USD 2.8138
EUR 2.9292
RUB 2.5838
თბილისი
«Financial Times» (დიდი ბრიტანეთი): „რის მიღწევა სურს დონალდ ტრამპის მიერ სახელმწიფო მდივნის პოსტზე წარდგენილ მარკო რუბიოს?“
თარიღი:  174

ბრიტანული გაზეთის „ფაინენშელ თაიმსის“ (Financial Times) 30 დეკემბრის ნომერში დაბეჭდილია სტატია სათაურით „რის მიღწევა სურს დონალდ ტრამპის მიერ სახელმწიფო მდივნის პოსტზე წარდგენილ მარკო რუბიოს?“ (ავტორი - ფელისია შვარცი), რომელშიც აშშ-ის მომავალი მთავარი დიპლომატის პოლიტიკური პორტრეტის შტრიხებია გადმოცემული.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

2016 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში დონალდ ტრამპი თავის ძირითად შიდაპარტიულ მეტოქეს რესპუბლიკელი მარკო რუბიოს „პატარა მარკოს“ უწოდებდა, ზოგჯერ კი „მგუდავ მახრჩობელას“. თავის მხრივ, არც მარკო რუბიოც არ აკლებდა შეფასებებს - ჰიუსტონში გამოსვლისას მას თქვა, რომ დონალდ ტრამპი ვაჭარია და რომ არა მემკვიდრეობით მიღებული უძრავი ქონება, მას თავის რჩენა იაფფასიანი საათების გაყიდვით მოუწევდა მანჰეტენზეო“. მართალია, სულ მალე მარკო რუბიოს საპრეზიდენტო კამპანია დასრულდა, მაგრამ მათი მწარე დაპირისპირება არავის არ დავიწყებია.

და ამ დროს გასულ თვეში, რამდენიმე კვირით ადრე თეთრ სახლში დაბრუნებამდე, დონალდ ტრამპმა ძველი მოწინააღმდეგე თავის ახალ ადმინისტრაციაში ერთ-ერთ მაღალ თანამდებობაზე დანიშნა - აშშ-ის სახელმწიფო მდივნად.

არჩეული პრეზიდენტის მიერ გადადგმული ნაბიჯი იმდებად მოულოდნელი იყო, რომ უცხოელმა მოკავშირეებსაც კი გაუკვირდათ, თუმცა გარკვეულწილად შვებითაც კი ამოისუნთქეს. შვებით იმიტომ, რომ მარკო რუბიო ბევრად სჯობს დონალდ ტრამპის მიერ შერჩეულ კანდიდატურებს სხვა თანამდებობებზე, მაგალითად, ეროვნული უშიშროების სფეროში პიტერ ჰეგსეთს („ფოქს ნიუსის“ კომენტატორს, რომელიც თავდაცვის საკითხებში მრჩეველი იქნება) და ტულსი გაბარდს (ეროვნული დაზვერვის დირექტორს, რომელსაც მისი რუსეთუმე პოზიციის გამო არკიტიკებდნენ).

„გულახდილად თუ ვიტყვი, დონალდ ტრამპის მიერ შერჩეული ზოგიერთი პიროვნების გამო გაოცებისაგან ყბა კინაღამ ჩამოგვივარდა, მაგრამ არა მარკო რუბიოს მიმართ“, - თქვა ერთ-ერთმა მაღალჩინოსანმა ნატოს წევრი ქვეყნიდან, - მარკო რუბიოს დიდი გამოცდილება აქვს საგარეო პოლიტიკაში და კარგად აცნობიერებს ძლიერი სამხედრო ალიანსების მნიშვნელობას“.

რასაკვირველია, მარკო რუბიოს სიტუაციაში გარკვევა დაჭირდება: ჯო ბაიდენის ადმინისტრაცია მემკვიდრეობას ძალიან ბევრ პრობლემასა და ამოცანას ტოვებს, რუსეთ-უკრაინის და ახლო აღმოსავლეთის ომების ჩათვლით, აგრეთვე სირიის არასტაბილურობის პოტენციურ გაძლიერებას, რომ არაფერი ვთქვათ გეოპოლიტიკურ უთანხმოებას ჩინეთთან (აზია-წყნარი ოკეანის რეგიონში) და სავაჭრო დავას ისეთ მოკავშირეებთან, როგორებიც არიან კანადა, მექსიკა და ევროკავშირი.

კონგრესის ზედა პალატის - სენატის საერთაშორისო ურთიერთობების კომიტეტის ვეტერანი და მთავარი რესპუბლიკელი დაზვერვის კომიტეტში მარკო რუბიო კაპიტოლიუმში ყველაზე მეტად არის ცნობილი ჩინეთის მიმართ გამოხატული აგრესიული პოზიციით. იგი ერთ-ერთი პოლიტიკოსი, რომელმაც თავის დროზე ამერიკა იმ საფრთხეზე გააფრთხილა, რომელსაც ჩინეთის ლიდერად სი ძინპინის არჩევა გამოიწვევდა.

