USD 2.7075
EUR 3.1583
RUB 3.3787
Тбилиси
«The New York Times» (აშშ): „უკრაინას ჯარისკაცები არ ჰყოფნის, არმიის სარდლობა და ქვეყნის ხელისუფლება პრობლემის წინაშე დგას, მოსახლეობაში კი უკმაყოფილების ნიშნები ჩანს“
дата:  

ამერიკული გაზეთის „ნიუ-იორკ თაიმსის“ (The New York Times) 12 თებერვლის ნომერში გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „უკრაინას ჯარისკაცები არ ჰყოფნის, არმიის სარდლობა და ქვეყნის ხელისუფლება პრობლემის წინაშე დგას, მოსახლეობაში კი უკმაყოფილების ნიშნები ჩანს“ (ავტორი - ენდრიუ კრამერი, „ნიუ-იორკ თაიმსის“ ბიუროს ხელმძღვანელი კიევში).

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

უკრაინელი ჯარისკაცები იბრძვიან გაყინულ, ტალახიან ტრანშეებში, რომლებიც რუსების არტილერიის მიზანში აქვს ამოღებული, ან ქალაქის ქუჩებში ომობენ - დანგრეულ-აფეთქებული და დამწვარი შენობების ლაბირინთებში. უკრაინის არმიას ცოცხალი ძალის დიდი დანაკლისი აქვს, ჯარისკაცებს სიკვდილის საფრთხე ყოველი მხრიდან ემუქრებათ.

იმ დროს, როცა არმიის იარაღითა და ტექნიკით მომარაგების საკითხი უფრო მეტად დასავლეთის კომპეტენციაშია, არმიის ცოცხალი ძალით შევსება შიდაპოლიტიკურ პრობლემას წარმოადგენს. მობილიზაციაზე უკრაინაში დიდი ხანია მსჯელობენ და დაობენ, კანონპროექტი ვერზოვნა რადაში (პარლამენტში) პირველი მოსმენით უკვე მიღებულია, თუმცა საკანონმდებლო აქტის რიგ დებულებებს ბევრი მოქალაქე მიუღებლად თვლის. მართალია, კიევის ქუჩებში აქა-იქ უკვე საპროტესტო აქციებიც იმართება, მაგრამ „ხალხის მსახურებს“ მიაჩნიათ, რომ ყველაფერს აკეთებენ მოსახლეობის კეთილდღეობისათვის.

მობილიზაცია გახდა ერთ-ერთი მიზეზი იმისა, რომ პრეზიდენტმა ვოლოდიმირ ზელენსკიმ პოსტიდან შეიარაღებული ძალების მთვარსარდალი ვალერი ზალუჟნი მოხსნა. საერთოდ, არმიაში დამატებითი ცოცხალი ძალის გაწვევაზე ლაპარაკი დიდი ხანია მიდიოდა, მაგრამ არც სამხედროს და არც სამოქალაქო ხელისუფლებას არც სურდა თავის ატკივება, რადგან ომის დროს ჯარის დამატებითი კონტინგენტით დაკომპლექტება მოსახლეობაში ნეგატიურ განწყობას იწვევს. არმიის სარდალი ზალუჟნი ცოცხალ ძალას ითხოვდა, პრეზიდენტი და მთავრობა კი თავს იკავებდნენ და გადაწყვეტილების მიღებას აჭიანურებდნენ. შესაბამისად, უკმაყოფილება მათ შორის მატულობდა.

სამხედროვალდებულ ახალგაზრდებს აშინებთ პოზიციური ბრძოლის მკაცრი რეალობა. სიკვდილი არავის არ სურს, მაგრამ ისინი მაინც იხოცებიან სარტილერიო ჭურვების აფეთქებით, უპილოტო დრონების შეტევით, სნაიპერების მიერ გასროლილი ტყვიით... რუსულმა ნაღმებმა ათასობით უკრაინელს ფეხები მოაწყვიტა და ინვალიდი გახადა. გაუსაძლის სიტუაციას ამძიმებს მღრღნელების შემოსევა ბლინდაჟებში და ტრანშეებში...

