,
„რამდენიმე მცირე ზომის ბანკი ჯერაც დგას პრობლემის წინაშე, თუმცა ამ ქმედებით საბანკო კრიზისის მნიშვნელოვანი ნაწილი დასრულდა. აღარ გვგონია, რომ გაკოტრების საფრთხე კიდევ სხვა მსხვილ ბანკს ემუქრებოდეს“, - აცხადებს დაიმონი.
მიმდინარე კვირის დასაწყისში 1985 წელს დაფუძნებულმა First Republic Bank-მა გაკოტრება ოფიციალურად გამოაცხადა, მისი პორტფელისა და აქტივების შესყიდვის აუქციონში კი JPMorgan Chase-მა გაიმარჯვა, რომელიც ტრანზაქციის დასრულების შემდეგ ბანკის ახალი მფლობელი გახდება.
ექსპერტების შეფასებით, JPMorgan-მა, როგორც აშშ-ის ყველაზე გავლენიანმა საფინანსო ორგანიზაციამ, ამ ტრანზაქციით პორტფელის გაფართოების შესაძლებლობაც მიიღო და ქვეყანაც საფინანსო კრიზისის გამწვავებისგან იხსნა. აღსანიშნავია, რომ წლების განმავლობაში JPMorgan-ს არაერთხელ გამოუსყიდია გაკოტრებული ბანკი, რის გამოც მას ხშირად „უოლ-სტრიტის მხსნელის“ წოდებით მოიხსენიებენ.
First Republic Bank-ი წელს გაკოტრებული პირველი ბანკი ნამდვილად არ არის, ბოლო ორი თვის განმავლობაში კოლაფსი განიცადეს SVB-მა, Signature-მა და Silvergate-მაც.
საინტერესოა, რომ First Republic Bank-ი სან ფრანცისკოში 1985 წელს დაფუძნდა და მას ამ დროის განმავლობაში არაერთი გამოწვევა გადაულახავს, მათ შორის იყო: 90-ების ფინანსური კრიზისი, dot.com-ის ბუშტი, 2008 წლის კრიზისი და პანდემიაც კი, თუმცა სწორედ 2023 წელი აღმოჩნდა ის დაბრკოლება, რომლის გადალახვაც ამერიკულმა ბანკმა ვერ შეძლო. აქვე გეტყვით იმასაც, რომ 2021 წელს First Republic-ის საბაზრო კაპიტალიზაცია 40 მილიარდ დოლარს აღწევდა და ერთ დროს ის ნახევარი ტრილიონის აქტივებსაც აკონტროლებდა, ახლა კი ეს მხოლოდ ტკბილი მოგონებებია.
ცხადია, მიმდინარე წლის ფინანსური კრიზისი მხოლოდ First Republic Bank-ის გაკოტრებით არ შემოიფარგლება, სულ რაღაც ორი თვის განმავლობაში შვიდამდე მსხვილი საფინანსო ორგანიზაციის კოლაფსის მომსწრენი გავხდით, მათ შორის იყო შვეიცარიული Credit Suisse-იც, რომელიც მისმა კონკურენტმა UBS-მა 3 მილიარდ ევროდ შეისყიდა, რაც შეიძლება ასეთი ისტორიის მქონე ბანკისთვის სასაცილო ფასად კი მოგეჩვენოთ.
არსებული ვითარება, შესაძლოა, 2008 წლის კრიზისს გვაგონებდეს, მაშინაც სწორედ ბანკების და საფინანსო ორგანიზაციების სისხლი დაიღვარა, თუმცა 2023 და 2008 წლებს შორის ნამდვილად არის რამდენიმე ფუნდამენტური განსხვავება, მათ შორის კი ყველაზე მნიშვნელოვანი ისაა, რომ ახლა მსოფლიოში არსებული ვითარება არა სპეკულაციური ბუშტის გახეთქვით, არამედ ექსტრემალურად სწრაფად შემსუბუქებული და შემდეგ უკვე არნახული ტემპით გამკაცრებული მონეტარული პოლიტიკითაა განპირობებული.