მართალია, თავის დროზე სწორედ თავისი განცხადებების გამო განეწყო მის წინააღმდეგ დონალდ ტრამპის პირველი ვადის დროინდელი გარემოცვა და უთანხმოება შეიტანა რესპუბლიკური პარტიის იმ ფრთაში, რომელიც „ამერიკისათვის ძველი დიდების აღდგენის“ (MAGA) მომხრე იყო, მათ შორის დონალდ ტრამპ-უმცროსთანაც (არჩეული პრეზიდენტის ვაჟი პირველი ცოლისგან), რომელიც საჯაროდ გამოდიოდა ფლორიდელი სენატორის კრიტიკით და მამას ეუბნებოდა - რუბიო სანდო კაცი არ არისო.

სხვათა შორის, თვითონ ტრამპ-უმცროსსაც ჰყავდა თავისი კანდიდატურა აშშ-ის უმაღლეს დიპლომატიურ პოსტზე - რიჩარდ გრენელი, მაგრამ მამამისმა მას, სახელმწიფო მდივნის თანამდებობის ნაცვლად, რაღაც გაურკვეველი თანამდებობა შესთავაზა - „დესპანი სპეციალური მისიისათვის“.

ასეა თუ ისე, MAGA-ს მომხრე რიგ თანაპარტიელთა უკმაყოფილების მიუხედავად, მარკო რუბიოს სახელმწიფო მდივნად და მაიკ უოლცის ეროვნული უსაფრთხოების მრჩევლად დანიშვნებმა აშშ-ის ბევრი მოკავშირე დაამშვიდა.

„მათ აშკარაა, რომ მემარჯვენე შეხედულებები აქვთ, მაგრამ სწორად აზროვნებენ“, - ამბობს ევროპელი დიპლომატი, - მათ ისეთი განცხადებები გააკეთეს, რომლებსაც მე პირადად არ ვეთანხმები, მაგრამ ისინი არ გამოდიან ჩვეულებრივი პოლიტიკური გადაწყვეტილებების ჩარჩოებიდან. მთავარია, რომ ორივე ალიანსების მომხრეები არიან, მათ შორის ნატოს მხარდამჭერები“.

უცხოელ დიპლომატთა მსგავსად, ვაშინგტონის საგარეოპოლიტიკურ ისტებლიშმენტსაც აინტერესებს, თუ როგორი გავლენიანები იქნებიან მარკო რუბიო და მაიკ უოლცი და როგორი ურთიერთობა ექნებათ მათ  პიტერ ჰეგსეთთან (მრჩეველთან თავდაცვის საკითხებში) და ტულსი გაბარდთან (დაზვერვის დირექტორთან) ან სებასტიან გორკასთან (ეროვნული უსაფრთხოების მრჩევლის მოადგილესთან), რომელსაც რუბიო და უოლცი ისლამოფობიის გამო აკრიტიკებდნენ.

ამასთან, ნატოს წევრი ერთ-ერთი ქვეყნის მაღალჩინოსანს მაინცდამაინც დიდი ოპტიმიზმი არ გამოუხატავს  მარკო რუბიოს მიმართ: „ბევრი რამ იქნება დამოკიდებული იმაზე, თუ ვინ იქნებიან მისი მოადგილეები და რამდენად ძლიერი იქნება მისი პოზიცია აშშ-ის  ეროვნული უშიშროების საბჭოში“.

„ბევრ ახალ საკმაოდ მოძრავ ფიგურას ვხედავ, მაგრამ დარწმუნებული არ ვარ, რომ ეს ხალხი თავიანთ როლს კარგად აცნობიერებენ. დრო იქნება საჭირო, რომ ისინი თავიანთ მოვალეობებში გაერკვნენ და ეჭვი მაქვს, რომ საქმე საკმაოდ ჩაიხლართება“, - ამბობს აარონ დევიდ მილერი, რომელიც კონსულტაციას უწევდა რამდენიმე რესპუბლიკელ და დემოკრატ სახელმწიფო მდივანს, ამჟამად კი კარნეგის ფონდში მუშაობს.

მარკო რუბიო წარმოშობით კუბელია, მისი მშობლები კუნძულიდან აშშ-ში 1956 წელს წამოვიდნენ, ფულჰენსიო ბატისტას რეჟიმის დროს, კუბის ხელისუფლებაში ფიდელ კასტროს მოსვლამდე ორი წლით ადრე. მარკო მაიამიში (ფლორიდას შტატი) დაიბადა, ბავშვობის პერიოდის ნაწილი კი ლას-ვეგასში გაატარა, სადაც მამამისი მარიო კაზინოს ბარმენად მუშაობდა, ხოლო დედა ორეალესი - სასტუმროს მნედ (ეკონომად). მოგვიანებით დედამისმა მუშაობა ფაბრიკაში დაიწყო და იმავდროულად თავის ოთხ შვილს ზრუნვას არ აკლებდა. სიყმაწვილეში მარკო რუბიო მისურის შტატის ტარკიოს კოლეჯში ფეხბურთსაც თამაშობდა. 1993 წელს მომავალმა სენატორმა და სახელმწიფო მდივანმა ფლორიდის უნივერსიტეტი დაამთავრა სპეციალობით „პოლიტოლოგია“.