მობილიზაციის შესახებ კანონპროექტში ჯარში გაწვევის ასაკი შემცირებულია, რაც, ერთი მხრივ, შესაძლებლობას მისცემს უკრაინის არმიას ჯანმრთელი ჯარისკაცებით შეივსოს, მაგრამ მეორე მხრივ, ეს ყველაფერი სამომავლო გრძელვადიან საფრთხესთანაც არის დაკავშირებული - დემოგრაფიულ პრობლემასთან.

ისევე როგორც ყველა პოსტსაბჭოთა რესპუბლიკაში, უკრაინაშიც 20-წლიანი ასაკის მქონე ტაობა საკმაოდ მცირერიცხოვანია - მიზეზი ისაა, რომ საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ, 1990-იან წლებში განვითარებული გაჭიანურებული ეკონომიკური კრიზისის პირობებში შობადობის დონემ ძალიან მოიკლო. ამის გამო უკრაინაში ამჟამად 40-წლის ასაკის მქონე მოქალაქეები სამჯერ მეტია, ვიდრე 20 წლის ასაკის მქონენი.

თუ ფრონტზე აქტიურად იქნება გაწვეული 20 წლის ახალგაზრდები და თუ გავითვალისწინებთ მწარე რეალობას - მათი დაღუპვის დიდ ალბათობას, ამით კიდევ უფრო შემცირდება უკრაინელი ახალგაზრდების რაოდენობა, რაც დემოგრაფიულ კატასტროფას გამოიწვევს, საფრთხეს შეუქმნის ქვეყნის უსაფრთხოებას და ეკონომიკურ განვითარებას.

ახალწვეულების მდგომარეობის გათვალისწინებით - მათთვის, ვისაც ჯერ შვილები არ ჰყავთ და სურვილი აქვთ, რომ ჰყავდეთ (ფრონტზე სავარაუდო დაღუპვის შემდეგ), პარლამენტი განიხილავს კანონპროექტს იმ ჯარისკაცთა უსასყიდლოდ მომსახურებისათვის, რომლებსაც სპერმის გაყინვა უნდათ, რათა თუ ისინი ომიდან შინ აღარ დაბრუნდებიან, ცოლებმა და ქალმა-პარტნიორებმა მეუღლეებისა და შეყვარებულების სპერმით დაორსულება შეძლონ.

უკრაინის საკადრო რეზერვი მნიშვნელოვნად შემცირდა იმის გამოც, რომ ქალები ომს გაურბიან (საზღვარგარეთ), მამაკაცები კი ფრონტზე წავიდნენ საბრძოლველად. დაირღვა ოჯახების წევრებს შორის სოციალური კავშირი.

უკრაინის არმიის ცოცხალი ძალით შევსება ძირითადად დასავლეთ უკრაინის რეგიონების მოსახლეობით ხდება, სადაც შედარებით უფრო მაღალია პატრიოტული განწყობის დონე, ვიდრე ქვეყანაში მთლიანად. მაგრამ მარჩენალი მამაკაცისა და მეუღლის დაღუპვა იქაც მტკივნეული აღმოჩნდა ბევრი ოჯახისათვის. ამას წინათ ივანო-ფრანკოვსკის ოლქის ერთ-ერთ სოფელში მოსახლეობამ სამხედრო კომისარიატის მოქმედება გააპროტესტა, სიტუაცია თითქმის ფიზიკური ძალის გამოყენებამდე მივიდა. ეს ინციდენტი შეიძლება სამომავლო არასასიამოვნო მოვლენების მაუწყებელი იყოს.

რაც შეეხება ფრონტს... სამხედრო ანალიტიკოსები თითქმის ერთხმად თვლიან, უკრაინამ ამერიკული იარაღი მიმდინარე წელს რომც მიიღოს (რაც ძალიან საეჭვოა!), არმია უკეთეს შემთხვევაში მხოლოდ ფრონტის ხაზის შენარჩუნებას შეძლებს (შეტევაზე ლაპარაკი ზედმეტია!), უარეს შემთხვევაში კი უკან დაიხევს. კიევი, რასაკვირველია, ყველანაირად ცდილობს, რომ სიმტკიცე აჩვენოს - ფრონტის ხაზზე თუ არა, მტრის ღრმა ზურგში მაინც მოწყობილი დივერსიებისა და დარტყმების სახით.

