. კრებითი დასავლეთი არ აპირებს (ვერც ახერხებს) უკრაინის ნორმალურ დახმარებას“
სასწაული - რა თქმა უნდა, არ მოხდა, ირონიით მეწერა. ძირითადი მიზეზი რუსეთის დამარცხების მიზნის არქონაა, არაა დაინტერესებული აშშ და არც დასავლეთი რუსეთის ჩამოქცევით და მთავარი კონკურენტის, ანუ ჩინეთის სანედლეულო დანამატად გახდომით.
დასავლეთის სამხედრო სამრეწველო კომპლექსი არ აღმოჩნდა მზად ასეთი გამოწვევისთვის, რომც უნდოდეთ ვერ აწვდიან საჭირო რაოდენობის ჭურვებს და ა.შ. პლუს NATO-ს ქვეითის მომზადება და ზოგადი ტაქტიკა არ ამართლებს ამ ომში, რადგან მთლიანად ტოტალურ საჰაერო უპირატესობაზე და უძლიერეს ლოჯისტიკაზეა აგებული [ეს დიდი თემაა და აღარ დავწერ, თორემ ქვეითის მომზადების, მომარაგება-რემონტის, აბრამსის, ბრედლის, M113, არტილერიის და ა.შ. განხილვა უნდა დავიწყო. ის რაც კარგია აშშ-ს ჯარისთვის, არაა კარგი სხვა ტიპის ჯარისთვის].
პუტინმა მაგრად აურია დასავლეთს ხედვა და გეგმები (ისევე როგორც ჰიტლერმა თავის დროზე), მაგრამ პუტინი მარადიულად ხომ არ იქნება? მხოლოდ ინტერესია მუდმივი! 1914-1924 წლებში მაგრად დაეხმარნენ რუსეთს, 1941-1945 წლებში საერთოდ იხსნეს გაქრობისგან, ხოლო 1990-1992 წლებში ჩამოქცევისგან. რუსეთი აშშ-ინგლისის სტრატეგიული პარტნიორი იყო, არის და უნდათ რომ მომავალშიც იყოს (მაგრამ ისე, რომ კონტინენტური ევროპა თავის ეკონომიური და პოლიტიკური გავლენის ქვეშ არ მოქციოს. მაგ.: მაგიტომ ააფეთქეს გაზსადენი „ნორდსტრიმი“). ეხლა რომ დაძაბულობაა ეგ არაფერს არ ნიშნავს, ინტერესი არ შეცვლილა.
ძალიან მნიშვნელოვანი ასპექტი: პუტინი ერთი ერთში იმეორებს ჰიტლერის ქცევას, რომელიც არსებული მსოფლიო წესრიგით უკმაყოფილო იყო და დემოკრატიული ძალის სისუსტის გამო იარაღის ძალით სცადა გავლენის სფეროების ახალი გადანაწილება. ჰილტერი მოკავშირეებმა (სსრკ-აშშ-ბრიტანეთი) დაამარცხეს (შედეგად შეიქმნა ორპოლუსიანი სამყარო: აშშ - სსრკ), მაგრამ ეხლა მაშინდელ მოკავშირეებს შორისაა შეხლა-შემოხლა. ჩვენს თვალწინ რუსეთმა იარაღის ძალით ინიცირება გაუკეთა მსოფლიოში სფეროების ახალ გადანაწილებას (აქამდე არსებული წესრიგი დაივიწყეთ, წარსულია უკვე გაერო-შმაერო, საერთაშორისო სამართალი და ეგეთები), ეს რით დასრულდება „ომის ნისლშია“ გახვეული და არ ჩანს ამ წუთას, მაგრამ კონტურები გამოიკვეთა (მაგ.: ბრიქსი. აფრიკის გადანაწილება და ა.შ.). მრავალპოლუსური სამყარო რანაირი იქნება და ვინ სად მოხვდება პროცესის საგანია. ერთი რამეა 100% იანი, სამხედრო ძალით სუსტები (გასაგებია რომ ისლანდიისნაირ ქვეყნებზე არაა საუბარი) დაიჩაგრებიან (მაგ.: სომხებმა ახალ რეალობას ვერ აუღეს ალღო და ძველი პარადიგმით მოქმედებდნენ, რის გამოც დაკარგეს ყარაბაღი. ახალ რეალობაში ალიევი მუშაობს იდეალურად).