კუბელი ემიგრანტების ვაჟი აშშ-ის კონგრესში - სენატში პირველად 2011 წელს იქნა არჩეული, ანუ სანამ 2016 წელს საპრეზიდენტო კამპანიას დაიწყებდა. სწორედ იმ პერიოდში ჩამოუყალიბდა მარკო რუბიოს სკეპტიციზმი აშშ-ის საგარეო პოლიტიკის მიმართ.

„ჩვენ შევდივართ პრაგმატული საგარეო პოლიტიკის ეპოქაში, რომელშიც მსოფლიო სწრაფად იცვლება. ჩრდილოეთი კორეა, ირანი, ჩინეთი და რუსეთი ჩვენს წინააღმდეგ ერთიანდებიან. მათი პოლიტიკა სულ უფრო კოორდინირებული ხდება“, - ამბობდა მარკო რუბიო ჯერ კიდევ 2016 წელს CNN-ის ეთერში გამოსვლისას, - ეს ჩვენგან ასევე პრაგმატულ მოქმედებას ითხოვს: კარგად უნდა ვიცოდეთ, ვის ვაფინანსებთ საზღვარგარეთ, რას ვაკეთებთ და როგორ მიდგომა გვაქვს მოვლენების მიმართ“.

კონგრესში ფლორიდის შტატიდან არჩეული სენატორი ყველაზე მეტ აგრესიას ჩინეთის მიმართ ამჟღავნებდა. იგი სენატში გამოსვლისას აუცილებლად იხსენებდა და ხაზს უსვამდა პეკინის ანტიხალხურ პოლიტიკას უიღურების მიმართ სინძიანში. დემოკრატი აქტივისტების დევნას ჰონკონგში და ტაივანის მიმართ ზეწოლას. ამის საპასუხოდ კომუნისტურმა ჩინეთმა მარკო რუბიოს წინააღმდეგ სანქციები დააწესა (სხვა ამერიკელ ჩინოვნიკებთან ერთად) - მისი „შეუწყნარებელი“ მოქმედების გამო ჰონკონგში. კონგრესის წევრად ყოფნის პერიოდში მარკო რუბიომ დაწერა ორი მოხსენება ჩინეთიდან მომდინარე საფრთხეებზე, რომლებიც აშშ-ის ეკონომიკურ და ტექნოლოგიურ უპირატესობას ემუქრებოდა.

მარკო რუბიო ნეოკონსერვატორად ითვლებოდა, როცა იგი 2016 წელს პრეზიდენტობის ერთ-ერთი პარტიული კანდიდატი გახდა და ამერიკას „შეუცვლელ სახელმწიფოდ“ თვლიდა, თუმცა როცა პრეზიდენტად დონალდ ტრამპი იქნა არჩეული, ლაპარაკი დაიწყო აშშ-ის შეზღუდულ რესურსებზე“.

„მსოფლიოში ბევრი ცუდი ამბავი და მოვლენა ხდება, მაგრამ ჩვენ არ უნდა ჩავერიოთ თითოეულ მათგანში. ჩვენ უნდა ავირჩიოთ ისეთი მოვლენები, რომლებიც მნიშვნელოვანია ჩვენი უსაფრთხოებისათვის“, - თქვა მან ინტერვიუში კათოლიკური ტელეარხისათვის (EWTN) მიმდინარე წლის 7 ნოემბერს.

მაგრამ, ზოგიერთი ამერიკელი დემოკრატისა და უცხოელ დიპლომატთა სასიხარულოდ, იგი უკანდახევისაკენ [იზოლაციონიზმისაკენ] არ მოუწოდებს. „მსოფლიოსთან ურთიერთობა უნდა გვქონდეს. ამერიკის წასვლა მსოფლიო დიპლომატიიდან უსაფრთხოების სენარჩუების მიზნით, სისულელე იქნებოდა“, - წერს მარკო რუბიო თავის წიგნში სახელწოდებით „დაცემის ათწლეული“, რომელიც 2023 წელს დაისტამბა. მისი აზრით, აშშ-ის როლი ევროპაში მნიშვნელოვანი უნდა იყოს, მაგრამ იმავდროულად, დონალდ ტრამპის მსგავსად, იგი თვლის, რომ ევროპამ მეტი ყურადღება უნდა დაუთმოს საკუთარი უსაფრთხოებისა და თავდაცვის უზრუნველყოფას.