პანდემიის დასაძლევად, ამერიკის შეერთებული შტატების ფედერალურმა რეზერვმა და ევროპის ცენტრალურმა ბანკმა რეფინანსირების განაკვეთების პრაქტიკულად განულების გადაწყვეტილება მიიღეს. იაფ ფულზე წვდომამ კი სესხებზე მოთხოვნის ზრდა და ვენჩერული კაპიტალის გააქტიურება გამოიწვია. გარდა ამისა, უპრეცედენტოდ მსუბუქმა მონეტარულმა პოლიტიკამ საფონდო და კრიპტო ბირჟებიც რეკორდულად გაზარდა, თუმცა ამ ყველაფერმა, თავის მხრივ, ინფლაციის დონის ზრდა გამოიწვია.
მოგეხსენებათ, ცენტრალური ბანკების მთავარი ამოცანა ფასების სტაბილურობის უზრუნველყოფაა, ინფლაცია კი მთავარი მტერია, რომლის წინააღმდეგაც ცენტრალური ბანკები მონეტარული პოლიტიკით იბრძვიან.
რეკორდულად მაღალი ინფლაციის დასაძლევად მსოფლიოს მასშტაბით არნახული ტემპით გაიზარდა საპროცენტო განაკვეთები, მაგალითად, FED-მა განაკვეთი თითქმის 5%-მდე გაზარდა; ევროპისა და ინგლისის ცენტრალურმა ბანკებმაც ანალოგიური გადაწყვეტილება მიიღეს.
კომერციული თუ საინვესტიციო ბანკებისთვის ყველაზე მტკივნეული სწორედ ასეთი მკვეთრი ცვლილებებია, რასთანაც ადაპტაციას გარკვეული დრო სჭირდება, ინფლაციასთან შეუპოვრად მებრძოლ FED-ს კი ამერიკის საბანკო სექტორისთვის ამოსუნთქვის საშუალება თითქმის ორი წელის განმავლობაში არ მიუცია, ამ ყველაფერმა კი იმ მძიმე რეალობამდე მიგვიყვანა, რომელსაც ახლა ვხედავთ. იაფიდან ძალიან ძვირ ფულზე სწრაფად გადასვლამ არასათანადოდ მომზადებული ბანკები კოლაფსამდე მიიყვანა და ეს ტენდენცია, სამწუხაროდ, ჯერაც არ დასრულებულა.
„სუფრა - ასე ჰქვია ქართულ მოლხენა-დროსტარებას, რომელიც სტუმართმოყვარეობისა და მხიარულების განსახიერებას წარმოადგენს. რომელი კერძებს მიირთმევენ ქართველები სტუმრებთან ერთად? ჩვენი კორესპონდენტი შეეცადა ქართული სუფრის დიდებულება ეჩვენებინა და დარწმუნდებით, რომ ეს მართლაც კარგად გამოუვიდა“, - ასე იწყება გერმანულ გაზეთ „ფრანკფურტერ ალგემაინე ცაითუნგში“ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) გამოქვეყნებული სტატია სათაურით „ქართული სამზარეულოს მრავალფეროვნება“ (ავტორი - მაიკე ფონ გალენი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:
„როცა მივედით, მაგიდა უკვე გაშლილი დაგვხვდა: თეფშებზე დაწყობილი ყველით და ლორით, ნიგვზის ფარშიანი ბადრიჯნით, მხალეულობით, მწვანილით, კიტრით და პომიდორით... მათ შორის ჩადგმულია გრაფინები მოცხარის წვენით და ტარხუნის ლიმონათის ბოთლებით. ოფიციანტი წითელ ღვინოს ბოკალებში ასხამს. გარეთ თბილისური საღამოა, რესტორან „რიგის“ დარბაზში გაშლილ გრძელ მაგიდაზე კი ქართული სუფრა - ქართული ქეიფი იწყება.
ისინი, რომლებიც ქართულ სამზარეულოს არ იცნობენ, მადააღძრულები სწრაფად მიირთმევენ სიმინდის ფქვილისაგან გამომცხვარ თბილ მჭადებს, სალათებს და ყველს. მაგრამ ვინც იცის, ის ნელ-ნელა ჭამს და მთავარს ელოდება...
ქართველი ქალბატონი თიკო ტუსკაძე, რომელიც ლონდონში ცხოვრობს, მაგრამ ახლა სამშობლოში იმყოფება, ჩვენი გიდის როლს ასრულებს და ქართულ სუფრას გვაცნობს როგორც „გემრიელი საჭმელების უსასრულო რიგს“. იგი კულინარული წიგნის ავტორია და გვიხსნის, თუ რომელი საჭმელი როგორ მივირთვათ.