მოკლედ: ახალი მსოფლიო წესრიგები იქმნება ახალი გადანაწილებების შემდეგ, როგორც მშვიდობის გარანტია. მაგიტომ შექმნეს თავის დროზე ერთა ლიგა და მერე გაერო, დიდი ომები რომ აღარ ყოფილიყო და ყველას ინტერესი დაკმაყოფილებულიყო როგორმე. სსრკ-ს დაშლის შემდეგ ორიდან ერთი პოლუსი დაეცა, გამარჯვებული პოლუსი ცხრომას და ტკბობას მიეცა. ამასობაში დაბოღმილმა დამარცხებულმა ხმალი ალესა და იშიშვლა, არ მაწყობს ეგრეო ... არაფერი ახალი, მსოფლიო გამოცდილება ისტორიულად ასეთია .. „ნებითა შენითა, თუ ძალითა ჩემითა?“
3. „თუ რუსეთმა დაინახა რომ შეუძლია უკრაინის სამხედრო დამარცხება, დაიწყებს ძალიან დიდ შეტევას და ეცდება პოლიტიკური მიზნების სრულად მიღწევას“
ასეც მოხდა. 2024 რუსეთის სტრატეგიული შეტევის წლად იქცა. პოლიტიკურ მიზნებს და სამშვიდობო მოლაპარაკებებს რაც შეეხებათ, პუტინმა ეხლახანს მონიშნა პირობა:
ა). ხერსონის, ზაპოროჟიის, დონეცკის და ლუგანსკის ოლქებიდან უკრაინის ჯარის გასვლა, რადგან რუსეთის კინსტიტუციით ეს მიწები რუსეთია და მათი განთავისუფლებისთვის უწევს ომი
ბ). უკრაინა არ გახდება NATO-ს წევრი
ამ პირობებს არცერთი უკრაინელი თავისი ნებით არ დათანხმდება, რაც ომის გაგრძელებას ნიშნავს, მაგრამ არის ნიუანსები ..
4. „დასავლეთს არც რუსეთის და არც უკრაინის დამარცხება არ აწყობს ე.ი. ფრეზე გაყრიან, ოღონდ კარგად უნდა გამოიფიტონ მოჩხუბრები, ჯერ ადრეა“
ეს 1 წლის წინ დავწერე და უკრაინა იფიტება უკვე, რაც ნიშნავს რომ დაიყოლიებენ „რაღაცეებზე“. არც რუსეთია ჯანსაღად, ბევრი პრობლემა აქვთ გარეშემო და აშშ-ს შეუძლია დაუმძიმოს ეგ პრობლემები.
აშშ-ს პრეზიდენტი ტრამპი გახდება 99%, რომელიც უკიდურესად დაინტერესებულია ამ ომის შეწყვეტით. უკრაინაზე გავლენის ბერკეტები ხელში მყარად აქვს, აი რუსეთს რაც შეეხება აქ ორი ვარიანტია:
ა). რუსეთი თანხმდება ტრამპის შეთავაზებას და სადაც იმ მომენტში იდგებიან, ის გახდება დეფაქტო საზღვარი, მაგრამ სანაცვლოდ უკრაინა უარს იტყვის NATO და EU-ზე. ეს იქნება კლასიკური „ფრეზე გაყრა“, როგორც WW2 ის მერე გაიყო ორმა პოლუსმა გერმანია რაღაც მაგდაგვარი. ტრამპი ამაზე დათანხმდება, ალბათ ზელინსკისაც (ან მის შემცვლელს) დაიყოლიებენ, მაგრამ ... აქ ერთი დიდი პრობლემა:
ბ). ხერსონი, ზაპოროჟიე, დონეცკი და ლუგანსკი რუსეთია და პუტინი ალბათ უკან ვერ/არ დაიხევს, ანუ ომს გააგრძელებს სანამ ამ ოლქებიდან არ გავლენ უკრაინელები. ანუ რა გამოდის? უკრაინას ოკუპირებული აქვს რუსეთის ნაწილი, შეტევაზე რუსეთია, უკრაინა უკან იხევს ნელნელა და ამხელა დათმობა რის სანაცვლოდ? NATO-ში რო არ მიიღებენ? (გეგონება ხვალ იღებენ და დასწრებაზე) ეგრევე დაკიდებენ პუტინს ორკები ფეხებით. თუ დათანხმდება დაუყოვნებლივ შეჩერებას (სერიოზულ მიზეზს ამ წუთას ვერ ვხედავ მარა მაინც), ვინ დაიჯერებს რომ ძალებს არ დააგროვებს და ისევ არ გლიჯავს? არც არავინ. გარანტია სადაა? არსად .. ანუ კიდევ უფრო დიდი ომის უბრალოდ გადავადება მოხდება. ტრამპს აწყობს (სანამ პრეზიდენტია ომი არ იქნება), სხვებს ალბათ არა
თუ პუტინი დათმობაზე არ წავა და ომს გააგრძელებს, არ გამოვრიცხავ ტრამპმა პუტინის სამაგალითო დასჯა გადაწყვიტოს და მართლა დაეხმაროს უკრაინას, ანუ ბრძოლის ველით აიძულოს გააკეთოს ის, რასაც ეუბნება და ნავთობზე ფასი 20 დოლარზე რო ჩამოვარდეს უცებ, არც ეგ გაუკვირდება არავის. ამ დროს პუტინს შეიძლება „გულის შეტევა“ დაემართოს და სხვა, უფრო დამყოლი ვასილიჩი გახდეს ლიდერი. ყველაფერი შეიძლება მოხდეს, პროცესია.