„რა თქმა უნდა, ამერიკა გააგრძელებს თავის მონაწილეობას ევროპის საქმეებში, მაგრამ ჩვენ გვჭირდება ისეთი ევროპელი მოკავშირეები, რომლებიც უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ტვირთს დიდწილად საკუთარ თავზე აიღებენ“, - აღნიშნავს მომავალი სახელმწიფო მდივანი „დაცემის ათწლეულში“, [რომელშიც აშშ-ის დასუსტების მიზეზებია განხილული დემოკრატ ბარაკ ობამას ორვადიანი პრეზიდენტობის პერიოდში].

„მარკო რუბიო ის კაცია, რომელიც მოკავშირეებზე ზრუნავს და მათთან ურთიერთობებს აწყობს, მთელ მსოფლიოში“, - ამბობს სენატორი ჯიმ რიში, სენატის საერთაშორისო ურთიერთობების კომიტეტის თავმჯდომარე.

მარკო რუბიო თავიდანვე იყო უკრაინის მტკიცე მოკავშირე რუსეთთან ომში, თუმცა მოგვიანებით, მიმდინარე წელს, მან მხარი არ დაუჭირა კიევის დამატებით დაფინანსებას  და ომის მიმდინარეობა შეაფასა როგორც „პატური სიტუაცია“.

„ჩვენ ნამდვილად გვსურს, რომ ომი რაც შეიძლება სწრაფად დასრულდეს, ამისათვის რთული არჩევანის გაკეთება მოგვიხდება“, - ამბობს სახელმწიფო მდივნობის კანდიდატი.

მაგრამ ისევე როგორც დონალდ ტრამპი, მარკო რუბიო „ქორად“ რჩება ირანთან მიმართებით, რომელშიც ახლო აღმოსავლეთის არასტაბილურობის წყაროდ თვლის. იგი ისრელის მტკიცე მხარდამჭერია და სურს, რომ აშშ-ის ახლოაღმოსავლელმა მოკავშირემ „ჰამასი“ ძურ-ფესვიანად ამოძირკვოს. მარკო რუბიო სწორედ „ჰამასის“ დაჯგუფებას თვლის დამნაშავედ ღაზას სექტორში უამრავი ადამიანის დაღუპვაში მას შემდეგ, რაც ისრაელმა შეტევა დაიწყო.

წყარო: https://www.ft.com/content/a35a416c-5998-4241-8e65-9e7b77a123aa

 

უცნობი ნაცნობი
როგორ გახდა გვანჯი მანია თბილისობის დღესასწაულის იდეის ავტორი და რატომ მიანიჭეს მას საპატიო თბილისელის წოდება 48 წლის შემდეგ

დამსახურებული ჟურნალისტი, ეკოლოგი, მოგზაური, მხარეთმცოდნე, კარტოგრაფი,  საქართველოს მსოფლიო მიღწევათა და მოგზაურობათა ხელშეწყობის კავშირის „გიორგის“ დამუძნებელი და თავმჯდომარე, ფაზისის აკადემიის გამგეობის და გეოგრაფიული საზოგადოების სამეცნიერო საბჭოს წევრი, ქეთევან დედოფლის საზოგადოების საპატიო თავმჯდომარე - ეს  85 წლის გვანჯი მანიას  პროფესიული ტიტულების არასრული ჩამონათვალია და მკაფიოდ ასახავს იმ ადამიანის ცხოვრებას, რომელიც მრავალმხრივი ინტერესებით იყო გამორჩეული. 1998 წელს გვანჯი მანია ღირსების ორდენით დააჯილდოვეს, ცოტა ხნის წინ კი თბილისის საპატიო მოქალაქედ აირჩიეს, რასაც მისთვის განსაკუთრებული დატვირთვა აქვს -  სწორედ  გვანჯი მანიას  ეკუთვნის თბილისობის დღესასწაულის დაწესების იდეა, რაც მმართველმა კომუნისტურმა პარტიამ ისე „მიითვისა“, რომ  მისი სახელი და გვარი არასდროს არსად გამოჩენილა. ბატონი გვანჯი ბევრი საინტერესო იდეის და ინიციატივის ავტორია, რასაც ის  ჩვენთან ინტერვიუშიც   იხსენებს.

- ბატონო გვანჯი, მოგვიანებით  გილოცავთ თბილისის საპატიო მოქალაქედ არჩევას. უცნაურია, რომ ადამიანს, ვინც იყავით თბილისობის დღესასწაულის დაარსების იდეის ავტორი, აქამდე არ გქონდათ ეს წოდება.    

 - ძალიან გამიხარდა, რომ ამდენი წლის შემდეგ მაინც გავახსენდი ადამიანებს თბილისობის, როგორც დიდი სახალხო დღესასწაულის იდეის ავტორი და თბილისის საპატიო მოქალაქედ ამირჩიეს. სიმართლე გითხრათ, გაკვირვებული დავრჩი, რადგან უკვე 48 წელი გავიდა მას შემდეგ,  რაც პირველი თბილისობა გაიმართა. მაშინდელმა ხელისუფლებამ, პარტიამ, მთავრობამ მიიწერა თბილისობის დღესასწაული, არ უნდა გამოჩენილიყო კონკრეტული ადამიანის, პირადად ჩემი ვინაობა, ვისი თაოსნობითაც დაიწყო თბილისობის ისტორია. წლებთან ერთად თითქოს დავიწყებას მიეცა ეს ამბავი, თუმცა მაშინაც ბევრმა იცოდა, რომ თბილისობის დღის დაწესების იდეის ავტორი მე გახლდით.   