წყარო: https://www.nytimes.com/2024/02/11/world/europe/ukraine-soldier-draft.html

 

аналитика
კრემლს ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - გიორგი კობერიძე
დღევანდელი რუსული ბეჭდური პრესა ივლისის თვეში ეკონომიკური ვითარების დამძიმებაზე საუბრობს - რაც რუსეთის დახურული სისტემის პირობებში საკმაოდ იშვიათი მოვლენაა. გაზეთები აღნიშნავენ, რომ: საშუალოდ 12%-ით მოხდა რუსეთში კომუნალურები გადასახადების ზრდა. გაძვირდა პურის ფასიც, არადა ხორბლის ფასი გაიაფდა. მშენებლობის ბიზნესი დაეცა და ქარხნები იხურება.
 
მიზეზი? მუშახელის კატასტროფული დეფიციტი ბაზარზე, რასაც ადამიანური რესურსების კლების ხარჯზე ემატება მოთხოვნის ბუნებრივი შემცირება - რუსების ნაწილი ფრონტზე კვდება, ნაწილი კი ქვეყნიდან გარბის. დარჩენილი კვალიფიციური მუშახელი კი სამხედრო ინდუსტრიაშია მობილიზებული. იაფ ხორბალს რუსეთი თავის მოკავშირეებს საბითუმო ფასებში ყიდის, ხოლო ბაზარზე შემოსავლის შესანარჩუნებლად კრემლთან დაახლოებული პურის მსხვილი მეწარმეები მის ფასს ზრდიან.
 
ამას კი ემატება სანქციები. დღეს ევროპის მხრიდან სანქციების მე-18 პაკეტი დამტკიცდა, რომელიც რუსეთის ნავთობისა და გაზის ინდუსტრიას ურტყამს. 47.6 დოლარი - ესაა ის თანხა, რომელზე ძვირადაც ნავთობს არ შეიძენს ევროკავშირი და ბრიტანეთი რუსეთისაგან, რომელსაც გათვლა 60 დოლარზე ჰქონდა. კრემლს რომ მყარი მოგება ჰქონდეს 70 დოლარად უნდა ჰყიდდეს ბარელს. სანქციების მიხედვით ნორდ სტრიმების გაზსადენები აღარ ამუშავდება. ამას ემატება რუსულ ჩრდილოვან ფლოტზე დევნაც, რომელიც სხვა ქვეყნების დროშის ქვეშ მცურავი ხომალდების დახმარებით ცდილობდა რუსული ნავთობის ევროპაში გაყიდვას და სანქციების გვერდის ავლას.
 
ამ ფონზე მნიშვნელოვანია ისიც, რომ რუსეთში ტოტალიტარული მმართველობა კიდევ უფრო უჭერს მოსახლეობას: ქვეყანაში 5500 აკრძალული საიტი, მუსიკა, საინფორმაციო საშუალება, კოდური სიტყვა, ფილმი და გამოთქმაა, რისი მოძიებაცა და ნახვაც არ შეიძლება, მათ შორის არც VPN-ის გამოყენებით. თუ ნახავ ჯერ დაგაჯარიმებენ, შემდეგ ჯერზე კი პასუხისგებაში მისცემენ შენს თავს.
 
მზარდი ინფლაციისა და ძირითადი რესურსების სამხედრო წარმოებასა თუ ფრონტზე მობილიზების ფონზე ეკონომიკური პერსპექტივა კარგად არ გამოიყურება. არსებობს ვარაუდი, რომ გვიანი შემოდგომიდან რუსეთი კიდევ უფრო მეტი ბანკნოტების დაბეჭდვას აპირებს.
 
მუშახელის დეფიციტის ფონზე ინდური პრესა საუბრობდა პოტენციურ გეგმაზე, რომლის მიხედვითაც რუსეთი წლის ბოლომდე მილიონი ინდოელი მუშახელის რეკრუტირებას აპირებს, თუმცა ამ ამბავმა რუსეთში დადებითი რეაქცია არ გამოიწვია, რის გამოც რუსეთის შრომის მინისტრმა აღნიშნული ინფორმაცია უარყო. მიუხედავად ამისა, მარტო წელს რუსეთში 71,817 ინდოეთის მოქალაქეზე გაიცა ოფიციალური სამუშაო ნებართვა. ეს რაც ლეგალურად ჩანს, და რაც არა ის კიდევ სხვაა. ინდოელების გარდა რუსეთში დიდი რაოდენობით არიან შუა აზიელები და ჩინელები.
 