აშშ-ს და ზოგადად დასავლეთის შერყეულ პოზიციები გამყარდება მსოფლიოში, ეს უკვე „ის აშშ“ იქნება, როგორსაც იცნობდნენ ადრე. ტრამპის ლოზუნგში: „მეიქ ამერიკა გრეით ეგეინ!“ - კარგად ჯდება.
გარდა ამისა მძლავრი დარტყმები რუსეთის ჯარის დემორალიზებას გამოიწვევს (ეხლა მოტივაცია ეზრდებათ რადგან წინ მიდიან, სირიოზული უკანდახევა თუ მოუწევთ, მაგარი აიჭრებიან და თვეში $2.000-ს და ბენეფიტებს დაიკიდებენ. ეხლა ძირითადად მოიერიშეები იხოცებიან და მერე „ველიკაია სრაკა“ მოხდება სამრეწველო მასშტაბებით, პროგოჟინის ყიალი აღმა-დაღმა მონაგონი იქნება), ხოლო უკრაინა მკვეთრად გამოცოცხლდება და მიაწვება რეალური „გამარჯვების დრაივის“ ტალღაზე .. აქაცაა ნიუანსები, მაგრამ ყველაფერზე ვერ დავწერ.
საბოლოოდ რომელი პოლუსის (და რა დოზით) გავლენა იქნება უკრაინაში, კავკასიაში და ა.შ. არავინ არ იცის ... ერებში ნების ძლიერი გამოხატვის (გააჩნია რომელი ვექტორი გაიმარჯვებს ქვეყნის შიგნით და ენდომება თუ არა პოლუსს თავის ზონაში კონკრეტული ქვეყნის დამატება), ვაჭრობა-გადანაწილების და სამხედრო ძლიერების ამბავია. აი მაგალითად ავღანეთი ირანის გავლენის ქვეშ იყოსო რო გადაწყვიტონ „ზემოთ“, მივიდეს აბა ირანი „გაინაღდოს“ ავღანეთი. შეძლებს? ახალი გადანაწილების კონტექსტში გეოპოლიტიკური მიზეზებით მოინდომა შაჰა-აბასმა ქართლ-კახეთის გასახლება ირანში და სპარსელ-თურქმანების ჩამოსახლება, რუსეთს საყრდენი რომ არ ჰქონოდა აღმოსავლეთ კავკასიაში. შედეგად არმიის 40% დაკარგა და გაგვანება თავი. ჯარი ძლიერი რომ არ გვყოლოდა თბილისის ნაცვლად ახალი ისფაჰანი იქნებოდა ეხლა აქ და ჩვენ სპარსეთში ვიცხოვრებდით ფერეიდნელებივით. კი შენარჩუნდა სპარსეთის გავლენა 18-ე საუკუნის ბოლომდე, მაგრამ წელში გატეხილები იყვნენ და დიდად ვერ გვავნეს რადგან ხმალს კარგად ვიქნევდით.
დიდი გადანაწილების დროს მაღალი (ან საშუალო დონის მაინც) სუვერენიტეტის შენარჩუნების ლამის ერთადერთი არგუმენტი ან სამხედრო ძალაა, ან შვეიცარია-ფინეთივით საჭირო უნდა იყო ყველასთვის და დაგტოვებენ ნეიტრალურად, რადგან ყველა ისარგებლებს, ეგეთი ზონებიც საჭიროა დედამიწაზე. რუსეთი რომ საკუთარი გავლენის სფეროდ გვთვლის 1801 წლიდან ეგ ისედაც ვიცით და ისიც იცის ყველამ (რუსეთმაც) რომ ჩვენ არ გვინდა მასე, ისტორიულად ევროპისკენ ვიქაჩებოდით და შანსი როცა გვიჩნდებოდა, ევროპა ხდებოდა ჩვენი ბუნებრივი საგარეო ვექტორი (რუსეთსაც მაგ ლოგიკით დავუახლოვდით თავის დროზე, მაგრამ „ხუილოსტანი“ შეგვრჩა ხელში) ... მოკლედ: დიდი ჩახლართული რამეა ახალი გადანაწილება .. ჩინური წყევლის არ იყოს: „საინტერესო დროში გეცხოვროთ“