1976 წლის 5 ნოემბერს გაზეთ „თბილისში“ გამოვაქვეყნე  პუბლიკაცია სათაურით „დაწესდეს ახალი დღესასწაული“,  სადაც მიმოვიხილე თბილისის წარსული და აწმყო, ყოფა, ტრადიციები. გამოვთქვი ჩემი აზრი, რომ  1958 წლის  შემდეგ, როდესაც გაიმართა თბილისის დაარსების   1500 წლისთვის საზეიმო ღონისძიებები, მსგავსი დღესასწაული არ გამართულა და ხომ არ დაველოდებით 2058 წელს, როცა ავღნიშნავთ  თბილისის დაარსების 1600 წელიწადს?! იქნებ დავაწესოთ თბილისობის დღესასწაული, რომელიც გაიმართება ყოველი წლის ოქტომბერში, ხოხობზე ნადირობის ჟამს. ეს დღესასწაული გამოავლენდა შემოქმედებით ნიჭს და ფანტაზიებს, გააერთიანებდა თბილისელებს და თბილისის ყველა გულშემატკივარს. ამ წერილს  საზოგადოებაში მოჰყვა დიდი გამოხმაურება და  დისკუსია, ყველა მიესალმა ამ  წინადადებას, რომელიც ძალიან მისაღები იყო თბილისელებისთვის.

ყველა მხარს უჭერდა ამ საერთო სახალხო ზეიმის დაარსების წინადადებას. სამი წლის შემდეგ ჩემი იდეა - პროექტი წარმატებით  განახორციელა მაშინდელმა ხელისუფლებამ, საქალაქო საბჭომ,  პირველი დღესასწაული გაიმართა 1979 წელს. მაშინ  ცეკას მდივანი იყო ედუარდ შევარდნაძე, საქალაქო საბჭოს თავმჯდომარე - თენგიზ მენთეშაშვილი, გამოყვეს მხატვრები, რეჟისორები. პირველი თბილისობის რეჟისორად არჩეული იყო  ლერი პაქსაშვილი. პირველი თბილისობის საპატიო მოქალაქეები გახდნენ ლადო გუდიაშვილი, კონსტანტინე ილურიძე, აკაკი შანიძე და შუშანა ჩიქოვანი. მას შემდეგ ამდენი დრო გავიდა და თბილისობა იმ წლების გარდა, როდესაც  თბილისში იყო  არეულობა, დაპირისპირება და ომი, ყოველ წელს იმართება და თბილისელებისთვის საყვარელი დღესასწაულია. მე თბილისში არ დავბადებულვარ, ჯვარში ვარ დაბადებული და გაზრდილი. კარგი ოჯახი გვქონდა. მამაჩემი მეტივე იყო, დედა მეაბრეშუმე და სახალხო მკურნალი. თბილისში მაშინ ჩამოვედი, როდესაც 21 წლის ასაკში უნივერსიტეტში  ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე ჩავაბარე. მთელი ცხოვრებით თბილისთან ვარ დაკავშირებული, თუმცა ღა მშობლიურ მხარესთან და ჯვართან კავშირი არასდროს გამიწყვეტია.    

- ძალიან საინტერესო ცხოვრება გაიარეთ,  მრავალფეროვანია თქვენი ბიოგრაფია. თავად, როგორ ფიქრობთ, რა იყო ყველაზე მნიშვნელოვანი მიმართულება თქვენს პროფესიულ ცხოვრებაში?  

- ეს იმას ჰგავს, ადამიანს ჰკითხო, რომელი შვილი მეტად გიყვარსო. მე მიყვარდა ყველა საქმე, რომელსაც ვაკეთებდი. ჯერ კიდევ სკოლის ასაკში დავინტერესდი მშობლიური კუთხის შესწავლით. სათავგადასავლო მოგზაურობა პატარა ასაკიდან დავიწყე, როდესაც შევქმენი ჯგუფი და მოვიარე მაგანას და ინწრას ხეობა. წლების შემდეგ ორგანიზება გავუკეთე ბევრ ექსპედიციას: 1962 წელს  თბილისის რკალს, 1963 წელს ექსპედიციას იალბუზის გარშემო, იყო ასეთი ექსპედიცია რუსთაველის კვალდაკვალ, რომელიც 1966 წელს განხორციელდა აჭარაში, სამცხე - ჯავახეთში. 24 წლის ვიყავი, სამ მეგობართან ერთად ველოსიპედით დავფარეთ რვაათასკილომეტრიანი დისტანცია საბჭოთა კავშირის რვა რესპუბლიკაში. ველოსიპედები უნივერსიტეტმა გვიყიდა, სტიპენდიებიც წინასწარ მოგვცეს. გზაზე ბევრი დაბრკოლება შეგხვდა, მაგრამ ამ მოგზაურობამ დიდი გამოცდილება და ცოდნა მომცა, რაც მერე ძალიან გამომადგა. 