ამ ვითარებაში ფრონტზე რუსეთის ვითარება არასახარბიელოა. დონეცკის მონაკვეთზე მომარაგების გზას უკვე ეწოდა "სიკვდილის ხაზი", სადაც უკრაინული დრონები ყველაფერს ბომბავენ რაც კი გადაადგილდება. მიუხედავად ამისა, რუსეთი არ წყვეტს ცოცხალი ძალის მობილიზებას და დონეცკის ოლქის დასავლეთ ნაწილში, პოკროვსკის სექტორზე დაწოლას. რუსეთის მხრიდან ყველა გათვლა ისეთი იყო, რომ პოკროვკი ჯერ 2024 წლის ბოლომდე უნდა აეღოთ, შემდეგ 2025 წლის მარტამდე, ახალი თარიღი 2025 წლის 9 მაისი იყო, შემდეგ კი ამ სექტორზე დაწყებული შეტევის ერთი წლის თავი, ანუ ივლისი. მაგრამ ერთი წლის თავზე რუსები ჯერ კიდევ არ არიან ქალაქის ფარგლებში შესულები. ზოგადად პოკროვკისაკენ გაჭრას რუსები 2024 წლის თებერვლიდან ცდილობენ, ავდიივკას დაცემის შემდეგ.
 
დასავლური მედია ამბობს, რომ რუსული ზაფხულის შეტევის მხოლოდ პირველი ფაზა ვიხილეთ ჯერ და რომ მეორე ფაზა ჯერ კიდევ წინააო. ისინი 150 ათას დამატებით რუს, კორეელ და სხვა ქვეყნებიდან დაქირავებულ სამხედროებზე საუბრობენ და ახალი მიმართულებით გაჭრას არ გამორიცხავენ, ან ძველ სექტორებზე მათ გადანაწილებასა და უკრაინულ პოზიციებზე დაწოლის გაძლიერებას.
 
კრემლი ტრამპის მიერ მიცემულ 50 დღიან ვადას მაქსიმალური შეტევისათვის გამოიყენებს და ამაში უცნაური არაფერია. მთავარია რამხელა იქნება მსხვერპლი და გამოფიტვა. როგორც ამერიკის სახელმწიფო მდივანმა აღნიშნა, მხოლოდ წელს რუსეთს 100 ათასი მოკლული ჰყავს. მან ხაზი გაუსვა ფაქტს, რომ საუბარია მოკლულ სამხედროებზე და არა დაჭრილებზე, დაშავებულებზე ან ტყვეებზე. რუსეთი წლებია იმით პოზიციონირებს, რომ თითქოს ბოლო სამხედრომდე და ბოლო საკვებამდე შეუძლია იომოს. ასეთი რამ არცერთ სახელმწიფოს არ შეუძლია, მაგრამ კრემლს რომ ომის შეწყვეტის მზაობა ჯერ კიდევ არ აქვს და რუსეთის ეკონომიკის შეწირვასაც არ ერიდება - ეს უკვე ვნახეთ. და ისიც ნათელია, რომ ახლა ომს სერიოზული გამოფიტვის სახე აქვს მიღებული, რის გამოც დამატებითი მოთამაშეებისა და სახელმწიფოების ირიბი ჩართვა კიდევ უფრო მზარდია.
 
პუტინმა ისიც კარგად იცის, რომ ომის შეწყვეტა სხვა მიზეზითაცაა საშიში - ამდენი სამხედროსა და ციხეებიდან გამოსული, თუ მობილიზებული კრიმინალის რესოციალიზაცია ძალიან რთული იქნება, მით უფრო გართულებული ეკონომიკური ვითარებიდან გამომდინარე. თუმცა ყველაფერს აქვს თავისი ზედა ზღვარი - ეკონომიკის გამძლეობასაც, მსხვერპლის რაოდენობასაც და გამარჯვების რწმენასაც.
 
более
голосование
ვინ გაიმარჯვებს რუსეთ - უკრაინის ომში?
голосование
Кстати