ამერიკულ გაზეთ „ვაშინგტონ პოსტში“ (The Washington Post) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „რა ხდება საქართველოში და რატომ აწყობს ხალხი საპროტესტო აქციებს?“ (ავტორი - კელი კასულის-ჩო), რომელშიც განხილულია თბილისში და სხვა ქალაქებში მიმდინარე საპროტესტო მიტინგ-დემონსტრაციები, მათი მიზეზები და წინაპირობები.
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
ამ დღეებში საქართველოს დედაქალაქის თბილისის ისტორიული მთავარი ქუჩა - რუსთაველის გამზირი - ათასობით ადამიანით არის სავსე, რომლებიც ეროვნულ დროშებით ხელში, პოლიციელებთან შეტაკებისას, პიროტექნიკულ შუშხუნებს იყენებენ ფეიერვერკების მოსაწყობად. უწესრიგობები მმართველი პარტიის გადაწყვეტილებამ გამოიწვია, რომლის თანახმად, საქართველო ევროკავშირთან მოლაპარაკებას აჩერებს - ბლოკის წევრად მიღების მიზნით.
ოპოზიციამ ჩათვალა, რომ ეს არის კიდევ ერთი ნიშანი იმისა, რომ მმართველი პარტია სულ უფრო მეტად ავლენს პრორუსულ კურსს და რომ „ქართულ ოცნებაზე“ სულ უფრო ძლიერდება მოსკოვის გავლენა. უფრო ადრე მთავრობის ინიციატივით პარლამენტმა მიიღო „კანონი უცხოური აგენტების შესახებ“, რომელიც, კრიტიკოსების აზრით, სარკისებრი ანარეკლია რუსული კანონისა, რომელსაც კრემლი დამოუკიდებელ ჟურნალისტებზე ზეწოლის მოსახდენად და დისიდენტების დევნისათვის იყენებს.
ვიდეოჩანაწერებით ჩანს, რომ პოლიციამ თბილისელი დემონსტრანტების წინააღმდეგ გამოიყენა ცრემლსადენი გაზი და წყლის ჭავლი, ხოლო, თავის მხრივ, დემონსტრანტებმა ისარგებლეს პიროტექნიკული მასალებით, პოლიციას შუშხუნებიდან სროლა დაუწყეს, პარლამენტის შენობაში კი ხანძარი გააჩინეს. როგორც შინაგან საქმეტა სამინისტრომ განაცხადა. აქციის მონაწილეებმა ხანძრის გასაჩენად პეტარდები და ცეცხლგამჩენი ბოთლები გამოიყენეს. ორივე მხრიდან ათეულობით ადამიანი დაშავდა (მათ შორის, 42 პოლიციელი), რომლებიც საავადმყოფოებში იქნენ გადაყვანილნი. აქციის 200-მდე მონაწილე დააკავეს და
ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა საპროტესტო აქციის მონაწილეების მხარე დაიკავა: სახელმწიფო დეპარტამენტის წარმომადგენელმა მეთიუ მილერმა დაგმო ხელისუფლების მიერ ძალის გადაჭარბებით გამოყენება და დემოკრატიის პრონციპების დარღვევის გამო 2009 წელს ხელმოწერილი სტრატეგიული თანამშრომლობის პაქტის მოქმედება [ცალმხრივად] შეაჩერა. დოკუმენტში გამოხატულია მხარდაჭერა საქართველოს სუვერენიტეტის მიმართ, ერთობლივი ძალისხმევისადმი ეკონომიკისა და ვაჭრობის სფეროში.
საქართველო ყოფილ საბჭოთა რესპუბლიკას წარმოადგენს, რომელიც რუსეთს, სომხეთს, აზერბაიჯანსა და თურქეთს შორისაა „ჩაჭედილი“. ქვეყანა დიდი ხანია დასავლეთისაკენ ისწრაფვის. იმ დროს, როცა რუსეთი უკრაინას თავს დაესხა, საქართველომ 2022 წლის მარტში ევროკავშირში მიღების მიზნით ბრიუსელში განაცხადი შეიტანა. სხვადასხვა გამოკითხვების თანახმად, ქართველების 80% ევროკავშირში გაწევრიანებას ესწრაფვის. ამავე დროს, ქვეყნის ტერიტორიის 20% ოკუპირებული აქვს ჩრდილოელ მეზობელს - რუსეთს.
პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი აცხადებს, რომ „ქართულ ოცნებას“ ქვეყანა სულ უფრო მეტად და მეტად გადაჰყავს „კვაზირუსულ მოდელზე“. შესაბამისად, მისი თქმით, ქართველი ხალხი მკვეთრად და მასობრივად რეაგირებს იმ გადაწყვეტილებებზე, რომლებიც ქვეყნის ბედს და დამოუკიდებლობას ეხება.
საქართველოს მოსახლეობა მიმდინარე წელს რამდენჯერმე გამოვიდა მმართველი პარტიის წინააღმდეგ, რომელიც რუსეთისადმი მეგობრულად განწყობილმა მილიარდერმა ბიძინა ივანიშვილმა ჩამოაყალიბა და რომელიც ხელისუფლებაში 2012 წლიდან იმყოფება. ანტისამთავრობო გამოსვლები იყო მაისის თვეში, როცა პარლამენტმა, სადაც უმრავლესობა „ქართულ ოცნებას“ ჰქონდა, პრორუსული კანონები მიიღო. ასევე საპროტესტო აქციები გაიმართა ოქტომბრის ბოლოს და ნოემბრის დასაწყისში, როცა მმართველმა პარტიამ, როგორც პრეზიდენტმა განაცხადა, არჩევნების შედეგები გააყალბა.
სხვათა შორის, ჯერ კიდევ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს პარტიის ლიდერმა ბიძინა ივანიშვილმა განაცხადა, რომ ოპოზიციურ პარტიებს აკრძალავდა და მათ „კიბოს სიმსივნე’ უწოდა.
რატომ სურს საქართველოს ნატოსა და ევროკავშირის წევრობა
საქართველომ დამოუკიდებლობა საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ აღიდგინა. ქვეყნის კონსტიტუციაში შეტანილი დებულებების მიხედვით, საქართველოს ევროპული ინტეგრაცია გარანტირებული და შეუქცევადია. აღსანიშნავია, რომ საქართველოს ევროპული ორიენტაცია დიდი ხნის წინ აირჩია და შესაბამისი ფუნდამენტის ჩადება და კრიტერიუმების შესრულება ათწლეულების წინ დაიწყო.
საქართველო ისწრაფვის ნატოში გაერთიანებისაკენ, რომელსაც თავის წევრების მიმართ კოლექტიური თავდაცვის პრინციპი აქვს, ანუ რომელიმე ერთ წევრზე თავდასხმა ყველა წევრზე თავდასხმას ნიშნავს. ცხადია, ეს პრინციპი მიმზიდველი იყო და არის ქართველი საზოგადოებისათვის, განსაკუთრებით ახლა, როცა რუსეთი უკრაინის წინააღმდეგ ომს აწარმოებს. გარდა ამისა, ქართველებს კარგად ახსოვთ სასტიკი შეტაკებები რუსეთის არმიის ქვედანაყოფებთან, 2008 წლის აგვისტოს ომის დროს, რომლის შედეგად 228 მშვიდობიანი მცხოვრები დაიღუპა. როგორც ევროკავშირის მიერ შექმნილმა კომისიამ დაადგინა, ომი დაიწყო მას შემდეგ, რაც ქართულ სოფლებს სროლა დაუწყეს რუსეთის მიერ მხარდაჭერილმა სეპარატისტებმა, რომელიც სრულმასშტაბიან ომში გადაიზარდა ხმელეთზე, ზღვაზე და ჰაერში. ომი სწრაფად დასრულდა შეთანხმებით ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ.
რაც შეეხება ევროკავშირს, ამ ორგანიზაციაში წევრად მიღების სემდეგ მოსალოდნელია, რომ საქართველოში უზრუნველყოფილი იქნება სიტყვის თავისუფლებისა და ადამიანის უფლებების დაცვა. როგორც საპროტესტო აქციის მონაწილეები ამბობენ, ევროკავშირის წერობა ამ ფასეულობებისადმი ერთგულებას ნიშნავს, რომლებსაც „ქართული ოცნების“ მხრიდან საფრთხე ემუქრება.
ზოგიერთები მტკიცებით, საქართველოს ეკონომიკა საკმაოდ მოიგებს ევროკავშირის წევრობით, რაც იმას ნიშნავს, რომ გაფართოვდება ფინანსური დახმარება, კრედიტები, გრანტები და ა.შ.
წყარო: https://www.washingtonpost.com/world/2024/12/02/georgia-tbilisi-protests-eu-explained/
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.