gvanji_mania-066 გვანჯი მანია და ტიმ სევრერინი 1984 წელი 

მქონდა აქტიური ჟურნალისტური ცხოვრება. ჟურნალისტიკის ფაკულტეტი დავამთავრე, მაგრამ პარალელურად ვსწავლობდი ეკოლოგიას, სოციოლოგიას, ხელოვნებას.  წლები ვიმუშავე საქინფორმში, გაზეთებში „კომუნისტი“, „ახალგაზრდა ივერიელი“, მიღებული მაქვს ჟურნალისტური პრემიები. ძალიან მაინტერესებდა ბუნება, ადამიანები, კავკასიის ხალხთა ცხოვრება, კულტურა, ისტორია. ვმუშაობდი საქართველოს ბუნების დაცვის სახელმწიფო კომიტეტში, სამეცნიერო - ტექნიკური ინფორმაციის განყოფილებისა და ბუნების დაცვის საზოგადოების ეკოლოგიური განათლების განყოფილების უფროსად. მოგვიანებით  ჩემი ინიციატივით მოხდა  „ ბუნების ქომაგის“ საპატიო  წოდების დაწესება,  რომელსაც გადავცემდით ბუნების დამცველებს.

ახალგაზრდობიდან აქტიური და  შეუპოვარი ხასიათი მქონდა, ალბათ ამიტომაც  ჯერ კიდევ სტუდენტობისას, როგორც არასაიმედო პერსონა, უშიშროებას აღრიცხვაზე ვყავდი აყვანილი. არ ვერიდებოდი საზოგადოებაში იმის მხილებას და კრიტიკას, რაც მაწუხებდა და არასწორად მიმაჩნდა. ბევრ რამეში მიშლიდნენ ხელს, მაგრამ მე მაინც ჯიუტად ვაკეთებდი ჩემს საქმეს.  საბჭოთა  რეჟიმის  პირობებში, როდესაც ხელისუფლება გეორგიევსკის ტრაქტატის 200 წლის აღნიშვნისთვის ემზადებოდა, მოვაწყვეთ სამდინარო -საზღვაო ექსპედიცია „ ოქროს საწმისი“, რომელიც უპრეცედენტო ამბავი აღმოჩნდა. ავაგეთ ძველკოლხური ნიმუშის ხომალდი, რომელსაც ვუწოდეთ „ოქროს საწმისი“. ვიმოგზაურეთ ისტორიულ კოლხეთში, ექსპედიციის მესამე წელს გერმანიაში იმართებოდა ოლიმპიური თამაშები, გვინდოდა დუნაის გავლით  ქართული დროშით შევსულიყავით მიუნხენში, მაგრამ უფლება არ მოგვცეს უშიშროების სამსახურებმა. ვიცოდი, რომ არგონავტების მარშუტის გამეორება და  კოლხური კულტურის პოპულარიზაცია საბჭოთა ხელისუფლებას დიდად არ მოეწონებოდა, ამიტომ ისე შევფუთეთ, თითქოს  ექსპედიცია გასაბჭოების 50 წლისთავს ეძღვნებოდა. ასეთივე თამამი განაცხადი იყო, საცხენოსნო ექსპედიცია, რომელიც მოვაწყვეთ  კასპის რაიონში, დიდგორის ბრძოლის ადგილებში. რუსეთის მიერ დიდგორის თემაზე საუბარი აკრძალული იყო, რუსების დახმარების გარეშე, როგორ გაიმარჯვეთო, ჩვენ  კი დიდგორის ბრძოლის ადგილებში მოვაწყვეთ ექსპედიცია, რომელშიც 16 ცხენოსანი მონაწილეობდა. ეს საკითხი წამოჭრა ლევან გოთუამ, რომელმაც მიგვანიშნა ამის შესახებ ლიტერატურულ გაზეთში. მე ეს ლაშქრობა მივუძღვენი მის ხსოვნას, დავით აღმაშენებლის, გიორგი სააკაძის და თევდორე მღვდლის მოღვაწეობას. 

 - თქვენი ხელშეწყობით საქართველოში დამყარებული არაერთი რეკორდი მოხვდა გინესების რეკორდების  წიგნში, როგორ  დაუკავშირდით  გინესების რეკორდებს?