ზოგიერთმა უკვე საკმაო რაოდენობის სალათა მიირთვა, რომ მაგიდაზე ახალი კერძები მოაქვთ - მოხრაკულ-მოთუშული სოკო, ხაჭაპური, ხორცით მომზადებული კერძები... საჭმლით სავსე თეფშები სულ უფრო მრავლდება და მაგიდაზე თავისუფალი სივრცე მცირდება, თუმცა ახალ-ახალი ნუგბარისათვის ადგილი მოიძებნება.
„სტუმართმოყვარეობა - ქართული კულტურის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენს, რაც კარგად არის გამოხატული ქართულ სუფრაში, როცა მაგიდას ეროვნულ სამზარეულოს კერზები ამშვენებს“, - განმარტავს მაკა თარაშვილი. რა თქმა უნდა, იგი ახალბედა სუფრის წევრებისაგან განსხვავებით, შეცდომებს არ უშვებს და ყველაფერს ერთად არ მიირთმევს. მან კარგად იცის, რა როდის უნდა მიირთვას და უცხოელ სტუმრებს ჭამის საიდუმლოებას ასწავლის: როდის დგება მწვადის, „ჩაქაფულის და საჭმელების მიღების დრო...
ქართული ტრადიციის თანახმად, სუფრაზე იმდენი საჭმელი უნდა იყოს, რომ სტუმრების წასვლის შემდეგაც საკმაო რაოდენობით უნდა დარჩეს: „სუფრა, რომელზეც არაფერი აღარ რჩება, საქართველოში არ არსებობს“, - ამბობს მაკა თარაშვილი, - მასპინძლები იფიქრებენ, რომ სტუმრები მშივრები დარჩნენ. ამიტომ ყველაფერი უამრავია“.
რესტორანი „ქეთო და კოტე“ ძველი თბილისის უბანში, შემაღლებულ ადგილზე მდებარეობს. დარბაზში მყუდრო გარემოა შექმნილი. მაგიდები ყოველთვის მდიდრულადაა გაშლილი - ტრადიციული კერძები თანამედროვე სტილითაა გაფორმებული. თავდაპირველად თვენ მოგართმევენ ცივ და ვეგეტარიანულ კერძებს, ბოსტნეულს, შემდეგ გამომცხავარს, ცომეულს, ბოლოს კი ხორცით მომზადებულ საჭმელებს.
ქართული სუფრის ტრადიციაა თამადა, ანუ დროსტარების ხელმძღვანელი. იგი სუფრის თავში ზის და სადღეგრძელოებს ამბობს. რესტორან „შატო მუხრანში“, სადაც ჩვენ ვიყავით (თბილისიდან ერთი საათის სავალზე), მეღვინე პატრიკ ჰონეფმა ჩვენი სტუმრობის სადიდებელი სადღეგრძელო წარმოსთქვა. გერმანელი მეღვინე უკვე მრავალი წელია საქართველოში ცხოვრობს, ოჯახიც აქ ჰყავს. პატრიკი მადლობას გვიხდის სტუმრობისათვის, რომ გერმანელი ტურისტები საქართველოთი დაინტერესდნენ და კავკასიურ ქვეყანას ეწვივნენ.
მასპინძელი გვიხსნის, რომ სუფრის თამადა ყურადღებით ისმენს სტუმრების საუბარს სადღეგრძელოებისათვის იმპულსის მისაცემად. იგი დისკუსიას ზომიერ მიმართულებას აძლევს და განწყობას ამაღლებს. ამიტომაც თამადა ისეთი პიროვნებაა, რომელიც ცნობილია თავისი კეთილი ხასიათით, გონებამახვილობით და ინტელექტით.
თუ როგორ მზადდება კლასიკური ქართული კერძები, ამას თქვენ თბილისიდან საკმაოდ მოშორებით, კახეთში გაიგებთ, სადაც ღვინის კომპანია „შუმის“ რესტორანი მდებარეობს. აქ სტუმარი საკუთარი თვალით ხედავს, თუ როგორ ცხვება ქართული თონის პური, როგორ კეთდება ხინკალი, რომელიც ქართული სამზარეულოს ერთ-ერთ დიდებულ და გემრიელ კერძს წარმოადგენს.