 - გინესების რეკორდების საქმესთან  დამაკავშირა ჯუმბერ ლეჟავამ, რომელთანაც როგორც ჟურნალისტს მქონდა ურთიერთობა იმ პერიოდიდან,  როდესაც  ვმუშაობდი საქინფორმის რედაქციაში. ჯუმბერ ლეჟავა არის ერთ-ერთი პირველი ქართველი, ვინც დაიმკვიდრა ადგილი გინესის რეკორდების წიგნში. მან ჯერ დაამყარა რეკორდი ჰორიზონტალური მდგომარეობიდან მკლავებზე აზიდვებში, შემდეგ კი - 3333 დღის განმავლობაში იმოგზაურა მსოფლიოს გარშემო ველოსიპედით. გადალახა აზიის, ავსტრალია - ოკეანეთის, ჩრდილოეთ და სამხრეთ ამერიკის, ევროპის და აფრიკის ქვეყნები, ორჯერ ეწვია ანტარქტიდას.

გინესის რეკორდების წიგნში პიროვნებები ავტომატურადაც ხვდებიან. მაგალითად, წიგნში მაია ჩიბურდანიძე შეტანილია, როგორც ყველაზე ახალგაზრდა მსოფლიო ჩემპიონი ჭადრაკში ქალთა შორის. მე გინესების რეკორდების  წიგნის მიმართ ინტერესი მქონდა, როგორც ჟურნალისტს, მაგრამ მოგვიანებით, 1993 წელს როდესაც დავაარსე მსოფლიო მიღწევათა და მოგზაურობათა ხელშემწყობი კავშირი „გიორგი,“ უკვე  აქტიურად ჩავერთე საგინესო მოძრაობაში. ჩემი დახმარებით და ხელშეწყობით  საქართველოდან ბევრი რეკორდი აისახა გინესის რეკორდების წიგნში, მაგრამ არის რეკორდები, რომლებიც სხვადასხვა მიზეზების გამო ვერ აისახა.

ჩემი ინიციატივა იყო, იუნესკოსა და მსოფლიო ოლიმპიურ კომიტეტში ქართული ცურვის სამი სახეობის მოხვედრა. ესაა ფეხური ცურვა, ხელფეხშეკრული ცურვა და მენჩურუა. ფეხური ცურვა  ძველ კოლხეთში ოდითგან იყო ცნობილი. მენჩურუა წყალში ორთაბრძოლის ხალხური  სახეობაა. რაც შეეხება ხელფეხშეკრულ ცურვას, ძალიან დიდი გამოხმაურება მოჰყვა ჰენრი კუპრაშვილის მარათონს, როდესაც მან ხელფეხშეკრულმა გადაცურა 12 კილომეტრიანი დისტანცია, დარდანელის სრუტე. სამწუხაროდ ის ვერ მოხვდა გინესის რეკორდებში, სიცოცხლისათვის დიდი რისკის გამო.  

მე ძალიან საინტერესო ცხოვრება მქონდა. გული იმაზე მწყდება, რომ ჩაკეტილ ქვეყანაში ვცხოვრობდით და არსად არ გვიშვებდნენ, კი ბატონო, საბჭოთა კავშირის რესპუბლიკები პრობლემა არ იყო, მაგრამ საზღვრებს გარეთ ვერ გახვიდოდი. მინდოდა რამდენიმე ექსპედიციის მოწყობა და  საქართელოსთვის  თავდადებული, დამსახურებული ადამიანების ისტორიების წარმოჩენა, რაფიელ დანიბეგაშვილის, სულხან საბა ორბელიანის მოგზაურობების, ასევე  ქართული თემატიკის საკითხების მოძიება, მაგრამ არ გამიშვეს. მაშინ უცხოეთში მხოლოდ იმ ხალხს უშვებდნენ, ვისაც უშიშროების კომიტეტისგან ჰქონდა ამისი უფლება, ან მათთან იყვნენ შეთანხმებულები, როგორც ჩანს, ისინი კომპრომისზე მიდიოდნენ. ჰყავდათ მათ „რჩეულები,“  მე მათ რიცხვში არ ვიყავი. უარი მითხრეს რუმინეთში, ბულგარეთში გასვლაზე, ჩაკეტილი ვიყავი. საბჭოთა უშიშროებას ჩემი ნდობა არ ჰქონდა, ამას ყველა ფეხის ნაბიჯზე ვგრძნობდი.  ჩემი ჯიუტი ხასიათით ვცდილობდი ხოლმე ჩაკეტილი წრის გარღვევას, რასაც ზოგჯერ  ვახერხებდი, ზოგჯერ - არ გამომდიოდა. 

თამუნა ნიჟარაძე

 

სრულად
გამოკითხვა
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
ხმის მიცემა
სხვათა შორის

მსოფლიოს ისტორიაში, უდიდესი იმპერიები ტერიტორიით(მლნ კვ. კმ): ბრიტანეთი - 35.5 მონღოლეთი - 24.0 რუსეთი - 22.8 ქინგის დინასტია (ჩინეთი) - 14.7 ესპანეთი - 13.7 ხანის დინასტია (ჩინეთი) - 12.5 საფრანგეთი - 11.5 არაბეთი - 11.1 იუანების დინასტია (ჩინეთი) - 11.0 ხიონგნუ - 9.0 ბრაზილია - 8.337 იაპონია - ~8.0 იბერიული კავშირი - 7.1 მინგის დინასტია (ჩინეთი) - 6.5 რაშიდუნების ხალიფატი (არაბეთი) - 6.4 პირველი თურქული სახანო - 6.0 ოქროს ურდო - 6.0 აქემენიანთა ირანი - 5.5 პორტუგალია - 5.5 ტანგის დინასტია (ჩინეთი) - 5.4 მაკედონია - 5.2 ოსმალეთი - 5.2 ჩრდილო იუანის დინასტია (მონღოლეთი) - 5.0 რომის იმპერია - 5.0

Ford, საავტომობილო ბაზრის დომინანტი მაშინ, როდესაც საავტომობილო ბაზარი ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების პროცესში იყო, Ford Model T იყო დომინანტი მანქანა. 1916 წლის მონაცემებით, ის მსოფლიოში ყველა ავტომობილის 55%-ს შეადგენდა.

ილია ჭავჭავაძე: "როცა პრუსიამ წაართვა საფრანგეთს ელზასი და ლოტარინგია და პარლამენტში ჩამოვარდა საუბარი მასზედ, თუ რაგვარი მმართველობა მივცეთო ამ ახლად დაჭერილს ქვეყნებს, ბისმარკმა აი, რა სთქვა: ,,ჩვენი საქმე ელზასსა და ლოტარინგიაში თვითმმართველობის განძლიერება უნდა იყოსო. ადგილობრივნი საზოგადოების კრებანი უნდა დავაწყოთო ადგილობრივის მმართველობისთვისაო. ამ კრებათაგან უფრო უკეთ გვეცოდინება იმ ქვეყნების საჭიროება, ვიდრე პრუსიის მოხელეთაგანა. ადგილობრივთა მცხოვრებთაგან ამორჩეულნი და დაყენებულნი მოხელენი ჩვენთვის არავითარს შიშს არ მოასწავებენ. ჩვენგან დანიშნული მოხელე კი მათთვის უცხო კაცი იქნება და ერთი ურიგო რამ ქცევა უცხო კაცისა უკმაყოფილებას ჩამოაგდებს და ეგ მთავრობის განზრახვასა და სურვილს არ ეთანხმება. მე უფრო ისა მგონია, რომ მათგან ამორჩეულნი მოხელენი უფრო ცოტას გვავნებენ, ვიდრე ჩვენივე პრუსიის მოხელენი”. თუ იმისთანა კაცი, როგორც ბისმარკი, რომელიც თავისუფლების დიდი მომხრე მაინდამაინც არ არის, ისე იღვწოდა თვითმმართველობისათვის, მერე იმ ქვეყნების შესახებ, რომელთაც გერმანიის მორჩილება არამც თუ უნდოდათ, არამედ ეთაკილებოდათ, თუ ამისთანა რკინის გულისა და მარჯვენის კაცი, როგორც ბისმარკი, სხვა გზით ვერ ახერხებდა ურჩის ხალხის გულის მოგებას, თუ არ თვითმმართველობის მინიჭებითა, სხვას რაღა ეთქმის."

დედამიწაზე არსებული ცოცხალი არსებებიდან მხოლოდ ადამიანს და კოალას აქვთ თითის ანაბეჭდი

ინდოელი დიასახლისები მსოფლიო ოქროს მარაგის 11% ფლობენ. ეს უფრო მეტია, ვიდრე აშშ-ს, სავალუტო ფონდის, შვეიცარიის და გერმანიის მფლობელობაში არსებული ოქრო, ერთად აღებული.

დადგენილია, რომ სასოფლო-სამეურნეო კულტურათა მოსავლიანობის განმსაზღვრელ კომპლექსურ პირობათა შორის, ერთ-ერთი თესლის ხარისხია. მაღალხარისხოვანი ჯიშიანი თესლი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია მოსავლიანობის გასადიდებლად, რაც აგრეთვე დასაბუთებულია ხალხური სიბრძნით "რასაც დასთეს, იმას მოიმკი". - ქართული გენეტიკისა და სელექცია–მეთესლეობის სკოლის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, მეცნიერებათა დოქტორი, აკადემიკოსი პეტრე ნასყიდაშვილი

ებოლა, SARS-ი, ცოფი, MERS-ი, დიდი ალბათობით ახალი კორონავირუსი COVID-19-იც, ყველა ამ ვირუსული დაავადების გავრცელება ღამურას უკავშირდება.

ყველაზე დიდი ეპიდემია კაცობრიობის ისტორიაში იყო ე.წ. "ესპანკა" (H1N1), რომელსაც 1918-1919 წლებში მიახლოებით 100 მილიონი ადამიანის სიცოცხლე შეეწირა, ანუ დედამიწის მოსახლეობის 5,3 %.

იცით თუ არა, რომ მონაკოს ნაციონალური ორკესტრი უფრო დიდია, ვიდრე ქვეყნის არმია.